Nazioarteko Zuzenbide Penalaren Gaiak

Nazioarteko Zigor Lankidetza, delituak ebazteko hainbat herrialderen arteko lankidetza da, zigor-sistema juridikoak bateratzeko helburuarekin.

Estradizioa delitu bat egin duen pertsona bat herrialde batetik bestera eskaera bidez deportatzea da, epaiketa eta zigorra betetzeko.

Asiloa eskubide politikoa da, iheslariak beste herrialde batetik ihes egin eta babesa eskatzen duenetan erabiltzen dena.

Auzitegi Penala Nazionalen eskumenetik kanpo dagoen delituak epaitzeko Nazioarteko Auzitegi Penala (NAP) sortu zen. Herrialde ezberdinen hizkuntzetan ezagutua den sigla CPI.

Genozidioa, gizatiaren aurkako krimenak, gerra-krimenak eta agresiorako delituak dira Nazioarteko Auzitegi Penalaren eskuduntzan.

Erromako Estatutuak Nazioarteko Auzitegi Penalaren funtzionamendua zehazten du.

Espainiako Eskumena NAPren Eskumena osatzen du, hau da, NAP Estatuaren jurisdikzioaren gainean ez dago.

Nazioarteko Zigor Lankidetzak Estatuen arteko lankidetza sustatzen du, delituak ebazteko eraginkortasuna areagotzeko.

Estatu batek beste estatu baten lurraldea indarrez inbaditzea, okupatzea edo anexionatzea.

Estatu batek beste estatu baten lurraldea bonbardatzea edo arma erabiltzea.

Estatu batek beste estatu baten portuak edo kostak blokatzea indar militarrekin.

Estatu batek beste estatuko indar armatuak erasotzea, hala nola lurralde, itsas edo aireko indarrak, merkataritza ontziak edo hegazkinak.

Estatu batek beste estatu bateko lurraldean indar armatuak kokatzen dituen akordioa urratzea.

Estatu batek beste estatu bateko lurraldea erabiltzen du beste estatu bat erasotzeko.

Estatu batek talde armatuak, talde irregularrak edo merzenarioak bidaltzen ditu beste estatu bat erasotzeko eta erasoren baliokideak diren akzioak egiteko.

Nazio, etnia, arraza edo erlijio talde jakin baten suntsiketa eragiteko asmoa izanik, kideen hilketa, osotasun fisikoaren lesioak, existentzia baldintzen suntsipena, jaiotzak sahiestea edo taldeko haurren lekualdatzea derrigortzea.

Gizadiaren aurkako krimenak herrialde edo gizarte-talde baten aurka modu orokor eta sistematizatu batean egiten diren ekintzak dira.

Gerra-krimenak nazioarteko legeak urratzen dituzten ekintzak dira, gerra batean parte hartzen duten pertsonei zuzenduta.

Gerra-krimen bat Genevako konbentzioen aurkako arau-hauste latz bat da.

Nazioarteko gatazka armatuen eremuan indarra erabiltzearen aurkako portaerak gerra-krimenak dira.

Natura juridiko eta politiko baten arabera, nazioarteko zigor lege baten aurka dagoen delitua da, Estatutuan jasota egon behar du

“Nullum crimen sine lege” printzipioaren arabera, krimen bat zigortu ahal izateko lege batek aurretik aurreikusi behar du. Hau da, Erromako Estatutuan egon behar du sartuta.

Nazio Batuen Erakundearen Segurtasun kontseiluak betoa erabil dezake,

Estatuaren 25. artikuluaren arabera, pertsona fisikoak dira krimenen erantzule bakarrak. Estatuak ez du erantzukizun penalik, ezta pertsona juridikoek ere.

Estatutuak egile materialaz gain, bestelako erantzukizun maila batzuk ere aitortzen ditu, hala nola partaidetza eta laguntza ezinbestekoa, zigorren graduaren arabera.

