Pangangatwiran at Ulat sa Balita

Ang panimula ng isang sanaysay ay ang nagpapakilala sa paksa at nagbibigay ng konteksto sa mambabasa.

Ang katawan ng sanaysay ay nagbibigay ng detalyadong impormasyon at suporta sa paksa na ipinakilala sa panimula.

Ang pangwakas na bahagi ng sanaysay ay naglalaman ng konklusyon o buod ng mga ideya na tinalakay at nagtatapos sa isang malinaw na mensahe.

Ito ay isang uri ng eksposisyon na naglalayong ipaliwanag ang kahulugan ng isang salita o bagay.

Ang maanyong depinisyon ay isang pormal na uri ng pagpapaliwanag ng isang termino na may tatlong bahagi: katawagan, klase o uri, at ikinaiiba ng salita.

Isang uri ng pagpapaliwanag na gumagamit ng isang sanaysay na istilo upang maipakita ang kahulugan ng isang salita o bagay.

Isang uri ng eksposisyon na nagpapahayag ng sariling kuro-kuro ng patnugot o mamahayag na naglalayong magpaliwanag, magbigay-puri, magpahalaga, magtanggol o manuligsa.

Isang uri ng eksposisyon na nagbibigay ng sariling kuro-kuro, palagay, damdamin at kaisipan ng sumulat tungkol sa isang akda o bagay.

Isang uri ng paglalahad na nagbibigay ng impormasyon tungkol sa mga pangyayari sa loob at labas ng bansa.

Isang maikling bersiyon ng isang akda o kwento.

Nagbibigay ng mahalagang impormasyon at mga dapat gawin tungkol sa isang pangyayari.

Isang uri ng paglalahad na makikita sa mga pahayagan o magasin, kilala rin bilang kolum.

Isang paraan ng paglalahad kung saan ipinapakita ang kahulugan ng isang bagay o konsepto.

Isang paraan ng paglalahad kung saan binabanggit ang mga detalye o hakbang ng isang bagay.

Isang paraan ng paglalahad kung saan isinasalaysay ang mga pangyayari sa tamang pagkakasunod-sunod.

Isang paraan ng paglalahad na nagpapakita ng pagkakatulad at pagkakaiba ng dalawang bagay.

Ang pagsasalaysay ay isang paraan ng pagpapahayag na nagpapakita ng sunod-sunod na pangyayari o karanasan.

Ang isang naratibo ay dapat magkaroon ng isang orihinal at kawili-wiling paksa na makakaagaw ng atensyon ng mga mambabasa.

Ang pamagat ng isang naratibo ay dapat na mapanghikayat at makapag-udyok sa mga mambabasa na basahin ang buong kuwento.

Ang panimula ng isang naratibo ay dapat na makapag-akit ng mga mambabasa at makapag-udyok sa kanila na magpatuloy sa pagbabasa.

Ang daloy ng mga pangyayari sa isang naratibo ay dapat na kapana-panabik, hindi maligoy at magkakaugnay.

Ang simula ng kwento ay dapat na nakakakuha ng atensyon ng mambabasa at nagbibigay ng interes sa pagpapatuloy ng kwento.

Ang pagkakaroon ng diyalogo sa narasyon ay nagdaragdag ng realismo at buhay at nagpapahintulot sa mambabasa na marinig ang mga tunay na pag-uusap ng mga tauhan.

Ang detalyadong paglalarawan ng mga tauhan o tagpuan ay nagbibigay ng mas malalim na pag-unawa sa mundo ng kwento.

Ang pagtatanong sa narasyon ay nagbibigay ng pagkakataon sa mambabasa na mag-isip at makilahok sa kwento.

Ang paggamit ng mga sipi o kasabihan ay nagdaragdag ng lalim at kahulugan sa kwento.

Ang wakas ng kwento ay dapat na makatuwiran at nakaka-kasiya.

Ang narasyon ay dapat na naglalaman ng mga makatotohanang karanasan pantao na maaring makarelasyon ng mga mambabasa.

Ang wika o bokabularyo na ginamit sa narasyon ay dapat na angkop sa target na audience.

Ito ay isang anyo o paraan ng pagpapahayag ng mga kaisipan o palagay. Ginagamit ito upang makapag-ulat ng mga karanasan o pangyayari.

Ito ay isang anyo o paraan ng pagpapahayag upang ilarawan o ipakita ang isang tao, bagay, hayop, lugar, o pangyayari.

Ang paglalarawan ay naglalayong magbigay ng malinaw at buong larawan sa isip ng tagapakinig o tagabasa.

Ang paglalarawan ay naglalayong magamit sa pagpapahayag upang matukoy ang isang bagay na binibigay-hugis o anyo.

May layon din itong makapagbigay ng impormasyon at makapanggising ng damdamin.

Ang paglalarawan ay ginagamitan ng mga pang-uri, mga pandiwa, at mga tayutay upang maipinta ang larawan ng isang bagay, lugar o tao sa isip ng tagapakinig.

Ang paglalarawan ay ginagamitan din ng mga salitang tumutukoy sa mga pandama tulad ng paningin, pandinig, panlasa, pang-amoy, at pandama.

Ang pagsasalaysay ay isang uri ng pagpapahayag na naglalahad ng pagkakasunod-sunod ng mga pangyayari.

Ang paglalarawan ay tumutukoy sa pagbibigay ng detalyadong impormasyon tungkol sa isang tao, bagay, lugar, hayop, o pangyayari. Ito ay naglalayong magbigay ng malinaw na larawan sa isipan ng mambabasa.

Ang isang mahusay na paglalarawan ay naglalaman ng mga tiyak na detalye na nagbibigay ng malinaw at masining na larawan sa isipan ng mambabasa.

Ang mga pandama - paningin, pandinig, pang-amoy, panlasa, at pandama - ay mahalaga sa pagtitipon ng mga materyales para sa paglalarawan. Ang paggamit ng mga pandama ay tumutulong upang magbigay ng mas detalyadong paglalarawan.

Ang karaniwang paglalarawan ay nagbibigay lamang ng pangkalahatang impormasyon tungkol sa isang tao, bagay, o pangyayari. Hindi ito naglalaman ng sariling saloobin o ideya ng naglalarawan.

Ang masining na paglalarawan ay nagbibigay ng mas detalyadong impormasyon tungkol sa isang tao, bagay, o pangyayari. Ginagamit din nito ang sariling pananaw at saloobin ng naglalarawan.

Ang paglikha ng pangkalahatang impresyon ay mahalaga sa paglalarawan. Ito ay tumutukoy sa pangkalahatang nararamdaman o naiisip mo tungkol sa isang bagay, tao, hayop, lugar, o pangyayari.

Ang paglalarawan ay isang mahalagang kasanayan sa pagsulat at pakikipag-usap. Ginagamit ito upang magbigay ng malinaw na larawan sa isipan ng mambabasa at upang maibahagi ang personal na pananaw at saloobin ng naglalarawan.

Maaaring magamit ang mga imahinasyon, litrato, pelikula, at iba pang midyum upang makakuha ng mas detalyadong materyales para sa paglalarawan.