Ontwikkelingpsych. - Hfst 5 en 6

Een leerproces waarbij een neutrale stimulus (bijvoorbeeld een geluid) gepaard wordt met een natuurlijke stimulus (bijvoorbeeld voedsel) die een reflexmatige reactie uitlokt (bijvoorbeeld speekselvloed). Door herhaalde koppeling zal de neutrale stimulus dezelfde reactie uitlokken, zonder aanwezigheid van de natuurlijke stimulus.

Een vorm van leren waarbij de kans op het opnieuw optreden van een gedrag wordt beïnvloed door de gevolgen die dat gedrag heeft. Als het gedrag tot positieve gevolgen leidt, wordt het vaker gesteld. Als het gedrag tot negatieve gevolgen leidt, wordt het minder vaak gesteld.

Het proces waarbij de reactie op een stimulus afneemt na herhaaldelijke blootstelling.

Wanneer een baby een nieuwe stimulus krijgt aangeboden, wordt hij/zij doorgaans meer gefascineerd dan door een bekende stimulus. Dit duidt erop dat baby's nieuwsgierig zijn en altijd op zoek zijn naar vernieuwende prikkels.

Het behaviorisme gaat ervan uit dat de ontwikkeling van een kind primair wordt bepaald door de omgeving. De nadruk ligt op de invloed van leerprocessen zoals klassieke en operante conditionering.

Een test die de intelligentie van volwassenen meet door te kijken naar hun vaardigheden op gebieden zoals taal, geheugen, perceptie en snelheid van verwerking.

Een score die wordt gegeven na het afnemen van een intelligentietest, die aangeeft of iemand laag, gemiddeld of hoog begaafd is.

Een test die bedoeld is om ontwikkelingsachterstand bij peuters op te sporen. Deze test concentreert zich niet op de voorspelling van later functioneren.

Een scala aan testen die de ontwikkeling van een kind op verschillende gebieden beoordelen, zoals motoriek, spraak en cognitie. Deze testen kunnen helpen bij het identificeren van vertragingen in de ontwikkeling.

Een veelgebruikte test om de ontwikkeling van baby's en peuters te beoordelen. De test kan helpen bij het identificeren van mogelijke ontwikkelingsachterstanden.

Het vermogen om via geluiden, gebaren en gezichtsuitdrukkingen te communiceren, zonder gebruik te maken van woorden. Dit gebeurt in interactie met de omgeving.

De eerste fase van taalontwikkeling, waarin baby's beginnen te experimenteren met klanken en geluidjes. Dit gebeurt wereldwijd, zelfs bij dove kinderen.

Een woord dat gebruikt wordt om een hele zin te representeren.

De eerste fase van zinsontwikkeling waarbij kinderen een beperkt aantal woorden combineren om een zin te vormen. Dit lijkt op een telegram.

De neiging om een woord te gebruiken voor een te smalle categorie.

De neiging om een woord te gebruiken voor een te brede categorie.

Een specifiek leerproces dat onderdeel is van operante conditionering. Ouders leggen een verband tussen een voorwerp en een woord door ernaar te wijzen en het te benoemen.

De fase waarin baby's leren door hun zintuigen en motoriek te gebruiken.

Herhaalde gedragingen gericht op het eigen lichaam. Baby's leren door te herhalen wat toevallig lukt.

Herhaalde gedragingen gericht op de omgeving. Baby's ontdekken dat hun acties effecten hebben.

Het vermogen om te begrijpen dat een object blijft bestaan, ook al is het niet zichtbaar.

Baby's experimenteren met variaties in hun acties om nieuwe resultaten te creëren.

De fase waarin baby's mentale voorstellingen kunnen maken van objecten en gebeurtenissen. Dit maakt uitgestelde imitatie mogelijk.

Piaget's theorie over cognitieve ontwikkeling is gebaseerd op observaties van kinderen.

Kritiek op Piaget's theorie is gebaseerd op het feit dat de theorie alleen zicht heeft op het uiterlijk gedrag van kinderen.

Baby's gebruiken emotionele signalen van hun moeder om hun eigen gedrag aan te passen. Ze reageren bijvoorbeeld anders op een diepte-illusie als hun moeder angst toont.

Het besef dat je een individu bent met een eigen invloed op de wereld. Kinderen worden zich rond 12 maanden bewust van zichzelf.

De test waarbij een rode stip op het voorhoofd van een baby wordt aangebracht om te zien of hij/zij de stip herkent in de spiegel. Dit is een manier om zelfbewustzijn te meten.

Een test die de capaciteit van een kind om te beseffen dat hun eigen lichaam een obstakel kan zijn, meet.

Baby's huilen bij te complexe taken, dit duidt op een besef van hun eigen beperkingen en hun vermogen om te beoordelen of ze een taak kunnen uitvoeren.

Kinderen kijken eerst achter de spiegel omdat ze nog niet beseffen dat ze zichzelf zien. Rond 18-24 maanden beseffen ze dat het hun reflecterende beeld is, wat wijst op zelfbewustzijn.

Het besef van het eigen lichaam en hoe het beweegt in de omgeving. Dit ontwikkelt zich in de eerste jaren, met een toenemend begrip van de relatie tussen het lichaam en de omgeving.

Het besef van zichzelf als een individu, gescheiden van anderen. Dit ontwikkelt zich rond 12 maanden. Vanaf 18 maanden is het besef van het 'ik' volledig ontwikkeld.

Het vermogen om de gedachten, gevoelens en perspectieven van anderen te begrijpen.

Het vermogen om te begrijpen dat anderen misschien andere gedachten, gevoelens en kennis hebben dan wijzelf. Dit is een belangrijk aspect van 'Theory of Mind'.

Het vermogen om de gedachten en gevoelens van anderen te begrijpen. Dit is gerelateerd aan Theory of Mind en speelt een belangrijke rol in sociale interacties.

Een cognitief proces dat kinderen helpt te begrijpen hoe hun eigen gedrag de gevoelens en reacties van anderen kan beïnvloeden.

Het vermogen om te denken over de mentale toestanden van zichzelf en anderen, inclusief gedachten, gevoelens, overtuigingen en intenties. Dit is een belangrijke factor in sociale cognitie en empathie.

Een experiment dat gebruikt wordt om te onderzoeken of kinderen begrijpen dat anderen verschillende perspectieven en overtuigingen kunnen hebben. Het experiment laat zien hoe kinderen leren om de gedachten en overtuigingen van anderen te begrijpen, zelfs wanneer die onjuist zijn.