Sikolohiyang Pilipino Quiz

Ang pag-aaral ng pag-uugali at mental na mga proseso ng tao.

Ang siyentipikong pag-aaral ng sikolohikal na kalikasan ng mga Pilipino, mula sa pananaw ng lokal o banyaga.

Ang pangkalahatang anyo ng sikolohiya sa konteksto ng Pilipinas.

Ang katutubo at natatanging anyo ng sikolohiya na hinahangad ng Sikolohiya sa Pilipinas.

Ang tumutukoy sa mga taong nakatira at sanay na sa bahay.

Ang tumutukoy sa mga taong bisita lamang o panandalian sa isang lugar.

Si Virgilio Enriquez ay itinuturing na "Ama ng Sikolohiyang Pilipino" dahil sa kanyang mahalagang kontribusyon sa pagpapaunlad ng larangan.

Ang layunin ng Sikolohiyang Pilipino ay upang mas mapatibay pa ang pag-aaral ng sikolohiya gamit ang mga orihinal na kagamitan, oryentasyon, at karanasan sa Pilipinas.

Ang Sikolohiyang Pilipino ay may mga ugat sa kasaysayan ng Pilipinas, na matatagpuan sa mga alamat, salawikain, at iba pang tradisyon.

Ang mga batayan ng Sikolohiyang Pilipino ay kinabibilangan ng: Kinagisnang sikolohiya, Tao at diwa, Panahon ng pagbabagong isip, Panahon ng pagpapahalaga sa kilos at kakayahan, Panahon ng pagpapahalaga sa mga suliranin ng lipunan, at ang wika, kultura, at pananaw ng Pilipino.

Ang wika, kultura at pananaw ng Pilipino ay ang pinakapundamental na saligan ng Sikolohiyang Pilipino.

Ang Sikolohiyang Pilipino ay isang sangay ng sikolohiya na nakatuon sa karanasan, ideya, at oryentasyong kultural ng mga Pilipino.

Ang Sikolohiyang Pilipino ay nakasentro sa konsepto ng 'diwa', na tumutukoy sa yaman ng mga ideya, mula sa kamalayan hanggang sa mga motibo at pag-uugali.

Si Virgilio Enriquez ay itinuturing na 'Ama ng Sikolohiyang Pilipino' dahil sa kanyang mga ambag sa pagtataguyod ng isang sikolohiya na nakabatay sa karanasan ng mga Pilipino.

Ang KKO ay tumutukoy sa Karanasan, Kaisipan, at Oryentasyong Pilipino, na siyang pundasyon ng Sikolohiyang Pilipino.

Ang Unang Pambansang Kumperensya sa Sikolohiyang Pilipino ay nagbigay daan sa pormal na paglalahad ng mga konsepto at ideya ng Sikolohiyang Pilipino.

Ang Sikolohiyang Pilipino ay naglalayong maunawaan ang pag-uugali at pag-iisip ng mga Pilipino batay sa kanilang kultura at karanasan.

Ang Sikolohiyang Pilipino ay isang mapaghamong larangan sa pag-aaral dahil kinakailangang maunawaan ang mga konteksto at pangyayari sa kultura ng mga Pilipino.

Ang Sikolohiyang Pilipino ay isang patuloy na umuunlad na larangan, na naglalayong mapabuti ang kaunawaan sa pag-uugali at pag-iisip ng mga Pilipino.

Ang pag-aaral ng emosyon at naranasan na kaalaman (kalooban at kamalayan), kamalayan sa paligid (ulirat), impormasyon at pang-unawa (isip), gawi at pag-uugali (isa pang kahulugan ng diwa), at ang kaluluwa (kaluluwa) na siyang daan upang malaman ang budhi ng mga tao.

Ang "pagkawalang utang na loob" ay isang masamang asal sa lipunan. Kung ang isang tao ay walang "utang na loob", hindi na siya maituturing na tao at nagiging parang hayop na lamang.

Ito ay isang pagsusulit na naglalayong sukatin ang ugali at pagkatao ng isang tao.

Ang sikolohiyang Pilipino ay nakabatay sa apat na tradisyon: Akademiko-siyentipikal na Sikolohiya, Sikolohiyang Pilipino, Sikolohiya ng Bayan, at Sikolohiyang Pangkultura.

Ang "Akademiko-siyentipikal na Sikolohiya" ay tumutukoy sa tradisyon ng sikolohiya na nakabatay sa pang-agham na pag-aaral.

Ang Sikolohiya ng Bayan ay tumutukoy sa sikolohiya ng mga Pilipino na nakabatay sa kanilang kaugalian, pananaw, at tradisyon bilang isang lipunan.

Ang Sikolohiyang Pangkultura ay tumutukoy sa pag-aaral ng sikolohiya na nakabatay sa kultura ng isang tao.

Ang tradisyon sa sikolohiya na nagmula kay Wilhelm Wundt noong 1876 at pangunahing nakabatay sa mga konsepto mula sa Kanluran.

Ang sikolohiya na nakabatay sa mga ideya ng mga prayle at iskolar sa Unibersidad ng Santo Tomas.

Ang sikolohiya na nakatuon sa pagpapagaling gamit ang pananampalataya at mga tradisyunal na pamamaraan.

Isa sa mga unang nagtatag ng klinikang sikolohikal sa Pilipinas noong 1932.

Isa sa mga nagtatag ng sikolohiya sa Pilipinas na naniniwalang ang pakikipag-usap ay mahalaga sa pag-unlad.

Ang nararamdaman kapag nahihiya ka sa harap ng isang nakaaangat o sa lipunan.

Ang konsepto na ang 'hiya' ay isang uri ng kahihiyan na nagmumula sa sariling pagkakamali.

Ang "Tagasalo Syndrome" ay tumutukoy sa isang uri ng ugali kung saan ang isang tao ay nagiging masyadong "tagasalo" o "mananalo" sa kanilang mga kaibigan, pamilya at mga mahal sa buhay. Madalas, ang mga tao na nagpapakita ng ganitong uri ng pag-uugali ay nag-aalala ng sobra tungkol sa kapakanan ng iba, na nagreresulta sa pagkapagod at kawalan ng balanse.

Ang tao na nagpapakita ng Tagasalo Syndrome ay madalas na responsable, mapagmahal, at nakikinig. Ginagawa nila ang kanilang makakaya upang mag-alaga ng kanilang mga mahal sa buhay at panatilihing maayos ang kanilang relasyon.

Ang mga taong nagpapakita ng Tagasalo Syndrome ay kadalasang nagiging masyadong "tagasalo" at hindi na nakikita ang kanilang sariling pangangailangan. Nagreresulta ito sa pagkapagod at pagkaubos ng kanilang lakas.

Ang "Pagdadala" ay isang konsepto na naglalarawan sa karanasan ng mga Pilipino na patuloy na nagdadala ng responsibilidad, gawain, at relasyon.

Ang "Pagdadala" ay binubuo ng apat na pangunahing elemento: Ang Mga Tungkulin (Nagdadala), Ang Patutunguhan, Ang Pasanin (Dinadala), at Ang Paraan ng Pagdadala.

Ang "Pagdadala" ay isang elemento ng pagkatao ng mga Pilipino na nagpapakita ng kanilang pagiging masigasig at dedikado sa kanilang mga tungkulin at relasyon.

Ang mga karanasan ng isang taong nagdadala ng pasanin (Pagdadala) ay nakakaapekto sa kanilang pang-araw-araw na pamumuhay.

Ang konsepto ng "Pakikipagkapwa-damdamin" ay mahalaga sa pagtulong sa mga bata na naapektuhan ng mga kalamidad.