Zarządzanie kryzysem w organizacji

Stan, w którym organizacja napotyka na poważne problemy, które zagrażają jej funkcjonowaniu. Może być spowodowany różnymi czynnikami, takimi jak kryzys finansowy, utrata reputacji, problemy prawne, naturalne katastrofy.

Zdarzenie, które może mieć negatywne skutki dla organizacji, takie jak utrata produkcji, klientów lub pracowników. Może również negatywnie wpływać na finanse, reputację oraz strategię firmy.

Punkt zwrotny w jakimkolwiek procesie, który oznacza zmianę. Jest to moment, w którym podejmowane są kluczowe decyzje, które wpływają na przyszłość organizacji.

Stan mentalny, w którym osoby doświadczają silnego stresu, negatywnych emocji, takich jak strach, niepewność, poczucie bezradności, a także objawów fizycznych.

Potrzeba natychmiastowego działania, aby poradzić sobie z kryzysem, zminimalizować jego negatywne skutki i odnowić funkcjonowanie organizacji.

Proces identyfikacji wydarzeń, które mogą zagrozić organizacji, aby móc się na nie przygotować i stworzyć plan działania.

Sytuacja, w której zdrowie i życie są zagrożone. Może być wywołana chorobami, urazami, zatruciami, oparzeniami, odmrożeniami.

Sytuacja, w której środowisko naturalne jest zagrożone. Może być spowodowana katastrofami, wyciekami toksycznych substancji, przemytem odpadów.

Sytuacja, w której system gospodarczy jest zagrożony. Może być spowodowana zmianami na rynku, błędami w zarządzaniu finansami, brakiem strategii marketingowej.

Sytuacja, w której system społeczny jest zagrożony. Może być spowodowana klęskami żywiołowymi, masowymi zwolnieniami, katastrofami.

Sytuacja, w której działanie organizacji jest zagrożone z powodu czynników zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych.

Sytuacja, w której organizacja napotyka trudności w realizacji swoich celów i zarządzaniu zasobami. Często określany jako "trudności przejściowe".

Sytuacja, w której organizacja napotyka poważne trudności w funkcjonowaniu, które zagrażają jej istnieniu.

Sytuacja, w której organizacja stoi w obliczu poważnych wyzwań w sferze politycznej lub militarnej.

Faza zarządzania kryzysowego, w której organizacja koncentruje się na identyfikacji i ocenie potencjalnych zagrożeń, które mogą mieć negatywny wpływ na jej działalność.

Analiza, która pomaga zidentyfikować zarówno silne i słabe strony organizacji, jak i zewnętrzne szanse i zagrożenia, które mogą wpłynąć na jej sytuację w kontekście kryzysu.

Okres, w którym organizacja przygotowuje się do zarządzania potencjalnym kryzysem, tworząc plany i procedury, szkoląc personel oraz gromadząc niezbędne zasoby.

Dokument określający kroki, które należy podjąć w przypadku wystąpienia określonego rodzaju kryzysu.

Okres, w którym organizacja podejmuje bezpośrednie działania w celu opanowania kryzysu, minimalizując jego skutki i zapewniając bezpieczeństwo ludziom i majątkowi.

Działania podejmowane po ustaniu kryzysu, mające na celu przywrócenie organizacji do stanu sprzed kryzysu, naprawienie szkód i wdrożenie środków zapobiegawczych.

Procedury i działania mające na celu zapewnienie bezpieczeństwa i ochrony ludności w przypadku wystąpienia zagrożenia.

Proces oceny i analizy wydarzeń kryzysowych, który pomaga w doskonaleniu strategii zarządzania kryzysowego i zapobieganiu podobnym sytuacjom w przyszłości.

Faza rozwoju organizacji, w której głównym wyzwaniem jest rozwijanie kreatywności i innowacyjności. Charakteryzuje się małymi rozmiarami organizacji i skupieniem na tworzeniu nowych produktów lub usług.

Faza rozwoju organizacji, w której głównym wyzwaniem jest efektywne kierowanie i zarządzanie pracownikami. Charakteryzuje się rozrostem organizacji i potrzebą wdrażania struktur zarządzania.

Faza rozwoju organizacji, w której głównym wyzwaniem jest delegowanie uprawnień i odpowiedzialności. Charakteryzuje się rozrostem organizacji i potrzebą decentralizacji.

