Współdziałanie 2024/2025 - PDF

Document Details

HopefulPhosphorus413

Uploaded by HopefulPhosphorus413

Uniwersytet Jagielloński

Tags

współdziałanie bezpieczeństwo służby specjalne Polityka

Summary

Dokument opisuje współdziałanie różnych instytucji w kontekście bezpieczeństwa narodowego. Analizuje ustawy dotyczące współpracy, role Kolegium do spraw Służb Specjalnych i inne aspekty zarządzania bezpieczeństwem. Zawiera również dane o funkcjonowaniu i strukturach Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego (ABW).

Full Transcript

Współdziałanie 2024/2025 Materiały wyłącznie do użytku wewnętrznegoSystem: Elementy + relacje pomiędzy elementami (celowość jako cecha konstytutywna) SBN a podsystemy bezpieczeństwa: formalne (KSRG, ZK, OC, PRM, KSC) częściowo sformalizowane (SAT), generalne (SSP, SSS).Heksagon pojęć – systemowość:...

Współdziałanie 2024/2025 Materiały wyłącznie do użytku wewnętrznegoSystem: Elementy + relacje pomiędzy elementami (celowość jako cecha konstytutywna) SBN a podsystemy bezpieczeństwa: formalne (KSRG, ZK, OC, PRM, KSC) częściowo sformalizowane (SAT), generalne (SSP, SSS).Heksagon pojęć – systemowość: Programowanie i zadaniowanie Nadzór i kontrola Koordynowanie i współdziałanie Akronimy czynnościWspółdziałanie w ustawach – ABW i AW (ustawa) Art. 8 ust. 1 – „Szefowie Agencji, każdy w zakresie swojej właściwości, w celu realizacji zadań Agencji mogą podejmować współdziałanie z właściwymi organami i służbami innych państw oraz z organizacjami międzynarodowymi ust. 2 „Podjęcie współpracy, o której mowa w ust. 1, może nastąpić po uzyskaniu zgody Prezesa Rady Ministrów” Art. 10 – „Organy administracji rządowej, organy samorządu terytorialnego, instytucje państwowe oraz przedsiębiorcy prowadzący działalność w zakresie użyteczności publicznej są obowiązani, w zakresie swojego działania, do współdziałania z Agencjami, a w szczególności udzielania pomocy w realizacji zadań Agencji” Art. 12 ust. 1 – Do zadań Kolegium należy „formułowanie ocen lub wyrażanie opinii w sprawach”: pkt 7 – „koordynowania działalności ABW, AW, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego i Centralnego Biura Antykorupcyjnego, a także działalności służb specjalnych z Policją, Strażą Graniczną, Strażą Marszałkowską, Żandarmerią Wojskową, Służbą Ochrony Państwa, Krajową Administracją Skarbową, organami informacji finansowej i służbami rozpoznania Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz ich współdziałania w dziedzinie ochrony bezpieczeństwa państwa” pkt 8 – „współdziałania podmiotów, o których mowa w art. 10, ze służbami specjalnymi” pkt 8 – „współdziałania służb specjalnych z właściwymi organami i służbami innych państw”Art. 42 ust. 1 – szefowie ABW i AW, SKW i SWW oraz CBA „są zobowiązani do współdziałania w ramach realizacji swoich zadań” (ustawa o ABW i AW)Współdziałanie w ustawach – ABW i AWKolegium Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 czerwca 1997 r. w sprawie zadań, szczegółowych zasad i trybu funkcjonowania Kolegium (1997–2002) Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 2 lipca 2002 r. w sprawie szczegółowego trybu i zasad funkcjonowania Kolegium do Spraw Służb Specjalnych oraz zakresu czynności sekretarza tego Kolegium (od 2002 r.)Kolegium Geneza Umocowanie ustawowe Czym nie jest? WIRKolegium „ Na pewno nie omawia się spraw operacyjnych na Kolegium ds. Służb Specjalnych. Nie byłem w żaden sposób o tym informowany, bo nie było do tego żadnego powodu” M. Wąsik „Tym zajmowało się nawet w toku konsultacji Kolegium ds. Służb Specjalnych, które uznało, że nie ma takiej potrzeby, aby Służba Celna miała pełne uprawnienia operacyjne” (J. Kapica) Ile wie (i powinno wiedzieć) Kolegium?KPRM zapewnia obsługę: 1) Rady Ministrów i Prezesa Rady Ministrów; 2) wiceprezesów Rady Ministrów; 3) Kolegium do Spraw Służb Specjalnych; 4) Szefa Służby Cywilnej (centralny organ, ustawa 2008 r.) Kancelaria może obsługiwać również pełnomocnika Rządu oraz wskazane przez Prezesa Rady Ministrów organy pomocnicze, komisje i komisje wspólne Kancelarią kieruje Szef KPRM, powoływany i odwoływany przez PRM. PRM powołuje i odwołuje sekretarzy i podsekretarzy stanu w KPRM.Kolegium Sekretariat Kolegium ds. SS (1997–2003) Sekretariat Kolegium ds. SS i WIR (2003–2005) Sekretariat Kolegium ds. SS (2005–2006) Biuro Kolegium ds. SS i Obsługi Finansowo- Kadrowej Spraw Obronnych (2006) Biuro Kolegium ds. SS + oddzielnie sekretariat koordynatora (2006–2007) Biuro Kolegium ds. SS (2007–2017) Od 2017 r.: DBNDBN – obecnie (2024): około 33 osoby Wydział Kontroli i Nadzoru Wydział Analiz Strategicznych Wydział Prawny Zespół ds. Kolegium do spraw Służb Specjalnych Samodzielne Stanowisko ds. Analiz Bezpieczeństwa i Współpracy Międzynarodowej Wydział Spraw Parlamentarnych i Komunikacji (podlega rzecznikowi prasowemu ministra koordynatora) Brak odrębnej jednostki odpowiedzialnej za koordynację, tylko kontrola i nadzór.Kolegium Sekretarz Kolegium jako dyrektor Sekretariatu/Biura Kolegium? Sekretarz Kolegium jako sekretarz stanu? Minister koordynator jako sekretarz Kolegium? Obecnie: gen. R. Kujawa, zastępca ministra koordynatora, sekretarz stanu w KPRM, sekretarz Kolegium, przedstawiciel koordynatora w KNFKolegium… i coś jeszcze? Dwa wcielenia nowego Komitetu: Komitet RM ds. BN i SO Komitet RM ds. Bezpieczeństwa NarodowegoWersja I. W skład Komitetu wchodzą: 1) przewodniczący – wiceprezes RM wskazany przez PRM 2) pozostali członkowie Komitetu: a) minister obrony narodowej, b) minister właściwy do spraw wewnętrznych, c) minister sprawiedliwości, d) minister właściwy do spraw koordynowania działalności służb specjalnych, jeżeli został wyznaczony przez PRM e) minister właściwy do spraw zagranicznych Lipiec 2023: minister właściwy do spraw aktywów państwowych, przewodniczący – minister obrony narodowej;Wersja II. W skład Komitetu wchodzą: 1) przewodniczący Komitetu - wiceprezes Rady Ministrów, minister obrony narodowej; 2) pozostali członkowie Komitetu: a) wiceprezes Rady Ministrów, minister cyfryzacji, b) minister aktywów państwowych, c) minister sprawiedliwości, d) minister spraw wewnętrznych i administracji, e) minister spraw zagranicznych, f) minister - koordynator służb specjalnych, w przypadku jego powołania, g) minister – członek Rady Ministrów – szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów; 3) sekretarz Komitetu w randze sekretarza stanu albo podsekretarza stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej. 2. PRM przewodniczy posiedzeniom Komitetu, ilekroć bierze w nich udział. W takim przypadku przewodniczący Komitetu uczestniczy w posiedzeniu jako członek.W stronę problematyki AT…. Szczególna rola ABWSAT Zespół do Zwalczania Terroryzmu (późniejszy Wydział XI) Departamentu III MSW Wydział Antyterrorystyczny Komendy Stołecznej Policji (wcześniej Wydział Zabezpieczenia SUSW) Operacja MOST: Zespół Koordynacji Działań Antyterrorystycznych MSW i GROM Stały Międzyresortowy Zespół Komitetu Spraw Obronnych Rady Ministrów do spraw Przeciwdziałania Zagrożeniom i Innym Sytuacjom Kryzysowym1993: Grupa Zabezpieczenia Realizacji ZŚ UOP 1998: Wydział V Zabezpieczenia Realizacji i Działań Antyterrorystycznych ZŚ UOP 2002: Wydział V Zabezpieczenia Realizacji i Działań Antyterrorystycznych DPK ABWOrgany pomocnicze premiera i Rady Ministrów Międzyresortowy Zespół do Spraw Zagrożeń Terrorystycznych (MZds.ZT), od 2006 r. Kolegium RZZK Plus: Kolegium do Spraw Cyberbezpieczeństwa Komitet RM do spraw BNMZds.ZT monitorowanie zagrożeń o charakterze terrorystycznym, ich analiza i ocena, a także przedstawianie opinii i wniosków RMMZds.ZT opracowywanie projektów standardów i procedur w zakresie reagowania w przypadku wystąpienia zdarzeń o charakterze terrorystycznym,MZds.ZT inicjowanie, koordynowanie i monitorowanie działań podejmowanych przez właściwe organy administracji rządowej w zakresie przygotowania do zapobiegania zdarzeniom o charakterze terrorystycznym, przejmowania nad nimi kontroli w drodze zaplanowanych przedsięwzięć oraz do reagowania na nie,MZds.ZT opracowywanie propozycji zmierzających do usprawnienia metod i form zapobiegania zdarzeniom o charakterze terrorystycznym, przygotowania do przejmowania kontroli nad tymi zdarzeniami i reagowania w przypadku wystąpienia takich zdarzeń oraz występowanie z wnioskiem do właściwych organów o podjęcie w tym zakresie prac legislacyjnych.MZds.ZTwww.czudec.plNarodowy Program Antyterrorystyczny na lata 2015–2019, załącznik do uchwały nr 252 RM z 9 XII 2014 r. (poz. 1218), s. 38Tak zwana ustawa antyterrorystyczna Narodowy Program Antyterrorystyczny na lata 2015–2019, załącznik do uchwały nr 252 RM z 9 XII 2014 r. (poz. 1218), s. 11 Ustawa z dnia 10 czerwca 2016 r. o działaniach antyterrorystycznych – właściwości aktu Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego odpowiada za zapobieganie zdarzeniom o charakterze terrorystycznym W tym celu szef ABW: koordynuje CAI podejmowane przez służby specjalne koordynuje wymianę informacji przekazywanych przez Policję, SG, Straż Marszałkowską, SOP, PSP, KAS, ŻW i RCB dotyczących zdarzeń o charakterze terrorystycznym oraz danych o właściwych osobach, przez ich gromadzenie, przetwarzanie i analizowanie.Art. 17. Sztab koordynacyjny 1. W przypadku wprowadzenia stopnia alarmowego lub stopnia alarmowego CRP w trybie art. 16 ust. 1 szef ABW powołuje sztab koordynacyjny, w skład którego wchodzą przedstawiciele wyznaczeni przez służby specjalne oraz podmioty, o których mowa w art. 5 ust. 1. 2. Szef ABW może powołać do udziału w pracach sztabu koordynacyjnego, w zależności od rodzaju zdarzenia o charakterze terrorystycznym, przedstawicieli innych organów, o których mowa w art. 6 ust. 2 pkt 2, oraz przedstawiciela Prokuratora Generalnego, wyznaczonych przez te organy. 3. Do zadań sztabu koordynacyjnego należy rekomendowanie zmiany lub odwołania stopnia alarmowego oraz form i zakresu współdziałania służb i organów wchodzących w skład sztabu koordynacyjnego i biorących udział w jego pracach.STATUT ABW Na dzień 1 lipca 2024 r. w skład ABW wchodzą 32 jednostki organizacyjne: 1) Departament Bezpieczeństwa Teleinformatycznego (Departament I); 2) Departament Kontrwywiadu (Departament II); 3) Departament Postępowań Karnych (Departament III); 4) Departament Ochrony Informacji Niejawnych (Departament IV); 5) Departament Wsparcia Operacyjno-Technicznego (Departament V); 6) Departament Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Audytu (Departament VI); 7) Departament Zagrożeń Strategicznych (Departament VII); 8) Departament Informacji, Analiz i Prognoz (Departament VIII); 9) Centrum Antyterrorystyczne (CAT); 10) Biuro Prawne (Biuro A); 11) Biuro Badań Kryminalistycznych (Biuro B); 12) Gabinet Szefa (Biuro D); 13) Biuro Ewidencji i Archiwum (Biuro E); 14) Biuro Finansów (Biuro F); 15) Biuro Kadr (Biuro K); 16) Biuro Logistyki (Biuro L); 17) Centralny Ośrodek Szkolenia i Edukacji (COS);STATUT ABW W skład ABW wchodzą 32 jednostki organizacyjne: Delegatury ABW w: 18) Delegatura ABW w Białymstoku (DABW Białystok); 19) Delegatura ABW w Bydgoszczy (DABW Bydgoszcz); 20) Delegatura ABW w Gdańsku (DABW Gdańsk); 21) Delegatura ABW w Katowicach (DABW Katowice); 22) Delegatura ABW w Krakowie (DABW Kraków); 23) Delegatura ABW w Lublinie (DABW Lublin); 24) Delegatura ABW w Łodzi (DABW Łódź); 25) Delegatura ABW w Olsztynie (DABW Olsztyn); 26) Delegatura ABW w Opolu (DABW Opole); 27) Delegatura ABW w Poznaniu (DABW Poznań); 28) Delegatura ABW w Radomiu (DABW Radom); 29) Delegatura ABW w Rzeszowie (DABW Rzeszów); 30) Delegatura ABW w Szczecinie (DABW Szczecin); 31) Delegatura ABW we Wrocławiu (DABW Wrocław); 32)Delegatura ABW w Zielonej Górze (DABW Zielona Góra). W skład delegatur ABW mogą wchodzić wydziały zamiejscowe oraz samodzielne sekcje zamiejscowe (np. Kraków, KWP). Największa rewolucja od początku UOP-u. Wyjąwszy eksperyment z delegaturą warszawską (11–16) i wyjąwszy fakt, że 15. delegatura UOP-u (zielonogórska) powstała w połowie 2001 r., przez 27 lat istniał układ kilkunastu struktur terenowych wyższego szczebla. 