Bilgisayar Teknolojileri ve Uygulamaları İçerik PDF
Document Details
Tags
Summary
Bu belge, bilgisayar türleri, avantajları, dezavantajları ve kullanım alanlarını ayrıntılı bir şekilde ele alıyor. Masaüstü, dizüstü bilgisayarlar, tabletler ve akıllı telefonlar gibi farklı bilgisayar türlerini inceliyor. Her bilgisayar türünün avantaj ve dezavantajlarını detaylı bir şekilde araştırarak bilgiler sunuyor.
Full Transcript
Bilgisayar Türleri Masaüstü Bilgisayarlar: Kullanım Alanları: Ev ve Ofis Kullanımı: Masaüstü bilgisayarlar, sabit bir yerde kullanılır ve genellikle evde veya ofiste kurulu bulunur. Özellikle iş istasyonları, tasarım, video düzenleme, oyun ve yüksek performans gerektire...
Bilgisayar Türleri Masaüstü Bilgisayarlar: Kullanım Alanları: Ev ve Ofis Kullanımı: Masaüstü bilgisayarlar, sabit bir yerde kullanılır ve genellikle evde veya ofiste kurulu bulunur. Özellikle iş istasyonları, tasarım, video düzenleme, oyun ve yüksek performans gerektiren uygulamalar için tercih edilir. Profesyonel Kullanım: Mühendislik yazılımları, 3D modelleme, grafik tasarımı, veri analizi gibi ağır iş yükleri gerektiren alanlarda yaygın olarak kullanılır. Oyun Sistemleri: Masaüstü bilgisayarlar, güçlü donanım bileşenleri sayesinde en yüksek grafik ayarlarında oyun oynayabilen cihazlardır. Avantajları: Güçlü İşlemciler: Masaüstü bilgisayarlar, genellikle daha yüksek saat hızına ve daha fazla çekirdeğe sahip işlemcilerle donatılır. Bu, çok çekirdekli ve yüksek işlem gücü gerektiren görevler için idealdir. Yükseltilebilir Donanım: Masaüstü bilgisayarlar modülerdir, bu da kullanıcıların işlemci, RAM, ekran kartı ve depolama birimlerini kolayca yükseltebileceği anlamına gelir. Geniş Depolama: Büyük boyutları sayesinde, birden fazla sabit disk veya SSD'yi destekleyebilir ve bu da daha fazla veri depolama kapasitesi sağlar. Soğutma Sistemleri: Masaüstü bilgisayarlar daha geniş kasa alanına sahip olduğundan, daha verimli soğutma sistemleri (örneğin, sıvı soğutma) kullanma imkanı sunar. Bu, işlemci ve grafik kartlarının daha yüksek performansla çalışmasını sağlar. Dezavantajları: Taşınabilir Değildir: Masaüstü bilgisayarlar, taşınabilir olmadıkları için sadece sabit bir noktada kullanılabilir. Bu durum, mobil çalışma gereksinimi olan kullanıcılar için bir dezavantajdır. Sürekli Elektrik Gereksinimi: Masaüstü bilgisayarlar dahili batarya içermez, bu nedenle sürekli olarak bir elektrik kaynağına bağlı olmalıdır. Dizüstü Bilgisayarlar (Laptop): Kullanım Alanları: Hareket Halindeyken Çalışma: Dizüstü bilgisayarlar, taşınabilir oldukları için ofis dışında veya seyahat ederken çalışmak isteyen kullanıcılar için idealdir. İş seyahatlerinde, toplantılarda, kütüphanelerde veya kafelerde kullanılabilir. Eğitim: Öğrenciler ve öğretmenler, taşınabilirliği sayesinde eğitim süreçlerinde dizüstü bilgisayarları tercih ederler. Günlük Kullanım: E-posta kontrolü, internette gezinme, ofis yazılımlarını kullanma gibi temel işlemler için uygundur. Avantajları: Taşınabilirlik: Dizüstü bilgisayarlar, küçük ve hafif oldukları için kolayca taşınabilir. Çantaya sığabilir ve her yere götürülebilir. Dahili Batarya: Batarya ile çalışabildikleri için elektrik kaynağına ihtiyaç duymadan belirli bir süre kullanılabilir. All-in-One Yapı: Ekran, klavye, fare ve hoparlörler dahili olduğu için ekstra ekipman gerektirmez. Kompakt bir yapı sunar. Dezavantajları: Sınırlı Yükseltilebilirlik: Dizüstü bilgisayarların bileşenleri (RAM ve depolama dışında) genellikle yükseltilemez. Özellikle işlemci ve grafik kartı sabit olduğundan performans artışı için yeni bir cihaz almak gerekebilir. Masaüstü Bilgisayarlara Göre Düşük Performans: Aynı fiyat aralığında masaüstü bilgisayarlarla karşılaştırıldığında, dizüstü bilgisayarlar genellikle daha düşük performans sunar. Bu, özellikle işlem gücü ve grafik