فیزیولوژی عروق و احتقان ریوی

بیماری‌های قلبی عروقی در دوران بارداری

• افزایش حجم خون مادر در دوران بارداری، عامل اصلی مرگ و میر در مادران درگذشته، مانند خونریزی، عفونت، اختلالات فشار خون و آمبولی، در حال کاهش است. در مقابل، مرگ‌های مرتبط با بیماری‌های قلبی-عروقی، تقریبا 26 درصد از مرگ‌های مربوط به بارداری را تشکیل می‌دهند.
• میزان فعالیت فیزیکی پایین، احتمال تشکیل آمبولی را افزایش می‌دهد.
• بیماری‌های قلبی شایع‌ترین علت بستری در بخش مراقبت‌های ویژه در دوران بارداری است.
• دلایل افزایش بیماری‌های قلبی در زنان باردار، افزایش چاقی، فشار خون، دیابت و تاخیر در فرزندآوری است.
• تغییرات فیزیولوژیکی در دوران بارداری بر روی قلب مادر:
  • کسر تخلیه (Ejection Fraction): درصدی از کل خون بطن که در مرحله سیستول از آن خارج می‌شود و در افراد باردار با افراد عادی تفاوتی ندارد و ثابت می‌ماند.
  • برون‌ده قلبی: 40 درصد افزایش می‌یابد.
  • حجم ضربه ای: افزایش می‌یابد.
  • ریتم قلبی: در یک فرد بالغ حدود 72 بار در دقیقه است و در حاملگی حدود ۲۰-۱۰ یا ۱۷ درصد افزایش می‌یابد.
  • LVSP (شاخص عملکرد ضربه ای بطن چپ): 17 درصد افزایش می‌یابد، به دلیل افزایش حجم خون. این تغییرات به دلیل تغییر شکل انعطافی بطن چپ رخ می‌دهد.
  • ضخامت سپتوم ها و دیواره‌های بین بطنی: ثابت می‌ماند.
  • مقاومت عروقی سیستمیک: 21 درصد کاهش می‌یابد (به دلیل افزایش پروژسترون).
  • مقاومت عروقی ریوی: 34 درصد کاهش می‌یابد (به دلیل افزایش پروژسترون).
  • دیاستولی خون: فشار 2+ سیستولی خون فشار 3
  • میانگین فشار شریانی: 4 درصد افزایش می‌یابد.
  • فشار اسمزی کلوئیدی: 14 درصد کاهش می‌یابد (به دلیل دفع آلبومین خون از ادرار و...)، بنابراین مایع از خون به بافت وارد می‌شود و ادم ایجاد می‌شود.
  • حجم‌های بطنی: به منظور سازگاری با هیپروولمی ناشی از حاملگی، افزایش می‌یابند.
• تمام تغییرات ناشی از سازگاری در عرض چند ماه پس از زایمان به مقادیر قبل از بارداری برمی‌گردند.
• پرولاپس دریچه‌های قلبی در اغلب اوقات با بارداری منافاتی ندارد.
• برون‌ده قلبی در دوران حاملگی با اکوکاردیوگرافی بدون خطر و اشعه تعیین می‌شود.

نارسایی قلبی در دوران بارداری

• نارسایی قلبی ممکن است قبل از رسیدن به اواسط بارداری یا بعد از هفته 28 بارداری رخ دهد، زمانی که برون‌ده قلبی و افزایش حجم خون ناشی از بارداری به حداکثر می‌رسد.
• نارسایی قلبی در دوره پری پارتوم و پست پارتوم (بعد از زایمان) ممکن است رخ دهد.
• عوامل شایع ایجاد کننده نارسایی قلبی در دوران بارداری: پره اکلامپسی، خونریزی، آنمی و سپسیس.

