Latin Past Paper - Miraglia - Fabulae Syrae - 1. Pygmalion PDF

PRAEFATIO Q uintus: "Narra nobis aliquam fiibulam, Syra; nam tarn bene sive Graecas sive Romanas fiibulas narrare soles, quae nos multum delectant! Neque in horto ludere possumus, quia, subita tempestate orta, etiam nunc pluere non desinit. Ne aves quidem audiuntur, quae, imbre et fulguribus terr...

PRAEFATIO Q uintus: "Narra nobis aliquam fiibulam, Syra; nam tarn bene sive Graecas sive Romanas fiibulas narrare soles, quae nos multum delectant! Neque in horto ludere possumus, quia, subita tempestate orta, etiam nunc pluere non desinit. Ne aves quidem audiuntur, quae, imbre et fulguribus territae, pluere = imber fieri; pluit cadit = imber de caelo inter arborum folia et ramos se occultant. Syra, quae bona et proba ancilla est: "Libenter" inquit "vobis libenter adv = magno cum gaudio fiibulas narrabo: ti1 vero, Maree, conside iuxta me et silens audI; ti1, IUlia, relinque pilam, et hue venI, ad latus meum laevum. SI bonI et probI eritis, neque silentium clamoribus vel tumulru et strepiru rumpetis, multas et pulchras fiibulas non solum hodie, sed etiam cofidie a me audietis." *** Hoe libro fiibulae continentur, quas Syra liberis IUliI et Ae­ miliae narrare solet. IUlia, Marcus et Quintus valde his fiibu­ lis delectantur. Spera.mus igitur vos quoque, quI eas lecrurI estis, his Graecis Romanisque fiibulis delectarl posse. Quae certe Utiles erunt: nam quI has paginas leget, non modo res utilis -e = bonus ad utendum grammaticas et vocabula Lafina, quae in capitulis XXVXXXIV librI, cui titulus est FAMILIA ROMANA, iam cognovit, certius discet ac memoria retinebit, sed etiam non pauca memoria -ae/ verba alia facile discere poterit. 5 AD CAPITV1VM XXVI 1 . Pygmalion P Pygmalion -onis m ygmalion vir Graecus fuit, qul magnam pecuniam, mul­ tos amlcos, multos servos habebat. Feminas vero, quas superbas esse putabat, nullas amabat. Pygmalion arte sua multas res mlrabiles conrecerat, quas 5 superbus -a -um = qul alios nullius pretiI esse putat plUriml homines valde admirabantur. Cofidie enim pulcher- ad-mirarl = mlrarl (rem magnificam) rima signa ex marmore faciebat, quae tamen non signa, sed marmor -oris n = materia, ex qua signa et colurnnae sunt facta homines vlvl esse videbantur. Saepe Pygmalion elves in tabemam suam vocabat, pul­ cherrima illa signa ostendens: "Venite ad spectandum" aiebat, 10 "virI et reminae: pulchra haec signa aspicite: admiraminl membra, manus, pedes, bracchia, crura, colla, ora, quae artem meam vobis demonstrant: nam arte mea naruram ipsam imi­ tatus sum, quae vlvere mels in signls videtur." VirI Graecl et reminae Graecae ad Pygmalionis tabemam 15 accedentes cupidissiml erant signa spectandl, quorum pul­ chrirudinem omni modo laudabant: "0 Pygmalion" aiebant, "quam pulchra haec signa sunt! Naruram enim non solum imitatus es, sed etiam superavisfi! " Omnes delectabantur superare = vincere spectando illa signa, mlrabilia exempla novissimae artis. 20 Tandem Pygmalion rormosissimae puellae signum conrecit, quae aureum capillum, caeruleos oculos, rubra labra habe- caeruleus -a -um = caen serenl colore bat. Cuius signl amore captus, Pygmalion miserrimus factus erat et nocte pessime dormiebat: dolebat enim signum, quamquam vera atque pulcherrima puella esse videbatur, non 25 vlvere, neque sibi respondere amorem suum fatenfi. sibi Pygmalionl Cofidie itaque Pygmalion, qul cupidus erat earn puellam 7 FABVLAE SYRAE sacrificare = bovem/ovem/porcum occidere et deo dare orare = postulare aliquid ab aliquo I a <leis vivam aspieiendI, deorum templa adire solebat ad saerifi­ eandum et deos deasque orabat: sperabat enim flendo se deorum animos mollire posse; neque enim quisquam, nisi deus, illI signo vitam dare poterat. Olim, postquam domum rediit, in eubieulum intravit, ubi ponere posuisse positum pulcherrimum illud puellae signum posuerat. Nullum tamen au-ferre abs-tulisse ab-latum < ab-ferre signum vidit! Aliquem igitur illud abstulisse putavit, atque diii = per long um tempus I flere -evisse eonsidens diu flevit. Subito tamen tormosissima remina ad 30 eum aeeessit, quae aureos eapillos, eaeruleos oeulos, labra quae: puella rubra habebat; quae PygmalionI ex sella sua surgenfi, "Non tergere -sisse -sum 3 5 iam signum" inquit, "sed puella vera sum." Pygmalion tersit laerimas et laetissimus puellam eomplexus oseulatus est. Post uxorem ducere = uxorem suam facere brevissimum vero tempus earn puellam uxorem dlixit. 45 \ 8