Teorie zaburzeń rodziny - Wykład II - 15.10 PDF

**koluzjaTeorie zaburzeń rodziny - wykład II - 15.10** **Modele psychodynamiczne** **rola wczesnych relacji** → one determinują, co później dzieje się w związkach osób dorosłych kontynuacja tego myślenia: **genogramy** (początki terapii rodzin). Genogramy pojawiły się na początku lat 80. Nawiązują...

**koluzjaTeorie zaburzeń rodziny - wykład II - 15.10** **Modele psychodynamiczne** **rola wczesnych relacji** → one determinują, co później dzieje się w związkach osób dorosłych kontynuacja tego myślenia: **genogramy** (początki terapii rodzin). Genogramy pojawiły się na początku lat 80. Nawiązują do myślenia, a to co było w przeszłości ma wpływ na teraźniejszość. transgeneracyjny model - szeroka przeszłość, to co się działo w poprzednich pokoleniach **W klasycznych, systemowych podejściach skupienia się na tu i teraz** - - - - model psychodynamiczny, behawioralny, poznawczy u korzeni nie zajmowały się rodziną tylko jednostkami, z czasem jednak również objęły pary i rodziny **Modele behawioralne - UCZENIE** - - - - - - Modele są ważne, bo jak przychodzi klient/ pacjent to one dają nam możliwość zrozumienia tego co się dzieje w rodzinie. Podają nam różnego rodzaju wyjaśnienia, bo czasami zdarzają się błędy u psychologów, że **,,jakoś im się wydaje''** i tworza na podstawie tego ,,jakąś diagnozę'', bo **[nie można opierać się na przypuszczeniach/ intuicji]** a na podstawie badań naukowych, **poparte wiedzą, teorią**. Np. ja rozumiem co się dzieje w tej rodzinie z punktu modelu systemowego beh/pozn. Patrzenie z różnych perspektyw na obraz rodziny **Modele poznawcze** - - np. przekonanie matki, że dziecko jest leniwe lub zrobiły coś złośliwie albo przekonanie męża, że to kobieta jest od wychowywania dzieci a ja jestem od zarabiania pieniędzy albo dziecko trzeba bić, bo nie wyrośnie na dobrego człowieka **Modele CBT** - Z modeli CBT wyrosła **psychoedukacja rodzin** - pacjentom należy przekazać wiedzę nauczyć ich radzenia sobie z pewnymi zachowaniami członkami rodziny (najczęściej dziecka) wynikających z zaburzeń psychicznych. **Psychoedukacja** - wychodzę z założenia, że tej matce/ ojcu należy **dostarczyć wiedzy na temat tych problemów, które ma dziecko** i pomóc tej matce w radzeniu sobie z różnego rodzaju zachowaniami. Często ludzie nie mają wcale pojęcia na temat zaburzeń psychicznych np. może dziecko nie jest leniwe a ma objawy depresji albo nie jest niegrzeczne tylko ma ADHD. W tym modelu najważniejsze jest dać wiedzę rodziców, z której będą mogli później korzystać. **Narodziny podejścia systemowego** - - - - - zainteresowania rodzinami 80-90 lata XIX wieku a w latach 50 dopiero terapia rodzin. W latach 60 terpaia rodzin = terpaeyuta ststemowy. Teraz tak nie można powiedzieć, terapeyta rodziny to nie to samo co terapia systemowa. Psychoterapaeuta Jacksocn opisał przypadek pacjentki , której pomógł terapią analitycznie ale jednocześnie mąż tej pacjentki popełnił samobójstwo. I zaczęli analizować jak jej poprawa mogła wiązać się z tym, że jemu się pogorszyło. **Ona rozkwitała a on więdnął,** Zaczęto się zastanawiać dlaczego dobry pseychoterapeuta i dobra psychoterapia nie jest skuteczna, nie ma czegoś takiego jak terapia dziecka bez kontekstu rodzinnego, bo dziecko przebywa z rodziną **24/7** a z psychologiem **1h** tygodniowo - metafora kwiatka - przez kila godzin jest dobrze naświetlony, z odżywkami (spotkanie z psychologiem) a pozostały czas wichury i deszcze (czas z rodziną) Zaczęto stopniowo coraz bardziej interesować się interakcjami, a nie samymi jednostkami, czyli tym jakie relacje nawiązują osoby. **Twórcy terapii rodzin** - - - Jak ktoś zachoruje i zaczyna kasłać to nie widać tej bakterii ale mimo wszytko się rozprzestrzeniają. To samo było z terapią rodzin - rzeczy, których nie widać mają wpływ na funkcjonowanie. - - - - - - W Stanach ata 50/60 intensywnie rozwijała się terapia rodzin, poniewaz Stany nie były tak zniszczone jak Europa, która swoje siły musiała poświęcać na odbudowę kraju, miast, z Europy wyemigrowali do Stanów i zasilili intelektualnie Stany, dzięki temu powstał ferment intelektualny, mogli też rozwijać swoje myślenie w Stanach. Ośrodkami terapeutycznymi przed II ws ośrodkami głównymi psychoterapetycznymi były Niemcy i Austria ale w trakcie ii wś zostały wykorzystane do unicestwienia pewnych grup społecznych. **Asperger** - jego działania prowadziły do zabijania wielu dzieci z problemami psychicznymi. (przeczytaj syn aspergera). Korzystał z dorobku innych osób i nie wspominał o tym w swoim dorobku naukowym. **John Bowlby** - anglik, więc tam też zaczeła się teoria przywiązania, którą potem przejęła Mary Ainsworth z Ameryki. Żadni z nich nie btli pstchoerapeytami stystemwoyemi. **Początki systemowej terapii rodzin** - - - - - **Klasyczne podejście systemowe** - - - **Ewolucja** **obiektywny obserwator → subiektywność terapeuty** Terapeuta stara się za pomocą różnych technik terapeutycznych np. lekarstw który sprawia, że ta rodzina zaczyna zdrowieć. Wie na czym polega zaburzenie, leczenie iw ie do czego dąży, jaki jest model, dobrego, zdrowego funkcjonowania rodziny. To żonę lata 70, zaczęto się zastanawiać czy takie założenia się sprawdzają w terapii rodzin - **KONSTRUKTYWIZM NA EGZAMINIE** **Konstruktywizm** - percepcja jest ograniczona właściwościami tego kto dokładnie dokonuje obserwacji, a zatem to, co terapeuta dostrzeże w rodzinie, z którą pracuje, zależy nie tylko od realnego funkcjonowania tej rodziny, ale również od