تشخیص بیماری قلبی در دوران بارداری

• صدای قلب در حالت طبیعی شامل دو صدا (لاب داب) در سیستول و دیاستول است.
• در خانم‌های حامله، به طور طبیعی جدایی صدای دو دریچه سه لتی و میترال دیرتر بسته شدن میترال، باعث صدای دیگری می‌شود.
• ممکن است صدای سومی هم شنیده شود (لاب. لاب.... داب..ت).
• در حالت غیرطبیعی، صدای چهارم قلبی شنیده می‌شود (لاب. لاب.... داب..ت).
• اغلب سوفل‌های سیستولیک اگر بلند و همراه با لرزش قلب نباشند، طبیعی هستند، اما همه ی سوفل‌های دیاستولی غیرطبیعی‌اند.
• تلاش تنفسی در حاملگی معمولی تشدید می‌شود اما نباید تا حدی باشد که فعالیت‌های روزمره را مختل کند.
• ادم در اندام‌های تحتانی، بعد از نیمه حاملگی شایع است.
• خستگی و عدم تحمل فعالیت در اغلب موارد وجود دارد.
• شاخص‌های بالینی بیماری قلبی در حاملگی در جدول ارائه شده است.

تغییرات ECG در دوران بارداری

• کاهش میانگین فاصله PR
• افزایش ضربان قلب
• انحراف به چپ محور
• موج T معکوس یا مسطح

روش‌های تشخیص بیماری قلبی در دوران بارداری

• اکوکاردیوگرافی: در حال حاضر به طور گسترده برای تشخیص اکثر بیماری‌های قلبی استفاده می‌شود. معمولاً افزایش اندک در ابعاد حفره‌های قلبی، افزایش مختصر توده‌ی بطن چپ و افزایش حجم رگورژیتاسیون دریچه میترال و تریکوسپید مشاهده می‌شود. عملکرد سیستولی به طور طبیعی تغییر نمی‌کند.
• اکوکاردیوگرافی از طریق مری: می‌تواند در بعضی موارد مانند بیماری‌های قلبی مادرزادی پیچیده مفید باشد.
• تصویربرداری قلبی عروقی با MRI: قابلیت تکرار پذیری بیشتری نسبت به اکوکاردیوگرافی دارد.

طبقه‌بندی بیماری قلبی عملکردی از نگاه انجمن قلب نیویورک

• کلاس I: در معرض خطر قرار نگرفته است و بدون محدودیت در فعالیت‌های فیزیکی است.
• کلاس II: محدودیت مختصر فعالیت‌های فیزیکی، هنگام استراحت مشکلی ندارند اما اگر فعالیت‌های فیزیکی معمول را انجام دهند با مشکلاتی مانند خستگی، تپش قلب، تنگی نفس یا درد آنژینی مواجه می‌شوند.
• کلاس III: محدودیت مشخص فعالیت‌های فیزیکی، بیماری دارد هنگام استراحت مشکلی ندارند ولی اگر فعالیت‌های فیزیکی کمتر از معمول انجام دهند مشکلاتی مانند خستگی، تپش قلب، تنگی نفس یا درد آنژینی تجربه می‌کنند.
• کلاس ٤: شدیداً در معرض خطر، نمی‌توانند هیچ‌گونه فعالیت فیزیکی انجام دهند بدون درد و علایم نارسایی قلب.

پیش آگهی ضعیف در حاملگی

• نارسایی قلبی در گذشته، حمله ایسکمیک گذرا، آریتمی یا سکته مغزی
• متعلق بودن به کلاس NYHA پایه ۳ یا ۴
• افراد دارای سیانوز در بیماری قلبی
• انسداد سمت چپ با سطح دریچه میترال کمتر از ۲ سانتی‌متر مربع یا سطح دریچه آئورت کمتر از ۱ و نیم سانتی‌متر مربع یا فشار مجرای خروجی بطن چپ بالاتر از ۳۰ میلی‌متر جیوه
• کسر جهشی کمتر از 40 درصد

مشاوره قبل از بارداری

• زنان با بیماری قلبی شدید از مشاوره قبل از بارداری سود می‌برند و معمولاً به بخش‌های مربوط به طب جنینی-مادری ارجاع می‌شوند.
• زنان با ناهنجاری‌های قلبی تهدیدکننده حیات که با جراحی ترمیمی برطرف می‌شوند، حاملگی بعدی خطر کمتری دارند.
• زنان با دریچه‌های مکانیکی و مصرف وارفارین، نگرانی در مورد عوارض تراتوژنیک این دارو وجود دارد.
• بسیاری از ضایعات قلبی مادرزادی به صورت چند ژنی ایجاد می‌شوند.

