Vrouwelijk Voortplantingsstelsel en Verschillen

De eierstokken of ovaria zijn de vrouwelijke gonaden, en produceren zowel eicellen (oöcyten) als geslachtshormonen (oestrogeen & progesteron).

De twee eileiders of oviducten (soms ook wel salpinx, tuba uterina of Fallopian Tube genoemd) verbinden de ovaria met de uterus. Hier vindt bevruchting plaats en worden de eicellen naar de uterus getransporteerd.

Een Y-vormig, hol, gespierd orgaan dat de oviducten verbindt met de cervix, waar het groeiende embryo zich eerst rondzweeft en vervolgens innestelt.

De cervix of baarmoederhals is een gespierde klep die de baarmoeder afschermt van de buitenwereld en een belangrijke barrière vormt tijdens de dracht.

Een buisvormig orgaan dat zich bevindt tussen de baarmoederhals en de vulva. Het ontvangt de penis tijdens de paring, fungeert als geboortekanaal en laat urine naar buiten toe.

Het uitwendig zichtbare deel van het vrouwelijk voortplantingsstelsel dat de opening van de vagina beschermt. Het bevat de clitoris.

Het infundibulum is het trechtervormige uiteinde van de oviduct, dat de vrijgekomen eicel opvangt tijdens de ovulatie.

De ampulla is het deel van de oviduct waar bevruchting plaatsvindt.

De isthmus is het meest caudale deel van de oviduct en dient als spermareservoir, waar spermacellen kunnen overleven en wachten op de komst van een rijpe eicel.

Een type baarmoeder met twee gescheiden baarmoederhoornen en twee gescheiden cervicale kanalen, die verbonden zijn met één gemeenschappelijk vaginaal kanaal. Voorkomend bij konijnen.

Een type baarmoeder met twee baarmoederhoornen en een (klein) baarmoederlichaam. De mate van versmelting van de baarmoederhoornen is diersoortafhankelijk.

Een type baarmoeder met volledige versmelting van de baarmoederhoornen tot enkel een baarmoederlichaam, zoals bij primaten.

Het klierrijke endometrium is de binnenbekleding van de baarmoeder en is verantwoordelijk voor het afscheiden van stoffen die de embryo-ontwikkeling bevorderen.

Het myometrium is de spierlaag van de baarmoeder, belangrijk voor de motiliteit (contractie) van de baarmoeder. Het helpt het sperma bewegen en de foetus uit te persen.

Het perimetrium is de dunne, buitenste laag van de baarmoeder, die bedekt wordt door het peritoneum.

Bij de meeste zoogdieren is er slechts één functioneel ovarium en oviduct aanwezig, meestal de linkerkant.

De ovulatie bij vogels is het vrijkomen van de eicel samen met de dooier, omgeven door het vitelliene membraan.

De oviduct van vogels kan opgedeeld worden in vijf onderdelen: infundibulum, magnum, ishtmus, uterus en vagina.

Het infundibulum is het eerste deel van de oviduct waar de ovulerende eicel terechtkomt en waar bevruchting kan plaatsvinden.

Het magnum is het langste deel van de oviduct, waar het eiwit of albumen aan het ei wordt toegevoegd.

De isthmus is het deel van de oviduct waar het binnenste en buitenste schaalvlies aan het ei wordt toegevoegd.

De uterus of schaalklier is het deel van de oviduct waar de eischaal wordt toegevoegd.

De vagina is het laatste deel van de oviduct waar een beschermlaag op de schaal wordt gelegd.

De cloaca is een holle zakachtige structuur die zich aan het einde van het spijsverteringsstelsel bevindt en fungeert als een gemeenschappelijke opening voor afvalstoffen en reproductieve functies.

De meeste reptielen zijn ovipaar, wat betekent dat ze eieren leggen.

Vivipare reptielen zijn levendbarend, wat betekent dat hun embryo's zich binnen het lichaam van het vrouwtje ontwikkelen en levend worden geboren.

Ovovivipare reptielen broeden hun eieren intern uit totdat ze bijna klaar zijn om uit te komen.