tego, kim jest terapeuta, jaka jest jego wiedza, doświadczenia, jakie wartości podziela etc. Konstruujemy w umyśle rzeczywistość. np. jest 3 psychoterapetów, każdy zróci na coś innego u pacjenta ale każdy z nich może mieć rację. - - - Psychoterapeuci zaczęli postrzegać proces rozmowy jako **najbardziej użyteczny dla rodziny**, zaczęli interesować się jak prowadzić z członkami rodziny najbardziej użyteczne rozmowy dla członków zaburzeń a nie tworzyć modele zaburzeń. Dlatego w ogóle psychoterpecuci odeszli od tworzenia modeli zaburzeń, to jaki przyjmie model to jest trzeciorzędna rzecz, najważniejsze jest to, że pacjent przychodzi do pstchoterpety i wynosi korzyści a nien mdel który psychoetrapeuta przyjmie. **Brak modelu** może powodować z kolei **kompletne zagubienie się**, powodować chaos w rozmowie, niedostrzegani pewnego rodzaju trudności, które można w jakiś sposób podkreślić. Pacjenta bardziej będzie interesować to czy terapia jest dla nas pomocna a ie w jakim nurcie oracuje psycohteraeuta. Jeżeli mówimy o sytuacji współczesnej - odejście od modeli zaburzeń - jest widoczny bardzo wyraźnie - **część psychologów mówi zostawmy te modele**, skupmy się na to żeby pomóc, ja znam wiele modeli, nie muszę zadbać o spójność tych modeli, bo w praktyce najważniejsze jest to aby pomóc. Ale część psychologów powraca do **tworzenia różnego rodzaju modeli** - np. połączenia teorii przywiązania z systemowym podejściem. **Teorie zaburzeń rodzin - Wykład IV - 22.10.2024 rok** **Modele psychodynamiczne zaburzeń rodziny oraz nawiązujące do nich (koncepcja Helma Schilmyn)** **3 główne szkoły klasycznego podejścia systemowego** 1. 2. 3. - **Harlene Anderson** - przedstawicielka szkoły postmodernistycznej [[https://harleneanderson.org/]](https://harleneanderson.org/) **Modele** - - - **Modele psychodynamiczne: Podstawowe założenia** - - To co wydarzyło się we wczesnym dzieciństwie determinuje to jak będzie wyglądał nasz związek partnerski oraz stosunek do rodziców. **Focus jest na przeszłości,** żeby odpowiedzieć na pytanie skąd pojawiały się problemy trzeba sięgnąć do przeszłości. **Modele psychodynamiczne: założenia teoretyczne** 1. 2. **Modele psychodynamiczne: tezy wyjaśniające zaburzenia** **Objaw:** - - - - **Modele psychodynamiczne: założenia teoretyczne** **1**. **Bazą patologii jest nieprawidłowy** - - **2**. **Relacje, w które wchodzą ludzie w dorosłym życiu, są zdeterminowane:** - - **Modele psychodynamiczne: rola relacji w dzieciństwie** - - **Modele psychodynamiczne: dobre małżeństwo** 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. **Modele psychodynamiczne: tezy wyjaśniające zaburzenia** **Dobór partnera:** - - - - - - - - - - - - **Modele psychodynamiczne: mechanizmy zaburzające związki** - - - - - - - - W związku **zachowania regresywne**, takie jak szukanie u partnera wsparcia, opieki, oraz **zachowania progresywne**; opiekowanie się, odwagę i siłę do konfrontacji z problemami. W zdrowej relacji występują **obydwa typy zachowań** **Zaburzenie** natomiast przejawia się **sztywnym spolaryzowanym ról**: jedna z osób przejawia wyłącznie regresywne, a druga tylko progresywne **Modele psychodynamiczne: regresja i progresja jak dwie połówki jabłka** *,, Ludzie dopasowują się jak jabłka, tworząc koluzję - wspólną grę, w której zaspokajają swoje nieświadome, zrodzone w dzieciństwie potrzeby''*  **Modele psychodynamiczne: typy koluzji** 1. 2. 3. 4. **Modele psychodynamiczne: koluzja narcystyczna** - - Całkowite poświęcenie się partnerowi - początkowo to jest super - jedno jest podziwiane, drugie podziwia **Modele psychodynamiczne: mile złego początki, ale** - - - **[Obydwoje partnerzy mają słabe JA i oboje potrzebują siebie]** **Modele psychodynamiczne: kłótnie** - - - **Stałe wzmocnienie** - że do niego się przyzwyczaja przez ciągłe komplementy więc partner progresywny szuka podziwu gdzieś indziej **Teorie zaburzeń rodziny - wykład V - 29.10.2024 r** **Modele psychodynamiczne: właściwości zaburzonych rodzin** - - - - - **Modele psychodynamiczne: podsumowanie** - - - - - **Modele psychodynamiczne: nawiązania** 1. 2. - **Symbioza - koncepcja zaczerpnięta z psychoanalizy** - - **Psychoanalityczne rozumienie symbiozy:** typ relacji między obrazem własnego Ja a obrazem obiektu, w którym dochodzi do zatarcia granic między obiema reprezentacjami; w konsekwencji - zatracenie poczucia własnej tożsamości. **Symbioza w terapii rodzin:** powtarzalny specyficzny wzorzec zachowania, w którym partnerzy interakcji nie mają poczucia istnienia jako odrębne różne osoby **EGZAMIN! [W jaki sposób różni się koncepcja symbiozy w myśleniu psychoanalitycznym, a systemowym??]** - - - **Przykłady przejawiania się symbiozy** - - - - - -  - - **Zastanówmy się, co takiego jest w dynamice rodzinnej, że taka relacja symbiotyczna mogła zaistnieć!