พระราชบัญญัติการขุดดินและถมดิน พ.ศ. 2543 PDF

พระราชบัญญัติ การขุดดินและถมดิน พ.ศ. 2543 --------------------------- ภูมิพลอดุลยเดช ป.ร....

พระราชบัญญัติ การขุดดินและถมดิน พ.ศ. 2543 --------------------------- ภูมิพลอดุลยเดช ป.ร. ใหไว ณ วันที่ 25 กุมภาพันธ พ.ศ. 2543 เปนปที่ 55 ในรัชกาลปจจุบัน พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มีพระบรมราชโองการโปรดเกลาฯ ใหประกาศวา โดยที่เปนการสมควรใหมีกฎหมายวาดวยการขุดดินและถมดิน พระราชบัญญัตินี้มีบทบัญญัติบางประการเกี่ยวกับการจํากัดสิทธิและเสรีภาพของบุคคล ซึ่งมาตรา 29 ประกอบกับมาตรา 35 มาตรา 48 และมาตรา 50 ของรัฐธรรมนูญแหงราชอาณาจักรไทย บัญญัติให กระทําได โดยอาศัยอํานาจตามบทบัญญัติแหงกฎหมาย จึงทรงพระกรุณาโปรดเกลาฯ ใหตราพระราชบัญญัตินี้ขึ้นไวโดยคําแนะนําและยินยอมของรัฐสภา ดังตอไปนี้ มาตรา 1 พระราชบัญญัตินี้เรียกวา “พระราชบัญญัติการขุดดินและถมดิน พ.ศ. 2543” มาตรา 2 พระราชบัญญัตินี้ใหใชบังคับเมื่อพนกําหนดสามสิบวันนับแตวันประกาศในราชกิจจา นุ เบกษา เปนตนไป* (***ประกาศใน ราชกิจจานุเบกษา 117 ก ตอนที่ 16 ก วันลง ราชกิจจานุเบกษา 7 มีนาคม 2543) มาตรา 3 พระราชบัญญัตินี้ใหใชบังคับในทองที่ดังตอไปนี้ (1) เทศบาล  2 (2) กรุงเทพมหานคร (3) เมืองพัทยา (4) องคกรปกครองสวนทองถิ่นอื่นตามที่มีกฎหมายโดยเฉพาะจัดตั้งขึ้น ซึ่งรัฐมนตรีประกาศ กําหนดในราชกิจจานุเบกษา (5) บริเวณที่มีพระราชกฤษฎีกาใหใชบังคับกฎหมายวาดวยการควบคุมอาคาร (6) เขตผังเมืองรวมตามกฎหมายวาดวยการผังเมือง เพื่อประโยชนในการปองกันอันตรายที่จะเกิดจากการขุดดินหรือถมดิน ถาการขุดดินหรือถมดินอาจ กอใหเกิดความเสียหายตอทรัพยสินของบุคคล หรืออาจกอใหเกิดอันตรายตอประชาชน รัฐมนตรี จะประกาศกําหนดใหใชบังคับพระราชบัญญัตินี้ในทองที่อื่นนอกจากทองที่ตามวรรคหนึ่งตามที่เห็นวา จําเปนก็ได ประกาศตามวรรคสอง ใหเจาพนักงานทองถิ่นประกาศไวโดยเปดเผยกอนวันใชบังคับไมนอยกวา เจ็ดวัน ประกาศดังกลาวใหปดไว ณ ศาลากลางจังหวัด ที่วาการอําเภอหรือกิ่งอําเภอ ที่ทําการองคการบริหาร สวนตําบล ที่ทําการกํานัน และที่ทําการผูใหญบาน แหงทองที่ที่กําหนดไวในประกาศ มาตรา 4 ในพระราชบัญญัตินี้ “ดิน” หมายความรวมถึง หิน กรวด หรือทราย และอินทรียวัตถุตาง ๆ ที่เจือปนกับดิน “พื้นดิน” หมายความวา พื้นผิวของที่ดินที่เปนอยูตามสภาพธรรมชาติ “ขุดดิน” หมายความวา กระทําแกพื้นดินเพื่อนําดินขึ้นจากพื้นดิน หรือทําใหพื้นดินเปนบอดิน “บอดิน” หมายความวา แอง บอ สระ หรือชองวางใตพื้นดิน ที่เกิดจากการขุดดิน “ถมดิน” หมายความวา การกระทําใด ๆ ตอดินหรือพื้นดินเพื่อใหระดับดินสูงขึ้นกวาเดิม “เนินดิน” หมายความวา ดินที่สูงขึ้นกวาระดับพื้นดินโดยการถมดิน “แผนผังบริเวณ” หมายความวา แผนที่แสดงสภาพของที่ดิน ที่ตั้ง และขอบเขตของที่ดินที่จะขุดดิน หรือถมดิน รวมทั้งที่ดินและสิ่งปลูกสรางที่อยูขางเคียง “รายการ” หมายความวา ขอความชี้แจงรายละเอียดเกี่ยวกับชนิดของดิน ความลึกของบอดินที่จะขุด ดิน หรือความสูงของเนินดินที่จะถมดิน