Ezin da pertsona bat bi aldiz epaitu krimen beragatik. Portaera bat behin bakarrik epaitu daiteke, nahiz eta arau penal berriak aplikagarria izan.

Krimenak ez dute preskribitzen, hau da, zigorra hartzeko muga denbora ez da inoiz amaitzen.

Krimenaren larritasunaren eta kondenatuaren ezaugarri pertsonalen arabera, espetxe zigorrak 30 urtetik bizitza osorako iraun dezake.

Ezin da lege penal berri bat atzera eraginik aplikatu, salbu eta legea berria lehengoa baino onuragarriagoa bada.

Adin txikikoak ez dira krimenengatik erantzule penalean. Hau da, adingabeak ez dituzte zigorrik jasaten.

Errugabetasunerako presuntzioa printzipioa da, zeinaren arabera, pertsona bat errugabetzat jotzen da akusazioaren aurka frogarik aurkezten ez denean.

Europar Batasunak ez du zigor kode propioa, hau da, delituak definitzeko eta zigortzeko eskumenik ez du.

Amsterdam-eko Itunaren bidez Europar Batasunak askatasun, segurtasun eta justizia eremua sortu zuen, Europar Batasuneko herrialde guztientzako segurtasuna eta justiziarako lankidetza sustatzeko.

Europar Batasunak estrategia berriak sartu ditu kriminalitatea borrokatzeko, hala nola lankidetza polizialean eta judizialean, baita estatu kideen arau penalak hurbiltzeko normak ezarriz ere.

Europol eta Eurojust dira EBko erakunde nagusiak, hurrenez hurren, kriminalitatearen aurkako lankidetza eta justiziazko lankidetza sustatzen dituztenak.

Lisboako Itunak aukera ematen dio Europar Batasunari arau minimoak ezartzeko delituak definitzeko eta zigortzeko, baina ez dira behartu beharreko arauak, baizik eta gutxienekoak.

Delitu garrantzitsuak eta mugaz gaindikoak dira Europar Batasunak arau minimoak ezarri nahi dituen eremuak.

Europar Batasunak politika bateratuak ezartzeko helburuarekin harmonizatzen ditu arauak, hala nola, drogen trafikoari aurre egiteko neurriak.

EBko politikak urratzen dituzten delituak, hala nola, EBko merkataritza arauen aurkakoak, EBko arau penalak arau minimoak ezartzeko eremua dira.

Nazioarteko Auzitegi Penala (NAP) 2002an sortu zen, Estatutuaren arabera funtzionatzen duena. Bere eskumena delitu larriak epaitzeko da: genozidioa, gizateriaren aurkako krimenak, gerra-krimenak eta agresiorako delituak.

2012an, Thomas Lubanga Lubanga Kongo errebelde taldeko buruzagia, haurren errekrutatzean eta gerra krimenetan parte hartzeagatik zigortu zuen NAPek. Hau izan zen lehen aldia auzitegi honek delitu batengatik zigorra eman zuela.

Estatu Batuak ez du NAParen aurrean bere burua erantzuletzat onartu. Beraz, NAPek ezin du Estatu Batuetako herritarrak epaitu, hau da, Estatu Batuak ez du auzitegi hau onartzen.

Errusia eta Ukraina ez dira bat etorri NAParen eskumena onartzen duen ala ez. Errusiak nazioartean beto eskubidea du, hau da, erabaki garrantzitsuak blokeatzen ditu.

2019an, NAPek Afganistango gatazkaren inguruko ikerketa bat irekitzea erabaki zuen. Honek Estatu Batuak haserretu zituen, eta estatuko funtzionario batzuen bisak kendu zituen.

Israelgo lehen ministro Netanyahu-ren atxilotzeko agindua eman zuen NAPek, aurkako froga ugari egoteagatik. Kasu hau oso eztabaidatua da, eta israeldar gobernuak NAParen jurisdikzioa zalantzan jartzen du.

