Ochrona Praw Autorskich

Utwór, który powstaje na bazie innego istniejącego utworu. Może być to adaptacja, przeróbka lub opracowanie.

Kreatywne dzieło, które jest wynikiem oryginalnej pracy i ma indywidualny charakter. Oznacza to, że jest rezultatem ludzkiej pracy i ma własne, unikalne cechy.

Osoba fizyczna, która wniosła twórczy wkład do stworzenia dzieła.

Utwór, w którego stworzeniu udział brało co najmniej dwie osoby, działając w porozumieniu. Każdy ze współtwórców wniósł swój unikalny wkład w całość dzieła.

Utwór stworzony przez pracownika w ramach wykonywania swoich zawodowych obowiązków.

Autorskie prawa majątkowe do dzieła pracowniczego przechodzą na pracodawcę w momencie przyjęcia utworu. Zakres tych praw jest uzależniony od celu umowy o pracę i woli stron.

Określa, że prawa autorskie nie chronią pewnych przedmiotów, takich jak urzędowe dokumenty czy przepisy prawne.

Grupa osób, które mają prawo do utworu, np. następcy prawni, producent lub wydawca.

Utwór, który powstaje z połączenia dwóch lub więcej samodzielnych dzieł, tworzonych przez różnych autorów. Przykładami są komiks (łączący literaturę i plastykę) lub piosenka (słowa i muzyka).

Dzieło składające się z utworów stworzonych przez różnych autorów. Przykładem są encyklopedie lub czasopisma. Prawa majątkowe do całości utworu należą do producenta lub wydawcy, natomiast prawa do poszczególnych części przysługują ich twórcom.

Prawo chroniące więź emocjonalną twórcy z dziełem. To prawa niemajątkowe, które nie mogą być sprzedane lub przekazane. Obejmują autorstwo, prawo do oznaczania utworu, nienaruszalność formy i treści, decydowanie o pierwszym udostępnieniu publiczności i nadzór nad sposobem korzystania z utworu.

Prawo do korzystania z utworu, takie jak utrwalanie, tworzenie kopii, wprowadzanie do obrotu, użyczenie, wystawienie, publiczne wykonanie, odtworzenie, nadawanie i reemitowanie. Obejmuje także prawo do wynagrodzenia za korzystanie z utworu.

Wszystkie czynności związane z eksploatacją utworu. Należy je wykonywać w sposób zgodny z charakterem i przeznaczeniem utworu oraz z przyjętymi zwyczajami.

Sposób wykorzystania utworu, obejmujący stworzenie kopii, publiczne udostępnienie, użyczenie, wystawienie, publiczne wykonanie, odtworzenie, nadawanie i reemitowanie.

Utworzenie lub kopiowanie utworu.

Tworzenie dodatkowych kopii utworu.

Jest to wydanie naukowe lub krytyczne, które nie jest utworem i którego czas ochrony praw autorskich już minął, lub też utwory i teksty, które ze względu na czas powstania lub charakter, nigdy nie były objęte ochroną praw autorskich.

Osoba, która po upływie czasu ochrony praw autorskich do utworu przygotowała jego wydanie krytyczne lub naukowe.

Nowość, poziom wynalazczy i nadanie się do przemysłowego stosowania.

Odkrycia, teorie naukowe, metody matematyczne, rozwiązania estetyczne, plany i zasady dotyczące działalności umysłowej i gospodarczej, gry, wytwory o niemożliwości wykorzystania i wytwory, które nie przyniosą rezultatu spodziewanego przez zgłaszającego.

Wyłączne prawo do korzystania z wynalazku w sposób zarobkowy lub zawodowy na terenie Polski.

Wytwarzanie, używanie, oferowanie, wprowadzanie do obrotu lub importowanie produktu będącego przedmiotem wynalazku, a także stosowanie sposobu będącego przedmiotem wynalazku, używanie, oferowanie, wprowadzanie do obrotu lub importowanie produktów otrzymanych bezpośrednio takim sposobem.

20 lat od daty zgłoszenia wynalazku w Urzędzie Patentowym RP.

Nowe i użyteczne rozwiązanie o charakterze technicznym, dotyczące kształtu, budowy lub zestawienia przedmiotu o trwałej postaci.

