Religia i filozofia Afrykańska

Afrykańskie religie i filozofia są głęboko zintegrowane z codziennym życiem. Nie ma oddzielenia między świętą a świecką sferą.

Afrykańcy cenią przeszłość i teraźniejszość, mniej skupiając się na przyszłości. Nie ma oddzielnych kalendarzy, a czas jest odmierzany wydarzeniami.

Zmarli, zwłaszcza do piątego pokolenia, są wciąż postrzegani jako „żywi”. Pamięć o nich jest kluczowa, a składanie im ofiar jest wyrazem więzi.

Bóg jest postrzegany jako wszechwiedzący, wszechobecny i wszechmocny. Jest początkiem i podstawą wszystkiego, a wszechświat jest jego odbiciem.

Bóg ujawnia się w naturze. Słońce, księżyc, deszcz, pioruny, a nawet zwierzęta są powiązane z boską mocą.

Kult Boga przejawia się w różnych formach: składanie ofiar, modlitwy, inwokacje i błogosławieństwa. Jest to sposób na nawiązanie kontaktu z boskością.

Duchy, zarówno stworzone jako duchy, jak i te, które były pierwotnie ludźmi (żywi zmarli), są integralną częścią świata duchowego.

Opętanie i nawiedzanie są postrzegane jako zjawiska negatywne, często wymagające interwencji egzorcystów.

Pierwotny stworzony człowiek znajdował się w stanie szczęśliwości. Rozdział między Bogiem a człowiekiem nastąpił przez nieposłuszeństwo lub przypadkowe przecięcie „sznura” łączącego niebo z ziemią.

Klany odgrywają kluczową rolę w afrykańskich społeczeństwach. Mają własne totemy i zazwyczaj są egzogamiczne (zabrania się małżeństw między członkami tego samego klanu).

Rodzina jest pojęciem rozszerzonym, obejmującym także zmarłych krewnych i przyszłe pokolenia. Domy są budowane wokół wsi, tworząc okrąg lub półokrąg, symbolizujący jedność.

Narodziny dziecka są procesem rozciągniętym w czasie, obejmującym okres przed urodzeniem i po nim. Ciąża jest dla kobiety czasem szczególnych rytuałów i ograniczeń.

W różnych kulturach afrykańskich obowiązują różne zwyczaje w zakresie porodów i opieki nad noworodkiem.

Inicjacja jest kluczowym momentem w życiu młodego człowieka. Rytuały odrywają go od dzieciństwa i wprowadzają w dorosłość poprzez fizyczne, społeczne i religijne przejście.

Rytuały obejmują obrzezanie chłopców i klitoridektomię u dziewcząt. Inicjowani są odsunięci od społeczności, a na koniec ich przejścia obchodzi się uroczystość radości.

Masajowie mają klasę wieku, do której należą osoby obrzezane w tym samym czasie. Po obrzezaniu chłopcy stają się wojownikami, a dziewczęta noszą specjalne ozdoby.

U Nandi inicjacja kobiet jest kluczowa do wyjścia za mąż. Uczą się życia w domu i opieki nad dziećmi. Ścisłe seksistowskie zasady odnoszą się do opieki nad dzieckiem i życia rodzinnego.

Ndebele mają krótkie, ale znaczące rytuały związane z pierwszą nocną polucją chłopców i pierwszą menstruacją dziewcząt.

Małżeństwo w kulturach afrykańskich jest połączeniem aspektów gospodarczych, społecznych i religijnych, a wybór współmałżonka może być dokonywany przez rodziców, przez młodzież, lub w zależności od konkretnych tradycji.

U Udhuków chłopiec musi uzyskać akceptację dziewczyny i jej rodziny poprzez wchodzenie do domu przez otwór w ścianie.

Wolofowie mają formalny proces zawierania małżeństwa, obejmujący swata, orzechy kola i okres zalotów.

Wiele kultur afrykańskich ma zwyczaj wręczania darów rodzinie narzeczonej, co jest symbolem uznania i wdzięczności.

Społeczeństwa afrykańskie często stosują egzogamię, czyli zakaz małżeństw między bliskimi krewnymi, aby uniknąć problemów genetycznych.

Batoro obchodzą specjalny rytuał zaślubin z symbolicznym wniesieniem narzeczonej do domu, a także z przysiadaniem na kolanach rodziców.

Afrykańskie społeczeństwa kładą duży nacisk na edukację dzieci w domu, przygotowując je do życia rodzinnego i społecznego.

W wielu kulturach afrykańskich imię dziecka jest wybierane na podstawie różnych czynników, takich jak dzień urodzenia, cechy dziecka, lub zaszłych wydarzeń.

Afrykanie wierzą, że dzieci potrzebują „drugich narodzin” poprzez rytuały inicjacyjne, które w pełni wprowadzają je w życie społeczności i uświadamiają ich tożsamość.