** **Terapia strategiczna** -- bardzo często sięgamy do rozwiązań, które nie są skuteczne, ale na które raz wpadliśmy, i mimo że nie są skuteczne, dalej ich używamy. Np. Anna nauczyła się kontrolować syna, w obliczu problemów syna Anna jeszcze bardziej kontroluje syna, mimo ze ten sposób kompletnie nie przynosi pożądanych efektów. **Różne nasilenia symbiozy** \- Przykład Chrząstowskiego - **skrajna symbioza:** mama 14 letniego syna wyprowadzała go do toalety i podtrzymywała jego narządy płciowe podczas załatwiania się chłopaka \- **nie skrajna:** mycie się nastolatki przy jednoczesnym załatwianiu się rodzica w tej samej łazience **Model Helma Stierlina** - - - - - [Symbioza między jednostką a **CAŁĄ RODZINĄ,** a nie między np. dzieckiem a konkretnym rodzicem] **Model Helma Stierlina: wiązanie i odsuwanie** **Wiązanie** jest tendencją do takiego odnoszenia się rodzica do dziecka, która zwiększa jego zależność i opóźnia jego separację. **Odsuwanie** jest takim sposobem odnoszenia się dziecka do rodzica, który nasila lub wymusza separację. Wiązanie i odsuwanie zachodzą na trzech płaszczyznach: emocjonalnej (*id*), poznawczej (*ego*) i lojalnościowej (*super ego*). **Model Helma Stierlina: wiązanie** - - - - - - **Infantylizowanie dziecka** -- postrzeganie dziecka, jako malutkie. Przykład Chrząstowskiego: 40 letni Pan, który był ubrany w ubrania dla 7 letniego dziecka. Jego mama dobierała mu ubrania (a on zlecał mamie dobór tych ubrań). Mama ciągle widziała w nim tego 7 letniego chłopca -- można było mówić do niego w sposób zdrobniały, być bardzo czułym itd. \- gdyby nie zły wpływ kolegów, koleżanek to dziecko byłoby inne -- inni chcą skrzywdzić moje dziecko \- rodzic nie pyta dziecka o jego potrzeby -- Ja wiem co on potrzebuje, ja go znam najlepiej, ja nie muszę się go nawet pytać, to moje dziecko. **Wiązanie:** Dziecko zaprasza do wiązania, rodzic wiąże (zamiennie). **Model Helma Stierlina: wiązanie** - - - - - **Np.** nie cieszę się z samodzielności dziecka, że ma różnego rodzaju sukcesy, ma samodzielne życie -- w gruncie rzeczy jest to dla mnie obciążające, źródłem cierpienia, jestem osamotniona, zostawiona przez dziecko. **Model Helma Stierlina: wiązanie** - - - - - - - - **Model Helma Stierlina: odsuwanie** - - - - - **Odsuwanie** -- radź sobie sam, rodzic nie zauważa potrzeb dziecka. Dziecko umożliwia wiązanie czy odsuwanie, jest to współtworzone i przez dziecko i przez rodzica. **Model Helma Stierlina: wiązanie i odsuwanie** - - - - - - -  **[Przykład rodziny, w której relacje rodzinne nie przynoszą satysfakcji członkom rodziny. Korzenie rodzinne nie są źródłem siły.]** **Nawiązania** 1. 2. **Wspierać a nie oceniać:** 1. 2. **Wykład VI - Teorie zaburzeń rodziny - 05.10.2024 r** **Genogram** - - - - Genogram przede wszystkim pozwala nam odpowiedzieć na pytanie, jak przeszłość danej rodziny wpływa na to, co się w niej aktualnie dzieje. Zanim zrobię genogram odpowiadam na pytanie - w jaki sposób ja i członkowi rodziny będą mogli skorzystać z tych informacji. - - - - **W jaki sposób, co możesz wziąć ze swojej rodziny co będzie dla ciebie wzorcem siły, co byś chcial kontynuowac a drugie pytanie - co byś chciał zmienić w swoich relacjach.** Nie należy mylić genogramu z drzewem genealogicznym -- bo drzewo to już jakieś 7 pokoleń wstecz a genogram skupia się na tym jak obecnie funkcjonuje moja rodzina. **Genogram** - - - - - **Rysunek genogramu -- praktyczne wskazówki** - - - - - -  **Teorie zaburzeń rodziny - Wykład VII - 19.11.2024r.** **Transgeneracyjna trauma** **Poczucie winy** Poczucie winy często bywa destruktywne ale - - - **[Mechanizmy podtrzymania relacji: POCZUCIE WINY, WDZIĘCZNOŚĆ]** ,,Wdzięczność - lojalność jest budowana przez poczucie lojalności np. matka mówi do córki ,,wtedy kiedy Twój ojciec odszedł poświęciłam się dla Ciebie i nie szukałam sobie partnera, ja poświęciłam się Tobie'' **Wdzięczność:** Lojalność budowana jest również przez poczucie wdzięczności **Lojalność** to co często dla zewnętrznego obserwatora jest zachowaniem destrukcyjnym, dla rodziny może być wyrazem głębszego. Lojalność rodzinna wyraża się lojalnością wobec pewnych norm, wartości, tradycji, religii w rodzinach mamy do czynienia z różnymi konfliktami - - - **Skrypty korekcyjne** - są to świadome decyzje, które polegają na tym, że będę się zachowywał wobec swoich własnych dzieci inaczej niż moi rodzice. Np, świadoma decyzja, że nie będę wymagał lojalności od moich dzieci, bo jemu samemu to w dzieciństwie przeszkadzało. **Pułapka skryptu korekcyjnego** - może przejść w drugie ekstremum - jeśli doznałam wiele chłodu w dzieciństwie i dać swoim dzieciom przesadnie dużo ciepła, mogę przesadzić w drugą stronę. Albo jak w dzieciństwie doświadczyłam wiele krzyków, złości ze strony rodziców to nigdy nie będę krzyczeć przy moich rodziców. Dziecko może mieć wtedy poczucie, że złość jest czymś złym, nieakceptowanym, dziecko może się nie uczyć, że jego zachowanie musi mieścić się w pewnych normach np. hej, tu jest moja granica, nie przekraczaj jej, ale nie powiem żebyś nie przekraczała, bo nie umiem być zła. Czasami jest tak, że mimo tych deklaracji, że nie będziemy tacy jak nasi rodzice to i tak możemy być jak oni, powielamy pewne zachowania i wzorce utrwalone na poziomie neuronalnym. **Delegacje rodzinne** - - - czasami delegacje rodzinne są sprzeczne ze sobą Wg Stierlina mogą zachodzić na trzech płaszczyznach: - - - U dzieci czasami trudno zdiagnozować objawy przemocy rodzinnej, bo jest lojalne i nie wyda swojej rodziny, to samo z przemocą seksualną, bo dziecko czasami nie wie nawet, że to jest przemoc np. wujek molestujący dziecko mówi, że to wyraz ogromnej miłości, tylko nie mów nikomu. Trzeba czasami na około podchodzić żeby dowiedzieć się. **Triangulacje** - włączenie osób trzecich w celu rozwiązania/ rozładowania napięcia między dwoma pozostałymi. Mechanizm psychologiczny często stosowany w zaburzeniu funkcjonowaniu rodziny. Wskazywanie na triangulacje jest nadużywane. Bardzo destrukcyjny mechanizm. Paradoksalnie kochanek też może mieć pewne pozytywny wpływ na związek, bo jeśli w związku jest nuda, nie ma emocji, małżonkowie tracą sobą zainteresowanie - a przy awanturze są emocje, oni cierpią ale żyją. **Powstanie trójkąta** - - - \- dzięki temu odwrócenie uwagi od zasadniczego problemu, unikanie konfrontacji z problemem - - Triangulacja zwykle pociąga za sobą **koalicję** np. matka z dzieckiem przeciwko ojcu. Natolatki zazyczaj opowiadają się po jednej stronie ale 5-latek gdy zobaczył płaczącą matkę po kłótni z rodzicem będzie myślało, **[że to jego wina.]