Psychologie: Testen en Diagnostiek

Psychodiagnostiek is het vaststellen en beschrijven van psychologische eigenschappen en processen bij een individu. Het behelst het gebruik van psychologische methoden zoals testen, observaties en gesprekken om inzicht te krijgen in de manier waarop iemand denkt, voelt en zich gedraagt.

De holothetische benadering in psychodiagnostiek richt zich niet enkel op het probleem van de cliënt, maar bekijkt alle andere factoren die een rol kunnen spelen.

Een psychologische test is een gestandaardiseerde procedure om gedrag of vaardigheden te meten en te beoordelen.

De klinische benadering in psychodiagnostiek richt zich op de unieke ervaringen en omstandigheden van de cliënt.

De DSM-V is een handboek dat lijst met psychische stoornissen bevat. Het beschrijft de symptomen en criteria voor het vaststellen van een diagnose.

De IDBU is een term die verwijst naar een verstandelijke beperking of intellectuele stoornis.

De statistische benadering in psychodiagnostiek is kwantitatief en verwerkt cijfermateriaal om patronen en trends te identificeren.

De klinische benadering in psychodiagnostiek is kwalitatief en richt zich op de unieke verhaallijn van de cliënt.

Een manier van testafname waarbij zowel statistische als klinische elementen worden gebruikt, waardoor er overlap is. De nadruk ligt op het oplichten van moeilijkheden van cliënten.

Een testafname waarbij een vooraf vastgestelde testschaal wordt gebruikt om een specifiek doel te bepalen. Het resultaat wordt vergeleken met een normgroep om de score te interpreteren.

Een testafname waarbij de observatie van de cliënt centraal staat. De testconstructie is flexibeler en de omgeving wordt in acht genomen. De stijl van het gesprek en de interactie met de cliënt passen zich aan.

Het verslag van de testafname is een belangrijk onderdeel van het traject om te bepalen of andere, dringendere vragen van de cliënt beantwoord moeten worden. Het verslag combineert zowel kwalitatieve als kwantitatieve aspecten.

Het observeren van alledaags gedrag van mensen, waarbij professionals bewust stilstaan bij de mogelijke interpretaties en achterliggende gedachten van de cliënt. De observatie is doelgericht en gestructureerd.

De observatie van de cliënt in een specifieke context, bijvoorbeeld tijdens een leeractiviteit, om inzicht te krijgen in hun gedrag en leerpatronen. De observatie is gericht op het begrijpen van de oorzaken van afwijkend gedrag.

Een observatiemethode waarbij de observator actief deelneemt aan de situatie, waardoor de interactie met de cliënt verandert. Dit kan leiden tot een confrontatie met de cliënt.

Observatie van de cliënt zonder actief deel te nemen. Dit is minder confronterend, maar kan leiden tot het missen van belangrijke sociale aspecten.

Een intelligentietest geeft een beperkt inzicht in het potentieel van de leerling.

Persoonlijkheids- en attitudetesten worden eerst uitgevoerd via observaties en klinische interviews.

Persoonlijkheidsvragenlijsten en attitudemetingen zijn een type test voor het beoordelen van persoonlijkheid en attitude.

Projectieve testen zijn een ander type test dat wordt gebruikt om persoonlijkheid en attitude te beoordelen.

Reitiek is een subjectieve benadering van testen die weinig objectief en gestandaardiseerd is.

Sociale wenselijkheid betekent dat de testpersoon zich beter wil voordoen dan hij is.

Individuele testen zijn geëvolueerd naar collectieve testen. De Eerste Wereldoorlog speelde hierin een belangrijke rol.

De Army Alpha test was voor Engelstaligen (verbaal), terwijl de Army Beta test bedoeld was voor niet-Engelstaligen (non-verbaal).

De mate waarin een test meet wat het beoogt te meten.

De mate waarin een test consistent is in het meten van wat het beoogt te meten.

De mate waarin een test de kenmerken van een psychologisch construct meet.

De mate waarin een test voorspellende waarde heeft voor toekomstig gedrag.

De eerste intelligentietest, ontwikkeld door Alfred Binet en Théodore Simon.

Een score die de mentale leeftijd van een individu aangeeft in vergelijking met zijn werkelijke leeftijd.

Een score die de intelligentie van een individu uitdrukt in vergelijking met de gemiddelde intelligentie van de populatie.

Een groep mensen die gebruikt wordt als referentiepunt voor de interpretatie van testresultaten.

Eugenetica is een theorie die stelt dat de mensheid verbeterd kan worden door selectief te fokken. De nadruk ligt op het bevorderen van eigenschappen die als wenselijk worden beschouwd, en het onderdrukken van eigenschappen die als onwenselijk worden gezien.

Sociaal Darwinisme is een ideologie die Darwins theorie van natuurlijke selectie toepast op de samenleving. Het stelt dat succesvolle individuen en groepen superieur zijn en recht hebben op te overleven, terwijl minder succesvolle individuen en groepen hun eigen ondergang verdienen.

Individuele verschillen tussen individuen verwijzen naar de unieke kenmerken en eigenschappen die mensen van elkaar onderscheiden. Deze verschillen kunnen betrekking hebben op intelligentie, persoonlijkheid, vaardigheden en andere psychologische eigenschappen.

James McKeen Cattell was een pionier op het gebied van psychologische metingen. Hij was fervent voorstander van het meten van individuele verschillen en ontwikkelde verschillende tests om vaardigheden te meten en psychologisch inzicht te verkrijgen.

De statistische benadering in psychodiagnostiek is gebaseerd op kwantitatieve data en analyse. Het richt zich op het identificeren van patronen en trends in gedrag en het vergelijken van individuen met een normgroep.

Vergelijk de klinische en statistische benadering in de psychodiagnostiek. De klinische benadering is kwalitatief en richt zich op de unieke individuele verhaallijn van de cliënt. De statistische benadering is kwantitatief en maakt gebruik van cijfermateriaal om patronen en trends te identificeren.