ความลาดเอียงของบอดินหรือเนินดิน ระยะหางจากขอบบอดินหรือ เนินดินถึงที่ดินหรือสิ่งปลูกสรางของบุคคลอื่น วิธีการปองกันการพังทลายของดินหรือสิ่งปลูกสราง และวิธี การในการขุดดินหรือถมดิน “เจาพนักงานทองถิ่น” หมายความวา (1) นายกเทศมนตรี สําหรับในเขตเทศบาล  3 (2) ผูวาราชการกรุงเทพมหานคร สําหรับในเขตกรุงเทพมหานคร (3) นายกเมืองพัทยา สําหรับในเขตเมืองพัทยา (4) ประธานกรรมการบริหารองคการบริหารสวนตําบล สําหรับในเขตองคการบริหารสวนตําบล (5) หัวหนาผูบริหารทองถิ่นขององคกรปกครองสวนทองถิ่นอื่นที่มีกฎหมายโดยเฉพาะจัดตั้งขึ้น กําหนดใหเปนราชการสวนทองถิ่น สําหรับในเขตองคกรปกครองสวนทองถิ่นนั้น (6) นายกองคการบริหารสวนจังหวัด สําหรับในเขตทองที่อื่น นอกจาก (1) ถึง (5) “คณะกรรมการ” หมายความวา คณะกรรมการการขุดดินและถมดิน “พนักงานเจาหนาที่” หมายความวา ผูซึ่งเจาพนักงานทองถิ่นแตงตั้งใหปฏิบัติการตามพระราช บัญญัตินี้ “รัฐมนตรี” หมายความวา รัฐมนตรีผูรักษาการตามพระราชบัญญัตินี้ มาตรา 5 พระราชบัญญัตินี้มิใหใชบังคับแกการขุดดินและถมดินซึ่งกระทําไดโดยอาศัยอํานาจตาม กฎหมายอื่นที่ไดกําหนดมาตรการในการปองกันอันตรายไวตามกฎหมายนั้นแลว มาตรา 6 เพื่อประโยชนในการปองกันการพังทลายของดินหรือสิ่งปลูกสราง ตลอดจนการอื่นที่ จําเปนเพื่อปฏิบัติตามพระราชบัญญัตินี้ ใหรัฐมนตรีโดยคําแนะนําของคณะกรรมการมีอํานาจออก กฎกระทรวงกําหนด (1) บริเวณหามขุดดินหรือถมดิน (2) ความสัมพันธของความลาดเอียงของบอดินหรือเนินดินตามชนิดของดิน ความลึกและขนาดของ บอดินที่จะขุดดิน ความสูงและพื้นที่ของเนินดินที่จะถมดิน และระยะหางจากขอบบอดินหรือเนินดินถึงเขต ที่ดินหรือสิ่งปลูกสรางของบุคคลอื่น (3) วิธีการปองกันการพังทลายของดินหรือสิ่งปลูกสราง (4) วิธีการใหความคุมครองและความปลอดภัยแกคนงานและบุคคลภายนอก (5) หลักเกณฑ วิธีการ และเงื่อนไขอื่นในการขุดดินหรือถมดิน มาตรา 7 ในกรณีที่ไดมีการออกกฎกระทรวงกําหนดเรื่องใดตามมาตรา 6 แลวใหองคกรปกครอง สวนทองถิ่นถือปฏิบัติตามกฎกระทรวงนั้น เวนแตเปนกรณีตามมาตรา 8 ในกรณีที่ยังมิไดมีการออกกฎกระทรวงกําหนดเรื่องใดตามมาตรา 6 ใหองคกรปกครองสวนทองถิ่น มีอํานาจออกขอบัญญัติทองถิ่นกําหนดเรื่องนั้นได  4 ในกรณีที่ไดมีการออกขอบัญญัติทองถิ่นกําหนดเรื่องใดตามวรรคสองแลว ถาตอมามีการออกกฎ กระทรวงกําหนดเรื่องนั้น ใหขอกําหนดของขอบัญญัติทองถิ่นในสวนที่ขัดหรือแยงกับกฎกระทรวงเปนอัน ยกเลิก และใหขอกําหนดของขอบัญญัติทองถิ่นในสวนที่ไมขัดหรือแยงกับกฎกระทรวงยังคงใชบังคับตอไป ไดจนกวาจะมีการออกขอบัญญัติทองถิ่นใหมตามมาตรา 8 แตตองไมเกินหนึ่งปนับแตวันที่กฎกระทรวงนี้ ใชบังคับ การยกเลิกขอบัญญัติทองถิ่นตามวรรคสาม ยอมไมกระทบกระเทือนตอการดําเนินการที่ไดกระทํา ไปแลวโดยถูกตองตามขอบัญญัติทองถิ่นนั้น มาตรา 8 ในกรณีที่ไดมีการออกกฎกระทรวงกําหนดเรื่องใดตามมาตรา 6 แลวใหองคกรปกครอง สวนทองถิ่นมีอํานาจออกขอบัญญัติทองถิ่นในเรื่องนั้นได ในกรณีดังตอไปนี้ (1) เปนการออกขอบัญญัติทองถิ่นกําหนดรายละเอียดในเรื่องนั้นเพิ่มเติมจากที่กําหนดไวใน กฎกระทรวง