تست نرم افزار و ابزارهای آن

تست نرم افزار یکی از مراحل مهم توسعه نرم افزار است که اطمینان می دهد نرم افزار مطابق با نیاز کاربران و مشخصات طراحی شده عمل می کند.
ابزارهای تست نرم افزار به متخصصان کمک می کنند فرآیند تست را به صورت کارآمدتر و دقیق تر انجام دهند.
ابزارهای تست به دو دسته کلی تست دستی و تست اتوماتیک تقسیم می شوند.

تست دستی فرآیندی است که در آن یک فرد (تستر یا مهندس کیفیت نرم افزار) عملکرد نرم افزار را بر اساس سناریوهای تست بررسی می کند.
تستر به صورت دستی عملکردهای نرم افزار را بررسی و اشکالات را شناسایی می کند.

برنامه ریزی و آماده سازی تست ها: تستر از مستندات نرم افزار و نیازمندی های کاربر برای نوشتن سناریوهای تست استفاده می کند. سناریوهای تست شامل ورودی ها، عملیات و خروجی های مورد انتظار هستند.
اجرای تست ها: تستر به صورت دستی سناریوهای تست را اجرا کرده و مشاهده می کند که آیا عملکرد نرم افزار مطابق با نیازمندی ها است یا خیر. تمامی یافته ها و خطاها در گزارش های تست ثبت می شوند.
گزارش گیری از نتایج: تستر تمامی خطاها و مشکلات را ثبت و گزارشی جامع شامل جزئیات خطاها، اقدامات لازم برای رفع آنها و اولویت بندی مشکلات را تهیه می کند.

تست خودکار از ابزارهای نرم افزاری برای اجرای خودکار تست ها استفاده می کند.
کدهای تست از پیش نوشته شده و ابزارهای تست خودکار بدون دخالت دستی تستر، تست ها را اجرا می کنند.
این روش برای تست های تکراری و بزرگ با نیاز به سرعت و دقت بالا بسیار مفید است.

انتخاب ابزار تست خودکار: برای انواع مختلف تست (یعنی واحد، یکپارچه سازی یا عملکرد)، ابزار مناسب انتخاب می شود.
نوشتن اسکریپت های تست: برنامه نویسان اسکریپت هایی برای انجام تست ها می نویسند. این اسکریپت ها شامل مراحل و ورودی های مختلف هستند.
اجرای تست خودکار: ابزار تست خودکار، اسکریپت های تست را اجرا و نتایج را جمع آوری و تحلیل می کند.
گزارش گیری از نتایج: نتایج تست ها به صورت خودکار گزارش می شوند. در صورتی که مشکلی پیدا شود، تستر یا برنامه نویس می تواند بلافاصله اقدام به رفع آن کند.

کاهش زمان تست ها (اجرا خودکار).
افزایش دقت تست ها (بدون خطای انسانی در تست های تکراری).
امکان اجرای تست های پیچیده (شبیه سازی شرایط خاص، مانند فشار بالا یا حجم داده زیاد).

JIRA: ابزاری برای مدیریت پروژه ها، برنامه ریزی، پیگیری، گزارش خطاها و پیگیری مشکلات. معمولاً با ابزارهای دیگر مانند Xray برای تست ترکیبی استفاده می شود.
TestRail: برای مدیریت تست ها، برنامه ریزی سناریوهای تست، گزارش گیری از نتایج و پیگیری عملکرد استفاده می شود.
Bugzilla: ابزاری منبع باز برای گزارش خطاها و پیگیری مشکلات نرم افزار.

Selenium: برای تست خودکار اپلیکیشن های وب استفاده می شود.
JUnit: فریم ورک تست واحد برای زبان Java.
Appium: برای تست اپلیکیشن های موبایل (iOS و Android).
TestComplete: برای تست اپلیکیشن های دسکتاپ، وب و موبایل
LoadRunner: برای شبیه سازی تعداد زیادی کاربر و ارزیابی عملکرد سیستم.
Postman: برای تست APIها استفاده می شود. درخواست های HTTP ارسال و پاسخ ها تحلیل می شوند.

ویژگی	تست دستی	تست خودکار
هزینه اولیه	کم	بالا
زمان	طولانی تر	سریع تر
دقت	کمتر در تست های تکراری	بیشتر در تست های تکراری
انعطاف پذیری	بیشتر	کمتر
مناسب برای	تست های نیازمند تعامل انسانی	تست های تکراری، تست های واحد ، تست های عملکرد

تست واحد به تست واحدهای کوچک و مجزایی از یک نرم افزار مانند یک تابع، متد یا کلاس اشاره دارد. بررسی صحت عملکرد یک واحد از کد، هدف این نوع تست است.
تست یکپارچگی بررسی نحوه تعامل بین دو یا چند واحد از یک سیستم است. در این نوع تست، اجزای مختلف نرم افزار به صورت یکپارچه آزمایش می شوند.

تابعی به نام sum وجود دارد که دو عدد را می گیرد و مجموع آنها را بر می گرداند.
تست واحد می تواند بررسی کند که آیا تابع برای ورودی های مختلف نتیجه درستی بر می گرداند یا خیر.

فرض کنید سیستمی برای پرداخت آنلاین با سه جزء (فرم پرداخت، API پرداخت و پایگاه داده برای ذخیره تراکنش ها) دارید.
تست یکپارچگی بررسی می کند که اطلاعات به درستی از فرم به API ارسال شده و اطلاعات درست در پایگاه داده ذخیره شده اند.