Europako Zigor Zuzenbideak hainbat herrialdetako legedia eta prozedurak batzen ditu, elkarren arteko lankidetza hobetzeko. Hau da, delituak ebazteko, hainbat estatuko agintarien arteko kolaborazioa bultzatzen du.

NAPen helburua da gizateriaren aurka begiratzen duten delituenak ebaztea, zuzentasuna sustatuz. Hala ere, ez du ordezten estatuko auzitegiak, baizik eta baliabide osagarri gisa jarduten du.

Espainiako Zigor Kodeak zigorrak bi kategoria nagusitan sailkatzen ditu: izaeraren arabera eta larritasunaren arabera. Irizpide hauen arabera, zigorrak mota ezberdinetan sailkatzen dira.

Zigor mota bat da, non pertsona bat espetxean sartzen den eta mugitzeko askatasuna mugatzen edo kentzen zaion. Askatasun gabetzaile zigorrak, gehienetan, gutxieneko eta gehieneko iraupena dute.

Zigor erantziak zigor nagusiarekin batera ezartzen dira eta zigor nagusiak duen iraupen berdina dute. Zigor nagusiaren iraupenari gehituak izaten dira.

Zigor mota bat da, non zigor nagusiarekin batera pertsona batzuen eskubideak kentzen zaizkion (adibidez, enplegua, kargu publikoak, guraso ahala, etab.).

Zigorraren larritasun maila, delituaren izaeraren arabera ezartzen da. Astunetik arinera bitarteko sailkapena dute.

Zigorren artean, isunak diru-kopuru bat ordainarazten dute. Zigor mota erabiliena da.

Askatasun gabetzaile zigorrak dira, hau da, pertsonaren mugitzeko askatasuna mugatzen dutenak. Horien artean, espetxealdia, lokalizazio iraunkorra eta isuna ez ordaintzeagatik sorturiko erantzukizun pertsonal subsidiarioa daude.

Zigor kodeak zigor erantsiak aurreikusten ditu, zigor nagusiarekin batera aplikatzen direnak. Adibidez, erabateko desgaikuntza, lanbide-etenaldia, guraso ahala etetea, eta leku zehatzetan bizitzea edo beste pertsona batzuekin komunikatzea debekatzea.

Pertsona bat espetxetik atera daiteke zigorraren erdia bete ondoren, baldin eta birgizarteratzeko aurreikuspen positiboa badago eta beste baldintza batzuk betetzen badira.

Baldintzapeko askatasuna eskatzeko, espetxeratuak gutxienez 20 urte bete behar ditu espetxean, atentatuak edo desobeditze delituak egiteagatik.

Baldintzapeko askatasuna eskatzeko, espetxeratuak gutxienez 15 urte bete behar ditu espetxean, beste delitu batzuengatik (esaterako, hilketa edo bortxaketa).

Delitu larriak egiteagatik baldintzapeko askatasuna lortzeko, espetxeratuak bere delitua aitortu behar du, terrorismoari uko egin eta biktimei barkamena eskatu behar die.

Terrorismo delituagatik baldintzapeko askatasuna lortzeko, espetxeratuak erakutsi behar du terrorismo-jarduerak utzi dituela eta agintariekiko lankidetza egiteko prest dagoela.

Baldintzapeko askatasuna eskatzeko, espetxe-zentroak eta auzitegiak zehaztutako adituek bidalitako txostenak aztertu behar dira, eta horiek zigortuaren nortasuna, egindako delitua, familia- eta gizarte-inguruabarrak, eta zigorra bete bitartean izan duen portaera kontuan hartuta.

Espetxeratua kaleratzearen aldeko aurreikuspena duen ala ez, epaileak erabakitzen du.

Baldintzapeko askatasuna eskatzeko, espetxeratuak delitua berriro eginez gero ukituko liratekeen ondasun juridikoen garrantzia kontuan hartu behar du

Terrorismoaren delituak egindako pertsonak askatzeko baldintzak oso zorrotzak dira eta bi urtean behin errebisioak egin behar dira askatasuna eskatzeko.