โดยไมขัดหรือแยงกับกฎกระทรวงดังกลาว (2) เปนการออกขอบัญญัติทองถิ่นกําหนดเรื่องนั้นขัดหรือแยงกับกฎกระทรวงดังกลาว เนื่องจากมี ความจําเปนหรือมีเหตุผลพิเศษเฉพาะทองถิ่น การออกขอบัญญัติทองถิ่นตาม (2) ใหมีผลใชบังคับไดเมื่อไดรับความเห็นชอบจากคณะกรรมการ และไดรับอนุมัติจากรัฐมนตรี คณะกรรมการจะตองพิจารณาใหความเห็นชอบหรือไมใหความเห็นชอบในขอบัญญัติทองถิ่นตาม (2) ใหเสร็จภายในหกสิบวันนับแตวันที่ไดรับขอบัญญัติทองถิ่นนั้น ถาไมใหความเห็นชอบใหแจงเหตุผลให องคกรปกครองสวนทองถิ่นนั้นทราบดวย ถาคณะกรรมการพิจารณาขอบัญญัติทองถิ่นนั้นไมเสร็จภายในกําหนดเวลาตามวรรคสาม ใหถือวา คณะกรรมการไดใหความเห็นชอบในขอบัญญัติทองถิ่นนั้นแลว และใหองคกรปกครองสวนทองถิ่นเสนอ รัฐมนตรีเพื่อสั่งการตอไป ถารัฐมนตรีไมสั่งการภายในสามสิบวัน นับแตวันที่ไดรับขอบัญญัติทองถิ่นนั้น ใหถือวารัฐมนตรีไดอนุมัติตามวรรคสอง มาตรา 9 การแจงหรือการสงคําสั่งของเจาพนักงานทองถิ่นตามพระราชบัญญัตินี้ ใหทําเปน หนังสือสงทางไปรษณียลงทะเบียนตอบรับใหผูแจง ผูขุดดิน ผูถมดิน เจาของที่ดิน หรือตัวแทน แลวแตกรณี ณ ภูมิลําเนาของผูนั้น หรือจะทําเปนหนังสือและใหบุคคลดังกลาวลงลายมือชื่อรับแทนการสงทางไปรษณีย ก็ได ในกรณีที่ไมอาจดําเนินการตามวรรคหนึ่งได ใหปดประกาศสําเนาหนังสือแจงหรือคําสั่ง แลวแต กรณี ไวในที่เปดเผยและเห็นไดงาย ณ บริเวณที่มีการขุดดินหรือถมดิน และใหถือวาผูแจง ผูขุดดิน ผูถมดิน  5 เจาของที่ดิน หรือตัวแทน ไดทราบคําสั่งนั้น เมื่อพนกําหนดเจ็ดวันนับแตวันที่ไดมีการปดประกาศดังกลาว มาตรา 10 ใหรัฐมนตรีวาการกระทรวงมหาดไทยรักษาการตามพระราชบัญญัตินี้และมีอํานาจออก กฎกระทรวงกําหนดคาธรรมเนียมและคาใชจายไมเกินอัตราทายพระราชบัญญัตินี้ และกําหนดกิจการอื่น เพื่อปฏิบัติการตามพระราชบัญญัตินี้ กฎกระทรวงนั้น เมื่อไดประกาศในราชกิจจานุเบกษาแลวใหใชบังคับได หมวด 1 คณะกรรมการการขุดดินและถมดิน ------------------------ มาตรา 11 ใหมีคณะกรรมการคณะหนึ่ง เรียกวา “คณะกรรมการขุดดินและถมดิน” ประกอบดวย อธิบดีกรมโยธาธิการและผังเมืองเปนประธานกรรมการ ผูแทนกรมทรัพยากรธรณี ผูแทนกรมที่ดิน ผูแทน กรมพัฒนาที่ดิน ผูแทนกรมโรงงานอุตสาหกรรม ผูแทนกรมศิลปากร ผูแทนกรมศิลปากร ผูแทนสํานัก นโยบายและแผนทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดลอม ผูแทนกรมการผังเมือง ผูแทนสภาวิศวกร และผูแทน สถาปนิกแหงละหนึ่งคนและผูทรงคุณวุฒิอีกไมเกินสี่คนซึ่งรัฐมนตรีแตงตั้ง เปนกรรมการ และใหหัวหนา สํานักงานคณะกรรมการควบคุมอาคาร กรมโยธาธิการและผังเมือง เปนกรรมการ และเลขานุการ (สวนคําบางคํา (ตัวหนา / เอียง) ไดแกใหเปนปจจุบันแลว ตาม พระราชกฤษฎีกาพระราชกฤษฎีกาแกไขบท บัญญัติใหสอดคลองกับการโอนอํานาจหนาที่ของสวนราชการใหเปนไปตามพระราชบัญญัติปรับปรุงกระทรวง ทบวง กรม พ.