Ch 8 Taberna Romana 2, story 01.31.24.pdf

________________ hoc fēcit; CAP VIII * TABERNA RŌMĀNA A). LĒCTIŌ word count 291 Albīnus clāmat: “Ōrnāmenta! Ōrnāmenta fēmina­rum! Or-nā-mēn-ta! Emite ōrnāmenta!” Lȳdia cōnsistit oculōsque ad tabernam Albinī vertit: Lȳdia tabernam aspicit. Mēdus nōn cōnsistit neque tabernam aspicit. Lȳdia: “Cōnsiste...

________________ hoc fēcit; CAP VIII * TABERNA RŌMĀNA A). LĒCTIŌ word count 291 Albīnus clāmat: “Ōrnāmenta! Ōrnāmenta fēmina­rum! Or-nā-mēn-ta! Emite ōrnāmenta!” Lȳdia cōnsistit oculōsque ad tabernam Albinī vertit: Lȳdia tabernam aspicit. Mēdus nōn cōnsistit neque tabernam aspicit. Lȳdia: “Cōnsiste, Mēdē! Aspice illam tabernam! Ō, quam pulchra sunt illa ōrnāmenta!” Lȳdia tabernam Albinī digitō mōnstrat. Mēdus sē vertit, tabernam videt, cum Lȳdia ad tabernam adit. Mēdus et Lȳdia ante tabernam cōnsistunt. Albīnus eōs salūtat et margarītās in līneā ante oculōs Lȳdiae tenet: Albīnus Lȳdiae mār­gāritās ostendit. Albīnus: “In hōc ōrnāmentō vigintī margaritae mag­nae sunt. Nōnne pulchrae sunt hae margarītae?” Mēdus: “Amīca mea multās margarītās habet.” Lȳdia: “In hāc tabernā multa alia ōrnāmenta sunt.” Albīnus iīs trēs ānulōs sine gemmīs ostendit: “Aspī­citē hōs ānulōs! Nōnne hī ānulī pulchrī sunt?” Mēdus et Lȳdia ānulōs aspiciunt. Lȳdia: “In hīs anulīs gemmae nūllae sunt!” Mēdus Albīnum interrogat: “Quot nummīs cōnstat ānulus in quō gemmā est?” Albīnus Mēdō ānulum gemmātum ostendit. Albīnus: “Hic ānulus centum nummīs cōnstat.” Mēdus: “Quid?” Albīnus: “Pretium huius ānulī est centum sēstertiī.” Mēdus: “Centum sēstertiī? Id magnum pretium est!” Albīnus: “Immō parvum pretium est! Aspice hunc ānulum: in hōc ānulō magna gemma est. Tanta gemma sōla octōgintā sēstertiīs cōnstat.” Mēdus: “Num ānulus sine gemmā vīgintī tantum sēstertiīs cōnstat?” Albīnus nōn respondet. Mēdus, quī alium ānulum gemmātum post Albīnum videt: “Hic ānulus pulcher nōn est. Quot sēstertiīs cōn­stat ille ānulus?” Albīnus: “Quī ānulus?” Mēdus: "Ille post tē. Quantum est pretium illīus anū­lī?” Mēdus ānulum post Albīnum digitō mōnstrat. Albīnus: “Ille quoque ānulus centum sēstertiīs cōn­stat. Pretium illius anuli tantum est quantum huius; sed amīca tua hunc ānulum amat, nōn illum.” Lȳdia ānulum gemmātum ante oculōs tenet. Lȳdia: “Ō, quam pulchram hoc ōrnāmentum est! Illud ōrnāmentum nōn tam pulchrum est quam hoc, neque illa gemma tanta est quanta haec.” Mēdus: “Tanta gemma ad tam parvum ānulum nōn convenit.” 1 ________________ hoc fēcit; 2