2017: zlikwidowano (przekształcono) 10 z 15. Dlaczego?CAT: pomysł Bondaryka (2008). Komórka koordynacji działań wszystkich instytucji, które uczestniczą w systemie antyterrorystycznym. CPT: profilaktyka terrorystyczna, rozpowszechnianie wiedzy na temat zapobiegania. Pomysł Pogonowskiego (2018). Organizowanie szkoleń do wewnątrz i na zewnątrz Obecnie: WPZ CAT ABWSpecjalne uprawnienia inwigilacyjne. Tryb zwykły, taki sam dla wszystkich instytucji stosujących KO (mutatis mutandis): „Sąd, na pisemny wniosek szefa ABW, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody pierwszego zastępcy prokuratora generalnego prokuratora krajowego, może, w drodze postanowienia, zarządzić kontrolę operacyjną – gdy inne środki okazały się bezskuteczne albo będą nieprzydatne – przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych podejmowanych przez ABW w celu rozpoznawania, zapobiegania i wykrywania przestępstw”. Czyli: subsydiarność i kontrola uprzednia sądu. Tryb specjalny – ABW i tzw. ustawa antyterrorystyczna „W celu rozpoznawania, zapobiegania, zwalczania i wykrywania przestępstw o charakterze terrorystycznym lub przestępstwa szpiegostwa oraz ścigania ich sprawców szef ABW może zarządzić wobec osoby niebędącej obywatelem RP, w stosunku do której istnieje obawa co do możliwości prowadzenia przez nią działalności terrorystycznej lub popełnienia przestępstwa szpiegostwa, na okres nie dłuższy niż 3 miesiące, niejawne prowadzenie…” Czego tu brakuje?Decyzja nr 104 szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z dnia 16 maja 2018 r. w sprawie sposobu reagowania w Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego w przypadku uzyskania informacji o wystąpieniu zdarzenia o charakterze terrorystycznym. Zdarzenie – weryfikacja Czym są grupy zadaniowe (task force)? TF, JTF, sztab§ 3. 1. Skład osobowy oraz wielkość grupy zadaniowej udającej się na miejsce zdarzenia uzależniony jest każdorazowo od rodzaju, charakteru i rozmiaru tego zdarzenia. 2. W skład grupy zadaniowej wchodzą funkcjonariusze odpowiednio z: 1) DPK ABW albo pionu postępowań karnych w delegaturach ABW oraz z jednostek im podległych; 2) innych, niż wymienione w pkt 1, jednostek organizacyjnych ABW z siedzibą w Warszawie albo z innych, niż wymieniony w pkt 1, pionów w delegaturach ABW oraz z jednostek im podległych, w szczególności właściwych w sprawach przeciwdziałania terroryzmowi. 3. Kierownikiem grupy zadaniowej jest funkcjonariusz DPK ABW albo pionu postępowań karnych w delegaturach ABW oraz z jednostki im podległej. 4. Do zadań grupy zadaniowej należy: 1) pozyskiwanie informacji związanych ze zdarzeniem i przekazywanie ich dyrektorowi DPK ABW albo dyrektorowi delegatury ABW; 2) nawiązywanie współpracy z właściwymi służbami odpowiedzialnymi za bezpieczeństwo i porządek publiczny, w celu określenia konkretnych czynności, które powinny zostać zrealizowane przez funkcjonariuszy ABW na miejscu zdarzenia, zgodnie z zasadami określonymi w porozumieniu szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Komendanta Głównego Policji, Komendanta Głównego Straży Granicznej, Komendanta Głównego Żandarmerii Wojskowej i Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej z dnia 7 marca 2018 r. w sprawie współdziałania na miejscu zdarzenia o charakterze terrorystycznym.§ 4. Dyrektor delegatury ABW przekazuje informacje pozyskane przez grupę zadaniową dyrektorowi DPK ABW. § 5. Dyrektor DPK ABW w porozumieniu z dyrektorem CAT ABW oraz dyrektorzy delegatur ABW określą sposób działania jednostek organizacyjnych ABW, którymi kierują, zapewniający możliwość niezwłocznego reagowania w przypadku uzyskania informacji o wystąpieniu lub możliwości wystąpienia zdarzenia. § 6. 1. Po potwierdzeniu informacji, o której mowa w § 1, w jednostkach organizacyjnych ABW z siedzibą w Warszawie powołuje się sztab zadaniowy, zwany dalej „Sztabem”, który działa w sposób ciągły. 2. Szefem Sztabu jest dyrektor DPK ABW albo wyznaczony przez niego funkcjonariusz ABW. 3. W skład Sztabu wchodzą: 1) dyrektorzy albo zastępcy dyrektorów: a) Departamentu Kontrwywiadu ABW, b) Departamentu Wsparcia Operacyjno-Technicznego ABW, c) Departamentu Bezpieczeństwa Teleinformatycznego ABW, d) Departamentu Zagrożeń Strategicznych ABW, e) Departamentu Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Audytu ABW, f) CAT ABW, g) Biura Badań Kryminalistycznych ABW, h) Biura Logistyki ABW, i) Gabinetu Szefa, j) Biura Ewidencji i Archiwum ABW; 2) 2) funkcjonariusze ABW wyznaczeni przez dyrektorów albo zastępców dyrektorów, o których mowa w pkt 1. 4. Szef Sztabu, po uzyskaniu zgody Szefa ABW, podejmuje decyzję o podjęciu działań przez Sztab w przypadku wystąpienia zdarzenia. 5. Obsługę organizacyjną prac Sztabu zapewnia CAT ABW.§ 7. 1. Do zadań Sztabu należy: 1) skoordynowanie działań związanych z realizacją czynności operacyjno-rozpoznawczych, dochodzeniowo- śledczych i analityczno-informacyjnych podejmowanych przez jednostki organizacyjne ABW w związku z popełnieniem albo możliwością popełnienia przestępstwa o charakterze terrorystycznym; 2) zorganizowanie współpracy z krajowymi i międzynarodowymi podmiotami uprawnionymi do prowadzenia czynności operacyjno-rozpoznawczych, dochodzeniowo śledczych i analityczno-informacyjnych, prowadzenia działań ratowniczych albo działań wymagających specjalistycznej wiedzy i sprzętu; 3) przekazywanie informacji dotyczących zaistniałego zdarzenia do krajowych podmiotów odpowiedzialnych za bezpieczeństwo i porządek publiczny, w tym przekazywanie informacji do środków masowego przekazu. 2. Szef Sztabu, w szczególności: 1) kieruje pracami Sztabu; 2) rozpoczyna prace funkcjonariuszy ABW wyznaczonych do centralnego nieetatowego zespołu wspierającego czynności dochodzeniowo-śledcze na miejscu zdarzenia, powołanego na podstawie § 9 ust. 1 porozumienia, o którym mowa w § 3 ust. 4 pkt 2; 3) określa, w zakresie dotyczącym zaistniałego zdarzenia, działania poszczególnych jednostek organizacyjnych ABW i kieruje ich wykonaniem;\ 4) na bieżąco informuje Szefa ABW i Zastępców Szefa ABW o aktualnej sytuacji oraz podjętych i planowanych działaniach; 5) nawiązuje współpracę z właściwymi krajowymi służbami, informuje je o aktualnej sytuacji i określa zakres oczekiwanego od nich wsparcia; 6) w zależności od rozwoju sytuacji i aktualnych potrzeb organizuje posiedzenia Sztabu z udziałem kierowników jednostek organizacyjnych ABW, o których mowa w § 6 ust. 3; 7) rozwiązuje Sztab po zakończeniu działań podjętych w związku z zaistniałym zdarzeniem. 3. Szef Sztabu może powołać do składu Sztabu: 1) przedstawicieli innych, niż wymienione w § 6 ust. 3 jednostek organizacyjnych ABW; 2) osoby spoza ABW, jeżeli jest to niezbędne do prawidłowego wykonywania zadań przez Sztab.Ustawa z 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (zastąpiła Ustawę z 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu) Financial Action Task Force (FATF) to instytucja nadzorująca pranie pieniędzy i finansowanie terroryzmu. Ustanawia międzynarodowe standardy, których celem jest zapobieganie tym nielegalnym działaniom i szkodom, jakie wyrządzają społeczeństwu. 40 podmiotów, w tym Komisja Europejska (Rosja zawieszona)Ustawa z 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmuUstawa z 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu Krajowa ocena ryzyka prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu, Warszawa, 2019 r., s. 62.Ustawa z 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu Komitet Bezpieczeństwa Finansowego (KBF) rola pomocnicza funkcja opiniodawcza i doradczą przy GIIF KBF m.in.: opiniuje krajową oceny ryzyka prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu opiniuje strategię zawierającą plan działań mających na celu ograniczenie ryzyka związanego z tymi przestępstwami wydaje rekomendacje i opinie w zakresie stosowania szczególnych środków ograniczających wobec osoby lub podmiotu dokonuje analiz i ocen rozwiązań prawnych z zakresu przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu.Ustawa z 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu Krajowy system przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu – KSPPPFTUstawa z 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu Krajowy system przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu – KSPPPFT Przepływ informacji w KSPPPFT odbywa się na czterech poziomach: „Podstawowy odnosi się do informacji, które mogą mieć związek z praniem pieniędzy lub finansowaniem terroryzmu. W tym zakresie przepływ informacji można w uproszczeniu zobrazować jako piramidę z uwagi na ilość informacji przesyłanych od instytucji obowiązanych do GIIF i przekazywanych następnie do organów ścigania. Strumień informacji, do których mają dostęp instytucje obowiązane, a które wymagają analizy z ich strony pod kątem obowiązków wynikających z przepisów o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, jest relatywnie duży. Tylko część z nich jest przekazywana do GIIF w związku z powziętym podejrzeniem co do ich związku z praniem pieniędzy czy finansowaniem terroryzmu lub otrzymaniem żądania GIIF o przekazanie dodatkowych informacji. Również GIIF przekazuje jedynie część gromadzonych informacji (w formie zawiadomienia lub powiadomienia o podejrzeniu popełnienia przestępstwa lub odpowiedzi na wniosek o informację). Na tym poziomie następuje też przepływ informacji w odwrotnym kierunku, w zakresie informacji zwrotnej dotyczącej sposobu wykorzystania otrzymanych danych. Kolejne poziomy przepływów informacji odnoszą się do kwestii związanych z nadzorem i kontrolą nad instytucjami obowiązanymi, wiedzą i doświadczeniem w zakresie stosowania przepisów oraz identyfikowania ryzyk, a także sprawozdawczością”. „Strategia przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu”, s. 20.Co jeszcze w prawie służb? kamuflaż CEZOP wojskowiWspółdziałanie w ustawach – ABW i AW ( w innych analogicznie) Art. 35 – „kamuflaż” ust. 4 – „ABW, z zastrzeżeniem ust. 5, na wniosek upoważnionych organów, służb i instytucji państwowych, sporządza i wydaje dokumenty uniemożliwiające ustalenie danych identyfikujących funkcjonariuszy i pracowników tych organów, służb lub instytucji oraz osób udzielających im pomocy przy wykonywaniu czynności operacyjno-rozpoznawczych oraz środków, którymi posługują się przy wykonywaniu zadań służbowych, a także prowadzi centralny rejestr tych dokumentów” ust. 5. Dokumenty i znaki identyfikujące osoby posługujące się nimi jako funkcjonariuszy lub pracowników organów, służb lub instytucji państwowych, o których mowa w ust. 4, wydają odpowiednio te organy, służby lub instytucje. ust. 7 – PRM „określi, w drodze zarządzenia, sposób współdziałania właściwych organów, służb i instytucji państwowych z Szefem ABW przy prowadzeniu rejestru, o którym mowa w ust. 4, z uwzględnieniem wymogów dotyczących ochrony informacji niejawnych”Współdziałanie w ustawach – ABW i AW Art. 40 - CEZOP ust. 1 – „Szef ABW koordynuje podejmowane przez służby specjalne czynności operacyjno-rozpoznawcze mogące mieć wpływ na bezpieczeństwo państwa” ust. 2 – „Szef ABW, w celu zapewnienia koordynacji, o której mowa w ust. 1, prowadzi centralną ewidencję zainteresowań operacyjnych służb specjalnych” ust. 3 – PRM „określi, w drodze zarządzenia, sposób współdziałania służb specjalnych z Szefem ABW w zakresie prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 2, z uwzględnieniem wymogów dotyczących ochrony informacji niejawnych”Czy w CEZOP-ie