performansında belirgin olabilir. Isınma Sorunları: Küçük yapıları nedeniyle dizüstü bilgisayarlar, yoğun kullanımda hızla ısınabilir. Bu durum, uzun süreli yüksek performans gerektiren görevlerde sınırlayıcı olabilir. Tabletler ve Akıllı Telefonlar: Kullanım Alanları: Mobil Uygulamalar ve İletişim: Tabletler ve akıllı telefonlar, dokunmatik ekranlı taşınabilir cihazlar olup mobil uygulamaları çalıştırma, internete erişim ve iletişim amaçlarıyla kullanılır. Oyun oynama, video izleme, sosyal medya kullanımı ve çeşitli uygulamaları çalıştırma gibi günlük işlemler için idealdir. Eğitim ve Medya Tüketimi: Öğrenciler ve kullanıcılar ders çalışmak, e-kitap okumak ve video izlemek için tabletleri kullanabilirler. İş Kullanımı: Hafif iş görevleri (e-posta, belge düzenleme) için de uygun olabilirler. Avantajları: Çok Taşınabilir: Tabletler ve akıllı telefonlar, cebinize veya çantanıza sığacak kadar küçüktür. Hızlı erişim ve kullanım sağlar. Uzun Batarya Ömrü: Akıllı telefonlar ve tabletler, düşük güç tüketimine sahip oldukları için masaüstü veya dizüstü bilgisayarlara göre çok daha uzun süre kullanılabilir. Çeşitli Sensörler: GPS, ivmeölçer, jiroskop gibi sensörler içerir, bu da cihazların farklı alanlarda kullanılmasını sağlar (navigasyon, sağlık takip uygulamaları, artırılmış gerçeklik). Dezavantajları: Daha Düşük İşlem Gücü: Tabletler ve akıllı telefonlar, masaüstü ve dizüstü bilgisayarlara göre daha sınırlı işlem gücüne sahiptir. Büyük verilerle çalışmak veya yüksek performans gerektiren uygulamalar için uygun değildir. Kısıtlı Depolama Alanı: Çoğu tablet ve akıllı telefon, sınırlı depolama kapasitesine sahiptir. Harici depolama seçenekleri olsa da, genellikle bilgisayarlara kıyasla daha az esneklik sunar. Giyilebilir Teknolojiler: Kullanım Alanları: Sağlık ve Fitness Takibi: Akıllı saatler ve fitness takip cihazları, kalp atış hızı, adım sayısı, uyku düzeni gibi kişisel verileri takip etmek için yaygın olarak kullanılır. Artırılmış Gerçeklik ve Sanal Gerçeklik: Akıllı gözlükler veya VR/AR cihazları, artırılmış gerçeklik deneyimi sunar. Özellikle eğitim, eğlence ve profesyonel uygulamalarda kullanılır. Bildirim ve İletişim: Akıllı saatler, telefonlarla entegre olarak bildirimleri görüntüleyebilir ve kısa mesajlara yanıt verebilir. Avantajları: Kolay Taşınabilirlik: Giyilebilir cihazlar, sürekli üzerinde taşınabilecek kadar küçüktür. Akıllı saatler, bilekte sürekli kullanılabilir. Kişisel Veri Takibi: Sağlık ve fitness verilerini sürekli olarak izler ve raporlar. Bu sayede günlük aktiviteler hakkında veri toplama imkanı sunar. Dezavantajları: Küçük Ekran: Küçük ekran boyutları, bilgi görüntülemeyi ve uygulama kullanımını sınırlayabilir. Daha karmaşık işlemler için uygun değildir. Sınırlı İşlem Gücü: Giyilebilir cihazlar, akıllı telefonlar ve tabletler gibi daha gelişmiş cihazlara göre daha sınırlı işlem kapasitesine sahiptir. Süper Bilgisayarlar: Kullanım Alanları: Bilimsel Araştırmalar: Süper bilgisayarlar, astronomi, biyokimya, meteoroloji gibi alanlarda devasa veri işleme gereksinimlerini karşılar. Büyük Veri Analizi: Süper bilgisayarlar, büyük veri kümelerini analiz eder ve işlem yapar. Hava Tahminleri: Meteoroloji çalışmaları, iklim modelleri ve hava durumu tahminleri için kullanılır. Avantajları: Çok Yüksek İşlem Gücü: Süper bilgisayarlar, binlerce çekirdeğe sahip işlemcilerle aynı anda milyonlarca işlem yapabilir. Yüksek hesaplama gücü gerektiren işlerde kullanılabilir. Paralel İşlem Yeteneği: Aynı anda birçok görevi yürütebilme kabiliyetine sahiptir. Bu, özellikle büyük veri setlerini işlemek için idealdir. Dezavantajları: Çok Pahalı ve Büyük: Süper bilgisayarlar, çok büyük ve pahalı cihazlardır. Bu nedenle sadece belirli kuruluşlar ve üniversiteler gibi büyük kurumlar tarafından kullanılır. Yüksek Enerji Tüketimi: Süper bilgisayarlar, büyük miktarda enerji tüketir. Soğutma sistemleri de enerji gerektirir, bu da işletme maliyetlerini artırır. Bilgisayarın Temel Bileşenleri İşlemci (CPU- Central Processing Unit) İşlemci, bilgisayarın beyni olarak kabul edilir. Tüm hesaplamalar ve komut işlemleri CPU tarafından gerçekleştirilir. Kullanıcının verdiği komutları işler ve diğer bileşenler arasında veri akışını yönetir. 