کنترل بیماری در دوره حاملگی و زایمان

• اداره بیماری به رویکرد تیمی از متخصص زنان، متخصص قلب و متخصص بیهوشی نیاز دارد.
• در موارد پیچیده یا پرخطر، ارزیابی تیم چندتخصصی در اوایل حاملگی توصیه می‌شود.
• ضرورت پیشگیری و تشخیص زودرس نارسایی قلب.
• مراقبت از عفونت همراه با علایم سپسیس به دلیل تسریع نارسایی قلبی.

لیبر و زایمان در بیماری قلبی

• زایمان طبیعی در اولویت است، مگر در موارد:
  • دیلاتاسیون ریشه آئورت بالاتر از ۴ سانتی‌متر مربع یا انوریسم آئورت
  • نارسایی قلبی شدید
  • انفارکتوس میوکاردی اخیر
  • تنگی آئورت علامتدار شدید
  • مصرف وارفارین دو هفته قبل از زایمان
  • نیاز به تعویض دریچه اورژانسی بلافاصله بعد از زایمان
• مادر باید در وضعیت نیمه نشسته متمایل به پهلو قرار گیرد.
• افزایش تعداد نبض به بیش از ۱۰۰ ضربه‌در دقیقه یا تعداد تنفس بالای ۲۴ دقیقه، به خصوص زمانی که همراه با تنگی نفس باشد، می‌تواند نشان‌دهنده نارسایی بطنی باشد.
• زایمان لزوماً وضعیت مادر را بهبود نمی‌بخشد بلکه ممکن است آن را بدتر کند.
• سزارین اورژانسی خطرات احتمالی دارد.
• بی دردی اپیدورال در اغلب موارد توصیه می‌شود.
• افت فشار خون یکی از بزرگترین مشکلات بی دردی هدایتی است.
• در نارسایی قلبی حین زایمان، به صورت ادم ریوی همراه با هایپوکسی یا کاهش فشارخون یا هردو خود را نشان می‌دهد.
• درمان تجربی بدون اطلاع قبلی از پاتوفیزیولوژی می‌تواند خطرناک باشد.

بیماری قلبی و نفاس

• بعد از زایمان به علت بازگشت مایع به فضای اینترا وسکولار و کاهش مقاومت عروق محیطی، نیاز به عملکرد میوکارد بیشتر است.
• خونریزی پس از زایمان، آنمی، عفونت و ترومبوآمبولی، در صورت وجود بیماری قلبی، عوارض پیچیده‌ای را به وجود می‌آورند.

بیماری‌های قلبی اصلاح شده با جراحی

• اغلب ضایعات قلبی مادرزادی که از نظر بالینی اهمیت دارند، در کودکی ترمیم می‌شوند.
• مثال‌هایی از مواردی که تا دوران بزرگسالی تشخیص داده نمی‌شوند: نقص دیواره بین دهلیزی، تنگی دریچه پولمونر، دریچه آئورت دولتی، کوآرتاسیون آئورت.
• در موارد نادر، نیاز به جراحی ترمیمی طی حاملگی وجود دارد.

دریچه مصنوعی

• انواع دریچه: مکانیکی، بیولوژیک (خوکی)
• خطر عوارض ناشی از ترومبوآمبولی در دریچه مکانیکی بیشتر است.
• دریچه بیولوژیک در حاملگی نسبتاً ایمن‌تر است، اما عواملی مثل اختلال عملکرد دریچه‌ای همراه با وخیم‌تر شدن وضعیت قلب، خطر جدی ایجاد می‌کند. عمر دریچه‌های مکانیکی کمتر از دریچه‌های بیولوژیکی است.