ศ. 2545 มาตรา 9) มาตรา 12 ใหคณะกรรมการมีอํานาจหนาที่ดังตอไปนี้ (1) ใหคําแนะนําในการออกกฎกระทรวงตามมาตรา 6 (2) ใหคําแนะนําแกเจาพนักงานทองถิ่นในการปฏิบัติการตามพระราชบัญญัตินี้ (3) พิจารณาอุทธรณคําสั่งของเจาพนักงานทองถิ่นตามมาตรา 34 วรรคสอง (4) ปฏิบัติหนาที่อื่นตามที่รัฐมนตรีมอบหมาย มาตรา 13 กรรมการซึ่งรัฐมนตรีแตงตั้งมีวาระอยูในตําแหนงคราวละสามป  6 ในกรณีมีการแตงตั้งกรรมการในระหวางที่กรรมการซึ่งแตงตั้งไวแลวยังมีวาระอยูในตําแหนงไมวา จะเปนการแตงตั้งเพิ่มขึ้นหรือแตงตั้งแทนตําแหนงที่วาง ใหผูไดรับการแตงตั้งนั้นอยูในตําแหนงเทากับวาระ ที่เหลืออยูของกรรมการซึ่งไดแตงตั้งไวแลวนั้น กรรมการซึ่งพนจากตําแหนงอาจไดรับแตงตั้งอีกได แตตองไมเกินสองคราวติดตอกัน มาตรา 14 นอกจากการพนจากตําแหนงตามวาระตามมาตรา 13 กรรมการซึ่งรัฐมนตรีแตงตั้ง พนจากตําแหนง เมื่อ (1) ตาย (2) ลาออก (3) เปนบุคคลลมละลาย (4) เปนคนไรความสามารถหรือเสมือนไรความสามารถ (5) ไดรับโทษจําคุกโดยคําพิพากษาถึงที่สุดใหจําคุก เวนแตเปนโทษสําหรับความผิดที่กระทําโดย ประมาทหรือความผิดลหุโทษ มาตรา 15 การประชุมของคณะกรรมการตองมีกรรมการมาประชุมไมนอยกวากึ่งหนึ่งของจํานวน กรรมการทั้งหมดจึงจะเปนองคประชุม ถาประธานกรรมการไมอยูในที่ประชุมหรือไมอาจปฏิบัติหนาที่ได ใหกรรมการซึ่งมาประชุมเลือกกรรมการคนหนึ่งเปนประธานในที่ประชุม การวินิจฉัยชี้ขาดของที่ประชุมใหถือเสียงขางมาก กรรมการคนหนึ่งใหมีเสียงหนึ่งในการลงคะแนน ถาคะแนนเสียงเทากัน ใหประธานในที่ประชุมออกเสียงเพิ่มขึ้นอีกเสียงหนึ่งเปนเสียงชี้ขาด มาตรา 16 คณะกรรมการมีอํานาจแตงตั้งคณะอนุกรรมการเพื่อพิจารณา หรือปฏิบัติการตามที่คณะ กรรมการมอบหมาย ตลอดจนเชิญบุคคลใด ๆ มาใหขอเท็จจริง คําอธิบาย คําแนะนําหรือความเห็นได ใหนํามาตรา 15 มาใชบังคับแกการประชุมของคณะอนุกรรมการโดยอนุโลม หมวด 2 การขุดดิน  7 ------------- มาตรา 17 ผูใดประสงคจะทําการขุดดินโดยมีความลึกจากระดับพื้นดินเกินสามเมตรหรือมีพื้นที่ ปากบอดินเกินหนึ่งหมื่นตารางเมตร หรือมีความลึกหรือพื้นที่ตามที่เจาพนักงานทองถิ่นประกาศกําหนด ใหแจงตอเจาพนักงานทองถิ่นตามแบบที่เจาพนักงานทองถิ่นกําหนดโดยยื่นเอกสารแจงขอมูลดังตอไปนี้ (1) แผนผังบริเวณที่ประสงคจะทําการขุดดิน (2) แผนผังแสดงเขตที่ดินและที่ดินบริเวณขางเคียง (3) รายการที่กําหนดไวในกฎกระทรวงที่ออกตามมาตรา 6 (4) วิธีการขุดดิน และการขนดิน (5) ระยะเวลาทําการขุดดิน (6) ชื่อผูควบคุมงานซึ่งจะตองเปนผูมีคุณสมบัติตามที่กําหนดในกฎกระทรวง (7) ที่ตั้งสํานักงานของผูแจง (8) ภาระผูกพันตาง ๆ ที่บุคคลอื่นมีสวนไดเสียเกี่ยวกับที่ดินที่จะทําการขุดดิน (9) เอกสารและรายละเอียดอื่น ๆ ที่คณะกรรมการกําหนดโดยประกาศในราชกิจจานุเบกษา ถาผูแจงไดดําเนินการตามที่ระบุไวในวรรคหนึ่งโดยถูกตองแลว ใหเจาพนักงานทองถิ่นออกใบรับ แจงตามแบบที่เจาพนักงานทองถิ่นกําหนดเพื่อเปนหลักฐานการแจงใหแกผูนั้นภายในเจ็ดวันนับแตวันที่ได รับแจง และใหผูแจงเริ่มตนทําการขุดดินตามที่ไดแจงไวไดตั้งแตวันที่ไดรับใบรับแจง ถาการแจงเปนไปโดยไมถูกตอง ใหเจาพนักงานทองถิ่นแจงใหแกไขใหถูกตองภายในเจ็ดวันนับแต วันที่มีการแจงตามวรรคหนึ่ง ถาผูแจงไมแกไขใหถูกตองภายในเจ็ดวันนับแตวันที่ผูแจงไดรับแจงใหแกไข จากเจาพนักงานทองถิ่น