1. İşlemcinin Görevleri: o İşlemci (CPU), bilgisayarın merkezi işlem birimidir ve tüm matematiksel hesaplamaları yapar. Bilgisayarın beyni olarak kabul edilen CPU, diğer bileşenler arasındaki iletişimi ve işlemleri yönetir. Kullanıcının girdiği her komutu işler ve sonuçları diğer bileşenlere yönlendirir. 2. Çekirdek ve İş Parçacıkları (Threads): o Çekirdek (Core): İşlemcinin bir görevi tamamlamak için kullandığı bağımsız işlem birimleridir. Her çekirdek, işlemcinin aynı anda birden fazla görevi yerine getirmesine olanak tanır. Örneğin, çift çekirdekli bir işlemci aynı anda iki işlem yürütebilir. o İş Parçacığı (Thread): Çekirdeklerin aynı anda birden fazla iş parçası çalıştırmasına olanak tanıyan teknolojidir. Hyper-threading, her çekirdeğin birden fazla iş parçacığını işleyebilmesini sağlar. Bu sayede işlemcinin çoklu görevleri daha hızlı işlemesi mümkün olur. 3. Çift Çekirdek, Dört Çekirdek ve Daha Fazlası: o Çift Çekirdek (Dual Core): İki çekirdeğe sahip işlemciler. Çift çekirdekli işlemciler, aynı anda iki görev üzerinde çalışabilir ve bu, performansı önemli ölçüde artırır. o Dört Çekirdek (Quad Core): Dört çekirdekli işlemciler, çoklu görevler için daha uygun olup aynı anda dört iş parçacığını yürütebilir. o Sekiz Çekirdek ve Daha Fazlası: Yüksek performanslı işlemcilerde (örneğin: Intel Core i9, AMD Ryzen 9) sekiz, on iki veya on altı çekirdek bulunur. Bu tür işlemciler özellikle oyun, video düzenleme ve büyük veri işleme gibi ağır görevler için kullanılır. 4. Overclocking: o Overclocking: İşlemcinin standart saat hızından daha yüksek bir hızda çalıştırılması işlemine overclocking denir. Bu işlem, işlemcinin performansını artırır, ancak dikkatli yapılmazsa işlemci aşırı ısınabilir veya donanımda kalıcı hasar meydana gelebilir. Avantajları: Daha hızlı işlem süresi, özellikle oyun ve grafik işleme gibi yoğun görevlerde daha iyi performans. Riskleri: İşlemcinin daha fazla ısınması, enerji tüketiminin artması, uzun vadede donanım hasarı riski. Bellek (RAM- Random Access Memory) RAM, bilgisayarın geçici belleğidir. İşletim sistemi, çalışan uygulamalar ve aktif veriler, işlemci tarafından hızlı erişim için RAM'de saklanır. Bilgisayar kapandığında RAM'deki tüm veriler silinir. 1. RAM Çeşitleri: o DDR3 RAM: Önceki nesil RAM teknolojisi. Günümüzde hala kullanılmakta ancak DDR4 ve DDR5’e göre daha yavaştır. o DDR4 RAM: Günümüzün standart RAM teknolojisi. DDR3'e kıyasla daha yüksek hızlara (MHz) ve daha iyi enerji verimliliğine sahiptir. o DDR5 RAM: En yeni nesil RAM. Çok daha yüksek hızlar sunar ve özellikle yüksek performanslı uygulamalar için uygundur. 2. RAM’in Kapasitesi: o RAM kapasitesi, bilgisayarın aynı anda kaç program veya görevi işleyebileceğini belirler. Örneğin, 4 GB RAM ile sadece birkaç program aynı anda çalışabilirken, 16 GB RAM çoklu görevlerde daha yüksek performans sağlar. o Kapasite Önerileri: 4 GB RAM: Temel kullanım (web tarayıcı, ofis uygulamaları). 8 GB RAM: Orta seviye kullanım (çoklu görevler, hafif oyunlar). 16 GB RAM: Yüksek performans gerektiren görevler (oyunlar, video düzenleme). 32 GB RAM ve üzeri: Profesyonel işler (rendering, büyük veri analizi, sanal makineler). 3. RAM Hızı (MHz): o RAM hızının MHz cinsinden değeri, işlemcinin RAM'e ne kadar hızlı veri gönderebileceğini belirler. Yüksek MHz değerleri, daha hızlı veri erişimi sağlar. Örneğin, 3200 MHz RAM, 2400 MHz RAM’e göre daha hızlı veri alışverişi yapabilir. o RAM hız seçenekleri: 2400 MHz, 2666 MHz, 3200 MHz ve 4000 MHz gibi farklı hız seçenekleri mevcuttur. 