درمان ضد انعقادی

• خانم‌های با دریچه‌های مصنوعی مکانیکی، این درمان بسیار حیاتی است.
• وارفارین، بیشترین اثر ضد انعقادی را دارد، اما با عوارض جنینی خطرناک همراه است.
• هپارین، خطرات کمتری برای جنین دارد، اما خطر عوارض ترومبوامبولیک مادری در آن بالاتر است.
• هپارین تفکیک نشده (UFH) یا هپارین با وزن مولکولی پایین (LMWH)، برای جنین مشکلی ایجاد نمی‌کنند.

جراحی قلب و پیوند قلب

• بسیاری از حاملگی‌های موفق پس از پیوند قلب وجود دارند.
• جراحی‌های قلبی معمولاً تا بعد از زایمان به تعویق می‌افتند، اما تعویض دریچه یا سایر جراحی‌های قلبی طی حاملگی ممکن است حیاتی باشد.

بیماری‌های دریچه‌ای قلب

• تنگی میترال (MS):
  • ایجاد ضایعات تنگی میترال ناشی از اندوکاردیت روماتیسمی است.
  • دریچه میترال طبیعی 4cm2 است و زمانی که سطح آن کمتر از 2/5 شود علائم ایجاد می‌شود.
  • علائم: تنگی نفس، خستگی، تپش قلب و سرفه
  • افزایش فشار خون ریوی، نارسایی دهلیزی و ادم ریوی از عوارض این اختلال هستند.
• نارسایی میترال (MI): اکثر زنان بدون علامت اند یا علائم در حاملگی خوب تحمل می شود.
• تنگی آئورت (AS): بیماری شایع در سنین بالا است و در حاملگی شایع نیست.

بیماری‌های مادرزادی قلب (CHD)

• این اختلالات قلبی قبل از تولد در دوران حاملگی و زمانی که قلب کودک در حال شکل گیری است به وجود می‌آیند.
• فیزیولوژی قلب در دوران جنینی:
  • در 29 روزگی قلب 2 حفره‌ی در ارتباط دارد.
  • در 33 روزگی سپتوم سکندوم (دیواره ثانویه) رشد میکند.
  • در 37 روزگی استئوم پرینیوم از بین میرود.
  • در اواخر بارداری یا با اولین گریه نوزاد، استئوم سکندوم بسته می‌شود.

سندرم آیزن منگر

• خون پر اکسیژن فشار بیشتری دارد، بنابراین جریان خون از دهلیز چپ به دهلیز راست میرود. این به تجمع خون کم اکسیژن و پر اکسیژن به مجموع این اتفاقات می‌گوییم سندرم آیزن منگر. این سندرم در عارضه‌ی سوراخ بین بطنی، بین دهلیز و بطنی و مجرای شریانی باز نیز رخ می‌دهد.

آمبولی پارادوکس

• در بیمارانی که نقص در دیواره‌ی قلب دارند، آمبولی از سیاهرگ به قلب و سپس به شریان ریوی نمی‌رود بلکه به داخل شریان‌ها کشیده می‌شوند. در این افراد، جوراب فشاری و پروفیلاکسی هپارین توصیه می‌شود.

بیماری‌های قلبی سیانوز دهنده (ابشتاین، آیزنمنگر، تترالوژی فالوت و...)

• تترالوژی فالوت، با نقص دیواره بین بطنی بزرگ، تنگی دریچه ریوی، هایپرتروفی بطن راست و آئورت شاخصی که از هر دو بطن راست و چپ خون می‌گیرد، مشخص می‌شود.
• خانم‌های مبتلا به قلب‌های سیانوتینگ در حاملگی عملکرد ضعیفی دارند.

