Oude nederzettingen in Apeldoorn

De dorpen in de buurt van Kootwijk waren in de vroege middeleeuwen gelegen in gebieden waar een veenlaag in de bodem voorkwam.

De bewoners van de dorpen in de buurt van Kootwijk hielden varken als belangrijk onderdeel van hun veestapel.

Een donker bos met voornamelijk naaldbomen kenmerkte de omgeving van de dorpen in de buurt van Kootwijk.

De breedte van de boerderijen in de buurt van Kootwijk varieerde van 6 tot 8 meter.

De dorpen in de buurt van Kootwijk hadden een ronde plattegrond.

Apeldoorn ligt op een hoogte van vijftig tot zeventig meter boven NAP.

Bij het Uddelermeer zijn restanten gevonden uit de Trechterbekercultuur.

De eerste nederzettingen in Apeldoorn dateren uit de tijd van de Karolingische periode.

In Apeldoorn zijn tijdens opgravingen urnen en kralen uit de achtste eeuw gevonden.

Op het terrein van de Van Haeften Kazerne zijn sporen van boerderijen uit de elfde of twaalfde eeuw gevonden.

De gebouwen op het terrein van de Van Haeften Kazerne waren van steen gemaakt.

De oudste sporen van bewoning in Apeldoorn dateren uit de jongste ijstijd.

Sconenbroke werd gebouwd rond het jaar 1350.

Sconenbroke was zeker een kasteel vanwege de stevige funderingen.

Kootwijkerzand was een belangrijke locatie tijdens de Romeinse tijd.

De breedte van de boerderij in Kootwijkerzand bleef gedurende de jaren gelijk.

Sconenbroke was gebouwd met hout en had een rieten dak.

Er is geen bewijs dat Sconenbroke een functie heeft gehad bij ontginningen.

Het kleinere huis bij de boerderij was ongeveer twintig meter lang.

De buurtschap Nijbroek was bekend als centrum van ontginningen.

Sconenbroke kwam aan het licht in de late middeleeuwen.

De boerderij in Kootwijkerzand was verbouwd om meer mensen en dieren te huisvesten.