** **Wzorce triangulacji** **Genogram - zasoby** Analiza genogramu - poszukiwanie tych historii, które niosą otuchę i wsparcie lub dają wiedzę, jak radzić sobie z trudnościami w przyszłości. Genogramy nie służą śledzeniu patologii rodzinnych, służą temu żeby znaleźć różnego rodzaju zasoby rodzinne, to co w rodzinie jest silne, mocne i z czego można korzystać. **Pytania pomocne w eksplorowaniu rodzinnych zasobów:** - - - - Interpretacja genogramu - nie a jednego wzorca według, którego przygotowuje analizę genogramu. **Analizując genogram, należy starać się odpowiedzieć na pytania:** - - **Wielu terapeutów nie jest zainteresowanych genogramami** → Haley ,,Nie wierzę w duchy'' → Whie ,,Genogram uprzywilejowuje historyczne informacje nad aktualnymi, należy się skupić na tym co jest tu i teraz'' → Minuchin ,, **Teorie zaburzeń rodziny 4 - 26.11.2024 r.** **Modele poznawcze** **Podstawowe założenia modeli poznawczo-behawioralnych zaburzeń** **Behawioryzm:** - - **Poznawcza:** - - Czy dziecko jest zaburzone psychicznie i czy dziecko jest niegrzeczne - te dwa czynniki prowadzą do problemów w rodzinie. Nie zastanowimy się dlaczego dziecko brzydko mówi, nie zastanawiam się dlaczego moje dziecko tak mówi tylko przychodzę do psychologa i mówie - prosze go zmienic, bo jest niegrzeczny. A przyczyna moze byc taka, że rodzice się w domu kłócą i dziecko w związku z tym czuje wielkie napięcie i poprzez brzydkie słowa je reguluje. A czasami nie ma się nad czym zastanawiać - nasze dziecko jest zaburzenia psychiczne i wynik jego zachowania jest związany z jakimś uszkodzeniem mózgu. **Modele behawioralne zaburzeń** - - Np. dziecko płacze w sklepie, bo coś chce i mama dla świętego spokoju już mu kupi to co chce. **Erozja wzmocnień pozytywnych** - jak jesteśmy zakochani to sama obecność tej osoby jest dla nas nagradzająca, nawet wspólna jazda autobusem jest nagradzająca ale po pewnym czasie to nie wystarczy, trzeba jechać pod namiot pod Warszawę, ale to również po czasie nie wystarcza i jedziemy w góry pod namiot. A po kilku latach jest tak żeby partner sam pojechał a my sobie odpoczniemy. Krótko mówiąc to co było nagradzające przestało być nagradzające. To co na początku podobało nam się w drugiej osobie zaczyna nas irytować i drażnić. Gdybyśmy trzymali się tylko tej jednej reguły to nie bylibyśmy w ogóle w związkach. - - - - *,,Psycholog to drogowskaz, który wskazuje drogę, ale nie trzeba nią podążać''* - - - - **terapia;** 1) ustalenie listy pozytywnych zachowań, których partnerzy oczekiwali od siebie, 2) wprowadzenie pożądanych zachowań w życie codzienne, 3) nagradzanie żetonami jako nagrody za oczekiwane zachowania - **Przekonania pośredniczące** **Sytuacja → Przekonania pośredniczące → Emocje** **Modele poznawczo-behawioralne** - - - **Modele CBT: oczekiwania, przekonania** **Źródło przekonań:** - - Nasze otoczenie (media) jako źródło przekonań dotyczących pary lub rodziny. Reklama proszków na ból głowy - matki nie idą na zwolnienia, muszą być zawsze w pełni dyspozycyjne. Coś takiego jest kulturowego, że matkom się na mniej pozwala i wymaga tej ciągłej gotowości. **Przykłady błędów poznawczych:** - - - - - - - - - - - - okej, to jest Twoja interpretacja ale co innego mogłoby to znaczyć, eksperymentuj, reaguje inaczej na dane sytuacje Role play - odgrywanie scenek w gabinecie - spróbujcie inaczej porozmawiać tu i teraz Badania Gottmana: rozpoznawanie cudzych myśli zdarza się w małżeństwach zadowolonych i niezadowolonych **Małżonkowie z zadowolonych związków ,,czytali w myślach'' partnerów z nastawieniem na empatię, natomiast niezadowoleni partnerzy zakładali negatywny afekt bądź negatywną motywację.** Partnerzy w jakimś stopniu przewidują swoje myśli i zachowania np. Janek gdy jest chory zawsze pije herbatę z cytryną więc jak jest chory to automatycznie robię mu herbatę ale on może wcale jej nie chce. **Teorie zaburzeń - 10.12.2024 r.** **Podejścia systemowe:** - - - Termin systemowe obejmuje różne podejścia. Klasyczne podejście systemowe często jest łączone z cybernetyką pierwszego rzędu która mówi, że problemy są wynikiem wzorców zachowań. A drugiego rzędu - problemy są rezultatem znaczeń nadawanych w rodzinie. I rzędu porównują - skupiają się na homeostazie w rodzinie i na tym co zaburza lub stabilizuje równowagę w rodzinie. Potem od tego myślenia zaczęto odchodzić. **Klasyczne podejście systemowe (cybernetyka 1-rzędu)** - - - - **PODEJŚCIE KOMUNIKACYJNE** Każdy uważa się za specjalistę od komunikacji Na czym może polegać zaburzona komunikacja? **Mamy pewne aksjomaty komunikacji - zaburzenie polega na zaburzeniach aksjomatów.** **Założenia: aksjomaty komunikacji** **1 aksjomat,, Nie można nie porozumiewać się''** - wszystko jest komunikatem np. jeśli ktoś nawet nie chce się komunikować to też jest komunikat, jeśli w rodzinie ktoś milczy i mówi ,,nie będę o tym rozmawiać'' - to tej jest komunikat, jeśli ktoś wychodzi i w ten sposób próbuje przerwać komunikację to też jest komunikat , jeśli ktoś zrywa stosunki ze swoją rodziną to też jest komunikat. Próba uniknięcia komunikacji też jest pewnego rodzaju komunikatu. **2 aksjomat ,,Każdy komunikat zawiera aspekt treściowy (jawny) i aspekt relacyjny (często przekazywany na drodze niewerbalnej).