جابه جایی عروق بزرگ

• در این بیماری یک راه غیرطبیعی بین دهلیز راست و دهلیز چپ وجود دارد که باعث ایجاد جریان خونی غیرطبیعی بین دو دهلیز می‌شود.
• در اکثر موارد اگر نقص دیواره دهلیزی در بزرگسالی کشف شود جراحی توصیه می‌شود.
• اگر افزایش فشار خون ریوی رخ ندهد، حاملگی به خوبی تحمل می‌شود.
• درمان ASD طی حاملگی در موارد نارسایی احتقانی قلب یا آریتمی انجام می‌شود.

نقص بین بطنی

• غالباً در طی کودکی بسته می‌شوند.
• اگر اندازه نقص بزرگ‌تر از دریچه آئورت باشد، علائم به سرعت پیشرفت می‌کنند.
• بزرگسالانی که نقص بزرگ ترمیم نشده دارند ممکن است نارسایی بطن چپ و فشار ریوی پیدا کنند.
• اگر فشار شریان ریوی به سطح فشار سیستمیک برسد، جریان معکوس یا دوطرفه به وجود می‌آید (سندرم آیزن منگر).

مجرای شریانی باز

• در این بیماری، بخشی از شریان ریوی چپ به آئورت نزولی درست بعد از جدا شدن شریان تحت ترقوه ای چپ متصل می‌شود.
• اگر شنت معکوس خون از شریان ریوی به آئورت باشد، شاهد افزایش فشار خون ریوی و نارسایی قلب خواهیم بود.

بیماری‌های قلبی سیانوز دهنده

• زمانی که نقایص قلبی مادرزادی سبب شنت راست به چپ خون پس از بستر مویرگی ریه شود سیانوز ایجاد می‌شود.
• تترالوژی فالوت، شایع‌ترین ضایعه در بزرگسالان و طی حاملگی است.
• بعضی از زنان ناهنجاری ابشتاین دارند که با دریچه تریکوسپید با شکل غیر طبیعی و مکان غیر طبیعی مشخص می‌شود.

تک بطنی قلب

• تقریبا ۷۰ درصد زنان مبتلا به عملکرد یک بطن (سندرم قلب چپ هیپوپلاستیک) به بزرگسالی می‌رسند.

کاردیومیوپاتی

• کاردیومیوپاتی‌ها گروهی ناهمگون از بیماری‌های میوکاردی هستند که به اختلال عملکرد مکانیکی یا الکتریکی قلب مربوط می‌شوند.
• کاردیومیوپاتی اولیه: کاردیومیوپاتی‌هایپر تروفیک، کاردیو میوپاتی دیلاته، کاردیومیوپاتی پری پارتوم
• کاردیومیوپاتی ثانویه: ناشی از اختلالات سیستمیکی است.

کاردیومیوپاتی هایپر تروفیک

• با هیپرتروفی قلب، آشفتگی میوسیت و فیبروزشدن بینابینی مشخص می‌شود.
• کاهش فضای حفره‌ی بطنی و خون کافی به دهلیز و ریه پس می‌زند.

کاردیومیوپاتی دیلاته

• با بزرگی بطن راست یا چپ و یا هر دو و کاهش عملکرد سیستولیک مشخص می‌شود.
• علت در نیمی از موارد ناشناخته است.

کاردیومیوپاتی پری پارتوم

• نوعی از کاردیومیوپاتی دیلاته است.
• علت ناشناخته، اما عوامل مانند میوکاردیت ویروسی، پاسخ ایمنی غیرطبیعی به حاملگی، پاسخ نامناسب به بار همودینامیکی در دوران حاملگی، تداخلات هورمونی، سوء تغذیه، التهاب و آپوپتوز از دلایل احتمالی هستند.

کاردیومیوپاتی محدود‌کننده

• از کمترین شیوع در میان کاردیومیوپاتی‌ها برخوردار است.
• عضله قلب فیبروزه و سفت است و انعطاف‌پذیر نیست.