3. Anakart (Motherboard): o İşlevi: Anakart, bilgisayarın tüm bileşenlerini birbirine bağlayan devre kartıdır. CPU, RAM, depolama birimleri, ekran kartı ve çevre birimleri gibi donanımlar anakarta monte edilir. Bilgisayarın veri alışverişini ve bileşenler arasındaki iletişimi sağlar. o Özellikleri: Yuva ve Portlar: Anakart üzerinde CPU soketi, RAM yuvaları, PCIe yuvaları (grafik kartları için) ve depolama birimleri için bağlantı noktaları bulunur. Çipset: Anakart üzerindeki çipset, işlemci ile diğer bileşenler arasındaki veri akışını yönetir ve işlemcinin tüm donanımlarla uyumlu çalışmasını sağlar. Genişleme Yuvaları: PCIe yuvaları, ekstra grafik kartları, ses kartları ve ağ kartları gibi bileşenlerin takılmasına olanak tanır. 4. Depolama Birimleri: a. Sabit Disk Sürücüsü (HDD - Hard Disk Drive): o İşlevi: HDD, bilgisayarın kalıcı depolama birimidir. Veriler manyetik plakalar üzerinde saklanır. İşletim sistemi, uygulamalar ve dosyalar burada depolanır. HDD'ler, büyük veri kapasiteleri sunar ancak mekanik yapıları nedeniyle SSD'lere göre daha yavaş veri erişimi sağlar. o Kapasiteleri: 500 GB, 1 TB, 2 TB ve üzeri kapasitelerde olabilir. o Avantajları: Büyük depolama alanları sunar, fiyat/performans oranı daha uygundur. b. Katı Hal Sürücüsü (SSD - Solid State Drive): o İşlevi: SSD'ler, mekanik parçalara sahip olmayan, flash bellek teknolojisi ile çalışan depolama birimleridir. HDD'lere göre çok daha hızlı veri okuma ve yazma performansı sunarlar. İşletim sistemi ve sık kullanılan uygulamalar genellikle SSD üzerine yüklenir. o Kapasiteleri: 128 GB, 256 GB, 512 GB, 1 TB ve üzeri. o Avantajları: Veri okuma/yazma hızı çok yüksektir, daha dayanıklı ve sessiz çalışır. c. NVMe SSD (Non-Volatile Memory Express): o İşlevi: NVMe SSD’ler, PCIe bağlantısı üzerinden çalışan ve geleneksel SATA SSD’lerden çok daha hızlı olan depolama birimleridir. Özellikle yüksek performans gerektiren uygulamalar ve oyunlar için tercih edilir. o Avantajları: Daha yüksek hızda veri aktarımı sağlar, büyük dosyaların işlenmesinde etkilidir. 5. Ekran Kartı (GPU - Graphics Processing Unit): o İşlevi: GPU, bilgisayardaki grafik işlemlerini gerçekleştiren birimdir. Görsellerin ve videoların ekrana aktarılmasında kritik rol oynar. Grafik yoğun uygulamalarda (oyunlar, 3D modelleme, video düzenleme) ayrık GPU'lar kullanılır. o Çeşitler: Entegre GPU: CPU'nun içine entegre edilen ve temel grafik işlemlerini gerçekleştiren grafik birimi. Günlük kullanım ve ofis işleri için uygundur. Ayrık GPU: NVIDIA veya AMD gibi üreticiler tarafından üretilen, yüksek performanslı grafik kartları. Özellikle oyun oynayanlar, grafik tasarımcılar ve video düzenleyiciler tarafından kullanılır. o Özellikleri: CUDA Çekirdekleri: Grafik işlemcinin paralel işlem yapabilme yeteneğini artıran çekirdekler (NVIDIA kartlarında bulunur). VRAM (Video RAM): Grafik kartının kendi belleğidir. Daha yüksek VRAM, daha yüksek çözünürlüklü görüntülerin ve büyük grafik dosyalarının işlenmesini sağlar. 6. Güç Kaynağı (PSU - Power Supply Unit): o İşlevi: Güç kaynağı, bilgisayarın tüm bileşenlerine elektrik sağlar. Bilgisayarın ihtiyacı olan doğru voltaj ve watt değerlerinde güç iletir. o Özellikleri: Bilgisayarın donanım bileşenlerine uygun bir güç kaynağı seçmek önemlidir. Özellikle yüksek performanslı grafik kartları ve güçlü işlemciler, daha fazla güç gerektirebilir. 7. Soğutma Sistemleri: o İşlevi: Bilgisayar bileşenleri, özellikle CPU ve GPU, işlem yaparken ısınır. Soğutma sistemleri, bu bileşenlerin aşırı ısınmasını engelleyerek sistemin stabil çalışmasını sağlar. o Çeşitler: Hava Soğutma: Fanlar kullanılarak bileşenler soğutulur. CPU ve GPU üzerinde genellikle hava soğutma sistemleri bulunur. Sıvı Soğutma: Sıvı soğutma, yüksek performans gerektiren sistemlerde kullanılır. Daha etkili bir soğutma sunar ve bileşenlerin aşırı ısınmasını önler. 