Espetxeak duen bergizarteratze helburua betetzen ez dela dioen kritikak jasaten ditu, eta sistemen artean lekurik ez duela diote

Epaileak finkatutako toki eta denboran zehar kokatuta egoteko zigorra da, normalean etxean betetzen dena, baina asteburuetan espetxean egon daiteke.

Espetxean egin ezin den zigor bat da, eta kondenatuaren mugikortasuna mugatuz, bergizarteratzea eraginkorragoa izatea bilatzen du.

Epaileak mugimenduaren kontrola hobetzeko gailu elektronikoak erabili ditzake. Adibidez, 24 orduz kondenatuaren kokapena kontrolatu ahal izateko.

Epaileak kondenatuaren egoitzan, finkatutako lekutan edo zenbait kasutan espetxean, asteburuetan, egikaritu dezake.

Isun bat ordaintzeagatik, bete behar diren betebehar pertsonalak, azken aukera gisa bideratzen dira.

Delitu bat egiteagatik zigortutako pertsonaren ondasunen balioa, sarrerak, gastuak eta bestelako alderdiak kontuan hartuta.

Delituaren larritasunaren araberako isuna.

Epaileak edo Auzitegiek isun proportzionalaren zenbatekoa finkatzen dute, delitua zenbat eta larriagoa izan, orduan eta handiagoa izango da.

Isuna ez ordaintzeagatik ezarritako espetxe zigorra, isuna ordaintzearen ordez.

Pertsona juridikoek jasateko moduko zigorra guztiak, isun handiak edo desegitea adibidez.

Pertsona juridikoaren nortasuna juridikoa galtzea da, ondorioz, ezin du jarduera baten bat burutu.

Epaile batek, zigortutako pertsonaren egoera ekonomikoa txarra dela ikusita, isuna txikiagoa izan dadin edo ordainketa epe baten barruan ordaindu ahal izan dezan erabakitzeko aukerak ditu.

Isuna ordaintzeko gaitasunik ez duen pertsonari espetxe zigorra eman diezaioke.

Pertsona juridiko batek, delitua egin ondoren, bere legezko ordezkarien bidez, delitua aitortzea, froga berriak ematea eta kalteak konpontzea bezalako ekintzak egitean, bere erantzukizun penalak arintzeko aukera du.

Pertsona juridikoek, delitua egin baino lehen, delituen prebentzioa lortzeko antolaketa- eta kudeaketa-eredua sortzen badute, bere erantzukizun penalak arintzeko aukera du.

Pertsona juridikoa delituak burutzeko sortu bada, egitate hau zigor-erantzukizunaren aurka erabil daiteke.

Hirurekin gutxienez, titulu eta izaera bereko delituak egin dituen pertsonak, berrerortzeko arrisku handiagoa dauka.

Pertsona juridikoen erantzukizun penalari buruzko hainbat artikulutan hainbat baldintza eta salbuespen zehazten dira.

Pertsona juridikoaren ardurazko jardueraren emaitzen arabera, epaileak edo auzitegiak ezarritako zigorra da.

Pertsona juridikoaren delituari dagokion zigor mota bere izatea, delituaren larritasun mailarekin bat etorriz.

Pertsona juridikoak delitua egin aurretik, beste delitu batengatik betearazi beharreko zigorra jaso badu, zigorra gehiago iraun dezake.

Pertsona juridikoa, delituak burutzeko sortu bada (legezko helburu bat baino zabalagoa).

Pertsona juridikoa zigortzeko, ingurumenaren babeserako, osasun publikoaren babeserako edota kontsumitzaileen babeserako betebeharrak urratzea oso larria izan behar da.

Pertsona juridikoa desegitea eta behin betiko jarduera gauzatzeko debekua ezartzea da.

Etorkizunean jarduerak gauzatzeko debekua eta desgaikuntza ezartzea da.