** Przykład: kawa na lotnisku w Polsce :( kawa na lotnisku we Włoszech :D - - - **Tezy wyjaśniające zaburzenia rodziny** - - Treściowo ktoś mówi jedno ale relacyjnie pokazuje czy też ujawnia zupełnie coś innego np. treściowo rodzic mówi do dziecka - bądź samodzielny - ale relacyjnie daje do zrozumienia, że tą samodzielnością mnie krzywdzisz. Np. wybierz studia jakie chcesz, to Twoja decyzja ale relacyjnie mówi ,,najlepiej żeby była to medycyna;''. Aspekt treściowy jest niejawny. Patrząc tylko na aspekt werbalny można w ogóle nie dostrzegać zaburzeń. - **Podwójne wiązanie** - polega na dwóch sprzecznych komunikatach. Matka przychodzi do syna do szpitala , syn jest hospitalizowany z powodu schizofrenii i mówi ,,synku jak ja ciebie bardzo kocham''Syn próbuje się przytulić do mamy i czuje jak matka jest sztywna, czuje jej napięcie. O podwójnym wiązaniu mówimy wtedy kiedy syn powie ,,mamo, czuję, że nie chcesz się do mnie przytulać'' a mama mówi ,,no co Ty, synku, możesz się przytulać do mnie kiedy chcesz''. I to są dwa różne komunikaty. Podwójne wiązanie to też brak możliwości przedyskutowania tych sprzecznych komunikatów. Dezorientacja np. matka uderza dziecko i mówi ,,to z miłości'' - very toxic, dziecko będzie zagubione i nie będzie w stanie tego zrozumiec co będzie prowadzić do złych interpretacji **Sztywna komplementarność** - jedna osoba stale podejmuje decyzje, druga osoba stale się musi podporządkować. Np. partner mówi ,,jesteś głupia'' a partnerka ,,masz rację, jestem głupia''. Konflikt również nie zostaje rozwiązany. **Eskalacja symetryczności** - ciągle walczą o decyzyjność, wzajemny konflikt, który coraz bardziej eskaluje i dlatego nie dochodzi do jego rozwiązania. Konflikt o coś - dwie osoby, które są zaangażowane w ten konflikt nie są w stanie ustąpić w związku z tym konflikt nie może ustąpić. Nie słuchamy siebie nawzajem, nie próbujemy zrozumieć stanowisko drugiej\]iej osoby tylko atakujemy tą drugą osobę. W terapii systemowej np. Dziecko mówi ,,Nie czuję się kochana przez moich rodziców'' a rodzice wybuchają i mówią ,,Tyle Ci daliśmy, jak możesz tak mówić, jesteś niewdzięczny'' a dziecko ,,Jedno robię, drugie mówię, nie kochacie mnie'' a rodzice ,,To won do domu dziecka'' - i tak to narasta. - - - - - - - -  **Cechy komunikacji niezaburzonej w rodzinie** KOMUNIKACJA - - - - **PODEJŚCIE STRUKTURALNE** **Salvador Minuchin (ur.1923)** - Beyonce wśród psychologów *Families of the slums (1964)* *Psychosomatic Families (1978)* *Mastering Family Therapy (1996)* **Założenia:** - - - - - **Kategorie do diagnozy rodziny**  **Splątane** - Przypadków: Nie potrafią być same, potrzeba bycia samemu była odbierana dla pozostałych członków rodziny jako coś zagrażającego - nie było drzwi w tej rodzinie - nie można było się zamknąc w swoim pokoju. Każdy mógł wejść do każdego pomieszczenia i to też dotyczyło toalety, tam akurat były drzwi ale rodzice uważali, że mogli wejść w każdej chwili np.dziecko siedzi w wannie, myje się ojciec przychodzi się golić. - - - **Niezwiązane** - - - - - - **[Bariera musi być półprzepuszczalna - jak w komórce. ]** **Tezy wyjaśniające zaburzenia:** - - - - - **Wykład - Teorie zaburzeń rodziny - 17.12.2024 r.** **Podejście komunikacyjne** Nie wymyślać przykładów podejścia komunikacyjnego tylko odwołać się w swoim własnym myśleniu do **[teorii]**. Zawsze warto odwołać się do teorii ale czasami też można dodać coś od siebie. - - - **Tezy wyjaśniające zaburzenia** - - - - - Warto zwrócić uwagę jak się ludzie godzą np. jedno opuszcza, są w stanie zaakceptować granice między sobą, zamiatają wszystko pod dywan itd. Najczęściej występujące zaburzenie u dzieci w rodzinach niezwiązanych to **zaburzenia zachowania.** Muszą same bardzo szybko uczyć się samodzielnie, jak zawalczyć o miejsce w grupie. Często występuje też u tych dzieci wczesna ciąża, bo nie otrzymywałam wsparcia w rodzinie wiec szukam jej na zewnątrz np. u partnera. Wczesne ciąże podwyższają poziom ryzyka zarówno dla dziecka jak i matki, ponieaża nastoletnia mamam naei ma jescze opdowidnich kompetencji aby opiekować się dzieckiem. Splątanie natomiast wiąże się bardziej z **[zaburzeniami psychosomatycznymi]** np. zaburzenia jedzenia. **Charakterystyka rodzin psychosomatycznych** - - - - - - **Konsekfencje spłaątnia** - - **Jak rozpoznać splątanie?** - - - - - **Krytyka podejścia strukturalnego** - - - **PODEJŚCIE STRATEGICZNE** - - Ci faceic wcześniej zajmowali się komunikacją **ZAŁOŻENIA** - - - - Jak już na coś wpadniemy na jakieś rozwiązanie to nie rozważamy innych, mimo że widzimy, że ta metoda ewidentnie nam nie wychodzi, cały czas stosujemy to samo rozwiązanie, bo wydaje nam się, że jest to jedyne słuszne rozwiązanie. Psychoterapecuci mówią - skup się na tym co tu i teraz a nie na przeszłości **Tezy wyjaśniające zaburzenia** - - - - Błędne sposoby rozwiązywania problemów - - - **Szkoła mediolańska** zawsze powinniśmy dążyć do neutralności, nawiązywanie koalicji neutralność - nie dzielenie się swoimi poglądami np. nie będę mieć krzyżyka, nie będę podkreślać swojej tożsamości np. flagi lgbt. A jak być neutralnym wobec przemocy? Czy w ogóle można pozostać neutralnym wobec przemocy, są to nieetyczne działania. Ta beutralnosć wyewoluwała w zaciekawienie dlatego mówi się, że terepeyta powinie być zaciekawiony zachoaniem ojca, perspektywy matki itd. Powinien być realnie zaciekawiony tym co inni do niego mówią. Napisz na czym polega zaburzenia funkcjonowania rodziny