8. Kasa (Chassis/Case): o İşlevi: Bilgisayar kasası, tüm bileşenlerin monte edildiği ve korunduğu yapıdır. Kasa, aynı zamanda soğutma sistemlerinin çalışmasını ve hava akışını sağlar. o Özellikleri: Boyut: ATX, Micro-ATX ve Mini-ITX gibi farklı boyut seçenekleri bulunur. Bu boyutlar, anakartın ve diğer bileşenlerin sığacağı alanı belirler. Soğutma ve Hava Akışı: Kasanın içinde fan yuvaları ve hava akışını düzenleyici yapılar bulunur. Bu, bileşenlerin soğutulması için gereklidir. 9. Çevre Birimleri: a. Klavye ve Fare: o İşlevi: Kullanıcı ile bilgisayar arasındaki etkileşimi sağlayan en temel giriş birimleridir. Klavye, metin girişini sağlar, fare ise ekrandaki imlecin kontrolünü gerçekleştirir. o Çeşitler: Mekanik Klavyeler: Her tuşun altında mekanik anahtarlar bulunur ve uzun ömürlüdür. Kablosuz Fare ve Klavyeler: Kablosuz olarak çalışan bu cihazlar, kablo dağınıklığını önler ve daha rahat kullanım sunar. b. Monitör: o İşlevi: Bilgisayarın işlediği verileri kullanıcıya görsel olarak sunan ekran birimidir. o Özellikleri: Çözünürlük: 1080p, 1440p, 4K gibi farklı çözünürlük seçenekleri, görüntü kalitesini belirler. Yenileme Hızı (Hz): Monitörün saniyede kaç kare gösterebildiğini ifade eder. Yüksek yenileme hızları (120Hz, 144Hz) oyunlar ve grafik işleme için idealdir. Bilgisayarın Çalışma Mantığı Bilgisayar, kullanıcı girdilerini alarak bunları işlemci aracılığıyla işler ve sonuçları bir çıkış birimi üzerinden kullanıcıya geri iletir. Bu süreci açıklamak için giriş-işlem-çıkış (input- process-output) modelini ve bilgisayarın temel bileşenlerinin nasıl etkileşime girdiğini anlamak önemlidir. 1. Giriş-İşlem-Çıkış Döngüsü (Input-Process- Output Cycle) Bu döngü, bilgisayarın çalışma sürecini üç temel aşamada açıklar: 1. Giriş (Input): o Tanım: Bilgisayar, kullanıcıdan veri veya komut alır. Giriş, klavye, fare, mikrofon, kamera, tarayıcı gibi çevre birimleri aracılığıyla yapılır. o Örnekler: Bir kullanıcı klavyeden bir metin yazar. Fare tıklaması ile bir simge seçilir. Bir kamera aracılığıyla görüntü alınır. Ses girişleri mikrofon yardımıyla bilgisayara aktarılır. o Giriş Verisinin Bilgisayara İletilmesi: Bu veri, bilgisayarın giriş birimlerinden anakart üzerinden işlemciye ve belleğe gönderilir. Giriş verisi, dijital sinyallere dönüştürülerek bilgisayarın işleyebileceği hale gelir. 2. İşlem (Processing): o Tanım: Bilgisayar, alınan girdiyi işleyerek anlamlı bir bilgi haline getirir. Bu işlem, işlemci (CPU) tarafından yapılır. o İşlemci (CPU) Rolü: Komutların İşlenmesi: İşlemci, giriş birimlerinden gelen veriyi alır ve komutlara göre işler. CPU, bellekte (RAM) depolanan verileri alarak çeşitli matematiksel ve mantıksal işlemler gerçekleştirir. Kontrol Birimi (CU - Control Unit): CPU'nun bu bölümü, işlemlerin sırasını düzenler ve komutların doğru bir şekilde yürütülmesini sağlar. Aritmetik Mantık Birimi (ALU - Arithmetic Logic Unit): Bu birim, tüm matematiksel hesaplamaları ve mantıksal karşılaştırmaları gerçekleştirir. Önbellek (Cache): İşlemci, sık kullanılan verileri daha hızlı erişebilmek için önbellek belleğinde saklar. Bu, işlem hızını artırır. o Veri İşleme Süreci: Girdi verisi, işlemciye gönderildikten sonra, işlemci bu veriyi RAM’deki program kodlarına göre işler. Örneğin, bir matematiksel işlem yapılacaksa, işlemci veriyi alır, hesaplar ve sonucu geçici olarak RAM’e geri yazar. Bir web sayfası açıldığında, işlemci, internetten gelen verileri işler ve tarayıcı aracılığıyla görüntüler. o Örnek: Bir kullanıcı, klavyede bir hesaplama işlemi girdiğinde (örneğin 5 + 3), işlemci bu girdiyi işler ve sonucu (8) üretir. 