66. Artikuluko 1. zenbakiaren 5. atalean jasoa dago. Ezin da pertsona juridikoa eta gizabanakoa aldi berean zigortu.

Epaileak zigorra zehaztean, delituaren berezko larritasuna kontuan hartzen du, baita delituaren egilea den pertsonaren ezaugarriak ere. Honela, zigorra banakoaren egoerara egokitzen du.

Delituaren zigorra zehazteko, epaileak faktore desberdinak kontuan hartzen ditu, hala nola delituaren larritasuna, pertsonalaren egoera eta delitugilearen lehengo portaera.

Zigorraren gradua altxatzea da, hau da, gehiago iraun dezake. Goiko eta beheko mugak zehaztuak daude, eta hilketa delituarentzat mugak bereziak dira.

Zigorraren gradua jaistea da, hau da, gutxiago iraun dezake. Delituaren gehieneko muga murrizten da, eta hilketa delituarentzat mugak bereziak dira.

Epaileak delitu baten zigorra zehaztu aurretik hainbat faktore kontuan hartzen ditu, hala nola: delitugilearen ezaugarriak, delituaren larritasuna, aurreko delituak, etab.

Delitua bera baino larriagoa dena, eta hainbat faktore kontuan hartzen ditu. Adibidez, delitugilearen ezaugarriak eta delituaren larritasuna.

Delitu bat baino gehiago burutzen direnean, zigorraren zehaztapena delitu larrienean oinarritzen da, baina delituen baturak ez du gainditzen.

Delitu bat beste bat burutzeko erabiltzen denean, adibidez, dokumentu faltsuak erabiliz iruzurra egiteko.

Auzitegiak edo epaileak delituaren arabera eta zigoraren larritasunaren arabera zehazten du.

Delitu larrienean oinarritzen da, baina delituen batura ez du gainditzen.

Gehieneko zigorra, zigorren baturak ez du gainditzen, eta auzitegiak delituaren arabera zehazten du.

Delitu bat egiteko erabilitako beste delitu baten zigorra gehitzen zaio.

Pertsona bat bi aldiz ezin da epaitu krimen beragatik.

Zigorraren zehaztapen legala da eta delituaren larritasuna, egilea eta egintza gauzatzeko gradua kontuan hartzen ditu.

Delituaren egilea bera da, taldean parte hartzen duen pertsona edo beste norbait erabili duena egintza gauzatzeko.

Delitua betetzeko saiakerak egitea da.

Delitua burutu duen pertsonari dagokion zigorra baino gradu bat edo bi gutxiago ematen zaio.

Delitua betetzeko zeharkako laguntza ematen duten pertsonei ematen zaien zigorra da.

Zigor Kodeak eta LOGP-k (Lege Orokorra Penitentziarioa) zuzentzen dute zigorraren indibidualizazioa.

Zigor abstraktua konkretu bihurtzeari dagokio, delituaren larritasuna, egilea eta egintza gauzatzeko gradua kontuan hartuta.

Delitu baten ondorioz, hainbat egitate gertatzen direnean, egitate bakoitzari dagokion xedapena aplikatu behar da.

Delitu pilaketan, zigorrak bateragarriak badira, denak aldi berean bete behar dira, Zigor Kodeko 73. artikuluen arabera.

Zigorrak bateragarriak ez badira, bata bestearen atzetik bete behar dira, gehienez ere 20 urtetan, 75. artikulua.

Zigorrik larriena hirukoitza baino gehiago ezin da bete, 76. artikulua.

Subjektu batek hainbat portaera egiten dituenean, eta horiek hainbat ondasun juridiko kaltetzen dituztenean edo arriskuan jartzen dituztenean sortzen da (adibidez, bortxaketa + hilketa).

Delitu pilaketak hainbat xedapen aplikatzeko berezkoak dira.

Delitu pilaketaren ondorioz, auzitegiek kontu handia izan behar dute zigorrak aplikatzerakoan.

Zigor Kodeko 73, 75 eta 76 artikuluak delitu pilaketaren xedapen bereziak azaltzen dituzte.