według szkoły mediolańskiej - mediolańczycy nie stworzyli żadnej teorii zaburzeń funkcjonowania rodziny.Stworzyli 3 postulaty. Cała terapia to weryfikowanie **[hipotez]**, weryfikujemy je za pomocą pytań, interwencji terapeutycznych. Oni otworzyli drzwi - że nie diagnoza, jak się przyjmie założenia jakiejś teorii to można stworzyć jakąś diagnozę, jak jakaś inną teorię to jeszcze inna teoria. Dla jednej rodziny ta hipoteza może być bardziej użyteczna a dla drugiej odwołanie się do innej teorii i przyjęcie innej hipotezy może być bardziej użyteczna. Bo w praktyce jest nam potrzebne to co służy kategorii użyteczności. Szukamy użytecznych, a nie prawdziwych hipotez. **Pytania cyrkularne** - pytania, które są plotkowanie w obecności tej osoby. Mamy dwie panie, które są partnerami i ich dziecko i pytanie cyrkulare - dziecko, czy możesz opisać relacje pomiędzy Twoimi mamai albo pyta się jedenj matki aby opisała relację między drugą matka a dzieckiem. Jednak terpaeuci doszli do wnsosku, ze potzrebne są teorie ale sztuka rozmowy jest niewystarczająca i trzeba jednak odwoływać się do teorii, zainteresować się szczególnie teorią przywiązania psychodynamiczna -patologia w jednostce systemowa - patologia w interakcjach heurystyka afektu - kiedy emocje, to co przeżywają członkowie rodziny wpływają na ich zachowania i zaczynają się zachowywać zgodnie 1 grupa - kwiecień - 12,13,14 (sobota, niedziela - cały dzień do 19:00, poniedziałek 8:30-15:15) 2 grupa - maj - 17,18,19 maja - godzinowo to samo (sob, niedz, pon - 15:15) Grupa 14 osób Na egzaminie nie padną żadne pytania o przemoc. do 24.01 - nieszczegółowe info kto musi podejść do poprawki Poprawka - sprawdzona na początku lutego **Teorie zaburzeń rodziny - 14.01.2025 r.** **praktyczne skutki opowieści.** Opowieśći - to opis świata ale też sposób jego opisywania. Człowieka opisuje wiele opowieści, główną kategorią jest bogactwo opowieści, czy stosuje metafory strukturalne (czyli to co ukryte jest prawdziwe, to co jest wewnątrz, bardziej skrywane to tam jest pewnego rodzaju prawda np. to, że patrzę się na kogoś i się do niego uśmiecham nie znaczy, że darzę go sympatią, bo w środku mogę go nienawidzić). Opowieści są kształtowane przez dominujący dyskurs, z perspektywy problemu. **Rodzina może być zorganizowana wokół opowieści problemowych** szczególnie gdy jeden z członków rodziny zaczyna mieć jakieś problemy i zaczyna chorować psychicznie lub fizycznie i wszystko wokół rodziny zaczyna się kręcić wokół tej osoby, wszyscy członkowie rodziny są nastawieni na wsparcie tej osoby. Często dzięki temu część dzieci zaczyna dobrze funkcjonować przez to wsparcie, że mimo początkowo niekorzystnej trajektorii rozwojowej udało się im dzięki wsparciu rodziców zmienić ta trajektorię na bardziej korzystną. **Problem staje się centrum życia rodzinnego.** Wszystkie opowieści w rodzinie są skupione na problemie, na tym jak pomóc, co zrobić. Jak opowieść jest uboga to zadaniem terapeuty jest próba wzbogacenia opowieści - wprowadzamy, dajemy do zrozumienia, że nie kupujemy tylko tej historii, która przynosi matka dziecka ale dodajemy tam drobne rzeczy np. - w ogóle się nie dziwię, że jest Pani zmęczona, jak Pani to znosi? A nie mówię - musi być Pani dzielna, musi Pani to wytrzymać. Poczucie narastającego trudu ,,jestem problemem'' z perspektywy problemu opisuję siebie np. ,,Mąż nie radzi sobie z opieką nad dzieckiem'' **PYTANIA** 1. Lecący po niebie klucz ptaków można uznać za system w rozumieniu podejścia systemowego, ponieważ składa się z wielu elementów (ptaków), które działają w dynamicznej interakcji. Zgodnie z definicją systemu, każdy ptak wpływa na pozostałe, co tworzy złożoną całość, w której zmiana zachowania jednego ptaka wpływa na całą formację(https://pl.wikipedia.org/wiki/Podej%C5%9Bcie_systemowe)(https://mfiles.pl/pl/index.php/Podej%C5%9Bcie_systemowe). Takie zjawisko ilustruje zasady cyrkularności i wzajemnych oddziaływań, które są kluczowe w teorii systemowej. 2. Zjawisko symbiozy w różnych modelach zaburzeń rodziny jest opisywane jako wzajemne uzależnienie partnerów. W podejściu psychodynamicznym symbioza jest postrzegana jako mechanizm obronny, który pozwala unikać lęku przed utratą bliskości(https://melka-roszczyk.pl/cztery-wzorce-koluzji-wg-jurga-willego/). Natomiast w modelu systemowym symbioza może prowadzić do stagnacji rozwojowej, gdyż partnerzy nie rozwijają się indywidualnie, a ich interakcje ograniczają się do zaspokajania wzajemnych potrzeb(https://www.psychoterapia-skawinska.pl/koluzja-i-jej-wplyw-na-relacje-z-partnerem/). W obu przypadkach symbioza jest związana z brakiem autonomii i może prowadzić do problemów w relacji. 3. Triangulacja uznawana jest za jeden ze sposobów regulacji emocji w rodzinie, ponieważ pozwala na zewnętrzne skierowanie napięcia emocjonalnego między dwoma osobami na trzecią osobę. Taki mechanizm może łagodzić konflikt, ale także prowadzi do unikania bezpośrednich konfrontacji i rozwiązywania problemów(https://melka-roszczyk.pl/cztery-wzorce-koluzji-wg-jurga-willego/). Triangulacja sprawia, że emocje są rozpraszane, co utrudnia bezpośrednią komunikację między osobami zaangażowanymi w konflikt. Teoria przywiązania znacząco wzbogaciła wiedzę na temat mechanizmów zaburzeń funkcjonowania rodziny, szczególnie w kontekście podejścia systemowego. W tym ujęciu, zrozumienie stylów przywiązania pozwala na identyfikację wzorców interakcji w rodzinie, które mogą prowadzić do problemów emocjonalnych i relacyjnych. Na przykład, dzieci z niepewnym