Resumen L.G. Examen PDF

A GALIZA DO PRIMEIRO TERZO DO S.XX O campesiñado ten acceso á terra, podemos ver certa modernización na agricultura, desaparece a fidalguía, crece a poboación da residencia urbana, hai industrialización e un incremento do sector dos servizos, mellora a actividade literaria e cultural. Anulan os for...

A GALIZA DO PRIMEIRO TERZO DO S.XX O campesiñado ten acceso á terra, podemos ver certa modernización na agricultura, desaparece a fidalguía, crece a poboación da residencia urbana, hai industrialización e un incremento do sector dos servizos, mellora a actividade literaria e cultural. Anulan os foros, hai un incremento do éxodo migratorio e diminución dos ingresos da fidalguía, chegada de diñeiro que mandaban os emigrantes. Grazas a algunhas asociacións como a Solidaridad Gallega e Acción Gallega (formada por Basilio Álvarez que era cura e político) naceu o agrarismo. AGRARISMO O agrarismo é un movemento reivindicativo que tiña como principal obxectivo defender os intereses dos labregos e abolir os foros; ao abolir os foros a fidalguía vai desaparecendo e aparece a burguesía. IRMANDADES DA FALA En 1916 fórmase a primera Irmandade de Amigos da Fala na Coruña, aínda que creáronse máis noutras vilas. O voceiro principal era o de A Nosa Terra. No 1918 celébrase a primeira Asemblea en Lugo. En canto a política queren que Galicia sea autónoma, en canto a cultura queren que o galego sea o idioma cooficial de Galicia. A isto únense intelectuais ourensáns como Otero Pedrayo, Vicente Risco, Losada Diéguez… No 1922 celébrase outra Asemblea en Monforte de Lemos e xorden dúas tendencias: participar na vida política e centrarse na vida cultural. OBXECTIVOS DAS IRMANDADES DA FALA Querían rehabilitar social e políticamente o galego, incorporar a lingua na educación…, coa pretensión de modernizar o noso teatro, crean no 1919 o Conservatorio Nacional de Arte Gallega (actividade parada por Leandro Carré). Queren revitalizar o galego con Cétiga, Lar e Nós. SEMINARIO DE ESTUDOS GALEGOS Este créase no 1923 por un grupo de estudantes da USC, vinculada a universidade, divídese en seccións como a historia, ciencias naturais, etnografía…, o seu principal obxectivo é estudar todas as manifestacións da cultura. Arquivos no 1927 que era un conxunto de traballos. ANTONIO NORIEGA VARELA Tamén chamado o poeta da montaña que é conservador, naceu en Mondoñedo no 1869 e estuduo no Seminario da cidade, fíxose mestre e exerceu na Vila de Foz, entrou en contacto co agrarismo e co movemento anticaciquil (Guau…Guau: poemas de corte cívico), coñece a Pedrayo e tamén así á literatura portuguesa, foi nomeado membro da RAG no 1927 e morre no 1947 en Viveiro. Está dentro da Xeración entre dous séculos. Escribía en galego cunha lingua oral, soe falar sobre o costumismo ruralista (vida labregos) e sobre o lirismo da natureza (tenrura pola paisaxe). É autor de só unha obra poética: Montañesas que pasará a charmarse Do ermo. Tiña composicións costumistas na liña do s. XIX, poemas paisaxistas e sonetos franciscanistas. Publica unha escolma de cantigas na honra da Virxe María titulada A Virxe e a paisanaxe no 1913 e no 1928 publica Como falan os brañegos. RAMÓN CABANILLAS Tamén chamado o poeta da raza, naceu en Cambados no 1876, estudou no Seminario de Santiago de Compostela e logo emigra a Cuba, integrouse nas Irmandades da Fala e posteriormente no proxecto de Nós. Forma parte do Seminario de Estudos Galegos, morre en Cambados no 1959. Cabanillas sintetizou a tradición do Rexurdimento. Nas liñas poéticas podemos distinguir poesía lírica e narrativa. Catro direccións fundamentais: - poesía social ou cívica (loita anticaciquil e contra foros/idea de Galicia como unidade colectiva) - poesía instimista (referencias ao sentimento amoroso, á natureza…) - poesía costumista (costumes rurais) - modernismo (exótico ou medieval) POESÍA LÍRICA 1913: No desterro e máis compón o Himno de Acción Gallega. 1915: Vento Mareiro, continúa coa temática do Rexurdimento. 1917: Da terra asoballada, proclama a hostilidade ao caciquismo. 1927: A rosa de cen follas, temática amorosa. 1956: Da miña Zanfona, trata a vida e a morte. POESÍA NARRATIVA Destaca Na noite estrelecida que consta de tres sagas: A espada escalibor, O cabaleiro de Santo Graal e O sono do Rei Artur. SIMBOLOXÍA DA OBRA: - o cáliz identifícase co escudo da identidade galega. - os cabaleiros da Táboa Redonda coas Irmandades da Fala. - a procura do Santo Graal co desexo de liberdade da nosa Terra. 1925: O bendito San Amaro → recrea acontecementos da vida deste santo. 1958: Samos → vida dos monxes no Mosteiro de Lugo. Antífona da cantiga é unha antoloxía de cantigas populares, que foi o primeiro libro que publica a editorial Galaxia. No teatro destaca A man da Santiña. ETAPAS DA SÚA OBRA - etapa de formación ou pregaleguista (1910/15) durante a súa estancia en Cuba. - etapa galeguista (1916/20) coa publicación de A terra asoballada. - etapa mítica-saudosista (1921/30) céntrase na época celta, publica xunto a Antón Vilar Ponte O Mariscal.