نارسایی قلب

• در نارسایی قلبی، بطن‌ها درگیر هستند و کار پمپاژ خون انجام نمی‌شود.
• خون برمی‌گردد و فرد دچار ادم ریه و اندام‌های دیگر می‌شود.

علل نارسایی قلب در حاملگی

• پره اکلامپسی شایع‌ترین علت نارسایی قلب در حاملگی است.
• پره اکلامپسی غالباً در نیمه دوم حاملگی و پری پارتوم رخ می‌دهد.
• برخی شرایط هم مانند جفت بزرگ، هیدروپس جنینی، چندقلویی و مول بچه می‌توانند منجر به پره اکلامپسی زودرس شوند.
• سوپراینپوز پره اکلامپسی (پره اکلامپسی اضافه شده به فشار خون مزمن)، شایع‌ترین علت نارسایی قلبی در حاملگی است.
• چاقی، مهم‌ترین فاکتور همراه با فشار خون مزمن است.
• خونریزی و آنمی حاد، عفونت و سپسیس، فعالیت زیاد قلب و نیاز به اکسیژن می‌تواند احتمال نارسایی قلب را افزایش دهد.

پیش آگهی نارسایی قلبی

• معمولا در پایان سه ماهه دوم یا شروع سه ماهه سوم و پری پارتوم رخ می‌دهد.
• تنگی نفس، تپش قلب، درد قفسه سینه، کاهش توانایی فعالیت و سرفه شبانه از نشانه‌های آن هستند.
• ادم پیشرونده، تاکی پنه، تاکی کاردی از یافته‌های بالینی هستند.

اداره نارسایی قلبی

• ادم ریوی ناشی از نارسایی قلب معمولاً با تجویز دیورتیک ها که باعث کاهش پیش بار می شوند، به خوبی پاسخ می دهد.
• داروهایی مانند هیدرالازین یا گشادکننده‌های عروقی دیگر برای کاهش فشار خون استفاده می‌شوند.
• مهارکننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE inhibitor) در حاملگی ممنوع است.
• در مواردی که نارسایی قلب مزمن است، احتمال اختلالات ترومبوآمبولیک افزایش می‌یابد، بنابراین تجویز هپارین برای پروفیلاکسی توصیه می‌شود.

اندوکاردیت عفونی

• اندوکاردیتی عفونی حاد عموماً ناشی از عفونت باکتریایی است.
• شایع‌ترین ارگانیسم‌ها شامل استرپتوکوک ویریدنس، استافیلوکوک، انتروکوک، استاف اورئوس و... هستند.
• اندوکاردیت عفونی عامل تب روماتیسمی است و شیوع کمی دارند.
• در مواردی که عفونت‌های دریچه مصنوعی وجود دارند، استافیلوکوک اپیدرمیس شایع‌ترین علت است.
• تشخیص و درمان با استفاده از کشت خون و ادرار، و انتخاب آنتی بیوتیک ضروری است.

اریتمی‌ها

• مکانیسم دقیق اریتمی‌ها در حاملگی هنوز کاملاً شناخته نشده است.
• استرادیول، پروژسترون و استروژن در این بیماری تاثیر دارند.
• هایپو کالمی خفیف حاملگی و افزایش فیزیولوژیک ضربان قلب، اریتمی‌ها را تشدید می‌کنند.
• درمان حاد شامل مانورهای واگال (مانور والسالوا، ماساژ سینوس کاروتید، هل دادن و فروبردن صورت در آب یخ)، شوک قلبی، و کاردیوورژن می باشد.

بیماری‌های آئورت و دیسکسیون آئورت

• دیسکسیون آئورت با درد شدید قفسه سین، از بین رفتن نبض های محیطی و سوفل نارسایی آئورتی (هالو دیاستولیک) مشخص می شود.
• سندرم مارفان و کوآرتاسیون از فاکتورهای خطر هستند.