przywiązaniem często przejawiają trudności w tworzeniu zdrowych więzi, co wpływa na dynamikę całej rodziny. W kontekście terapii rodzinnej, podejście oparte na teorii przywiązania, takie jak Attachment-Based Family Therapy (ABFT), koncentruje się na naprawie ruptur w relacjach rodzic-dziecko, co jest kluczowe dla poprawy funkcjonowania rodziny(https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC8489519/)(https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC10165080/). Badania pokazują, że dzieci, które doświadczają wsparcia emocjonalnego od swoich rodziców, rozwijają zdrowsze mechanizmy regulacji emocji i lepsze umiejętności społeczne(https://www.parentingstyles.com/child-psychology/attachment-style/)(https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC5965042/). Z kolei dzieci z insecure attachment mogą mieć problemy z regulacją emocji i nawiązywaniem relacji interpersonalnych, co prowadzi do dalszych zaburzeń w rodzinie(https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC8489519/)(https://www.parentingstyles.com/child-psychology/attachment-style/). Teoria przywiązania podkreśla również znaczenie \"bezpiecznej bazy\", która umożliwia dzieciom eksplorację świata i rozwój autonomii w kontekście wsparcia emocjonalnego ze strony rodziców(https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC10165080/). W związku z tym, integracja teorii przywiązania z podejściem systemowym dostarcza 4. Przejawy koluzji w parze obejmują współzależność emocjonalną oraz unikanie konfrontacji z trudnymi tematami. Koluzja tworzy niekorzystny kontekst rozwojowy dla dziecka rodziców będących w koluzji, ponieważ dziecko może stać się świadkiem lub uczestnikiem tej dynamiki, co wpływa na jego rozwój emocjonalny i umiejętności interpersonalne(https://www.psychoterapia-skawinska.pl/koluzja-i-jej-wplyw-na-relacje-z-partnerem/)(https://melka-roszczyk.pl/cztery-wzorce-koluzji-wg-jurga-willego/). Taki kontekst może prowadzić do powielania wzorców koluzyjnych w przyszłych relacjach dziecka, co negatywnie wpływa na jego zdolność do nawiązywania zdrowych więzi. 1. Zjawisko kompensacji schematu polega na próbie radzenia sobie z negatywnymi schematami poprzez działania w całkowitej opozycji do nich. Osoby te mogą starać się unikać sytuacji, które uruchamiają ich schematy, co może prowadzić do niezdrowych zachowań, takich jak nadmierna kompensacja, gdzie dążą do bycia idealnymi lub kontrolującymi, aby zrekompensować swoje wcześniejsze doświadczenia(https://zielone-przedmiescie.pl/2024/01/22/style-radzenia-sobie/)(https://dcp.wroclaw.pl/artykul/2673/wywiad--terapia-schematow-w-pracy-z-pacjentami-z-zaburzeniem-osobowosci-borderline). Znajomość tego zjawiska jest pomocna w diagnozie funkcjonowania pary czy rodziny, ponieważ pozwala terapeutom zidentyfikować mechanizmy obronne oraz wzorce interakcji, które mogą prowadzić do utrwalenia problemów emocjonalnych i relacyjnych. Przejawy koluzji w parze mogą znacząco wpływać na rozwój dziecka, a ich mechanizmy psychologiczne można zrozumieć w kontekście różnych faz rozwoju oraz wzorców interakcji. W sytuacji koluzji rodzice mogą nieświadomie wciągać dziecko w swoje konflikty, co prowadzi do zaburzeń w jego rozwoju emocjonalnym i społecznym. Mechanizmy takie jak regresja i projekcja są kluczowe; rodzice mogą przyjmować role, które uniemożliwiają im odpowiednie zaspokajanie potrzeb dziecka, co skutkuje frustracją i lękiem u dziecka(https://www.wyszynska.waw.pl/web_documents/wlaczanie_dzieci_w_koluzyjne_relacje_rodzicow.pdf)(https://melka-roszczyk.pl/cztery-wzorce-koluzji-wg-jurga-willego/). Dziecko, będące świadkiem konfliktów lub biorące w nich udział jako mediator, może rozwijać tendencje neurotyczne i problemy z tożsamością, ponieważ jego potrzeby emocjonalne są ignorowane lub zniekształcane przez koluzję rodziców(https://www.wyszynska.waw.pl/web_documents/wlaczanie_dzieci_w_koluzyjne_relacje_rodzicow.pdf)(https://www.psychoterapia-skawinska.pl/koluzja-i-jej-wplyw-na-relacje-z-partnerem/). Dodatkowo, w fazie analnej, gdzie rozwija się autonomia dziecka, koluzja może prowadzić do walki o władzę między rodzicami a dzieckiem, co skutkuje lękiem i poczuciem zagrożenia u młodego człowieka(https://www.wyszynska.waw.pl/web_documents/wlaczanie_dzieci_w_koluzyjne_relacje_rodzicow.pdf). W fazie falliczno-edypalnej brak zdrowych granic ze strony rodziców może prowadzić do zamieszania w rolach płciowych i tożsamościowych, co negatywnie wpływa na rozwój psychoseksualny dziecka(https://www.wyszynska.waw.pl/web_documents/wlaczanie_dzieci_w_koluzyjne_relacje_rodzicow.pdf)(https://fabrykadygresji.pl/2023/10/02/koluzje-czym-sa-i-na-czym-dokladnie-polegaja-gry-zwiazkowe/). Wreszcie, koluzja może skutkować tym, że rodzice nie są w stanie pełnić swoich ról opiekuńczych, co prowadzi do emocjonalnej dezorganizacji w rodzinie. Dzieci mogą przyjmować role dorosłych lub stawać się \"przybranym dzieckiem\", co uniemożliwia im prawidłowy rozwój i adaptację do rówieśniczych relacji(https://melka-roszczyk.pl/cztery-wzorce-koluzji-wg-jurga-willego/)(https://www.psychoterapia-skawinska.pl/koluzja-i-jej-wplyw-na-relacje-z-partnerem/). Taki kontekst stwarza niekorzystny klimat dla zdrowego rozwoju psychicznego dziecka, które może zmagać się z problemami emocjonalnymi w późniejszym życiu. 