jest wszystko?Współdziałanie w ustawach – SKW i SWW Art. 5 ust. 1 – do zadań SKW należy „współdziałanie z Żandarmerią Wojskową i innymi organami uprawnionymi do ścigania przestępstw wymienionych w pkt 1” Art. 6 ust. 1 pkt 6 – do zadań SWW należy „współdziałanie w organizowaniu polskich przedstawicielstw wojskowych za granicą” Art. 8 – „Minister Obrony Narodowej określi, w drodze zarządzenia niepodlegającego ogłoszeniu, formy i tryb współdziałania SKW i SWW” Art. 12 ust. 1 – „Organy administracji rządowej, organy samorządu terytorialnego, instytucje państwowe oraz przedsiębiorcy prowadzący działalność w zakresie użyteczności publicznej są obowiązani, w zakresie swojego działania, do współdziałania z SKW i SWW, a w szczególności do udzielania pomocy w realizacji zadań SKW i SWW” [analogicznie w innych] ust. 2 – „Przedsiębiorcy, instytucje oraz inne organizacje realizujące umowy z jednostkami organizacyjnymi MON, w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych oraz produkcji i obrotu towarami, technologiami i usługami o przeznaczeniu wojskowym są obowiązane, w zakresie realizowanych umów, do współdziałania z SKW i SWW, jeżeli nie stoi to w sprzeczności z ich prawnie chronionym interesem”Akty wykonawcze, zob. np.: Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie współdziałania Wojskowych Służb Informacyjnych z odpowiednimi organami, służbami i instrukcjami uprawnionymi do wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczych, Dz.U. 2004 nr 95 poz. 958 (uznany za uchylony) Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 4 października 2011 r. w sprawie współdziałania Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego w zakresie wykonywania funkcji krajowej władzy bezpieczeństwa, Dz.U. 2011 nr 220 poz. 1302 Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie osób, w stosunku do których Żandarmeria Wojskowa wykonuje czynności ochronne, oraz zakresu i trybu współdziałania Żandarmerii Wojskowej ze Służbą Ochrony Państwa, Dz.U. 2019 poz. 92 Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 2 marca 2017 r. w sprawie współdziałania Służby Celno-Skarbowej i Straży Granicznej w zakresie zadań wykonywanych przez jednostki pływające Krajowej Administracji Skarbowej Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 24 lipca 2012 r. w sprawie zakresu i trybu współdziałania Żandarmerii Wojskowej ze Służbą Kontrwywiadu Wojskowego, Służbą Wywiadu Wojskowego, wojskowymi organami porządkowymi oraz z dowódcami jednostek wojskowych i dowódcami (komendantami) garnizonów Rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 lutego 2011 r. w sprawie współdziałania Służby Więziennej z Policją w przypadku zagrożenia lub naruszenia bezpieczeństwa jednostki organizacyjnej Służby Więziennej lub konwoju Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 4 października 2006 r. w sprawie współdziałania Służby Kontrwywiadu Wojskowego i Służby Wywiadu Wojskowego z odpowiednimi organami, służbami i instytucjami uprawnionymi do wykonywania czynności operacyjno-rozpoznawczychAle też akty wewnętrzne, np.: Porozumienie zawarte pomiędzy Komendantem Głównym Straży Granicznej i Szefem Służby Kontrwywiadu Wojskowego o współdziałaniu Służby Kontrwywiadu Wojskowego i Straży Granicznej Porozumienie Szefa Agencji Wywiadu i Komendanta Głównego Straży Granicznej w sprawie współdziałania Agencji Wywiadu i Straży Granicznej Porozumienie Komendanta Głównego Straży Granicznej i Szefa Agencji Wywiadu w sprawie udostępnienia Agencji Wywiadu infrastruktury logistycznej, technicznej i teleinformatycznej Straży Granicznej Porozumienie w sprawie warunków użyczenia i korzystania z urządzeń ochrony kryptograficznej funkcjonujących w ramach Krajowego Systemu Informatycznego PNR, zawarte w Warszawie pomiędzy Komendantem Głównym Straży Granicznej a Szefem Służby Kontrwywiadu Wojskowego I tak dalej…Podsystemy KSRG ZK PRM OC antyterrorystyczny cyberbezpieczeństwa stany nadzwyczajne stany pseudonadzwyczajneDyrektywa NIS 6 lipca 2016 r. – pierwsze europejskie prawo w zakresie cyberbezpieczeństwa KSC (Ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o krajowym systemie cyberbezpieczeństwa)Akt o cb – rozporządzenie Wytyczne: ENISA i krajowe Europejski Kodeks Łączności Elektronicznej, EKŁE, 2018 Prawo komunikacji elektronicznej, 12 lipca 2024 r. wymieniać informacje i budować zaufanie na poziomie UE omawiać i, jeśli to możliwe, wdrażać skoordynowaną reakcją na incydent zapewniać państwom członkowskim pomoc w rozwiązywaniu incydentów transgranicznych wymieniać się dobrymi praktykami zapewniać pomoc – ujawnianie luk, które mogą mieć znaczący wpływ na instytucje w więcej niż jednym państwie członkowskim https://csirtsnetwork.eu/Kolegium (to drugie) Przy RM: organ opiniodawczo-doradczy w sprawach cyberbezpieczeństwa oraz działalności w tym zakresie CSIRT-ów, sektorowych zespołów cyberbezpieczeństwa i organów właściwych do spraw cyberbezpieczeństwa. Premier, pełnomocnik, sekretarz, ministrowie (siłówka): MSW, MON, MSZ, minister koordynator, cyfryzacja + szef KPRM, szef BBN Uczestniczą również: RCB, ABW, SKW, NASKKolegium (to drugie) wyrażanie opinii m.in. w sprawie współdziałania CSIRT-ów, ministra koordynatora, sektorowych zespołów cyberbezpieczeństwa i organów właściwych do spraw cyberbezpieczeństwa;IK skutkujący „znaczną szkodą dla bezpieczeństwa lub porządku publicznego, interesów międzynarodowych, interesów gospodarczych, działania instytucji publicznych, praw i wolności obywatelskich lub życia i zdrowia ludzi” Klasyfikacja: trzy CSIRT-yZespół organ pomocniczy w sprawach obsługi IK z trzech CSIRT-ów koordynuje działania trzech CSIRT-ów i RCB. Przedstawiciele trzech CSIRT-ów i RCB, przewodniczy dyrektor RCB, RCB obsługujeCyberbezpieczeństwo – pojęcia KSC CSIRT x 3 (wkrótce 4?) ARAKIS-GOV Koordynacja w MON-ie CBZC KCIK SIS SŁR (SBŁP)Cyberbezpieczeństwo – pojęcia KCIK (od 1 stycznia 2003 r.) USTAWA z dnia 6 lipca 2001 r. o przetwarzaniu informacji kryminalnych W KGP (Biura Wywiadu i Informacji Kryminalnych) Podmioty uprawnione: prokuratura + 4 + 5 + organy informacji finansowej + Straż Marszałkowska, SOP, IWSW, przewodniczący Komisji Nadzoru Finansowego, lasy, parki, organy administracji publicznej właściwe w sprawach obywatelstwa, cudzoziemców i repatriacji Podmioty zobowiązane do przekazywania informacji kryminalnych do Centrum Zastrzeżenie: obowiązek rejestracji informacji kryminalnych, ale nie jeśli ich przekazanie mogłoby zagrozić bezpieczeństwu państwa lub jego obronności albo spowodować identyfikację osób udzielających pomocy przy wykonywaniu COR prowadzonych przez upoważnione do tego podmioty. Jeśli przyczyna ustaje: obowiązek wracaCyberbezpieczeństwo – pojęcia Funkcje KCIK 1. Ewidencyjna: gromadzenie informacji kryminalnych (dane spływają) 2. Informacyjna: obsługa zapytań skierowanych przez podmioty uprawnione do szefa centrum 3. Koordynacyjna: ułatwia koordynację działań i umożliwia ewentualne wspólne działania. „Przykrywanie” pytającego – zapytanie do podmiotu zobowiązanego, skierowane przez szefa centrum na wniosek podmiotu uprawnionego, jest wysyłane bez ujawniania podmiotu, który zlecił pozyskanie informacji kryminalnej. 4. Funkcja analityczna: bieżąca analizę poprawności informacji kryminalnych przekazywanych przez podmioty uprawnione oraz przygotowywanie informacji statystycznych dla tych podmiotów.Cyberbezpieczeństwo KSC Raport o stanie bezpieczeństwa cyberprzestrzeni RP w 2023 roku, s. 8.Do 2034 r. : 3,7 mld złZespół Pełnomocnika ministra obrony narodowej do spraw bezpieczeństwa cyberprzestrzeni Przewodniczący- Pełnomocnik I Zastępca Przewodniczącego- Szef CSIRT MON; II Zastępca Przewodniczącego- Dyrektor Departamentu Cyberbezpieczeństwa; Sekretarz - przedstawiciel Departamentu Cyberbezpieczeństwa; Członkowie: Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Szef Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Szef Służby Wywiadu Wojskowego, Dyrektor Generalny Ministerstwa Obrony Narodowej, Dowódca Wojsk Obrony Terytorialnej, Dowódca Komponentu Wojsk Obrony Cyberprzestrzeni, Dyrektor Departamentu Kadr, Dyrektor Departamentu Ochrony Informacji Niejawnych, Dyrektor Departamentu Prawnego, Dyrektor Departamentu Strategii i Planowania Obronnego, Dyrektor Departamentu Szkolnictwa Wojskowego, Dyrektor Departamentu Wojskowej Służby Zdrowia, Dyrektor Departamentu Wojskowych Spraw Zagranicznych, Pełnomocnik Ministra Obrony Narodowej do spraw rozwoju zintegrowanego systemu łączności i informatyki.Inne przestępstwa: PZ i PG korupcjaprzestępczość zorganizowana (PZ) i przestępczość gospodarcza (PG) przestępstwa urzędnicze, ustawianie przetargów, wyłudzanie środków (subwencje, dotacje) i oszustwa (VAT, akcyza, nieprawidłowości przy emisji obligacji, fałszywe inwestycje), tzw. mafie (lekowa, paliwowa) powyżej infografiki CBŚP (z 2024 r.) i ABW (z 2019 r.), obok Raport o stanie bezpieczeństwa w Polsce w 2016 roku, MSWiA 2017, s. 85serwis RP, 2019; konto CBŚP, 2023; „GW”, 1994, RMF24, 2019ABW – ZADANIA Art. 1 – służba właściwa w sprawach ochrony bezpieczeństwa wewnętrznego państwa i jego porządku konstytucyjnego. Art. 5 ust. 1 – katalog zadań. Na przykład: rozpoznawanie, zapobieganie i zwalczanie zagrożeń godzących w bezpieczeństwo wewnętrzne państwa oraz jego porządek konstytucyjny, a w szczególności w suwerenność i międzynarodową pozycję, niepodległość i nienaruszalność jego terytorium, a także obronność państwa rozpoznawanie, zapobieganie i wykrywanie przestępstw: szpiegostwa, terroryzmu, bezprawnego ujawnienia lub wykorzystania informacji niejawnych i innych przestępstw godzących w bezpieczeństwo państwa godzących w podstawy ekonomiczne państwa (por. art. 1 ust. 1 ustawy o CBA – zwalczanie „działalności godzącej w interesy ekonomiczne państwa” korupcji osób pełniących funkcje publiczneKorupcja – pojęcie ogólne. Łapownictwo – kk. Najczęściej ma się na myśli rozdział XXIX (p. p. działalności instytucji państwowych i JST) bierne (sprzedajność), art. 228 kk; każdy, kto w związku z pełnieniem funkcji publicznej przyjmuje korzyść majątkową lub osobistą albo jej obietnicę, czynne (przekupstwo), art. 229 kk; każdy, kto udziela albo obiecuje udzielić korzyści majątkowej lub osobistej osobie pełniącej funkcję publiczną w związku z pełnieniem tej funkcji. Płatna protekcja (art. 230 i 230A). Poza tym: korupcja gospodarcza (menadżerska), sportowa, łapownictwo wyborcze, łapownictwo w postępowaniu egzekucyjnym…Czy korupcja to sprawa głownie CBA? Nie. CBA wszczyna łącznie rocznie 100–200 postępowań, np. w 2019 r. w 2021 r. – 165, w 2022 r. – 228, a w 2023 r. – 162 A działania Policji wyglądają tak: – 207, w 2020 r. – 206, Przestępstwa korupcyjne – stwierdzone i wykrytePorozumienie między Szefem Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego a Szefem Centralnego Biura Antykorupcyjnego z dnia 4 lutego 2010 r. w sprawie współdziałania Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Centralnego Biura Antykorupcyjnego LexPorozumienie między Szefem Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego a Szefem Centralnego Biura Antykorupcyjnego z dnia 4 lutego 2010 r. w sprawie współdziałania Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Centralnego Biura Antykorupcyjnego LexSzpiegostwo § 6. Kto bierze udział w działalności obcego wywiadu nieskierowanej przeciwko RP prowadzonej na jej terytorium bez zgody właściwego organu udzielonej na podstawie odrębnych przepisów, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.Szpiegostwo ABW i AW SKW i SWW KKdokument odtajniony w toku prac tzw. komisji ds. badania wpływówClub de Berne (CdB) The Five Eyes (FVEY), The United Kingdom – United States of America Agreement (UKUSA) Informacja o wynikach działalności Centralnego Biura Antykorupcyjnego w 2022 roku, Warszawa 