انسداد آئورت

• انسداد شدید آئورت در بارداری شایع نیست.
• در صورت وجود تنگی، محدودیت شدید فعالیت و درمان جدی عفونت توصیه می شود.
• در تنگی شدید آئورت، بارداری تا بعد از جراحی ترمیمی دریچه موکول می شود.
• نارسایی آئورتی: هیپرتروفی و اتساع بطن چپ، خستگی، تنگی نفس، ادم ریه، شوک و مرگ ناگهانی از عوارض آن هستند.

تنگی دریچه پولمونر (PS)

• این بیماری نادر است و در موارد خفیف علامتی ندارد. اغلب در تترالوژی فالوت مشاهده می شود.
• در موارد شدید، علائمی مانند تنگی نفس، خستگی، درد قفسه سینه و کبودی رنگ پوست دیده می‌شود.
• فشار بطن راست و تجمع خون در وریدهای متصل به دهلیز راست، منجر به ادم اندام‌ها می‌شود.

بیماری‌های کلیوی و مجاری ادراری

• تغییرات سیستم ادراری ناشی از بارداری:
  • افزایش اندازه کلیه‌ها
  • گشادی کالیس‌ها و حالب‌‌ها
  • احتمال رفلاکس مثانه به حالب
  • افزایش خونرسانی
• گلوکوزوری و پروتئینوری خفیف در حاملگی طبیعی است.
• پروتئینوری بیش از حد طبیعی نیست و باید بررسی شود.
• روش‌های تشخیص: سونوگرافی، پیلوگرافی داخل وریدی، سیستوسکوپی و MRI.

عفونت مجاری ادراری (باکتریوری)

• باکتریوری بدون علامت، شایع‌ترین عفونت دستگاه ادراری است.
• شیوع بالایی دارد و باید در شروع بارداری برای همه چک شود.
• درمان آن با نیتروفورانتوئین صورت می گیرد.

سیستیت

• سیستیت، عفونت مجاری ادراری تحتانی (مثانه) است.
• علائم: سوزش ادرار، فوریت در دفع ادرار، افزایش دفعات ادرار، پیوری و هماچوری.
• درمان:
  • آموکسی‌سیلین
  • آمپی‌سیلین
  • سفالوسپورین
  • سیپروفلوکساسین
  • لووفلوکساسین
  • نیتروفورانتویین.

پیلونفريت حاد

• عفونت نسج کلیه است.
• شایع‌ترین عارضه طبی جدی در حاملگی است.
• علائم: تب، لرز، درد پهلو، بی اشتهایی، تهوع و استفراغ و...
• درمان: بستری در بیمارستان، گرفتن نمونه کشت خون و ادرار و...

تروما در دوران بارداری

• در ۶-۷ درصد حاملگی‌ها رخ می‌دهد.
• تروماهای بلانت و نافذ وجود دارد
• در هر سه ماهه می‌تواند رخ دهد در حالتی که تروما و شدت آن بالا باشد (حاملگی ترم) بهتر است از Spine استفاده شود.
• ارزیابی راه هوایی (Air Way)، تنفس (B), گردش خون (C) مهمترین مراحل بررسی است.
• خونریزی شکستگی لگن از دلایل عمده مرگ جنین در تروما محسوب می‌شود.

خونریزی مادر و جنین

• ناسازگاری RH و ABO ممکن است حاملگی را تحت تاثیر قرار دهد.
• تست بتک، برای تشخیص ناسازگاری RH استفاده می‌شود.

مدیریت تروما در بارداری

• مادر و جنین هر دو STABLE: مانیتورینگ ۴ ساعته با کاردیوتوکوگرافیک انجام می‌شود و در صورت نرمال‌شدن، ترخیص می‌شوند.
• مادر UNSTABLE و جنین STABLE: در صورت حیات جنین، سزارین انجام می‌شود.
• مادر و جنین هردو UNSTABLE: اولویت با احیا مادر است.