3. Çıkış (Output): o Tanım: İşlemci tarafından işlenen verinin sonuçları bir çıkış birimine (ekran, yazıcı, hoparlör vb.) iletilir ve kullanıcıya sunulur. o Çıkış Birimleri: Monitör (Ekran): Bilgisayarda işlenen veriler, görsel olarak ekranda gösterilir. Örneğin, bir yazı yazıldığında bu yazı monitörde görünür. Yazıcı: İşlenen veriler, kağıt üzerine yazdırılabilir. Hoparlör: Ses dosyaları hoparlör aracılığıyla ses olarak kullanıcıya iletilir. o Örnek: Bir matematiksel işlem yapıldıktan sonra, sonuç ekranda gösterilir. Bir müzik dosyası işlendikten sonra hoparlörden duyulur. 2. İşlemcinin Çalışma Yapısı İşlemci (CPU), bir bilgisayardaki en kritik bileşenlerden biridir ve tüm işleyişi yönlendirir. Aşağıda işlemcinin ana bileşenleri ve işleyişi açıklanmaktadır. 1. Kontrol Birimi (CU - Control Unit): o Görevi: Kontrol birimi, bilgisayarın tüm bileşenlerini koordine eder. Girdiyi alır, işlemciye iletir ve çıkışın doğru bir şekilde yapılmasını sağlar. Bilgisayarın içindeki veri ve komut akışını yönlendirir. o Komut Seti Yönetimi: İşlemciye gelen her komut, kontrol birimi tarafından alınır ve komutun hangi sırayla işleneceği belirlenir. Bu süreç, programların düzgün çalışmasını sağlar. 2. Aritmetik ve Mantık Birimi (ALU - Arithmetic Logic Unit): o Görevi: Bilgisayarın aritmetik (toplama, çıkarma, çarpma, bölme gibi) ve mantık (eşittir, büyük, küçük gibi) işlemlerini gerçekleştirir. o Matematiksel İşlemler: Tüm matematiksel hesaplamalar bu birimde yapılır. Örneğin, kullanıcı 5 + 3 işlemini girerse, bu işlem ALU’da gerçekleştirilir. o Mantık Operatörleri: Karşılaştırma işlemleri, koşul kontrolü gibi işlemler (örneğin, bir değerin diğerine eşit olup olmadığını kontrol etmek) ALU tarafından yapılır. 3. Önbellek (Cache): o Görevi: İşlemcinin sıkça kullandığı verileri geçici olarak saklayarak işlem süresini hızlandırır. Önbellek belleği, RAM'den daha hızlı çalışır ve işlemcinin sıkça başvurduğu verilere çok daha hızlı ulaşmasını sağlar. o Seviye-1 (L1) ve Seviye-2 (L2) Önbellekler: Genellikle işlemci içinde bulunan bu önbellek türleri, işlemciye çok yakın yerleştirilmiştir. L1 en hızlıdır, L2 biraz daha yavaştır ancak daha geniş kapasiteye sahiptir. 3. Bellek ve Depolama İlişkisi Bilgisayarın bellek ve depolama sistemleri, veri işleme sürecinde önemli bir rol oynar. Bu iki bileşen arasındaki farkları ve etkileşimlerini anlamak, bilgisayarın çalışma mantığını kavramak açısından önemlidir. 1. RAM (Rastgele Erişimli Bellek): o Görevi: RAM, işlemcinin aktif olarak kullandığı verilere hızlı bir şekilde erişmesini sağlar. RAM, geçici bir depolama birimidir ve bilgisayar kapandığında bu veriler silinir. o İşlev: Programlar ve veriler, işlemci tarafından işlenmeden önce RAM’e yüklenir. RAM ne kadar büyükse, bilgisayar aynı anda o kadar fazla görevi (çoklu görev) işleyebilir. o Hızlı Erişim: RAM, sabit diske göre çok daha hızlıdır. Bu nedenle, işletim sistemi, açık uygulamalar ve aktif veriler RAM’de tutulur. 2. Sabit Disk (HDD) ve SSD (Solid State Disk): o Görevi: Sabit disk ve SSD, bilgisayarın kalıcı depolama birimleridir. Bilgisayar kapansa bile veriler burada saklanır. o İşlev: İşletim sistemi, uygulamalar, dosyalar ve diğer tüm veriler HDD veya SSD’de depolanır. İşlemci, bir veriye ihtiyaç duyduğunda ilk olarak RAM’e yüklenir, ancak verinin depolandığı ana yer sabit disk veya SSD’dir. o HDD ile SSD Arasındaki Fark: SSD’ler, HDD’lere göre çok daha hızlı veri okuma ve yazma hızına sahiptir, bu da bilgisayarın genel performansını artırır. 