2023, s. 34 Raport z działalności Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego w 2014 r., Warszawa 2015, s. 11ENA i END ENA: uproszczona forma ekstradycji, od 2004 r. (decyzja ramowa Rady UE – framework decision) KPK, rozdział 65b, Wystąpienie państwa członkowskiego Unii Europejskiej o przekazanie osoby ściganej na podstawie europejskiego nakazu aresztowania wzajemne uznawanie decyzji sądowych bezpośredni kontakt między organami sądowymiENA i ENDENA W odniesieniu do 32 kategorii przestępstw nie weryfikuje się, czy czyn stanowi przestępstwo w obu państwach (podwójna karalność). Jedynym wymogiem jest to, aby górna granica ustawowego zagrożenia karą wynosiła co najmniej trzy lata w państwie, w którym wydano nakaz. W przypadku innych przestępstw przekazanie może być obwarowane warunkiem, że dany czyn stanowi przestępstwo w państwie wykonania nakazu.END Dyrektywa w sprawie europejskiego nakazu dochodzeniowego w sprawach karnych przyjęto w kwietniu 2014 r., a termin transpozycji - maj 2017 r. (bez Danii i Irlandii) zasada wzajemnego uznania – zobowiązanie. wykonanie – tak samo, jakby to były nasze czynności Rozdział 62c KPK Wystąpienie do państwa członkowskiego Unii Europejskiej o przeprowadzenie czynności dochodzeniowych na podstawie europejskiego nakazu dochodzeniowego „W razie konieczności przeprowadzenia lub uzyskania dowodu, który znajduje się lub może zostać przeprowadzony na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej (…) sąd, przed którym sprawa się toczy, albo prokurator prowadzący postępowanie przygotowawcze może wydać z urzędu lub na wniosek strony, obrońcy lub pełnomocnika europejski nakaz dochodzeniowy (…) chyba że END nie ma w tym państwie zastosowania” „W przypadku prowadzenia COR na podstawie odrębnych przepisów END wydaje organ prowadzący takie czynności po uprzednim uzgodnieniu z organem państwa wykonania orzeczenia czasu ich trwania oraz warunków ich wykonywania. Wydanie END wymaga zatwierdzenia przez prokuratora właściwego na podstawie odrębnych przepisów, chyba że dopuszczenie, uzyskanie lub przeprowadzenie dowodu jest zastrzeżone do właściwości sądu. Wówczas wydanie END wymaga zatwierdzenia przez sąd właściwy na podstawie odrębnych przepisów”Wspólne zespoły dochodzeniowo-śledcze zespół składający się z sędziów, prokuratorów i organów ścigania z kilku państw ustanowiony na czas określony i w określonym celu w drodze pisemnej umowy w celu prowadzenia dochodzeń w co najmniej jednym z zaangażowanych państw. art. 13 Konwencji o pomocy prawnej w sprawach karnych pomiędzy państwami członkowskimi Unii Europejskiej a także decyzja ramowa Rady 2002/465/WSiSW w sprawie wspólnych zespołów dochodzeniowo-śledczychProkuratura – nadzór nad CDŚ i COR (ograniczony), Departament do Spraw Przestępczości Zorganizowanej i Korupcji, właściwy w sprawach „ścigania przestępczości zorganizowanej, najpoważniejszej przestępczości korupcyjnej oraz przestępczości o charakterze terrorystycznym” – przy prokuraturach regionalnych działają jego wydziały zamiejscowe (jest ich 11). Jesienią 2018 r. w wydziale mazowieckim powstał Dział do spraw Szpiegostwa. Sądy – m.in. kontrola uprzednia i następczaWspółdziałanie w ramach OIN – Ustawa z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych Art. 11 ust. 1 – „Szef ABW pełni funkcję krajowej władzy bezpieczeństwa” ust. 5 – „Szef ABW organizuje współdziałanie z Szefem SKW w zakresie wykonywania funkcji krajowej władzy bezpieczeństwa” ust. 6 – PRM „określi, w drodze rozporządzenia, zakres, tryb i sposób współdziałania Szefa ABW i Szefa SKW w zakresie wykonywania funkcji krajowej władzy bezpieczeństwa przez Szefa ABW” ust. 7 – „W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 6, Prezes Rady Ministrów uwzględni rolę Szefa ABW w nadzorze nad systemem ochrony informacji niejawnych wymienianych między Rzecząpospolitą Polską a innymi państwami lub organizacjami międzynarodowymi oraz konieczność zapewnienia jednolitości stosowanych przez krajową władzę bezpieczeństwa procedur w sferze cywilnej i wojskowej” Art. 13 ust. 1 – „Kierownicy jednostek organizacyjnych współdziałają ze służbami i instytucjami uprawnionymi do prowadzenia poszerzonych postępowań sprawdzających, kontrolnych postępowań sprawdzających oraz postępowań bezpieczeństwa przemysłowego, w szczególności udostępniają funkcjonariuszom, pracownikom albo żołnierzom tych służb i instytucji, po przedstawieniu przez nich pisemnego upoważnienia, pozostające w ich dyspozycji informacje i dokumenty niezbędne do realizacji czynności w ramach tych postępowań” Certyfikat – poświadczenie bezpieczeństwa. Ustawa z 5 sierpnia 2010 roku o ochronie informacji niejawnych. Kontrwywiad – szczelność. Dopuszczenie do pracy lub pełnienia służby na określonych stanowiskach związanych z dostępem do informacji niejawnych o klauzuli „poufne” lub wyższej (zastrzeżone, poufne, tajne i ściśle tajne) może nastąpić wyłącznie po uzyskaniu poświadczenia bezpieczeństwa. Postępowanie sprawdzające ma na celu ustalenie, czy osoba daje rękojmię zachowania tajemnicy.„Współdziałanie” z otoczeniem zewnętrznym? 1. Notatka wszystko Współpraca w legislacji ​ Kierownicy agencji, każdy w swoim zakresie, mogą współpracować z odpowiednimi organami i służbami innych krajów oraz organizacji międzynarodowych w celu realizacji zadań agencji, zgodnie z artykułem 8 ustawy​ ​ Organy administracji rządowej, organy samorządu terytorialnego, instytucje państwowe oraz przedsiębiorcy użyteczności publicznej są zobowiązani do współpracy z agencjami w ich działaniach, szczególnie w zakresie wspierania zadań agencji, zgodnie z artykułem 10​ ​ Kolegium jest odpowiedzialne za koordynację działań różnych służb bezpieczeństwa oraz ich współpracę z policją i innymi agencjami w sprawach bezpieczeństwa państwowego, jak określono w artykule 12​ Struktura i funkcjonowanie Kolegium ​ Kolegium działa na podstawie różnych regulacji ustanowionych w latach 1997-2002, które szczegółowo opisują jego zadania i zasady funkcjonowania​ ​ Kolegium nie omawia spraw operacyjnych, co potwierdzają urzędnicy, wskazując na skupienie się na szerszej koordynacji, a nie na szczegółach operacyjnych​ ​ Kolegium jest wspierane przez Kancelarię Prezesa Rady Ministrów, która zapewnia pomoc administracyjną różnym organom rządowym oraz samemu Kolegium​ Ramy antyterrorystyczne ​ Ustawa o przeciwdziałaniu terroryzmowi określa odpowiedzialności Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego (ABW) w zapobieganiu incydentom terrorystycznym oraz koordynowaniu działań różnych służb bezpieczeństwa​ ​ Krajowy Program Antyterrorystyczny (2015-2019) podkreśla potrzebę współpracy między różnymi agencjami w monitorowaniu i reagowaniu na zagrożenia terrorystyczne​ ​ Struktura operacyjna obejmuje poziomy strategiczny, operacyjny i taktyczny, przy czym ABW koordynuje działania w zakresie bezpieczeństwa wewnętrznego​ Inicjatywy w zakresie cyberbezpieczeństwa ​ Krajowy System Cyberbezpieczeństwa (KSC) został ustanowiony w celu wzmocnienia krajowej struktury cyberbezpieczeństwa, angażując wiele agencji i organów regulacyjnych​ ​ KSC obejmuje różne CSIRT-y (Zespoły Reagowania na Incydenty Bezpieczeństwa Komputerowego), które współpracują w zarządzaniu ryzykiem i incydentami związanymi z cyberbezpieczeństwem​ ​ KSC ma na celu zapewnienie spójnego podejścia do cyberbezpieczeństwa, zajmując się zarówno zagrożeniami krajowymi, jak i transnarodowymi​ Ramy legislacyjne dla służb bezpieczeństwa ​ Ustawy regulujące działalność ABW i innych służb bezpieczeństwa określają ich role w zakresie bezpieczeństwa narodowego, w tym zapobieganie szpiegostwu i terroryzmowi ​ Konkretne artykuły szczegółowo opisują obowiązki służb bezpieczeństwa do współpracy ze sobą oraz z innymi organami rządowymi w celu zapewnienia skutecznych działań zabezpieczających ​ Ramy prawne obejmują również przepisy dotyczące ochrony informacji niejawnych oraz koordynacji działań zabezpieczających w różnych agencjach Wyzwania i rozwój ​ Ostatnie wydarzenia podkreślają potrzebę poprawy współpracy między służbami bezpieczeństwa w celu stawienia czoła nowym zagrożeniom, w tym cyberprzestępczości i terroryzmowi ​. ​ Ciągła ewolucja ustaw i regulacji odzwierciedla zmieniający się krajobraz wyzwań bezpieczeństwa, przed którymi stoi państwo, co wymaga elastycznych strategii i współpracy między agencjami. 3. 05.11.2024 ​ KPRM zapewnia obsluge: 1.​ Rady Ministrów i Prezesa Rady Ministrów; 2.​ wiceprezesów Rady Ministrów; 3.​ Kolegium do Spraw Sluzb Specjalnych; 4.​ Szefa Sluzby Cywilnej (centralny organ, ustawa 2008 г.) Kancelaria moze obslugiwaé równiez pelnomocnika Rzadu oraz wskazane przez Prezesa Rady Ministrów organy pomocnicze, komisje i komisje wspólne. Kancelaria kieruje Szef KPRM, powolywany i odwolywany przez PRM. PRM powołuje i odwołuję sekretarzy i podsekretarzy stanu w KPRM. Kolegium ​ Rozporzadzenie Rady Ministrów z dnia 10 czerwca 1997 r. w sprawie zadan, szczegótowych zasad i trybu funkcjonowania Kolegium (1997-2002)​ ​ Rozporzadzenie Rady Ministrów z dnia 2 lipca 2002 r. w sprawie szczególowego trybu i zasad funkcjonowania Kolegium do Spraw Stuzb Specjalnych oraz zakresu czynnosci sekretarza tego Kolegium (od 2002 r.)​ ​ geneza​ ​ umocnienie ustawowe​ ​ czym nie jest​ ​ wir​ 💡 DBN BBN RBN Posiedzenie kolegium „ Na pewno nie omawia się spraw operacyjnych na Kolegium ds. Służb Specjalnych. Nie byłem w żaden sposób o tym informowany, bo nie było do tego żadnego powodu” M. Wąsik „Tym zajmowało się nawet w toku konsultacji Kolegium ds. Służb Specjalnych, które uznało, że nie ma takiej potrzeby, aby Służba Celna miała pełne uprawnienia operacyjne” (J. Kapica) Ile wie (i powinno wiedzieć) Kolegium? 💡 Kolegium Sekretariat Kolegium ds. SS (1997-2003) Sekretariat Kolegium ds. SS i WIR (2003-2005) Sekretariat Kolegium ds. SS (2005-2006) Biuro Kolegium ds. SS i Obslugi Finansowo-Kadrowej Spraw Obronnych (2006) Biuro Kolegium ds. SS + oddzielnie sekretariat koordynatora (2006-2007) Biuro Kolegium ds. SS (2007-2017) Od 2017 r.: DBN Wspólne posiedzenie Rady Bezpieczeństwa Narodowego o Kolegium ds. Służb Specjalnych RBN (Rada Bezpieczeństwa Narodowego) Godzilla Sędzia były szef ABW Bogdan Święczkowski, były szef ABW Kolegium … i coś jeszcze? Dwa wcielenia nowego komitetu: ​ Komitet RM ds. BN i SO ​ Komitet RM ds. Bezpieczeństwa Narodowego Komitet- suer komitet/ superresortem Skład Wersja I. W skład Komitetu wchodza: 1.​ przewodniczacy - wiceprezes RM wskazany przez PRM ​ pozostali czlonkowie Komitetu:​ ​ a) minister obrony narodowej, b) minister wlasciwy do spraw wewnetrznych, c) minister sprawiedliwosci, d) minister wlasciwy do spraw koordynowania dzialalnosci sluzb specjalnych, jezeli zostat wyznaczony przez PRM e) minister wtasciwy do spraw zagranicznych​ Lipiec 2023: minister wlasciwy do spraw aktywów panstwowych, przewodniczacy - minister obrony narodowej; Wersja II. W skład Komitetu wohodza: 1.​ przewodniczacy Komitetu - wiceprezes Rady Ministrów, minister obrony narodowej; 2.​ pozostali czionkowie Komitetu: ​ a) wiceprezes Rady Ministrów, minister cyfryzacji, b) minister aktywów panstwowych, c) minister sprawiedliwosci d) minister spraw wewnetrznych i administracji, e) minister spraw zagranicznych, f) minister - koordynator sluzb specjalnych, w przypadku jego powolania, g) minister - cztonek Rady Ministrów - szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów;​ 1.​ sekretarz Komitetu w randze sekretarza stanu albo podsekretarza stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej. PRM przewodniczy posiedzeniom Komitetu, ilekroé bierze w nich udzial. W takim przypadku przewodniczacy Komitetu uczestniczy w posiedzeniu jako czionek. Obsługę komitetu ma zapewniać mon Problematyka AT Ewidencja zainteresowań harmonizacja osób będących w centrum zainteresowań jak ewidencja działą zarządenie Szczególna rola ABW 💡 Art. 40. 