ใหเจาพนักงานทองถิ่นมีอํานาจออกคําสั่งใหการแจงตามวรรคหนึ่งเปนอันสิ้นผล ถาผูแจงไดแกไขใหถูกตองภายในเวลาที่กําหนดตามวรรคสาม ใหเจาพนักงานทองถิ่นออกใบรับ แจงใหแกผูแจงภายในสามวันนับแตวันที่ไดรับแจงที่ถูกตอง ผูไดรับใบรับแจงตองเสียคาธรรมเนียมและคาใชจายตามที่กําหนดในกฎกระทรวง มาตรา 18 คาธรรมเนียมและคาใชจายที่เก็บไดตามมาตรา 17 วรรคหา ใหเปนรายไดขององคกร ปกครองสวนทองถิ่นแหงทองที่ที่มีการขุดดินนั้น มาตรา 19 ในระหวางการขุดดิน ผูขุดดินตามมาตรา 17 ตองเก็บใบรับแจง แผนผัง บริเวณ และ รายการไวที่สถานที่ขุดดินหนึ่งชุด และพรอมที่จะใหพนักงานเจาหนาที่ตรวจดูได  8 ถาใบรับแจงชํารุด สูญหาย หรือถูกทําลายในสาระสําคัญ ใหผูขุดดินตามมาตรา 17 ขอรับใบแทน ใบรับแจงตอเจาพนักงานทองถิ่นภายในสามสิบวันนับแตวันที่ทราบถึงการชํารุดสูญหายหรือถูกทําลาย ดังกลาว มาตรา 20 ผูขุดดินตามมาตรา 17 ตองทําการขุดดินใหถูกตองตามกฎกระทรวงที่ออกตามมาตรา 6 มาตรา 21 ผูขุดดินตามมาตรา 17 ตองควบคุมลูกจางหรือตัวแทนใหปฏิบัติตามมาตรา 20 และตอง รับผิดในการกระทําของลูกจางหรือตัวแทนซึ่งไดกระทําในทางการที่จางหรือตามที่ไดรับมอบหมาย มาตรา 22 การไดรับใบแจงจากเจาพนักงานทองถิ่นตามมาตรา 17 ไมเปนเหตุคุมครองการขุดดินที่ ไดกอใหเกิดความเสียหายตอทรัพยสินของบุคคลหรือตอสภาพแวดลอม ผูขุดดินไมวาจะเปนเจาของที่ดิน ผู ครอบครองที่ดิน ลูกจางหรือตัวแทน ตองรับผิดชดใชคาสินไหมทดแทนเพื่อการนั้น เวนแตจะมีเหตุที่ไม ตองรับผิดตามกฎหมาย มาตรา 23 การขุดบอน้ําใชที่มีพื้นที่ปากบอไมเกินสี่ตารางเมตร ผูขุดดินไมตองแจงตอเจาพนักงาน ทองถิ่น มาตรา 24 การขุดดินโดยมีความลึกจากระดับพื้นดินไมเกินสามเมตร เมื่อจะขุดดินใกลแนวเขต ที่ดินของผูอื่นในระยะนอยกวาสองเทาของความลึกของบอดินที่จะขุดดิน ตองจัดการปองกันการพังทลาย ของดิน ตามวิสัยที่ควรกระทํา มาตรา 25 ในการขุดดิน ถาพบโบราณวัตถุ ศิลปวัตถุ ซากดึกดําบรรพ หรือแรที่มีคุณคาทาง เศรษฐกิจหรือทางการศึกษาในดานธรณีวิทยา ใหผูขุดดินตามมาตรา 17 มาตรา 23 หรือมาตรา 24 หยุดการ ขุดดินในบริเวณนั้นไวกอนแลวรายงานใหเจาพนักงานทองถิ่นทราบภายในเจ็ดวันนับแตวันที่พบ และให เจาพนักงานทองถิ่นแจงใหกรมศิลปากรหรือกรมทรัพยากรธรณี แลวแตกรณี ทราบโดยดวนในกรณีเชนนี้ ใหผูขุดดินปฏิบัติการใหเปนไปตามกฎหมายวาดวยการนั้น หมวด 3 การถมดิน  9 ----------- มาตรา 26 ผูใดประสงคจะทําการถมดินโดยมีความสูงของเนินดินเกินกวาระดับที่ดินตางเจาของ ที่อยูขางเคียง และมีพื้นที่ของเนินดินไมเกินสองพันตารางเมตร หรือมีพื้นที่ตามที่เจาพนักงานทองถิ่น ประกาศกําหนด ตองจัดใหมีการระบายน้ําเพียงพอที่จะไมกอใหเกิดความเดือดรอนแกเจาของที่ดินที่อยูขาง เคียงหรือบุคคลอื่น พื้นที่ที่เจาพนักงานทองถิ่นประกาศกําหนดตามวรรคหนึ่ง ตองไมเกินสองพันตารางเมตร การถมดินที่มีพื้นที่เกินสองพันตารางเมตร หรือมีพื้นที่เกินกวาที่เจาพนักงานทองถิ่นประกาศ กําหนดตามวรรคหนึ่ง นอกจากจะตองจัดใหมีการระบายน้ําตามวรรคหนึ่ง ตองแจงการถมดินนั้นตอ เจาพนักงานทองถิ่นตามแบบที่เจาพนักงานทองถิ่นกําหนด ถาผูแจงไดดําเนินการตามที่ระบุไวในวรรคสามโดยถูกตองแลว