Zdrowie Publiczne i Promocja Zdrowia

Nauka i sztuka zapobiegania chorobie, wydłużania życia oraz promowania zdrowia poprzez zorganizowane wysiłki społeczeństwa.

Okres zmniejszenia chorób zakaźnych dzięki higienie, szczepieniom i antybiotykom.

Skupienie na chorobach przewlekłych, np. cukrzycy i chorobach serca, związanych z trybem życia i starzeniem się.

Patologiczny proces odwapnienia szkliwa i rozpadu zębów.

Stabilne i odporne na kwasy formy hydroksyapatytów, które powstają pod wpływem fluoru.

Endogenny - fluorkowanie soli, mąki, wody; egzogenny - pędzlowanie, szczotkowanie zębów, płukanie.

Systematyczny wzrost liczby ludności świata, rosnąca proporcja ludzi w starszych grupach wieku oraz wzrost skali procesów migracyjnych

Rosnące zanieczyszczenie środowiska w miastach i pogarszające się warunki ekologiczne na wsi, w kontekście urbanizacji

Globalizacja rynków, wolny handel, prywatyzacja, wzrost firm międzynarodowych.

Zwiększające się rozwarstwienie bogactwa, więcej ludzi żyje poniżej granicy ubóstwa, zarówno w krajach rozwiniętych, jak i rozwijających się.

Niski dochód, ubóstwo, brak zatrudnienia, złe warunki mieszkaniowe i pracy, niski poziom wykształcenia, brak autorytetu społecznego wpływają negatywnie na zdrowie.

Wykluczenie społeczne, brak wsparcia, słaba kondycja psychofizyczna, poczucie zagrożenia, niska samoocena i brak możliwości regeneracji wpływają negatywnie na zdrowie.

Palenie tytoniu, zła dieta, brak aktywności fizycznej, nadużywanie leków, alkoholu i narkotyków.

Choroby jak nadciśnienie, wysoki cholesterol, cukrzyca oraz czynniki związane ze stresem i krzepliwością krwi.

Przeobrażenia w społeczności lokalnych, opiece społecznej i świadomości praw człowieka, w tym praw do opieki zdrowotnej.

Szybki rozwój technologii w informatyce, elektronice i telekomunikacji.

Najważniejsza część nowoczesnego zdrowia publicznego skupiająca się na nauce, wzmacnianiu i podtrzymywaniu pozytywnych zachowań zdrowotnych. Obejmuje wiele aspektów i problemów rozwiązywanych na różnych poziomach organizacyjnych.

Edukacja zdrowotna pomaga złagodzić przebieg przewlekłych chorób, spowalniać ich postęp i zmniejszać powikłania. Poprawia stan zdrowia, jakość życia i satysfakcję z opieki medycznej, a także zmniejsza koszty opieki zdrowia.

Choroba zakaźna wyeradykowana przez WHO w latach 70-tych.

Choroba wirusowa (HIV - wirus niedoboru odporności), charakteryzująca się osłabieniem układu odpornościowego. Terapia antyretrowirusowa (ART) hamuje rozwój wirusa, ale go nie leczy.

Niebezpieczne choroby zakaźne dla dorosłych.

Leczenie wirusa HIV, które hamuje jego rozwój, lecz go nie wylecza.

Ostrożność w kontaktach seksualnych, sterylne narzędzia podczas zabiegów medycznych i kosmetycznych, unikanie niewłaściwego użycia strzykawek.

Choroby przenoszone drogą zakaźną, np. przez kontakt z osobą chore, zakażoną krwią lub przez powietrze.

Aparat zawieszeniowy zęba, składający się z dziąsła, cementu korzeniowego, kości wyrostka zębodołowego i ozębnej.

Twarda tkanka pokrywająca korzeń zęba, zapewniająca jego połączenie z ozębną.

Kość, w której tkwi korzeń zęba, zapewniając jego stabilność.

Włókna łączące cement korzeniowy z kością wyrostka zębodołowego, przez które przechodzą naczynia krwionośne i nerwy.

Zapalenie tkanek przyzębia, wywołane głównie przez bakterie, prowadzące do rozpadu ozębnej, zaniku kości i utraty zębów.

Zapalenie może prowadzić do przedostania się bakterii i toksyn do krwioobiegu, uszkadzając śródbłonek naczyń i sprzyjając odkładaniu cholesterolu. To zwiększa ryzyko chorób serca i naczyń, takich jak zawał serca i udar mózgu.

Ubezpieczeniowy (model Bismarcka), opiera się na składkach odprowadzanych przez osoby ubezpieczone.

Model finansowania budżetowego, finansowany z podatków. Posiada system gatekeeping, gdzie lekarze pierwszego kontaktu kontrolują dostęp do specjalistycznych usług.