1. Szef ABW koordynuje podejmowane przez sluzby specjalne czynnosci operacyjno-rozpoznaweze mogace mieé wplyw na bezpieczenstwo panstwa. 2. Szef ABW, w celu zapewnienia koordynacji, o której mowa w ust. 1, prowadzi centralna ewidencje zainteresowan operacyjnych sluzb specjalnych. 3. Prezes Rady Ministrów okresli, w drodze zarzadzenia, sposób wspóldzialania stuzb specjalnych z Szefem ABW w zakresie prowadzenia ewidencji, o której mowa w ust. 2, z uwzglednieniem wymogów dotyczacych ochrony informacji niejawnych. Ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz o zmianie niektórych ustaw. W szczególności artykuł 40 dotyczy roli Szefa ABW w koordynacji działań służb specjalnych w Polsce oraz prowadzenia ewidencji operacyjnych tych służb wydz 11 SAT Zespól do Zwalczania Terroryzmu (pozniejszy Wydzial XI) Departamentu III MSW Wydzial Antyterrorystyczny Komendy Stolecznej Policji (wczesniej Wydzial Zabezpieczenia SUSW) Operacja MOST: Zespót Koordynacji Dzialan Antyterrorystycznych MSW i GROM Staly Miedzyresortowy Zespót Komitetu Spraw Obronnych Rady Ministrów do spraw Przeciwdzialania Zagrozeniom i Innym Sytuacjom Kryzysowym 1.​ Zespół do Zwalczania Terroryzmu (późniejszy Wydział XI) Departamentu III MSW Zespół do Zwalczania Terroryzmu funkcjonował w ramach MSW (Ministerstwa Spraw Wewnętrznych) i był specjalizowanym wydziałem zajmującym się zwalczaniem zagrożeń terrorystycznych. Początkowo zlokalizowany w Departamencie III, jego głównym zadaniem było przeciwdziałanie terroryzmowi wewnętrznemu oraz zagrożeniom skierowanym przeciwko bezpieczeństwu państwa. W kolejnych latach funkcje tego zespołu ewoluowały, a on sam został przekształcony w Wydział XI. 2.​ Wydział Antyterrorystyczny Komendy Stołecznej Policji (wcześniej Wydział Zabezpieczenia SUSW) Ten wydział został utworzony jako jednostka odpowiedzialna za zabezpieczanie stolicy przed zagrożeniami terrorystycznymi. W ramach Komendy Stołecznej Policji specjalizował się w ochronie kluczowych obiektów, reakcji na zagrożenia oraz interwencjach w sytuacjach wysokiego ryzyka. Wcześniej znany jako Wydział Zabezpieczenia SUSW (Stołecznego Urzędu Spraw Wewnętrznych), jego rola była centralna w kontekście zapewnienia bezpieczeństwa publicznego w Warszawie i regionie. 3.​ Operacja MOST: Zespół Koordynacji Działań Antyterrorystycznych MSW i GROM Operacja MOST to jedno z najważniejszych przedsięwzięć antyterrorystycznych zorganizowanych przez polskie służby w latach 90., realizowane przy współpracy MSW oraz jednostki specjalnej GROM. Głównym celem tej operacji była ochrona transportów migrantów z terenów byłego Związku Radzieckiego do Izraela. Działania te wymagały ścisłej koordynacji i zapewnienia bezpieczeństwa na trasach, co było niezbędne w obliczu potencjalnych zagrożeń ze strony grup terrorystycznych. 4.​ Stały Międzyresortowy Zespół Komitetu Spraw Obronnych Rady Ministrów do spraw Przeciwdziałania Zagrożeniom i Innym Sytuacjom Kryzysowym Ten zespół miał charakter międzyresortowy i odpowiadał za koordynację działań na najwyższym szczeblu administracyjnym w zakresie przeciwdziałania zagrożeniom, w tym terrorystycznym, oraz zarządzania sytuacjami kryzysowymi. Jego członkowie pochodzili z różnych resortów i instytucji odpowiedzialnych za bezpieczeństwo i obronność, co pozwalało na wymianę informacji i planowanie skoordynowanych działań w przypadku nagłych zdarzeń kryzysowych. Każda z tych struktur odegrała istotną rolę w polskim systemie przeciwdziałania terroryzmowi, który ewoluował w odpowiedzi na zmieniające się wyzwania i potrzeby w zakresie bezpieczeństwa narodowego. 💡 Terroryzm jest specyficznym rodzajem przemocy, którego kluczowe cechy obejmują fizyczny komponent oraz realny desygnat. Polega on na instrumentalnym wykorzystaniu strachu jako narzędzia działania. Przemoc stosowana przez terrorystów nie ma na celu jedynie zadania cierpienia samego w sobie, ale służy osiągnięciu określonego celu. Krzywda wyrządzana ofiarom staje się tutaj środkiem do wywołania lęku, destabilizacji lub presji na większą grupę społeczną, rządy lub instytucje. Kluczowe cechy terroryzmu: 1.​ Strach jako narzędzie działania Terroryzm opiera się na zastraszaniu. Użycie przemocy przez terrorystów ma wzbudzić strach w szerszym społeczeństwie lub wśród grupy docelowej, co pozwala wywrzeć wpływ na działania lub decyzje polityczne i społeczne. Przemoc staje się więc narzędziem wywierania presji i osiągania celów poprzez zastraszanie, niekoniecznie przez bezpośrednie zadawanie krzywdy samym celom ataków. 2.​ Cel – charakter polityczny, kulturowy, religijny lub separatystyczny Cel działania terrorystycznego zwykle ma charakter polityczny, religijny, kulturowy lub separatystyczny. Oznacza to, że terroryzm nie jest przypadkowym aktem przemocy, ale działaniem przemyślanym, mającym na celu zmianę polityczną, wpływ na kulturę, propagowanie określonej ideologii lub uzyskanie niezależności dla pewnych grup. 3.​ Instrumentalizacja przemocy Przemoc w terroryzmie jest stosowana instrumentalnie – jej celem nie jest tylko bezpośrednie zadanie bólu czy zniszczeń, ale głównie zmuszenie danej grupy, często przedstawicieli władzy lub społeczności, do określonych działań lub rezygnacji z nich w sferze politycznej. Przykład: Terrorysta może zaatakować, aby wymusić określoną politykę, wpłynąć na decyzje władz lub doprowadzić do zmian społecznych. Działania te często mają na celu wywołanie poczucia zagrożenia, zmuszenia rządów i społeczeństw do reakcji zgodnych z ich zamierzeniami. Terroryzm Musi być fizyczny komponent, mysi mieć realny desygnat, ​ strach jako narzedzie działania, używam przemocy nie po to żeby zrobic komus krzywdy, alee po to żeby osiągnąć cel, instrumentalizuje tą kżywde ​ Cel → charakter polityczny w ujęciu politycznym, kulturowe religijne separatystycznym ​ Zmusić łebków aby zaczeli coś robić albo żeby przestali w życiu politycznym 💥 Brunon Kwiecień znany jako „Brunon K. Chemik,” był wykładowcą akademickim na Uniwersytecie Rolniczym w Krakowie oraz doktorem chemii, specjalizującym się w materiałach wybuchowych. W 2012 roku został zatrzymany przez polskie służby specjalne (ABW) w związku z planowanym atakiem terrorystycznym na Sejm RP. Planowany zamach Brunon K. planował przeprowadzić zamach bombowy na Sejm przy użyciu dużej ilości materiałów wybuchowych, które miałyby zniszczyć budynek podczas obrad z udziałem najważniejszych osób w państwie, w tym prezydenta i premiera. Jego celem było zwrócenie uwagi na swoje skrajne poglądy oraz wyrażenie sprzeciwu wobec aktualnej polityki państwa. Kwiecień inspirował się m.in. atakiem przeprowadzonym przez Timothy’ego McVeigha w Oklahoma City w 1995 roku. Przygotowania i aresztowanie W toku przygotowań do zamachu Kwiecień zdobył znaczne ilości materiałów wybuchowych i prowadził eksperymenty na obszarach z dala od zabudowań, testując skuteczność swoich środków. Zwerbował również kilku współpracowników, którym przekazywał swoje rady dotyczące przygotowywania ładunków wybuchowych. ABW jednak wcześnie dowiedziała się o jego planach dzięki informacjom od osoby, której Kwiecień proponował współpracę. Agenci wkroczyli do akcji, wprowadzając do jego otoczenia agenta pod przykrywką, który zdobywał dowody i obserwował przygotowania Kwietnia. Proces i wyrok W trakcie procesu sądowego w Krakowie Kwiecień przyznał się do planowania zamachu, chociaż próbował umniejszyć swoje zamiary, twierdząc, że nie chciał doprowadzić do rzeczywistej katastrofy. Mimo to został uznany za winnego zarzutów o przygotowywanie zamachu terrorystycznego i skazany na karę 13 lat pozbawienia wolności. Znaczenie sprawy Sprawa Brunona Kwietnia była jedną z pierwszych tego typu spraw w Polsce, gdzie sądzono osobę planującą atak terrorystyczny o dużym zasięgu. Pokazała ona, że zagrożenia terrorystyczne mogą pochodzić nie tylko od zorganizowanych grup ekstremistycznych, ale także od jednostek, które ze względu na swoje poglądy i umiejętności mogą stanowić poważne ryzyko dla bezpieczeństwa państwa. Wydizał zabezpieczenia okęcie Stołecznego Urzędu Spraw Wewnętrznych (SUSW) Lokerbi Wydział Zabezpieczenia SUSW na Okęciu był specjalną jednostką odpowiedzialną za ochronę i zabezpieczenie portu lotniczego na Okęciu (obecnie Lotnisko Chopina w Warszawie) w ramach Stołecznego Urzędu Spraw Wewnętrznych (SUSW). Główne zadania Wydziału Zabezpieczenia SUSW na Okęciu: 1.​ Ochrona przeciwko zagrożeniom terrorystycznym Jako strategicznie ważny punkt w infrastrukturze państwowej, lotnisko było potencjalnym celem dla terrorystów i innych grup przestępczych. Wydział Zabezpieczenia SUSW monitorował i reagował na wszelkie podejrzane sytuacje, chroniąc przed zagrożeniami, które mogłyby zakłócić funkcjonowanie lotniska lub zagrażać bezpieczeństwu pasażerów i personelu. 2.​ Zapewnienie bezpieczeństwa VIP-ów oraz ochrony lotów specjalnych Na Okęciu często lądowali i startowali ważni politycy, delegacje rządowe oraz zagraniczne osobistości. Wydział Zabezpieczenia odpowiadał za koordynację ich ochrony oraz zapewnienie bezpieczeństwa w trakcie wizyt na lotnisku. 3.​ Współpraca z innymi służbami Wydział Zabezpieczenia SUSW współpracował z wieloma innymi służbami, takimi jak Służba Ochrony Lotniska (SOL), Straż Graniczna, policja, a także jednostki antyterrorystyczne. Koordynacja działań z tymi jednostkami była kluczowa, aby zapewnić pełne bezpieczeństwo operacyjne. 4.​ Zapobieganie przemytowi i innym przestępstwom Lotnisko Okęcie było jednym z głównych punktów tranzytowych dla pasażerów i ładunków, co sprawiało, że było narażone na działalność przemytniczą. Funkcjonariusze Wydziału Zabezpieczenia prowadzili działania prewencyjne oraz śledcze, aby wykrywać i zapobiegać próbom przemytu nielegalnych substancji, broni czy towarów o znaczeniu strategicznym. 5.​ Monitorowanie i kontrola dostępu Wydział Zabezpieczenia prowadził kontrolę dostępu do stref ograniczonego dostępu na lotnisku, w tym do terminali, hangarów i innych obiektów infrastruktury lotniskowej. Było to niezbędne dla ochrony kluczowych zasobów przed nieautoryzowanym dostępem. Znaczenie Wydziału Zabezpieczenia SUSW na Okęciu Działania tego wydziału były istotnym elementem w krajowym systemie ochrony infrastruktury krytycznej. Przez lata jego funkcjonowania Wydział Zabezpieczenia SUSW zapewniał, że lotnisko Okęcie pozostawało bezpiecznym punktem tranzytowym, kluczowym zarówno dla transportu cywilnego, jak i specjalnych operacji państwowych. Uop policja SG - zarząd wydziału zespół koordynacji działąń antyterrorystycznych.? gromosław czempiński z Jeży Konieczny → powstaje wydział v zarządu śledzczego użedu ochrony państwa → Grupa zabez[ieczenia Realizacji ZŚ UOP (piątkarze) dpk - piąstka Poziomy systemu antyterrorystycznego Poziom strategiczny (działania o charakterze systemowym) ​ Prezes Rady Ministrów i Rada Ministrów – podejmują kluczowe działania o charakterze systemowym w zakresie ochrony antyterrorystycznej kraju. ​ Organy opiniodawczo-doradcze, tj. Międzyresortowy Zespół do Spraw Zagrożeń Terrorystycznych (MZdsZT), Kolegium ds. Służb Specjalnych i Rządowy Zespół Zarządzania Kryzysowego (RZZK). ​ Minister właściwy do spraw wewnętrznych – pełni rolę podmiotu wiodącego w fazie przygotowania, reagowania i odbudowy w kontekście zagrożeń o charakterze terrorystycznym. ​ Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego (ABW) – podmiot wiodący w fazie zapobiegania zagrożeniom o charakterze terrorystycznym. Poziom operacyjny (koordynacja wymiany informacji) ​ Zadania na tym poziomie koordynują Centrum Antyterrorystyczne Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego (CAT ABW) oraz – w odniesieniu do kwestii związanych z zarządzaniem kryzysowym – Rządowe