4. Veri Akışı: Veri Yolu (Bus): Veri yolu, işlemci, RAM ve diğer bileşenler arasında veri transferini sağlayan elektriksel bir yoldur. Bilgisayarın her parçası, veri yolunu kullanarak iletişim kurar. Üç temel veri yolu vardır: Adres Yolu (Address Bus): Verilerin nerede depolandığını belirtir. Veri Yolu (Data Bus): Verinin kendisini taşır. Kontrol Yolu (Control Bus): Verinin nasıl işleneceğini kontrol eder. İşletim Sistemleri (Operating Systems) Nedir? İşletim sistemi (OS), bilgisayar donanımını yöneten ve bilgisayardaki tüm yazılımların donanımla etkileşimde bulunmasını sağlayan yazılımdır. Kullanıcıların programları çalıştırmasına, donanım kaynaklarını yönetmesine ve bilgisayarla etkileşim kurmasına olanak tanır. İşletim sistemi, hem kullanıcı ile bilgisayar donanımı arasında bir köprü görevi görür hem de bilgisayardaki tüm işlemleri düzenler. İşletim Sistemlerinin Temel Görevleri 1. Donanım Yönetimi: o İşletim sistemi, bilgisayardaki tüm donanım bileşenlerini yönetir. İşlemci, bellek (RAM), depolama birimleri (HDD/SSD), giriş-çıkış birimleri (klavye, fare, yazıcı, monitör) ve diğer tüm donanımların sorunsuz bir şekilde çalışmasını sağlar. o İşletim sistemi, donanım sürücülerini (drivers) kullanarak bu bileşenlerin çalışmasını koordine eder ve donanım ile yazılımlar arasındaki veri alışverişini düzenler. 2. Bellek Yönetimi: o İşletim sistemi, RAM’in verimli kullanılmasını sağlar. Çalışan programlar ve işlemler arasındaki belleğin nasıl paylaşılacağını yönetir. Bellek yönetimi sayesinde aynı anda birden fazla program çalıştırılabilir (multitasking). o Sanal Bellek (Virtual Memory): Eğer RAM yeterli değilse, işletim sistemi sabit diski kullanarak sanal bellek oluşturur ve verileri geçici olarak buraya yazar. 3. İşlemci Yönetimi (CPU Scheduling): o İşletim sistemi, işlemcinin (CPU) kaynaklarını yönetir ve aynı anda çalışan programların işlemciyi nasıl kullanacağını belirler. o Çoklu Görev Yürütme (Multitasking): İşletim sistemi, işlemcinin aynı anda birden fazla işlemi gerçekleştirebilmesi için görevleri sıraya koyar ve her işlem için belirli bir süre işlemciyi kullanmalarını sağlar. 4. Dosya Sistemi Yönetimi: o İşletim sistemi, dosya ve klasörlerin nasıl organize edileceğini ve saklanacağını belirler. Dosya sistemleri (NTFS, FAT32, ext4 vb.) verilerin sabit disk, SSD veya diğer depolama birimlerinde nasıl yapılandırılacağını tanımlar. o Özellikler: Dosya ve klasörleri oluşturma, silme, yeniden adlandırma. Dosyalara ve klasörlere erişim izinlerini düzenleme (okuma, yazma, çalıştırma). 5. Giriş-Çıkış Yönetimi: o İşletim sistemi, bilgisayara bağlı giriş (klavye, fare, kamera vb.) ve çıkış birimlerini (ekran, yazıcı, hoparlör vb.) yönetir. Girdi cihazlarından gelen verileri işler ve çıktı cihazlarına gönderilecek verileri düzenler. o Sürücüler (Drivers): Giriş ve çıkış birimlerinin işletim sistemiyle uyumlu çalışabilmesi için donanım sürücülerini kullanır. Bu sürücüler, donanım ve işletim sistemi arasında bir köprü görevi görür. 6. Kullanıcı Arayüzü (User Interface): o İşletim sistemi, kullanıcıya bilgisayarla etkileşimde bulunması için bir arayüz sağlar. Bu arayüz, grafiksel kullanıcı arayüzü (GUI) veya komut satırı arayüzü (CLI) olabilir. o Grafiksel Kullanıcı Arayüzü (GUI): Kullanıcıların fare ve klavye kullanarak pencereleri, menüleri ve simgeleri tıklayarak bilgisayarla etkileşim kurmasını sağlar (örneğin, Windows, macOS). o Komut Satırı Arayüzü (CLI): Kullanıcıların metin komutları yazarak bilgisayarla etkileşim kurduğu arayüzdür (örneğin, Linux terminali, Windows CMD). İşletim Sistemlerinin Bileşenleri 1. Çekirdek (Kernel): o İşlevi: Çekirdek, işletim sisteminin en temel bileşenidir. Donanım ve yazılımlar arasındaki etkileşimi sağlar. Bilgisayardaki tüm kaynakların (işlemci, bellek, giriş-çıkış aygıtları) yönetimini üstlenir. o Monolitik Çekirdek: Tüm işlevlerin tek bir yerde toplandığı çekirdek yapısıdır (örneğin, Linux). o Mikroçekirdek (Microkernel): İşlevlerin modüllere ayrıldığı ve sadece temel işlevlerin çekirdekte tutulduğu yapıdır (örneğin, Minix). 2. Sistem Çağrıları (System Calls): o İşlevi: Yazılım ve işletim sistemi çekirdeği arasında köprü görevi görür. Programlar, donanım kaynaklarına erişim sağlamak veya belirli bir işlem yapmak için sistem çağrılarını kullanır (örneğin, bir dosyayı açma veya kapatma işlemi). 