2. Stan umysłu pary opisany przez Alice Morgan nie jest tożsamy z systemem w ujęciu podejścia systemowego, chociaż może być z nim powiązany. Stan umysłu pary odnosi się do ich wspólnych przekonań i emocji, które wpływają na interakcje, podczas gdy system w podejściu systemowym koncentruje się na wzajemnych oddziaływaniach między członkami rodziny jako całości. W podejściu systemowym kluczowe jest zrozumienie, jak te interakcje kształtują dynamikę rodziny oraz jak zmiany w jednym elemencie systemu wpływają na całość(https://samorzad.aps.edu.pl/media/2255590/tradycja_wspolczesnowc_2018-ebook-m.pdf). 3. Teoria przywiązania wzbogaciła wiedzę o mechanizmach zaburzeń funkcjonowania rodziny poprzez uwypuklenie znaczenia bezpiecznego przywiązania dla zdrowych relacji rodzinnych. W podejściu systemowym, które uwzględnia dynamikę relacji, teoria ta wskazuje, że problemy w przywiązaniu mogą prowadzić do zaburzeń komunikacyjnych i emocjonalnych w rodzinie. Na przykład, dzieci z niepewnym przywiązaniem mogą mieć trudności w tworzeniu zdrowych więzi z rówieśnikami i rodzicami, co wpływa na całe funkcjonowanie rodziny. Teoria przywiązania znacząco wzbogaciła wiedzę na temat mechanizmów zaburzeń funkcjonowania rodziny, szczególnie w kontekście podejścia systemowego. W tym ujęciu, zrozumienie stylów przywiązania pozwala na identyfikację wzorców interakcji w rodzinie, które mogą prowadzić do problemów emocjonalnych i relacyjnych. Na przykład, dzieci z niepewnym przywiązaniem często przejawiają trudności w tworzeniu zdrowych więzi, co wpływa na dynamikę całej rodziny. W kontekście terapii rodzinnej, podejście oparte na teorii przywiązania, takie jak Attachment-Based Family Therapy (ABFT), koncentruje się na naprawie ruptur w relacjach rodzic-dziecko, co jest kluczowe dla poprawy funkcjonowania rodziny(https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC8489519/)(https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC10165080/). Badania pokazują, że dzieci, które doświadczają wsparcia emocjonalnego od swoich rodziców, rozwijają zdrowsze mechanizmy regulacji emocji i lepsze umiejętności społeczne(https://www.parentingstyles.com/child-psychology/attachment-style/)(https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC5965042/). Z kolei dzieci z insecure attachment mogą mieć problemy z regulacją emocji i nawiązywaniem relacji interpersonalnych, co prowadzi do dalszych zaburzeń w rodzinie(https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC8489519/)(https://www.parentingstyles.com/child-psychology/attachment-style/). Teoria przywiązania podkreśla również znaczenie \"bezpiecznej bazy\", która umożliwia dzieciom eksplorację świata i rozwój autonomii w kontekście wsparcia emocjonalnego ze strony rodziców(https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC10165080/). W związku z tym, integracja teorii przywiązania z podejściem systemowym dostarcza cennych narzędzi do diagnozy i interwencji terapeutycznych w pracy z rodzinami. 4. Zdanie \"Anderson mówi się o rozpuszczaniu problemu\" odnosi się do procesu terapeutycznego, w którym problematyczne zachowania lub emocje są dekonstruowane i analizowane w celu ich lepszego zrozumienia. Rozpuszczanie problemu pozwala na wyodrębnienie jego elementów składowych oraz zrozumienie kontekstu, w którym się pojawia. Taki proces może prowadzić do zmiany perspektywy zarówno u pacjentów, jak i terapeutów. Rozpuszczanie problemu, jak opisuje Anderson, odnosi się do idei, że problemy w relacjach pary czy rodziny są w istocie konstrukcjami językowymi, które można zmieniać poprzez przekształcenie narracji. W kontekście konstrukcjonizmu społecznego, rzeczywistość jest postrzegana jako rezultat interakcji społecznych i językowych, co oznacza, że sposób, w jaki mówimy o problemach, wpływa na ich postrzeganie i rozwiązanie(https://pl.wikipedia.org/wiki/Konstruktywizm_spo%C5%82eczny)(https://filozofuj.eu/paul-boghossian-czym-jest-konstrukcja-spoleczna/). Konstrukcjonizm społeczny sugeruje, że nie istnieje jedna obiektywna rzeczywistość; zamiast tego, każda sytuacja jest interpretowana przez pryzmat kulturowych i osobistych doświadczeń jednostek. Zmiana w narracji pozwala na \"rozpuszczenie\" problemu, ponieważ poprzez nowe sposoby mówienia o sytuacjach, pary mogą odkrywać alternatywne perspektywy i rozwiązania(https://www.kopernik.org.pl/baza-wiedzy/uczenie-sie/konstrukcjonizm)(https://e-psychologiawychowawcza.pl/seo/article/01.3001.0013.6360/pl). Przykładowo, zamiast postrzegać konflikt jako nieprzezwyciężony problem, można go zinterpretować jako okazję do wzrostu i nauki. Takie podejście prowadzi do zmiany dynamiki relacji oraz umożliwia członkom rodziny poszukiwanie wspólnych rozwiązań. W praktyce terapeutycznej, zmiana języka i narracji może prowadzić do większej elastyczności w myśleniu oraz otwartości na nowe możliwości(https://quizlet.com/pl/771879901/wyklad-3-psychoterapia-flash-cards/). Dzięki temu \"rozpuszczenie problemu\" staje się narzędziem do dekonstruowania negatywnych wzorców interakcji i budowania bardziej konstruktywnych relacji. W rezultacie, terapeuci mogą pomóc parom i rodzinom w tworzeniu nowych znaczeń dla ich doświadczeń, co sprzyja poprawie ich funkcjonowania emocjonalnego i relacyjnego. 5. Przyjęcie założeń koncepcji dialogowego ja może wpływać na formułowanie diagnozy rodziny poprzez uwzględnienie relacyjnych aspektów interakcji między członkami rodziny. Koncepcja ta podkreśla znaczenie dialogu i współpracy w procesie terapeutycznym, co może prowadzić do bardziej holistycznego spojrzenia na problemy rodzinne. Dzięki temu terapeuci mogą lepiej identyfikować dynamiki interakcyjne oraz wspierać rozwój zdrowszych wzorców komunikacji i rozwiązywania konfliktów w rodzinie.