Centrum Bezpieczeństwa (RCB). Poziom taktyczny (realizacja zadań ustawowych) ​ Wykonywany przez poszczególne służby i instytucje odpowiedzialne za antyterrorystyczną ochronę państwa, w tym: ABW, AW, Policję, Straż Graniczną (SG), Służbę Kontrwywiadu Wojskowego (SKW), Służbę Wywiadu Wojskowego (SWW), Żandarmerię Wojskową (ZW), Służbę Ochrony Państwa (SOP), Rządowe Centrum Bezpieczeństwa (RCB), Państwową Straż Pożarną (PSP), Ministerstwo Obrony Narodowej (MON), Generalnego Inspektora Informacji Finansowej (GIIF), Służbę Celno-Skarbową, Ministerstwo Spraw Zagranicznych (MSZ), Prokuraturę Krajową, Biuro Bezpieczeństwa Narodowego (BBN) oraz organy samorządowe. Poziom operacyjny (to nie jest praca operacyjna, to jest poj operacyjne typu po zarządzaniu- dt. wykonywania jakiejś operacji ) Poziom taktyczny → realizacji, podejmowanie działąnia, czynności 19.11.2024 Organy pomocnicze premiera i Rady ministrów ​ Międzynarodowy Zespół do Spraw Zagrożeń Terrorystycznych (MZds.ZT), od 2006 ​ Kolegium ​ RZZK Plus ​ Kolegium do Spraw Cyberbeezpieczeństwa Perła 1 Perła 2 GDR - WOT ma je zwalczać (MZds.ZT) ​ monitorowanie zagrożeń o charakterze terrorystycznym, ich analiza i ocena a także przedstawicieli opinii ​ inicjowanie, koordynowanie i monitorowanie działań podejmowanych przez właściwe organy administracji rządowej w zakresie przygotowania do zapobiegania zdarzeniom o charakterze terrorystycznym, przejmowania nad nimi kontroli w drodze zaplanowanych pzredsięwzięć oraz do reagowania na nie ​ opracowywanie propozycji zmierzających do usprawnienia metod i form zapobiegania zdarzeniom o charakterze terrorystyczny, przygotowania do przejmowania PODMIOTY WIODĄCE W REALIZACJI KLUCZOWYCH DZIAŁAŃ W POSZCZEGÓLNYCH FAZACH REAGOWANIA NA ZAGROŻENIA O CHARAKTERZE TERRORYSTYCZNYM ​ W fazie ZAPOBIEGANIA zagrożeniom o charakterze terrorystycznym na terytorium RP podmiotem wiodącym jest Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego (ABW), która realizuje zadania poprzez prowadzenie czynności operacyjno-rozpoznawczych, analityczno-informacyjnych i dochodzeniowo-śledczych w zakresie rozpoznawania, monitorowania, zapobiegania i wykrywania przestępstw terroryzmu oraz ścigania ich sprawców, jak i koordynacji wymiany informacji o tego typu zagrożeniach i współpraca w tym zakresie.​ ​ W fazie PRZYGOTOWANIA w odniesieniu do zagrożeń o charakterze terrorystycznym podmiotem wiodącym jest minister właściwy do spraw wewnętrznych, który jest odpowiedzialny m.in. za ochronę bezpieczeństwa i porządku publicznego, ochronę granicy państwa, kontrolę ruchu granicznego i cudzoziemców, koordynację działań związanych z polityką migracyjną państwa, a także zarządzanie kryzysowe, ratownictwo i ochronę ludności. Swoje zadania realizuje on zarówno bezpośrednio, jak i poprzez działanie podległych lub nadzorowanych przez siebie służb – Policji, Straży Granicznej, Służby Ochrony Państwa i Państwowej Straży Pożarnej (PSP) oraz we współpracy z innymi organami, służbami i instytucjami. Należy podkreślić, iż działania w tym zakresie realizowane są także przez inne podmioty uczestniczące w systemie antyterrorystycznym RP.​ ​ W fazie REAGOWANIA na zagrożenia o charakterze terrorystycznym podmiotem wiodącym jest minister właściwy do spraw wewnętrznych. Zadania w tym zakresie realizuje zarówno bezpośrednio, jak i poprzez działanie nadzorowanych służb, a także we współpracy z innymi służbami, organami i instytucjami​ ​ W fazie ODBUDOWY w odniesieniu do zagrożeń o charakterze terrorystycznym podmiotem wiodącym jest minister właściwy do spraw wewnętrznych. Istotną rolę w zakresie usuwania skutków zdarzeń o charakterze terrorystycznym pełni również minister właściwy do spraw administracji publicznej, wojewodowie oraz organy jednostek samorządu terytorialnego na poziomie powiatu i gminy.​ Narodowy Program Antyterrorystyczny na lata 2015-2019 załącznik do uchwały nr 252bRM z 9 XII 2014 (poz 1219) s FAZY DZIAŁAŃ ANTYTERRORYSTYCZNYCH FAZA ZAPOBIEGANIA: ​ rozpoznawanie zagrożeń, ​ ochrona granicy państwowej, ​ działania wywiadowcze i kontrwywiadowcze, ​ ochrona obywateli i placówek RP poza granicami państwa, ​ monitorowanie środków masowego przekazu, ​ wymiana informacji, ​ przeciwdziałanie finansowaniu terroryzmu, ​ ochrona cyberprzestrzeni, ​ zapobieganie radykalizacji i rekrutacji do organizacji terrorystycznych, ​ polityka migracyjna i azylowa oraz integracja, ​ polityka informacyjna i edukacyjna. FAZA PRZYGOTOWANIA: ​ opracowywanie planów i zwiększanie zasobów, ​ zdolność do reagowania na zagrożenia CBRN, ​ ocena zabezpieczenia potencjalnych celów ataku, ​ ochrona infrastruktury krytycznej, ​ ochrona systemów transportowych, ​ ochrona skupisk ludzkich, ​ współpraca z sektorem prywatnym, ​ organizacja ćwiczeń i szkoleń. FAZA REAGOWANIA: ​ działania na miejscu zdarzenia, w tym działania kontrterrorystyczne, czynności operacyjno-rozpoznawcze i dochodzeniowo-śledcze, ​ współpraca cywilno-wojskowa, ​ komunikacja ze społeczeństwem, ​ pomoc ofiarom. FAZA ODBUDOWY: ​ odtwarzanie sił i środków oraz doskonalenie procedur. Ustawa z dnia 10 czerwcza 2016 ​ zsef agencji ABW W tym celu szef ABW ​ Koordynuje CAL podejmowane przez służby specjalne ​ koordynujje wymianę informacji i przekazywanie prez Policję, SG, Straż Marszałkowską, SOP, PSP, KAS, ŻW, i RCB dotyczących zadań o charakterze o terrorystycznym oraz dzanych właściwych, przez ich gromadzenie, przetwarzanie i analizowanie Art. 17. [Sztab koordynacyjny] 1. W przypadku wprowadzenia stopnia alarmowego lub stopnia alarmowego CRP w trybie art. 16 ust. 1 Szef ABW powołuje sztab koordynacyjny, w skład którego wchodzą przedstawiciele wyznaczeni przez służby specjalne oraz podmioty, o których mowa w art. 5 ust. 1. 2. Szef ABW może powołać do udziału w pracach sztabu koordynacyjnego, w zależności od rodzaju zdarzenia o charakterze terrorystycznym, przedstawicieli innych organów, o których mowa w art. 6 ust. 2 pkt 2, oraz przedstawiciela Prokuratora Generalnego, wyznaczonych przez te organy. 3. Do zadań sztabu koordynacyjnego należy rekomendowanie zmiany lub odwołania stopnia alarmowego oraz form i zakresu współdziałania służb i organów wchodzących w skład sztabu koordynacyjnego i biorących udział w jego pracach. Statut ABW Na dzień 1 lipca 2024 roku w skład Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego (ABW) wchodzą następujące 32 jednostki organizacyjne: Departamenty 1.​ Departament Bezpieczeństwa Teleinformatycznego (Departament I)​ 2.​ Departament Kontrwywiadu (Departament II)​ 3.​ Departament Postępowań Karnych (Departament III)​ 4.​ Departament Ochrony Informacji Niejawnych (Departament IV)​ 5.​ Departament Wsparcia Operacyjno-Technicznego (Departament V)​ 6.​ Departament Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Audytu (Departament VI)​ 7.​ Departament Zagrożeń Strategicznych (Departament VII)​ 8.​ Departament Informacji, Analiz i Prognoz (Departament VIII)​ Biura i Centrum 9.​ Centrum Antyterrorystyczne (CAT)​ 10.​Biuro Prawne (Biuro A)​ 11.​Biuro Badań Kryminalistycznych (Biuro B)​ 12.​Gabinet Szefa ABW (Biuro D)​ 13.​Biuro Ewidencji i Archiwum (Biuro E)​ 14.​Biuro Finansów (Biuro F)​ 15.​Biuro Kadr (Biuro K)​ 16.​Biuro Logistyki (Biuro L)​ Centralny Ośrodek 17.​Centralny Ośrodek Szkolenia i Edukacji (COS) Delegatury 18.​Delegatura ABW w Białymstoku​ 19.​Delegatura ABW w Bydgoszczy​ 20.​Delegatura ABW w Gdańsku​ 21.​Delegatura ABW w Katowicach​ 22.​Delegatura ABW w Krakowie​ 23.​Delegatura ABW w Lublinie​ 24.​Delegatura ABW w Łodzi​ 25.​Delegatura ABW w Olsztynie​ 26.​Delegatura ABW w Opolu​ 27.​Delegatura ABW w Poznaniu​ 28.​Delegatura ABW w Radomiu​ 29.​Delegatura ABW w Rzeszowie​ 30.​Delegatura ABW w Szczecinie​ 31.​Delegatura ABW we Wrocławiu​ 32.​Delegatura ABW w Zielonej Górze​ Te jednostki operacyjne funkcjonują zgodnie z obowiązującym statutem ABW. CAT CAT pomysł Bondaryka 2008 Komórka koordynacji działąń wszystkich instytucji. które uczestniczą w systemie antyterrorystycznym CPT profilaktyka terrorystycznna ,rozpowszechnianie wiedzy na temat zapobiegania Pomysł pogonowskiego (2018). Organizowanie szkoleń do wewnątrz i na zewnątrz Obecnie WPZ CAT ABW Rozwinięta notatka o CAT i CPT CAT – Centrum Antyterrorystyczne ABW Geneza i funkcje: Pomysł utworzenia CAT pochodzi z 2008 roku i był inicjatywą Krzysztofa Bondaryka, ówczesnego szefa ABW. Centrum Antyterrorystyczne zostało powołane jako komórka koordynująca działania wszystkich instytucji wchodzących w skład polskiego systemu antyterrorystycznego. Głównym celem CAT jest zapewnienie płynnej wymiany informacji i efektywnej współpracy między służbami zajmującymi się przeciwdziałaniem zagrożeniom terrorystycznym. Zakres działalności: 1.​ CAT działa w systemie 24-godzinnym, stale monitorując potencjalne zagrożenia terrorystyczne.​ 2.​ Gromadzi i analizuje informacje przekazywane przez różne służby, takie jak Policja, Służba Kontrwywiadu Wojskowego (SKW), Straż Graniczna czy służby zagraniczne.​ 3.​ Samo Centrum Antyterrorystyczne składa się z przedstawicieli różnych służb, co umożliwia efektywne zarządzanie kryzysowe i wspólne reagowanie na incydenty.​ 4.​ Obecnie w CAT działa także Wydział Planowania i Zabezpieczenia (WPZ), który odpowiada za organizację działań i zapewnienie ich realizacji w sytuacjach zagrożenia.​ CPT – Centrum Profilaktyki Terrorystycznej Geneza i funkcje: CPT to inicjatywa stworzona w 2018 roku z pomysłu Dariusza Pogonowskiego, późniejszego szefa ABW. Jego głównym celem jest prowadzenie działań profilaktycznych związanych z zapobieganiem terroryzmowi oraz szerzeniem wiedzy w tej dziedzinie. CPT stanowi uzupełnienie działań operacyjnych ABW, skupiając się na edukacji i prewencji. Zakres działalności: 1.​ Organizowanie szkoleń zarówno dla instytucji państwowych, jak i sektora prywatnego. Szkolenia te obejmują m.in. zasady postępowania w sytuacjach zagrożenia terrorystycznego.​ 2.​ Rozpowszechnianie wiedzy na temat zapobiegania zagrożeniom terrorystycznym w społeczeństwie, w tym przez kampanie informacyjne.​ 3.​ Działalność wewnętrzna (dla służb specjalnych i instytucji rządowych) oraz zewnętrzna (dla firm i obywateli).​ Oba centra – CAT i CPT – są kluczowymi elementami polskiego systemu antyterrorystycznego. Łączą działania operacyjne i profilaktyczne, zapewniając zarówno szybkie reagowanie na incydenty, jak i edukację społeczeństwa w zakresie bezpieczeństwa. Cat dizaław w systemie 24 godzinny, gromadzi inf z wielu służb, cat sam w sobie składa się z różnych służb, są ludzie np z SKW z policji itp. CPT - Centrum prewencji - wydzielona z Piotr Pogonowski ​ CAT Know How organów ​ CPT - kom szkoleniowa administracji pub, szkolić ludzi CPT kończymy https://www.gov.pl/web/mswia/poziomy-systemu-antyterrorystycznego-i-fazy-dzialan-antyterr orystycznych https://www.gov.pl/web/rcb/wzmocnienie-odpornosci-infrastruktury-krytycznej-na-zagrozenia- o-charakterze-terrorystycznym https://www.gov.pl/web/mswia/poziomy-systemu-antyterrorystycznego-i-fazy-dzialan-antyterr orystycznych o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu Ustawa z 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (zastąpiła Ustawę z 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu) Przeciwdziałanie Praniu Pieniędzy oraz Finansowaniu Terroryzmu ​ Ustawa z dnia 1 marca 2018 r. – zastąpiła wcześniejsze regulacje z 2000 r. ​ Financial Action Task Force (FATF) – międzynarodowa organizacja nadzorująca zapobieganie praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu. ​ Komitet Bezpieczeństwa Finansowego (KBF) – organ doradczy przy Generalnym Inspektorze Informacji Finansowej (GIIF). ○​ Opiniowanie krajowej oceny ryzyka prania pieniędzy i finansowania terroryzmu. ○​ Analiza rozwiązań prawnych oraz wydawanie rekomendacji. ​ Krajowy System Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy i Finansowaniu Terroryzmu (KSPPPFT): ○​ Struktura wymiany informacji między instytucjami obowiązanymi, GIIF i organami ścigania. ○​ Przepływ informacji podzielony na cztery poziomy: gromadzenie danych, analiza, kontrola i sprawozdawczość. ​ Zasada wzajemnego uznawania decyzji sądowych w UE – uproszczone procedury ścigania i współpracy transgranicznej. Financial Action Task Force (FATF) to instytucja nadzorująca pranie pieniędzy i finansowanie terroryzmu. Ustanawia międzynarodowe standardy, których celem jest zapobieganie tym nielegalnym działaniom i szkodom, jakie wyrządzają społeczeństwu. 40 podmiotów, w tym Komisja Europejska (Rosja zawieszona) Krajowy system przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu – KSPPPFT Co jeszcze w prawie służb? kamuflaż CEZOP - centralną ewidencję zainteresowań operacyjnych służb specjalnych wojskowi Odrabianie 28.01.25 Współcdziałanie w ustawie SKW i SWW art. 5, 6 , 8 , 12 ustawa ŻW i WOP Podsystemy ​ KSRG ​ ZK ​ PRM ​ OC ​ Antyterrorystyczny ​ Cyberbezpieczeństwa ​ Stany nadzwyczajne ​ Stany pseudonadzwyczajny Dyrektywa NIS 6 lipca 2016 (pierwszy NIS) KSC (Ustawa z dnia 5 lipca 2018) Akt o Cyber Bezpieczeństwie Wytyczne: ENISA i krajowe Europejski Kodeks łączności Elektronicznej EKŁE 2018 Prawo Komunikacji elektronicznej, 12 lipca 2024r. Europejska Agencja ds. Cyberbezpieczeństwa (ENISA) zajmuje się: 1.​ Wspieraniem państw członkowskich w rozwijaniu zdolności cyberbezpieczeństwa – pomoc w budowaniu strategii, planów reagowania oraz systemów ochrony przed zagrożeniami w cyberprzestrzeni.​ 2.​ Zapewnianiem bezpieczeństwa sieci i systemów – opracowywanie wytycznych, standardów oraz najlepszych praktyk dotyczących ochrony infrastruktury krytycznej i systemów IT.​ 3.​ Monitorowaniem i analizą zagrożeń cybernetycznych – analiza i raportowanie o najnowszych zagrożeniach w cyberprzestrzeni, takich jak ataki ransomware, phishing czy malware.​ 4.​ Koordynowaniem współpracy między państwami członkowskimi – ułatwianie wymiany informacji i współpracy w zakresie reagowania na incydenty oraz ćwiczeń z zakresu cyberbezpieczeństwa (np. European Cybersecurity Month, Cyber Europe).​ 5.​ Wspieraniem wdrażania przepisów i regulacji UE dotyczących cyberbezpieczeństwa – pomoc w implementacji dyrektyw takich jak NIS2 oraz innych ram prawnych związanych z ochroną danych i bezpieczeństwem IT.​ 6.​ Promowaniem edukacji i świadomości w zakresie cyberbezpieczeństwa – organizacja kampanii edukacyjnych, szkolenia dla specjalistów oraz publikowanie raportów i materiałów informacyjnych.​ KSC jak co kto Wymień architekture min pojeduynczy punkt kontaktowy W kontekście Krajowego Systemu Cyberbezpieczeństwa (KSC), jego architektura obejmuje kluczowe elementy, w tym: 1.​ Pojedynczy Punkt Kontaktowy – instytucja odpowiedzialna za koordynację działań związanych z cyberbezpieczeństwem na poziomie krajowym oraz za wymianę informacji na poziomie międzynarodowym, szczególnie z podmiotami Unii Europejskiej i ENISA. W Polsce funkcję tę pełni CSIRT NASK (Computer Security Incident Response Team). Dodatkowo architektura KSC zawiera: ​ Operatorów usług kluczowych – podmioty dostarczające usługi krytyczne dla funkcjonowania państwa (np. energetyka, transport, zdrowie). ​ Dostawców usług cyfrowych – firmy oferujące usługi online, jak platformy e-commerce, wyszukiwarki internetowe czy przetwarzanie danych w chmurze. ​ Zespoły CSIRT (Computer Security Incident Response Teams) – odpowiedzialne za reagowanie na incydenty, analizę zagrożeń i wsparcie techniczne (CSIRT NASK, CSIRT GOV, CSIRT MON). (Art. 26. ) Współdziałąnie z całą administracją kierujac swoje zgłoszenia do właściwego CSIRTu → a jak trafi do niewłaściwego to zostaje to przesłane do odpowiedniege ​ Organy właściwe – jednostki nadzorujące realizację wymagań KSC przez operatorów usług kluczowych. ​ Sektor prywatny i współpracę międzynarodową – zintegrowaną współpracę między sektorem publicznym a prywatnym w zakresie wymiany informacji i rozwijania zdolności obronnych. Funkcje KCIK 1.​ Ewidencyjna: gromadzenie informacji kryminalnych (dane spływają) 2.​ Informacyjna: obsługa zapytań skierowanych przez podmioty uprawnione do szefa centrum 3.​ Koordynacyjna: ułatwia koordynację działań i umożliwia ewentualne wspólne działania. „Przykrywanie” pytającego – zapytanie do podmiotu zobowiązanego, skierowane przez szefa centrum na wniosek podmiotu uprawnionego, jest wysyłane bez ujawniania podmiotu, który zlecił pozyskanie informacji kryminalnej. 4.​ Funkcja analityczna: bieżąca analizę poprawności informacji kryminalnych przekazywanych przez podmioty uprawnione oraz przygotowywanie informacji statystycznych dla tych podmiotów. Kolegium do Spraw Cyberbezpieczeństwa (to drugie, poza KSC), jest organem doradczym działającym przy Radzie Ministrów w Polsce. Jego główne zadania to: 1.​ Koordynacja polityki cyberbezpieczeństwa – wspieranie działań rządu w zakresie ochrony cyberprzestrzeni państwa.​ 2.​ Opracowywanie rekomendacji – przygotowywanie propozycji rozwiązań, strategii oraz działań związanych z zapewnieniem bezpieczeństwa systemów informatycznych na poziomie strategicznym.​ 3.​ Ocena zagrożeń w cyberprzestrzeni – monitorowanie i analizowanie ryzyk związanych z cyberatakami oraz ich wpływem na bezpieczeństwo narodowe.​ 4.​ Konsultacje międzyresortowe – integracja działań różnych ministerstw, instytucji publicznych i operatorów kluczowych usług w zakresie ochrony infrastruktury krytycznej.​ 5.​ Wsparcie strategicznych decyzji – dostarczanie informacji i opinii umożliwiających podejmowanie decyzji na najwyższym szczeblu w sprawach cyberbezpieczeństwa.​ 6.​ Promowanie współpracy międzynarodowej – wspieranie wymiany informacji i współdziałania z innymi państwami oraz organizacjami międzynarodowymi w zakresie cyberobrony.​ Działa ono na podstawie przepisów ustawy o Krajowym Systemie Cyberbezpieczeństwa, a jego skład obejmuje przedstawicieli kluczowych resortów i instytucji odpowiedzialnych za bezpieczeństwo państwa. Kolegium (to drugie) ds. cyberbezpieczesństwa działanie CSIRTów aparat cyberbezpieczeństwa wyrża opinie w sprawie CSIRT-ów ministra kordynatora sektorowych zespoł cyb Incydent Krytyczny _ EGZAMIN MENDOOO skutkujący znaczną szkodą dla bezpieczeństwa lub porządku publicznego, interesów miedzynarodowych zespol do incydentów kryrtycznych Incydent krytyczny w kontekście Krajowego Systemu Cyberbezpieczeństwa (KSC) to zdarzenie związane z cyberprzestrzenią, które skutkuje: 1.​ Znaczną szkodą dla bezpieczeństwa lub porządku publicznego,​ 2.​ Poważnym naruszeniem interesów międzynarodowych,​ 3.​ Zagrożeniem dla życia, zdrowia lub mienia znacznej wartości,​ 4.​ Istotnymi stratami finansowymi lub ograniczeniem dostępności usług kluczowych.​ Zespół do obsługi incydentów krytycznych Za zarządzanie incydentami krytycznymi odpowiadają zespoły CSIRT, które koordynują działania w przypadku poważnych zagrożeń. ​ CSIRT NASK, CSIRT GOV, i CSIRT MON współpracują, aby zapewnić szybkie reagowanie i ograniczenie skutków incydentu. ​ Mogą angażować operatorów usług kluczowych, organy właściwe oraz Kolegium do Spraw Cyberbezpieczeństwa, jeśli wymagana jest decyzja na poziomie strategicznym. Proces postępowania z incydentem krytycznym obejmuje: 1.​ Identyfikację i klasyfikację zagrożenia – ustalenie źródła i potencjalnych skutków.​ 2.​ Neutralizację incydentu – działania techniczne i operacyjne w celu ograniczenia szkód.​ 3.​ Informowanie podmiotów krajowych i międzynarodowych – w tym ENISA i partnerów z UE, jeśli incydent ma charakter transgraniczny.​ 4.​ Raportowanie i wyciąganie wniosków – tworzenie raportu końcowego, który pomaga zapobiegać podobnym zdarzeniom w przyszłości.​ Zespoły te pełnią kluczową rolę w minimalizowaniu skutków incydentów krytycznych i ochronie bezpieczeństwa państwa. Zespół Czwarty CSIRT? polskie GSHQ Gdzie jsst polskie SIGINT?? Cyber - poj KSC CSIRT x 3 (wkrótce 4?) Arakiss GOV Koordynacja w MONIE CBZC KCIK SIS SŁR (SBŁP) Rozwinięcie wymienionych pojęć i instytucji związanych z cyberbezpieczeństwem w Polsce: KSC ​ Krajowy System Cyberbezpieczeństwa – system regulujący działania i procedury związane z zapewnieniem bezpieczeństwa cyberprzestrzeni w Polsce. W jego skład wchodzą m.in. operatorzy usług kluczowych, CSIRT-y, organy właściwe oraz inne podmioty współpracujące. CSIRT (x3, wkrótce 4?) ​ CSIRT GOV – zespół ABW odpowiedzialny za bezpieczeństwo systemów administracji rządowej i podmiotów publicznych. ​ CSIRT MON – zespół MON zajmujący się cyberobroną w systemach Sił Zbrojnych RP. ​ CSIRT NASK – zespół działający przy NASK, obsługujący incydenty dotyczące infrastruktury krytycznej i sektora prywatnego. ​ Czwarty CSIRT? – możliwe utworzenie kolejnego zespołu, w szczególności ukierunkowanego na sektor energetyczny lub inny obszar krytyczny. Arakiss GOV ​ Możliwe odniesienie do systemów analitycznych lub narzędzi wykorzystywanych przez CSIRT GOV do analizy zagrożeń i incydentów cybernetycznych. Koordynacja w MON ​ Ministerstwo Obrony Narodowej koordynuje działania związane z cyberobroną i odpowiada za strategiczne planowanie obrony w cyberprzestrzeni. ​ CSIRT MON odgrywa kluczową rolę w zapewnieniu ochrony wojskowych systemów IT. CBZC (Centrum Bezpieczeństwa i Zarządzania Cyberprzestrzenią) ​ Jednostka zajmująca się monitorowaniem i zarządzaniem bezpieczeństwem cyberprzestrzeni w Polsce. Wspiera koordynację działań operacyjnych oraz reagowanie na incydenty. KCIK (Krajowe Centrum Identyfikacji i Kryminalnych) ​ Centrum odpowiedzialne za identyfikację zagrożeń w cyberprzestrzeni, ich analizę oraz koordynację działań na poziomie krajowym i międzynarodowym. SIS (System Informacyjny Schengen) ​ System wykorzystywany do wymiany informacji między państwami członkowskimi UE i Schengen w kontekście bezpieczeństwa publicznego oraz współpracy policyjnej i sądowej. Wymaga wysokiego poziomu ochrony danych i cyberbezpieczeństwa. SŁR (System Łączności Rządowej) / SBŁP (System Bezpiecznej Łączności Państwa) ​ System zapewniający bezpieczną i szyfrowaną komunikację dla organów państwowych, w tym w sytuacjach kryzysowych. SBŁP może odnosić się do infrastruktury komunikacyjnej obsługującej bezpieczeństwo narodowe. KCIK odnosi się do Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych( od 1 stycznia 2003. Jest to instytucja, która zajmuje się: 1.​ Gromadzeniem, przetwarzaniem i udostępnianiem danych kryminalnych – wspiera organy ścigania w Polsce w zwalczaniu przestępczości.​ 2.​ Współpracą między organami ścigania – koordynuje wymianę informacji między różnymi instytucjami, w tym policją, strażą graniczną i prokuraturą.​ 3.​ Zapewnieniem wsparcia analitycznego – dostarcza dane i analizy, które ułatwiają prowadzenie dochodzeń kryminalnych.​ Centrum działa w ramach struktur Komendy Głównej Policji i odgrywa ważną rolę w zapewnieniu efektywności działań związanych z bezpieczeństwem publicznym i zwalczaniem przestępczości. Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r. o przetwarzaniu informacji kryminalnych w Komendzie Głównej Policji Ustawa reguluje zasady gromadzenia, przetwarzania i udostępniania informacji kryminalnych w celu wspierania działań Policji oraz innych organów odpowiedzialnych za bezpieczeństwo i porządek publiczny. Dotyczy także funkcjonowania struktur takich jak Biuro Wywiadu i Informacji Kryminalnych (BWiIK) w KGP. Biuro Wywiadu i Informacji Kryminalnych (BWiIK) ​ Odpowiada za zbieranie, analizowanie i przetwarzanie informacji kryminalnych. ​ Wspiera organy ścigania w identyfikacji przestępców, rozwiązywaniu spraw oraz przeciwdziałaniu przestępczości zorganizowanej. ​ Utrzymuje i rozwija systemy informatyczne pozwalające na efektywne zarządzanie danymi kryminalnymi. Uprawnione podmioty (tzw. “konsumenci informacji kryminalnych”): Są to instytucje, które korzystają z przetwarzanych informacji kryminalnych, m.in.: 1.