زبان ترجمه و تألیف

مقدمه

• هدف مقاله، توصیف زبان ترجمه در مقایسه با زبان تألیف است.
• ترجمه مورد بحث، ترجمه‌ای از یک داستان کوتاه نوشته‌ی ولادیمیر ناباکوف به نام «بازدید از موزه» است.

تمایز زبان ترجمه و تألیف

• متن تألیفی بر اساس قواعد و هنجارهای زبان مادری نویسنده ساخته می‌شود.
• خلاقیت زبانی نویسنده در چارچوب زبان مادری‌اش است.
• متن ترجمه، ویژگی‌های مشترک و متمایز از زبان مبدأ و مقصد دارد.
• زبان ترجمه، حسِ غیر بومی بودن را به خواننده می‌دهد.

مؤلفه‌های زبان ترجمه

• عناصر نحوی، واژگانی و معنایی، مؤلفه‌های زبان ترجمه هستند.
• زبان ترجمه، از اشتراکات، تغییرات و انتقالات زبان مبدأ به زبان مقصد ساخته شده است.

اشتراک

• شباهت‌های واژگانی، نحوی و معنایی بین زبان مبدأ و مقصد را شامل می‌شود.
• معمولاً شامل جایگزینی عناصر واژگانی، نحوی و معنایی زبان مبدأ با عناصر مشابه در زبان مقصد است.
• مثال‌ها: ترجمه ماضی نقلی به ماضی نقلی، تناظر یک به یک در سطح واژگان.
• اشتراک، در سطح متون خاص متفاوت است، نه در دو زبان.

تغییر

• تغییرات در سطح واژگان، نحو و معنا به جهت رعایت هنجارهای زبان مقصد است.
• علت غالب، ضرورت‌های زبانی است.
• برخی تغییرات اجباری و برخی اختیاری هستند، عمدتاً با توجه به خواننده.

انتقال

• انتقال شامل مواردی است که در آن عناصر واژگانی، نحوی یا معنایی از زبان مبدأ به زبان مقصد منتقل می‌شوند.
• در سطح واژگان، ممکن است واژه‌ها عیناً منتقل شوند (مثلاً کلمات خاص فرهنگی یا تاریخی)، یا با معادل فارسی همراه شوند، یا از نزدیک‌ترین معادل‌ها در فارسی استفاده شود یا تعریف شوند .
• انتقال، ممکن است منفی یا مثبت باشد. انتقال منفی، زمانی است که عناصر انتقال یافته در زبان مقصد مضحک جلوه کنند، در حالی که انتقال مثبت، قدرت بیانی زبان را افزایش می‌دهد.

روش ترجمه

• روش لغوی، روشی است که مترجم به وفاداری به متن اصلی توجه می‌کند و سعی می‌کند معادل‌های واژگانی و نحوی را در زبان مقصد بیابد.
• روش پویا، روشی است که مترجم بر رساندن مقصود گوینده در زبان مقصد تمرکز دارد.
• مترجمان ادبی، سعی در ایجاد تعادل بین این دو روش دارند.

نمونه‌ها

• مثال‌های متعددی از ترجمه و تحلیل ترجمه ارائه شده است.
• در این مثال‌ها، تفاوت‌های بین روش لغوی و روش پویا و نیز مبانی انتقال و تغییر در متن ترجمه شرح داده شده است.

نتیجه‌گیری

• زبان ترجمه در مقایسه با زبان تألیف، دارای ویژگی‌های منحصر به فردی است.
• در ترجمه ادبی، تعادل بین روش‌های لغوی و پویا ضروری است.
• مترجم، باید به هنجارهای زبان مقصد و نیازهای خواننده توجه کند.

این آزمون به مقایسه زبان ترجمه با زبان تألیف می‌پردازد و ویژگی‌های مشترک و متمایز این دو را بررسی می‌کند. همچنین، مؤلفه‌های زبان ترجمه و اشتراک و تغییرات آن‌ها در متون مختلف مورد análise قرار می‌گیرد.