ใหเจาพนักงานทองถิ่นออกใบรับ แจงตามแบบที่เจาพนักงานทองถิ่นกําหนด เพื่อเปนหลักฐานการแจงใหแกผูนั้นภายในเจ็ดวันนับแตวันที่ได รับแจง และใหผูแจงเริ่มตนทําการถมดินตามที่ไดแจงไวไดตั้งแตวันที่รับใบรับแจง ใหนําบทบัญญัติมาตรา 17 วรรคสาม วรรคสี่และวรรคหา มาตรา 18 มาตรา 19 และมาตรา 22 มาใชบังคับโดยอนุโลม มาตรา 27 ผูถมดินตามมาตรา 26 ตองทําการถมดินใหถูกตองตามกฎกระทรวงที่ออกตาม มาตรา 6 มาตรา 28 ผูถมดินตามมาตรา 26 ตองควบคุมลูกจางหรือตัวแทนใหปฏิบัติตามมาตรา 27 และตอง รับผิดในการกระทําของลูกจางหรือตัวแทนซึ่งไดกระทําในทางการที่จางหรือตามที่ไดรับมอบหมาย หมวด 4 พนักงานเจาหนาที่ -------------------- มาตรา 29 ผูใดไดรับความเสียหายหรือมีเหตุอันควรเชื่อไดวาอาจไดรับความเสียหายจาก การขุดดินหรือถมดินอันไมปฏิบัติตามมาตรา 20 มาตรา 24 หรือมาตรา 27 มีสิทธิรองขอใหเจาพนักงาน ทองถิ่นสั่งใหหยุดการขุดดินหรือถมดินนั้นได เมื่อไดรับคํารองขอตามวรรคหนึ่ง ใหเจาพนักงานทองถิ่นสั่งใหพนักงานเจาหนาที่เขาไปตรวจสอบ สถานที่ขุดดินหรือถมดินและรายงานตอเจาพนักงานทองถิ่น ถาเจาพนักงานทองถิ่นเห็นวาความเสียหายได  10 เกิดขึ้นหรืออาจเกิดขึ้นจากการขุดดินหรือถมดินนั้น ใหมีอํานาจออกคําสั่งเปนหนังสือสั่งใหผูขุดดิน ผูถมดิน หรือเจาของที่ดินหยุดการขุดดินหรือการถมดิน หรือจัดการปองกันความเสียหายที่อาจเกิดขึ้นหรือจัดการ แกไขการขุดดินหรือถมดินนั้นไดตามที่เห็นสมควร เจาพนักงานทองถิ่นตามมาตรานี้ ใหหมายความรวมถึงผูซึ่งเจาพนักงานทองถิ่นมอบหมายดวย มาตรา 30 พนักงานเจาหนาที่มีอํานาจเขาไปตรวจสอบสถานที่ที่มีการขุดดินตามมาตรา 17 หรือ การถมดินตามมาตรา 26 วาไดปฏิบัติตามพระราชบัญญัตินี้หรือกฎกระทรวงหรือขอบัญญัติทองถิ่นหรือ ประกาศที่ออกตามพระราชบัญญัตินี้หรือไม ทั้งนี้ ในระหวางเวลาพระอาทิตยขึ้นถึงพระอาทิตยตก หรือใน ระหวางเวลาทําการ และใหผูขุดดิน ผูถมดิน หรือตัวแทน หรือเจาของที่ดินอํานวยความสะดวกตามสมควร มาตรา 31 ในกรณีที่พนักงานเจาหนาที่เห็นวาการขุดดินหรือการถมดินไดกอหรืออาจกอใหเกิด ความเสียหายตอทรัพยสินของบุคคลอื่น ใหพนักงานเจาหนาที่ รายงานตอเจาพนักงานทองถิ่นใหมีคําสั่งให ผูขุดดิน ผูถมดิน หรือเจาของที่ดินหยุดการขุดดินหรือการถมดิน หรือจัดการปองกันความเสียหายที่อาจเกิด ขึ้น หรือจัดการแกไขการขุดดินหรือการถมดินนั้น แลวแตกรณี และใหเจาพนักงานทองถิ่นมีอํานาจออก คําสั่งเปนหนังสือตามที่เห็นวาจําเปนเพื่อปองกันหรือระงับความเสียหายนั้นได ในกรณีมีเหตุฉุกเฉิน ใหพนักงานเจาหนาที่มีคําสั่งเปนหนังสือใหผูขุดดิน ผูถมดินหรือเจาของที่ดิน หยุดการขุดดินหรือการถมดิน หรือจัดการปองกันความเสียหายที่อาจเกิดขึ้นหรือจัดการแกไขการขุดดินหรือ ถมดินนั้นตามที่เห็นวาจําเปนได แลวรายงานใหเจาพนักงานทองถิ่นทราบทันที ถาเจาพนักงานทองถิ่นเห็น ชอบดวยกับคําสั่งของพนักงานเจาหนาที่ ใหเจาพนักงานทองถิ่นมีหนังสือภายในเจ็ดวัดนับแตวันที่พนักงาน เจาหนาที่ไดมีคําสั่งใหบุคคลดังกลาวปฏิบัติตามคําสั่งของพนักงานเจาหนาที่ และใหถือวาคําสั่งของ พนักงานเจาหนาที่เปนคําสั่งของเจาพนักงานทองถิ่นมาตั้งแตตน ถาเจาพนักงานทองถิ่นไมมีหนังสือสั่งภายในกําหนดเวลาตามวรรคสอง ใหคําสั่งของพนักงาน เจาหนาที่เปนอันสิ้นผล มาตรา 32 ในการปฏิบัติหนาที่ตามพระราชบัญญัตินี้ พนักงานเจาหนาที่ตองแสดงบัตรประจําตัว พนักงานเจาหนาที่ตอบุคคลที่เกี่ยวของ บัตรประจําตัวพนักงานเจาหนาที่ ใหเปนไปตามแบบที่กําหนดในกฎกระทรวง มาตรา 33 ในการปฏิบัติการตามพระราชบัญญัตินี้ ใหเจาพนักงานทองถิ่นและพนักงานเจาหนาที่  11 เปนเจาพนักงานตามประมวลกฎหมายอาญา หมวด 5 การอุทธรณ ----------- มาตรา 34 ผูขุดดิน ผูถมดิน หรือเจาของที่ดินผูใดไมพอใจคําสั่งของเจาพนักงานทองถิ่นตามมาตรา 29 วรรคสอง หรือมาตรา 31 วรรคหนึ่งหรือวรรคสอง ใหมีสิทธิอุทธรณคําสั่งดังกลาวตอผูวาราชการ จังหวัดภายในสามสิบวันนับแตวันที่ทราบคําสั่ง ในกรณีที่ผูวาราชการกรุงเทพมหานครเปนผูออกคําสั่งตามวรรคหนึ่งในฐานะเจาพนักงานทองถิ่น ใหอุทธรณคําสั่งดังกลาวตอคณะกรรมการ การอุทธรณตามวรรคหนึ่งและวรรคสอง ไมเปนการทุเลาการบังคับตามคําสั่งของเจาพนักงานทอง ถิ่น ถาผูอุทธรณประสงคจะขอทุเลาการบังคับตามคําสั่งของเจาพนักงานทองถิ่น ใหยื่นคําขอทุเลาพรอม อุทธรณ ในกรณีเชนนี้ ผูวาราชการจังหวัดหรือคณะกรรมการจะอนุญาตใหทุเลาโดยมีเงื่อนไขหรือไมก็ได หรือจะสั่งใหวางเงินหรือหลักทรัพยประกันความเสียหายที่อาจเกิดขึ้นก็ได ใหผูวาราชการจังหวัดหรือคณะกรรมการ แลวแตกรณี พิจารณาคําวินิจฉัยอุทธรณใหแลวเสร็จ ภายในสามสิบวันนับแตวันที่ไดรับอุทธรณ คําวินิจฉัยของผูวาราชการจังหวัดหรือคณะกรรมการใหเปนที่สุด หมวด 6 บทกําหนดโทษ -------------- มาตรา 35 ผูใดทําการขุดดินตามมาตรา 17 หรือทําการถมดินตามมาตรา 26 วรรคสามโดยไมได รับใบรับแจงจากเจาพนักงานทองถิ่นตามมาตรา 17 วรรคสอง หรือมาตรา 26 วรรคสี่ แลวแตกรณี ตอง ระวางโทษจําคุกไมเกินหนึ่งป หรือปรับไมเกินหาหมื่นบาท หรือทั้งจําทั้งปรับ หากการกระทําตามวรรคหนึ่งเกิดขึ้นในบริเวณหามขุดดินหรือถมดินตามมาตรา 6 (1) ผูนั้นตอง ระหวางโทษจําคุกไมเกินสองป หรือปรับไมเกินหนึ่งแสนบาท หรือทั้งจําทั้งปรับ มาตรา 36 ผูใดไมปฏิบัติตามมาตรา 20 หรือมาตรา 27 ตองระวางโทษปรับไมเกินสามหมื่นบาท  12 และปรับเปนรายวันอีกวันละไมเกินหนึ่งพันบาท ตลอดเวลาที่ยังไมปฏิบัติตาม มาตรา 37 ผูใดไมปฏิบัติตามมาตรา 24 และมาตรา 26 วรรคหนึ่ง ตองระวางโทษปรับไมเกิน หนึ่งหมื่นบาท มาตรา 38 ผูใดขัดขวางหรือไมอํานวยความสะดวกตามสมควรแกพนักงานเจาหนาที่ในการปฏิบัติ การ ตามมาตรา 30 ตองระวางโทษปรับไมเกินสองพันบาท มาตรา 39 ผูขุดดินใดไมปฏิบัติตามมาตรา 25 ตองระวางโทษปรับจําคุกไมเกินหนึ่งเดือนและหรือ ปรับไมเกินหาพันบาท หรือทั้งจําทั้งปรับ มาตรา 40 ผูใดไดรับคําสั่งของเจาพนักงานทองถิ่นใหหยุดการขุดดินหรือการถมดิน ตามมาตรา 29 วรรคสอง หรือมาตรา 31 วรรคหนึ่งหรือวรรคสองไมปฏิบัติตามคําสั่งนั้น ตองระวางโทษจําคุกไมเกินหนึ่งป หรือปรับไมเกินหาพันหมื่นบาท หรือทั้งจําทั้งปรับ มาตรา 41 ผูใดไดรับคําสั่งของเจาพนักงานทองถิ่นใหจัดการปองกันความเสียหายที่อาจเกิดขึ้นหรือ จัดการแกไขการขุดดินหรือถมดิน ตามมาตรา 29 วรรคสอง หรือมาตรา 31 วรรคหนึ่งหรือวรรคสอง ไมปฏิบัติตามคําสั่งนั้น ตองระวางโทษปรับไมเกินสองพันสามหมื่นบาท และปรับเปนรายวันอีกวันละไม เกินหารอยบาท ตลอดเวลาที่ไมปฏิบัติตาม มาตรา 42 บรรดาความผิดตามพระราชบัญญัตินี้นอกจากมาตรา 35 วรรคสองใหเจาพนักงาน ทองถิ่นหรือผูซึ่งเจาพนักงานทองถิ่นมอบหมายมีอํานาจเปรียบเทียบปรับผูตองหาได เมื่อผูตองหาไดชําระ คาปรับตามจํานวนที่เปรียบเทียบภายในสามสิบวันแลวใหถือวาคดีเลิกกันตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณา ความอาญา มาตรา 43 ในกรณีที่หางหุนสวน บริษัทหรือนิติบุคคลอื่นกระทําความผิดตามพระราชบัญญัตินี้ กรรมการ ผูจัดการหรือบุคคลใดซึ่งรับผิดชอบในการกระทําอันเปนความผิดนั้นตองระวางโทษตามที่บัญญัติ ไวสําหรับความผิดนั้น ๆ ดวย เวนแตจะพิสูจนไดวาการกระทํานั้นไดกระทําโดยตนมิไดรูเห็นหรือยินยอม ดวย  13 มาตรา 44 ในกรณีที่มีการกระทําความผิดตามพระราชบัญญัตินี้ ใหถือวาเจาของอสังหาริมทรัพยที่ อยูใกลชิดหรือติดตอกับที่ดินที่มีการกระทําความผิดเกิดขึ้นและไดรับความเสียหาย เนื่องจากการกระทํา ความผิดนั้น เปนผูเสียหายตามกฎหมายวาดวยวิธีพิจารณาความอาญา บทเฉพาะกาล ---------------- มาตรา 45 ผูใดขุดดินหรือถมดินอันมีลักษณะที่ตองแจงตอเจาพนักงานทองถิ่นตามพระราชบัญญัติ นี้อยูกอนวันที่พระราชบัญญัตินี้มีผลใชบังคับในทองที่ใด ใหปฏิบัติตามมาตรา 17 หรือมาตรา 26 แลวแต กรณี ภายในสิบหาวันนับแตวันที่พระราชบัญญัตินี้มีผลใชบังคับในทองที่นั้น และเมื่อไดดําเนินการแลวให ถือวาผูนั้นไดรับแจงตามพระราชบัญญัตินี้  14 อัตราคาธรรมเนียมและคาใชจาย ----------------- คาธรรมเนียม (1) คาธรรมเนียมใบรับแจงการขุดดินหรือถมดิน ครั้งฉบับละ 2,000 บาท (2) คาคัดสําเนาหรือถายเอกสาร หนาละ 5 บาท คาใชจาย (1) คาพาหนะเดินทางไปตรวจสอบสถานที่ ใหจายเทาที่จําเปนและใชจายไปจริง ขุดดินหรือถมดิน (2) คาเบี้ยเลี้ยงในการเดินทางไปตรวจสอบ ใหจายเทาที่จําเปนตามระเบียบของ สถานที่ขุดดินหรือถมดิน ทางราชการแกผูไปทํางานเทาอัตรา ของทางราชการ ------------------------------------------------------------------- หมายเหตุ :- เหตุผลในการประกาศใชพระราชบัญญัตินี้ คือ โดยที่ปจจุบันมีการขุดดินเพื่อนําดิน ไปถมพื้นที่ที่ทําการกอสรางที่อยูอาศัยหรือเพื่อกิจการอื่นอยางกวางขวาง แตการขุดดินหรือถมดินดังกลาว ยังไมเปนไปโดยถูกตองตามหลักวิชาการจึงอาจกอใหเกิดอันตรายแกทรัพยสินและความปลอดภัยของ ประชาชนได สมควรใหมีกฎหมายวาดวยการขุดดินและถมดินเพื่อใหการขุดดินหรือถมดินในเขตเทศบาล กรุงเทพมหานคร เมืองพัทยา องคกรปกครองสวนทองถิ่นอื่นตามที่กฎหมายโดยเฉพาะจัดตั้งขึ้น ซึ่ง รัฐมนตรีวาการกระทรวงมหาดไทยประกาศกําหนดในราชกิจจานุเบกษา และบริเวณที่มีพระราชกฤษฎีกา ใหใชบังคับกฎหมายวาดวยการควบคุมอาคาร เขตผังเมืองรวมตามกฎหมายวาดวยการผังเมืองและในทองที่ อื่นที่รัฐมนตรีวาการกระทรวงมหาดไทยประกาศกําหนด เปนไปโดยถูกตองตามหลักวิชาการ จึงจําเปน ตองตราพระราชบัญญัตินี้ 15