Delitu ezberdinak egiteagatik zigorra ezarriko zaion pertsonaren kasuan, gehienezko espetxe zigorra 40 urtekoa da, baldin eta delitu horietako bi terrorismo-erakundeei edo talde terroristei loturikoak badira eta delitu horietako batek gutxienez 20 urteko espetxe zigorra badarama.

Zigorra aplikatu aurretik, jurisdikzioaren eskumena zehaztatu behar da, batez ere, pertsona baten portaera delitu anitzetan sartzen denean.

Delitu bat egin duen pertsonak espetxe zigorra betez gero, baldintzapeko askatasunerako eskaera egin dezake, baina eskaera hori, zigor-motaren eta larritasunaren arabera, baldintza jakin batzuen menpe egongo da.

Baldintzapeko askatasuna dela eta, pertsona bat espetxetik irten daiteke, baina bete beharreko baldintza batzuk beteko ditu.

Pertsona juridikoek, delitu bat burutu ondoren, bere erantzukizun penalak arintzeko aukera du, baldin eta delitua aitortzen badu, froga berriak ematen baditu, eta kalteak konpontzen baditu.

Zigorrak kontuan hartzen dira, delitu bat burutu ondoren, pertsona baten egoera pertsonala eta soziala kontuan hartuta, bai eta delituaren larritasuna ere, horiek guztiek eragiten dute zigorraren iraupenean.

Epaitegiak zigorra etetea erabakitzen du zigorra bete aurretik, birgizarteratzea bultzatzeko.

Zigorraren etendura lortzeko bete beharreko baldintzetako bat, zigortua etorkizunean delitu gehiago ez egiteko konpromisoa hartzen duela bermatzea da.

Zigorraren etendura lortzeko bete beharreko baldintzetako bat, espetxetik atera ondoren, zigortua bete beharreko baldintza jakin batzuk dituela da.

Zigorra etendura diskrezionala da, hau da, epaileak bere erabakiak hartzeko askatasun zabala du, auzi bakoitzaren ezaugarriak kontuan hartuta.

Zigorraren etendura ematea, zigortua lehen aldiz egin duen delituagatik bada, baldintzapeko espetxealdia baino ez bada, eta etorkizunean delituak ekiditeko beharrezkoa ez bada.

Zigorraren etendura, zigortua lehen aldiz egin duen delituagatik, eta bete beharreko zigorra 2 urte baino gutxiagoa bada, baldin eta zigorra ez bada beharrezkoa etorkizunean delituak ekiditeko.

Zigortua kondenatu berria bada, eta aurrekari penalak bete ditu.

Zigorraren etendura, zigortua lehen aldiz egin duen delituagatik, eta delitua ez bada hain larria, eta beste izaerako neurriak eraginkorragoak badira.

Delituaren berreskurapena eta kalteak ordaindu izana baldintzapeko askatasuna lortzeko baldintza da. Epaileak egoera ekonomikoa txarra bada, ordainketa zatietan egin ahal izateko aukera eman dezake.

Terrorismo delituetan, kondenatuak bere ekintzak bertan behera utzi beharko ditu, bere parte-hartzaile taldearekin modu aktiboan kolaboratuz eta taldearen jarduerak publikoki arbuiatuz.

90.2 artikuluan jasota dago, kondenaren bi herenak bete behar dira, espetxe-tratamenduaren hirugarren graduan egon behar da, jokabide ona eduki behar du eta birgizarteratzeari buruzko iragarpen positiboa izan behar du.

Artikulu hau lehenengo kondenarentzat bakarrik da, ez da 3 urte baino gehiagoko zigorrik izan behar, jokabide ona izan behar du eta birgizarteratzeari buruzko iragarpen positiboa izan behar du.

70 urteko kondenatuentzat edo 70 urte bete ondoren, eta aurreko baldintzak betetzen badituzte. Edo sendaezinezko gaixotasunak dituzten pertsonentzat.