​ Prokuratura – w celu prowadzenia postępowań przygotowawczych.​ 2.​ Sądy – dla podejmowania decyzji w sprawach karnych.​ 3.​ Straż Graniczna – w zakresie zapobiegania przestępstwom na granicach.​ 4.​ Centralne Biuro Antykorupcyjne (CBA) – w związku ze zwalczaniem korupcji.​ 5.​ Generalny Inspektor Informacji Finansowej (GIIF) – w kontekście przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu.​ 6.​ Właściwy minister ds. przeciwdziałania praniu pieniędzy – koordynuje działania związane z eliminowaniem nielegalnych praktyk finansowych.​ Jak działają podmioty uprawnione? ​ Podmioty uprawnione to instytucje, które korzystają z informacji kryminalnych gromadzonych przez BWiIK. ​ Te informacje są dostępne w systemach takich jak ewidencje informatyczne (bazy danych), np. KSIP (Krajowy System Informacji Policyjnej), i mogą być wykorzystane w prowadzonych postępowaniach. ​ Jeśli podmiot uprawniony nie znajdzie w systemie potrzebnych danych, może złożyć wniosek o uzupełnienie informacji lub o ich uzyskanie z innych źródeł przez Policję czy BWiIK. Przykład działania: Prokuratura prowadzi śledztwo dotyczące prania pieniędzy. Jeśli potrzebne są dane o podejrzanym, składa wniosek o dostęp do informacji z baz Policji, np. o wcześniejszych karalnościach lub powiązaniach z grupami przestępczymi. Zobowiązane podmioty Są to instytucje, które dostarczają informacji kryminalnych do BWiIK, m.in.: 1.​ Policja – jako główny organ gromadzący dane kryminalne.​ 2.​ Straż Graniczna – przekazuje dane związane z przestępstwami granicznymi.​ 3.​ Żandarmeria Wojskowa – w zakresie przestępstw w środowisku wojskowym.​ 4.​ Służby celno-skarbowe – w sprawach dotyczących oszustw podatkowych i celnych.​ 5.​ Służby specjalne (np. ABW, SKW) – w zakresie działań kontrwywiadowczych i zwalczania terroryzmu.​ podmioty cos tam czy mają a jak nie mają to formują odpowiednie coś tam odpowiedzieć ? ewidencja informatyczna?? nie rozumiem.. jak działąją te podmioty? Jak działają podmioty zobowiązane? ​ Podmioty zobowiązane to instytucje, które dostarczają dane kryminalne do BWiIK i systemów informacyjnych (np. KSIP). ​ Obowiązek ten wynika z ich kompetencji – np. Policja przekazuje informacje o przestępstwach, a Straż Graniczna o naruszeniach granicy. ​ Jeśli podmiot zobowiązany nie ma wystarczających informacji, jest zobowiązany do uzupełnienia braków – np. przez dodatkowe dochodzenia, współpracę z innymi instytucjami, czy wnioski do podmiotów międzynarodowych (Europol, Interpol). Przykład działania: Straż Graniczna wykrywa osobę podejrzaną o przemyt. Przekazuje dane do BWiIK i KSIP. Jeśli jednak nie posiada pełnych informacji (np. dotyczących tożsamości przemytnika), Straż Graniczna musi skontaktować się z innymi służbami, np. Policją, w celu uzupełnienia danych. Organy przetwarzające informacje kryminalne ​ Komenda Główna Policji (KGP) – główny podmiot odpowiedzialny za przetwarzanie danych kryminalnych. ​ Centralne Biuro Śledcze Policji (CBŚP) – współpracuje z BWiIK w zwalczaniu zorganizowanej przestępczości. ​ Współpraca międzynarodowa – z Interpolem, Europolem i innymi podmiotami w zakresie wymiany informacji kryminalnych. Funkcje Krajowego Centrum Identyfikacji i Kryminalnych (KCIK) KCIK pełni szereg kluczowych funkcji w ramach przetwarzania i wymiany informacji kryminalnych w Polsce. Poniżej przedstawiam szczegółowe opisy tych funkcji: 1. Funkcja ewidencyjna ​ KCIK odpowiada za gromadzenie, przechowywanie i aktualizowanie danych kryminalnych w systemach informacyjnych. ​ Ewidencjonowanie informacji odbywa się w odpowiednich bazach danych (np. KSIP), gdzie zapisywane są informacje o przestępstwach, osobach podejrzanych, a także o środkach dowodowych i innych kluczowych danych. ​ KCIK zarządza dostępem do tych danych i zapewnia ich bezpieczeństwo oraz integralność. 2. Funkcja informacyjna ​ KCIK pełni rolę dostawcy informacji dla organów ścigania, prokuratury, sądów oraz innych instytucji uprawnionych do korzystania z danych kryminalnych. ​ Dzięki tej funkcji KCIK zapewnia łatwy dostęp do przetworzonych informacji kryminalnych, umożliwiając ich szybkie i efektywne wykorzystanie w ściganiu przestępczości. ​ Obejmuje to również udostępnianie danych między różnymi podmiotami, np. Policją, Strażą Graniczną, czy organami międzynarodowymi (np. Interpol). 3. Funkcja koordynacyjna ​ KCIK pełni funkcję koordynowania działań w zakresie przetwarzania informacji kryminalnych w Polsce. ​ Koordynuje współpracę pomiędzy różnymi służbami odpowiedzialnymi za bezpieczeństwo, zarówno krajowymi, jak i międzynarodowymi. ​ Odpowiada za organizowanie wymiany informacji pomiędzy służbami krajowymi (np. Policją, Strażą Graniczną, CBA), a także z międzynarodowymi organami ścigania, takimi jak Europol czy Interpol. 4. Funkcja analityczna ​ KCIK pełni również funkcję analityczną, polegającą na analizowaniu zgromadzonych informacji kryminalnych. ​ Analiza danych pomaga wykrywać wzorce przestępcze, identyfikować powiązania pomiędzy osobami lub grupami przestępczymi, a także przewidywać możliwe zagrożenia. ​ Funkcja ta wspiera działania operacyjne organów ścigania i pozwala na podejmowanie decyzji opartych na rzetelnych danych. Te funkcje sprawiają, że KCIK odgrywa centralną rolę w systemie zarządzania informacjami kryminalnymi w Polsce, wspierając nie tylko działalność krajową, ale także międzynarodową współpracę w zakresie walki z przestępczością. SŁR (System Łączności Rządowej) SŁR (System Łączności Rządowej) / SBŁP (System Bezpiecznej Łączności Państwa) ​ System zapewniający bezpieczną i szyfrowaną komunikację dla organów państwowych, w tym w sytuacjach kryzysowych. SBŁP może odnosić się do infrastruktury komunikacyjnej obsługującej bezpieczeństwo narodowe. Zarządzenie nr 25 Ministra sprwa wew i administracji Decyzja nr14 Mon Ministra Obrony Narodowej z dnia 25 stycznia 2019 r. Zespół Pełnomocnika (to nie jest organ KSC ale ma z nim dużo wspólnego) Przewodniczący- Pełnomocnik I Zastępca Przewodniczącego- Szef CSIRT MON; II Zastępca Przewodniczącego- Dyrektor Departamentu Cyberbezpieczeństwa; Sekretarz - przedstawiciel Departamentu Cyberbezpieczeństwa; Członkowie: Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Szef Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Szef Służby Wywiadu Wojskowego, Dyrektor Generalny Ministerstwa Obrony Narodowej, Dowódca Wojsk Obrony Terytorialnej, Dowódca Komponentu Wojsk Obrony Cyberprzestrzeni, Dyrektor Departamentu Kadr, Dyrektor Departamentu Ochrony Informacji Niejawnych, Dyrektor Departamentu Prawnego, Dyrektor Departamentu Strategii i Planowania Obronnego, Dyrektor Departamentu Szkolnictwa Wojskowego, Dyrektor Departamentu Wojskowej Służby Zdrowia, Dyrektor Departamentu Wojskowych Spraw Zagranicznych, Pełnomocnik Ministra Obrony Narodowej do spraw rozwoju zintegrowanego systemu łączności i informatyki. pzorganizowana i pgospodarcza przestepczosc vatowa mafie sektorowe mafie lekowe paliwowe abw - zadania art 1. art 5 ust katalog zadan na przyklad szpiegostwo § 6. kto bierze udziaal w działalmo § 6. kto bierze udziaal w działalności obcego wywiadu nieskierowanej przeciwko RP prowadzonej na jej terytorium bez zgody właściwego organu Klub Berneński (CdB) niesformalizowany charakter forum wymiany stanowisk poglądow five eyes ukusa bank interseption ena i end europejski nakaz dochodzeniowy procesowe gwarancje azyl ena 32 przestepstw irlandia Wsólne zespoły dochodeniowo - śledczecze Inne przestępstwa: PZ i PG korupcja przestępczość zorganizowana (PZ) i przestępczość gospodarcza (PG) przestępstwa urzędnicze, ustawianie przetargów, wyłudzanie środków (subwencje, dotacje) i oszustwa (VAT, akcyza, nieprawidłowości przy emisji obligacji, fałszywe inwestycje), tzw. mafie (lekowa, paliwowa) ABW – ZADANIA Art. 1 – służba właściwa w sprawach ochrony bezpieczeństwa wewnętrznego państwa i jego porządku konstytucyjnego. Art. 5 ust. 1 – katalog zadań. Na przykład: ​ rozpoznawanie, zapobieganie i zwalczanie zagrożeń godzących w bezpieczeństwo wewnętrzne państwa oraz jego porządek konstytucyjny, a w szczególności w suwerenność i międzynarodową pozycję, niepodległość i nienaruszalność jego terytorium, a także obronność państwa ​ rozpoznawanie, zapobieganie i wykrywanie przestępstw: ​ szpiegostwa, terroryzmu, bezprawnego ujawnienia lub wykorzystania informacji niejawnych i innych przestępstw godzących w bezpieczeństwo państwa ​ godzących w podstawy ekonomiczne państwa (por. art. 1 ust. 1 ustawy o CBA – zwalczanie „działalności godzącej w interesy ekonomiczne państwa” ​ korupcji osób pełniących funkcje publiczne Korupcja – pojęcie ogólne. Łapownictwo – kk. Najczęściej ma się na myśli rozdział XXIX (p. p. działalności instytucji państwowych i JST) bierne (sprzedajność), art. 228 kk; każdy, kto w związku z pełnieniem funkcji publicznej przyjmuje korzyść majątkową lub osobistą albo jej obietnicę, czynne (przekupstwo), art. 229 kk; każdy, kto udziela albo obiecuje udzielić korzyści majątkowej lub osobistej osobie pełniącej funkcję publiczną w związku z pełnieniem tej funkcji. Płatna protekcja (art. 230 i 230A). Poza tym: korupcja gospodarcza (menadżerska), sportowa, łapownictwo wyborcze, łapownictwo w postępowaniu egzekucyjnym… Czy korupcja to sprawa głownie CBA? Nie. CBA wszczyna łącznie rocznie 100–200 postępowań, np. w 2019 r. w 2021 r. – 165, w 2022 r. – 228, a w 2023 r. – 162 Szpiegostwo § 6. Kto bierze udział w działalności obcego wywiadu nieskierowanej przeciwko RP prowadzonej na jej terytorium bez zgody właściwego organu udzielonej na podstawie odrębnych przepisów, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. Club de Berne (CdB) The Five Eyes (FVEY), The United Kingdom – United States of America Agreement (UKUSA) ENA i END ENA: uproszczona forma ekstradycji, od 2004 r. (decyzja ramowa Rady UE – framework decision) KPK, rozdział 65b, Wystąpienie państwa członkowskiego Unii Europejskiej o przekazanie osoby ściganej na podstawie europejskiego nakazu aresztowania wzajemne uznawanie decyzji sądowych bezpośredni kontakt między organami sądowymi ENA W odniesieniu do 32 kategorii przestępstw nie weryfikuje się, czy czyn stanowi przestępstwo w obu państwach (podwójna karalność). Jedynym wymogiem jest to, aby górna granica ustawowego zagrożenia karą wynosiła co najmniej trzy lata w państwie, w którym wydano nakaz. W przypadku innych przestępstw przekazanie może być obwarowane warunkiem, że dany czyn stanowi przestępstwo w państwie wykonania nakazu. END Dyrektywa w sprawie europejskiego nakazu dochodzeniowego w sprawach karnych przyjęto w kwietniu 2014 r., a termin transpozycji - maj 2017 r. (bez Danii i Irlandii) zasada wzajemnego uznania – zobowiązanie. wykonanie – tak samo, jakby to były nasze czynności Rozdział 62c KPK Wystąpienie do państwa członkowskiego Unii Europejskiej o przeprowadzenie czynności dochodzeniowych na podstawie europejskiego nakazu dochodzeniowego „W razie konieczności przeprowadzenia lub uzyskania dowodu, który znajduje się lub może zostać przeprowadzony na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej (…) sąd, przed którym sprawa się toczy, albo prokurator prowadzący postępowanie przygotowawcze może wydać z urzędu lub na wniosek strony, obrońcy lub pełnomocnika europejski nakaz dochodzeniowy (…) chyba że END nie ma w tym państwie zastosowania” „W przypadku prowadzenia COR na podstawie odrębnych przepisów END wydaje organ prowadzący takie czynności po uprzednim uzgodnieniu z organem państwa wykonania orzeczenia czasu ich trwania oraz warunków ich wykonywania. Wydanie END wymaga zatwierdzenia przez prokuratora właściwego na podst

Use Quizgecko on...
Browser
Browser