Psychologia modeli psychodynamicznych i behawioralnych

Ten model zakłada, że doświadczenia z wczesnego dzieciństwa mają trwały wpływ na życie dorosłych, w tym na relacje międzyludzkie.

To diagram ukazujący wielogeneracyjne relacje rodzinne i ich wpływ na obecne życie.

Pojawiają się w latach 80. XX wieku, podkreślając wpływ przeszłości na teraźniejszość.

Model oparty na uczeniu się, który bada, jak zachowania ludzi są kształtowane przez nagradzanie i karanie.

Model, który analizuje myśli i przekonania, a także ich wpływ na emocje i zachowania.

Wspomaga rodziny w zrozumieniu i radzeniu sobie z problemami psychicznymi.

Pojawienie się zainteresowania terapeutycznego rodzinami.

Rodzina skupiona wokół opowieści o problemach, np. chorobie członka rodziny. Wszystkie dyskusje i działania skupiają się na tym, jak pomóc osobie mające problem.

Wspomaganie rozwoju dziecka, mimo początkowych trudności, dzięki wsparciu rodziców.

Umiejętność terapeuty dodania do historii przynoszonej przez klienta nowych perspektyw, pozwalając na szersze spojrzenie na problem.

Teoria psychodynamiczna podkreśla, że patologia powstaje w jednostce, np. w osobowości, a nie w relacjach.

Teoria systemowa wskazuje, że patologia pojawia się w interakcjach między ludźmi, np. w rodzinie.

Zaburzenia psychiczne powstają z powodu nieprawidłowości w rozwoju ego, które jest odpowiedzialne za kontrolę impulsów, dostosowywanie się do rzeczywistości i budowanie relacji z innymi.

Wczesne relacje z rodzicami kształtują strukturę ego i wpływają na późniejsze relacje miłosne.

Wspólne tworzenie koluzji, czyli wzajemnego podporządkowania się, by zaspokoić nieświadome potrzeby z dzieciństwa.

Jedna osoba w związku angażuje się całkowicie w drugą, podziwiając i poświęcając się jej. Początkowo jest to euforia, ale później może prowadzić do utraty własnej tożsamości.

Związek oparty na ciągłych potyczkach, w których jeden partner dominuje, a drugi ulega. Wzmacnianie negatywnych zachowań, które prowadzą do eskalacji konfliktów.

W rodzinie występuje brak autonomii, silne więzi i brak wyraźnych granic. Członkowie rodziny są uzależnieni od siebie emocjonalnie, co prowadzi do braku indywidualności i rozwoju.

Związek, w którym pojawia się fuzja, utrata granic między Ja a innym. Zatracenie poczucia własnej tożsamości.

Dziecko w wieku 5 lat może mylnie przypisywać sobie winę za konflikt między rodzicami, co wynika z ich niewystarczającej dojrzałości i braku zrozumienia skomplikowanych relacji między dorosłymi.

Psycholog pomaga zrozumieć i znaleźć rozwiązanie problemu, ale ostatecznie to pacjent decyduje o swoich wyborach.

Triangulacja to sytuacja, w której osoba trzecia zostaje wciągnięta w konflikt dwojga innych osób, np. dziecko zostaje wciągnięte w konflikt rodziców.

Metoda terapeutyczna skupiająca się na modyfikowaniu zachowań poprzez wzmacnianie pozytywnych działań w małżeństwie. Polega na ustaleniu oczekiwanych zachowań, ich wdrażaniu do codzienności i nagradzaniu za ich realizację.

Przekonania, które wpływają na nasze emocje w danej sytuacji.

Analiza genogramu polega na poszukiwaniu pozytywnych i inspirujących historii rodzinnych, które mogą pomóc w radzeniu sobie z trudnościami.

Model terapeutyczny, który skupia się na wpływie myśli i przekonań na zachowanie.

Analiza genogramu nie skupia się na patologii rodzinnej, ale na identyfikacji silnych i pozytywnych aspektów rodziny, które mogą być wykorzystane jako zasoby.

Nie ma jednego schematu analizy genogramu, każdy przypadek jest indywidualny.

Źródła, z których czerpiemy nasze przekonania dotyczące związków. Mogą to być doświadczenia osobiste, media, kultura.

Niektóre osoby, np. Haley, uważają, że skupianie się na historii rodziny nie jest priorytetem w terapii, ponieważ ważne są bieżące problemy.

Błędne interpretacje lub uproszczenia w myśleniu, które mogą prowadzić do negatywnych emocji.

Technika terapeutyczna polegająca na odgrywaniu scenek z życia realnego w celu ćwiczenia nowych sposobów reagowania i porozumiewania się.

Według modeli poznawczych behawioralnych problemy w rodzinie mogą wynikać z nieprawidłowego sposobu myślenie lub zachowania.

Badanie pokazujące, że małżonkowie z zadowolonych związków są bardziej skłonni do empatycznego odczytywania myśli partnera, podczas gdy niezadowoleni partnerzy częściej przyjmują negatywne interpretacje.

Podejście terapeutyczne koncentrujące się na interakcjach i dynamice w systemie rodzinnym.

Model behawioralny zakłada, że problemy wynikają z uczenia się niewłaściwych zachowań.

Podejście systemowe skupiające się na wzorcach zachowań w rodzinie. Problemy w rodzinie są postrzegane jako wynik powtarzających się interakcji.