Espetxeratu bati zigorra betetzeko beste modu bat da, non egonaldiaren zati bat etxean betetzen duen denbora zehatz batean betetzen den.

Zigorraren gradua jaistea edo altxatzea da, delituaren larritasunaren eta beste faktore batzuen arabera, hala nola birgizarteratze aurreikuspena edo berriro delitu bat burutzeko arriskua.

Pertsona batzuei beren eskubideak kentzea da, hala nola enplegua, kargu publikoak edo guraso ahala ezartzea. Zigor nagusiarekin lotuta ezarritako zigorra da.

Atzerritarrek, urtebete eta bost urte arteko espetxe-zigorra jasotzen badute, Espainia utzi behar dute eta hori automatikoki gertatzen da. Zigor Kodearen 89.1. artikuluak zehazten du atzerritar guztiak dira hori jasotzeko gai, legeztatuta daudenak edo ez.

Epaileak, kasuen arabera, atzerritarrek espetxe-zigorraren zati bat bete behar dute, ondoren kanporatuta izango dira. Zigorraren ⅔ gehienez bete dezakete.

Bost urteko zigorra baino gehiagoko zigorra duten atzerritarrek zigorra osorik edo zati bat bete ondoren kanporatuak izango dira. Epaileak zehaztuko du zigorraren iraupena.

Epaileak, atzerritarren kasuan, arrazoi batzuk aurkezten dituenean, kanporaketaren ordezkapena egon ez dadin erabaki dezake. Arrazoien artean, Espainian arraigoa izatea dago.

Atzerritarren kanporaketa, zigor zuzenbidearen eta politika migratorioaren arteko gatazka bat da. Zigor zuzenbidearen printzipioak eta mugak gainditzen ditu.

Europar Batasuneko herritarrek kanporaketa jasotzeko aukerak mugatuak dira, Espainian finkatuta egonez gero.

Epaileak kanporaketaren ordezkapena proportzioz kanpokoa dela uste duenean, ordezkapenik ez da egingo. Delituaren inguruabarrak eta delituaren egilearen ezaugarri pertsonalak kontuan hartzen dira.

Espetxealdi iraunkor berrikusgarriaren baldintzapean askatasuna lortzeko, espetxeratuak 25, 30 edo 35 urte bete behar ditu espetxean.

Espetxealdi iraunkor berrikusgarriaren baldintzapean askatasuna lortzeko, espetxeratuak hirugarren graduko espetxe tratamenduan egon behar da.

Espetxealdi iraunkor berrikusgarriaren baldintzapean askatasuna lortzeko, zigortuaren birgizarteratzeari buruzko iragarpen bakoiztua baiezkoa izan behar da.

Espetxealdi iraunkor berrikusgarriaren baldintzapean askatasuna lortzeko, kartzelan izandako portaera kontuan hartzen da.

Espetxealdi iraunkor berrikusgarriaren baldintzapean askatasuna lortzeko, talde kriminalean parte hartzeagatik edo terrorismo delituagatik zigortuak izan diren pertsonek baldintza bereziak bete behar dituzte.

Terrorismo delituagatik zigortuak izan diren pertsonak askatzeko, terrorismo-jardueraren helburuak eta bitartekoak bertan behera uzteko zalantzaezinak izan behar dira.

Terrorismo delituagatik zigortuak izan diren pertsonak askatzeko, agintaritzarekin modu aktiboan elkarlanean aritu behar dira.

Terrorismo delituagatik zigortuak izan diren pertsonak askatzeko, espetxeratuak benetan lotura guztiak hautsi behar ditu antolakunde terroristarekin.

Kondenatuak 3/4 zigorra bete behar du, jarrera ona izan, eta epaituaren birgizarteratzeari buruzko txosten positiboa izan behar du

Zigorraren azken fasea da eta espetxeratuak kartzelatik kalera ateratzean eta zigorra bete ondoren egindako kontrolatutako fasea da