Faza rozwoju organizacji, w której głównym wyzwaniem jest skuteczna koordynacja działań. Charakteryzuje się rozrostem organizacji i potrzebą optymalizacji procesów biznesowych.

Faza rozwoju organizacji, w której głównym wyzwaniem jest poszukiwanie sposobów na dalszy rozwój poprzez współpracę z innymi podmiotami. Charakteryzuje się dojrzałością organizacji i poszukiwaniem nowych możliwości.

Kryzys, który pojawia się w momencie, gdy organizacja osiąga dojrzałość. Związany jest z potrzebą dostosowania działań do dynamicznego otoczenia i zmianami w preferencjach klientów. Może objawiać się stagnacją, spadkiem rentowności, utraceniem konkurencyjności, czy brakiem pomysłów na rozwój.

Kryzys, który pojawia się podczas prób wdrożenia biurokracji. Związany jest z wzrostem złożoności organizacji, brakiem elastyczności, nadmierną regulacją, a także z problemami w podejmowaniu decyzji.

Kryzys, który pojawia się w momencie, gdy organizacja ma problemy z kontrolą nad swoimi zasobami i procesami. Może wynikać z rozwoju organizacji, zwiększenia złożoności działań, lub braku skoordynowanych systemów kontroli.

Proces zarządzania kryzysem rozpoczyna się od przygotowania organizacji na różne sytuacje kryzysowe. To obejmuje identyfikację potencjalnych zagrożeń i utworzenie planów działań w przypadku ich wystąpienia.

Kluczowe jest stworzenie i zastosowanie metod postępowania na wszystkich etapach zarządzania kryzysem. Każdy etap wymaga odmiennych działań, od identyfikacji zagrożeń po powrót do normy po kryzysie.

Aby skutecznie zarządzać kryzysem, ważne jest dokładne poznanie czynników wewnętrznych i zewnętrznych, które mogą wpływać na organizację - takich jak organizacja, technologia, ludzie, kultura, informacje i finanse.

Zarządzanie kryzysem obejmuje szeroki zakres interesariuszy - nie tylko pracowników, ale również udziałowców, klientów, dostawców i innych podmiotów zaangażowanych w działalność firmy.

Zarządzanie kryzysem to część większego obrazu - zarządzania organizacją. Obejmuje zarówno zarządzanie procesem funkcjonowania firmy, jak i jej rozwoju.

Zarządzanie kryzysem obejmuje trzy główne etapy: zarządzanie przedkryzysowe, zarządzanie w kryzysie i zarządzanie wychodzeniem z kryzysu.

W zarządzaniu w kryzysie kluczowe jest podejmowanie szybkich i skutecznych decyzji, aby rozwiązać problem i zminimalizować negatywne skutki.

W zarządzaniu kryzysem istotne jest nie tylko rozwiązanie konkretnego problemu, ale także stymulacja zmian w organizacji, aby zapobiec podobnym sytuacjom w przyszłości.

Pozytywne myślenie i postawa, która pozwala wykorzystywać informacje do skutecznych zmian. Obejmuje energię życiową, entuzjazm, optymizm, empatię i ciepło, które przyciąga ludzi.

Zdolność rozwiązywania problemów i traktowania ich jako wyzwań. Oznacza kreatywne podejście i poszukiwanie innowacyjnych rozwiązań.

Ciągłe uczenie się i rozwój w różnych obszarach życia: fizycznym, emocjonalnym, umysłowym i duchowym.

Zdolność do rozpoznawania sytuacji i odczuwania ich bez konkretnych danych. Intuicja pomaga podejmować decyzje na podstawie przeczucia.

Liderzy wierzą, że pracownicy zaakceptują zmianę, jeśli zrozumieją jej logikę. Komunikacja w formie oficjalnych dokumentów jest kluczowa.

Liderzy wierzą, że zmiany są akceptowane dzięki komunikacji opartej na symbolach. Zmiana sama w sobie inspiruje do działania.

Liderzy wierzą, że pracownicy nie są chętni do zmian. Budują plan zmian razem ze specjalistami, uwzględniając ograniczenia czasowe i finansowe.

Lider czwartego poziomu ma najlepsze kompetencje do przeprowadzenia zmian w organizacji. Posiada wysoki poziom zaangażowania i kompetencji.