Uporządkowany zestaw audycji, przekazów handlowych i innych treści rozpowszechniany w całości, umożliwiający jednoczesny odbiór przez odbiorców w ustalonym przez nadawcę układzie.

Osoba fizyczna, osoba prawna lub osobowa spółka handlowa, która tworzy i zestawia program oraz rozpowszechnia go lub przekazuje innym w celu rozpowszechniania.

Organizacje radiowe i telewizyjne, którym przysługują prawa do swoich nadań programów.

Wyłączne prawo do rozporządzania i korzystania ze swoich nadań programów, np. utrwalanie, zwielokrotnianie, nadawanie przez inną organizację, reemitowanie, wprowadzanie do obrotu utrwaleń programów.

Okres trwania praw do nadania programów - 50 lat po roku pierwszego nadania programu.

Wyłączne prawo do rozporządzania i korzystania z wydania krytycznego lub naukowego utworu, niebędącego nowym utworem.

Okres trwania praw do wydania krytycznego lub naukowego - 30 lat od daty publikacji.

Pola eksploatacji praw do wydania krytycznego lub naukowego - wytwarzanie egzemplarzy, wprowadzanie do obrotu, użyczenie lub najem egzemplarzy.

Okres ważności wzoru użytkowego wynosi 10 lat od daty zgłoszenia. Po tym czasie przestaje być chroniony i może być swobodnie kopiowany.

Wzór użytkowy to nowy kształt, konfiguracja lub rozwiązanie techniczno-funkcjonalne, które ma zastosowanie praktyczne.

Aby uzyskać ochronę na wzór użytkowy, należy złożyć zgłoszenie w Urzędzie Patentowym. Po pozytywnym rozpatrzeniu, wzór zostaje wpisany do rejestru, a właściciel otrzymuje świadectwo ochronne.

Nowość i indywidualny charakter - to dwie główne cechy definiujące wzór przemysłowy. Oznacza to, że musi on być oryginalny i wyróżniać się od innych istniejących wzorów.

Wzór przemysłowy to nowa i indywidualna postać wytworu lub części wytworu. Może to być kształt, struktura, dekoracja, materiał lub ich kombinacja.

Znakiem towarowym może być wszystko, co pozwala odróżnić towary jednego przedsiębiorstwa od towarów innego. Może to być słowo, symbol, kolor, kształt opakowania a nawet dźwięk.

Funkcja dystynktywna znaku towarowego polega na informowaniu konsumentów o pochodzeniu towaru. Gwarancyjna gwarantuje pewien poziom jakości, a reklamowa zachęca do zakupu.

Aby uzyskać ochronę na znak towarowy, należy złożyć zgłoszenie w Urzędzie Patentowym. Po pozytywnym rozpatrzeniu, znak zostaje wpisany do rejestru i chroniony przez 10 lat.

Działanie, które w jakikolwiek sposób powoduje lub może powodować, że przeciętny konsument podejmie decyzję dotyczącą umowy, której inaczej nie podjąłby.

Pominięcie istotnych informacji, które są potrzebne przeciętnemu konsumentowi do podjęcia decyzji dotyczącej umowy, co powoduje lub może powodować, że przeciętny konsument podejmie decyzję, której inaczej by nie podjął.

Praktyka rynkowa, która jest sprzeczna z dobrymi obyczajami i w istotny sposób zniekształca lub może zniekształcić zachowania rynkowe przeciętnego konsumenta przed zawarciem umowy dotyczącej produktu, w trakcie jej zawierania lub po jej zawarciu.

Główny przykład nieuczciwej praktyki rynkowej, która polega na przedstawianiu informacji o produkcie lub usłudze w sposób fałszywy lub niedokładny, aby skłonić konsumenta do podjęcia decyzji zakupowej.

Główny przykład nieuczciwej praktyki rynkowej, która polega na stosowaniu nacisku na konsumenta, aby skłonić go do podjęcia decyzji zakupowej wbrew jego woli.

Możliwość dochodzenia roszczeń cywilnoprawnych wobec przedsiębiorcy, który dokonuje nieuczciwej praktyki rynkowej.

Podmioty, które mogą żądać zaniechania nieuczciwej praktyki rynkowej z tytułu ochrony konsumentów.

Sposób zorganizowania działalności w celu finansowania zakupu produktu, który jest uznawany za nieuczciwą praktykę rynkową.