3. Sürücüler (Device Drivers): o İşlevi: İşletim sistemi ile donanım aygıtları arasında iletişimi sağlayan yazılımlardır. Her donanımın işletim sistemi ile uyumlu çalışabilmesi için kendi sürücüsü gereklidir. o Örnekler: Grafik kartı sürücüleri, ses kartı sürücüleri, yazıcı sürücüleri. 4. Dosya Sistemi (File System): o İşlevi: Dosyaların nasıl saklandığını, erişildiğini ve organize edildiğini belirler. Dosya sistemi, sabit disk, SSD veya diğer depolama birimlerinde veri organizasyonu sağlar. o Dosya Sistem Türleri: NTFS (New Technology File System): Windows işletim sistemlerinde kullanılan gelişmiş bir dosya sistemi. FAT32 (File Allocation Table): Daha eski ve yaygın bir dosya sistemi, USB belleklerde sıkça kullanılır. ext4: Linux tabanlı işletim sistemlerinde yaygın olarak kullanılan dosya sistemi. İşletim Sistemi Türleri 1. Tek Kullanıcılı ve Çok Kullanıcılı İşletim Sistemleri: o Tek Kullanıcılı İşletim Sistemi: Aynı anda sadece bir kullanıcıya hizmet verebilir. Çoğu masaüstü bilgisayarlar ve dizüstü bilgisayarlar için kullanılan işletim sistemleri bu kategoriye girer (örneğin, Windows 10, macOS). o Çok Kullanıcılı İşletim Sistemi: Aynı anda birden fazla kullanıcıya hizmet verebilir. Sunucu işletim sistemleri ve ana bilgisayarlarda kullanılır (örneğin, Linux, Unix). 2. Masaüstü İşletim Sistemleri: o Windows: Microsoft tarafından geliştirilen ve en yaygın kullanılan masaüstü işletim sistemidir. Kullanıcı dostu bir arayüze sahiptir ve geniş uygulama desteği sunar. o macOS: Apple tarafından geliştirilen, özellikle Mac bilgisayarlar için optimize edilmiş işletim sistemidir. Tasarım ve medya üretimi alanında sıklıkla tercih edilir. o Linux: Açık kaynaklı bir işletim sistemidir. Birçok farklı dağıtımı vardır (örneğin, Ubuntu, Fedora, Debian). Esnekliği ve güvenliği ile sunucu ve masaüstü sistemlerinde kullanılır. 3. Mobil İşletim Sistemleri: o Android: Google tarafından geliştirilen açık kaynaklı mobil işletim sistemidir. Dünya genelinde en yaygın kullanılan mobil işletim sistemidir ve geniş uygulama desteği sunar. o iOS: Apple tarafından geliştirilen mobil işletim sistemidir. iPhone ve iPad cihazlarında kullanılır. Kapalı bir ekosisteme sahiptir ve güvenlik açısından yüksek seviyede koruma sunar. 4. Sunucu İşletim Sistemleri: o Linux (Özellikle Ubuntu Server, CentOS): Sunucular için yaygın olarak tercih edilen işletim sistemidir. Güçlü güvenlik özellikleri ve düşük kaynak kullanımı sunar. o Windows Server: Microsoft'un sunucular için geliştirdiği işletim sistemi. Kurumsal ortamlarda ve büyük ağ sistemlerinde sıkça kullanılır. 5. Gömülü İşletim Sistemleri: o İşlevi: Gömülü sistemlerde (örneğin, IoT cihazları, araç kontrol sistemleri) kullanılan işletim sistemleridir. Bu sistemler, belirli bir görevi yerine getirmek üzere optimize edilmiştir. Bellek ve kaynak kullanımı açısından çok verimlidir. o Örnekler: FreeRTOS, VxWorks, Embedded Linux. İşletim Sistemlerinin Avantajları ve Dezavantajları 1. Windows: o Avantajları: Geniş yazılım desteği ve oyunlar için optimize edilmiş. Kullanıcı dostu arayüz ve geniş donanım uyumluluğu. o Dezavantajları: Lisans maliyetleri yüksektir. Virüs ve zararlı yazılımlara karşı daha savunmasızdır. 2. macOS: o Avantajları: Tasarım ve medya üretimi için optimize edilmiş. Yüksek güvenlik ve kapalı ekosistem. o Dezavantajları: Yüksek donanım maliyetleri. Yazılım seçenekleri Windows'a göre daha sınırlıdır. 3. Linux: o Avantajları: Açık kaynaklı ve ücretsizdir. Esneklik ve özelleştirilebilirlik. Sunucular ve güvenlik açısından güçlü. o Dezavantajları: Masaüstü kullanıcıları için yazılım seçenekleri sınırlı olabilir. Kullanıcı dostu olmayabilir; bazı dağıtımlar komut satırı bilgisi gerektirir.