Neuropsychologie Definities en Geschiedenis

Dieptewaarneming door beweging. Naarmate een object dichterbij is, lijkt het sneller te bewegen tijdens je eigen beweging.

De manier waarop punten in beweging lijken te zijn, wat de indruk geeft dat je je in een ruimte beweegt.

De principes die aangeven hoe we delen tot een geheel groeperen. Het geheel is meer dan de som der delen.

Het principe om iets complex terug te brengen tot eenvoudiger vormen.

Objecten die dicht bij elkaar staan, worden vaak als groep waargenomen.

Objecten herkennen als hetzelfde in verschillende posities of bewegingen gebaseerd op consistente visuele kenmerken (bv. kleur, vorm, structuur).

Het proces van het waarnemen van eigenschappen van een vorm om te bepalen welk object het is.

Losse eigenschappen (features) van een object waarnemen (vorm, kleur, hoek).

Het beter onthouden van de laatst gepresenteerde items in een reeks.

Het groeperen van individuele items (letters, cijfers) om een grotere eenheid te vormen en zo beter te onthouden.

Het geheugen systeem dat informatie kort vast houdt, afhankelijk van activiteit en herhaling.

Het systeem in het KTG dat verbale informatie verwerkt en herhaalt.

Het deel van het KTG dat visuele en ruimtelijke informatie verwerkt.

Het vormen van betekenisvolle eenheden (chicks) uit kleinere items uit het KTG voor opslag in het LTG

Pauze tussen herinneringsactiviteit en onthoudingstaken.

Het recency effect verdwijnt als er een interval is tussen items in een serie die je moet opnoemen.

Een hersengebied dat een belangrijke rol speelt bij het vormen en opslaan van nieuwe herinneringen, vooral episodische herinneringen.

Het proces waarbij korte termijn herinneringen worden omgezet naar lange termijn herinneringen.

Het vermogen om je te oriënteren in ruimte en de locatie van objecten te onthouden.

Taxichauffeurs in Londen hebben een grotere hippocampus dan buschauffeurs, omdat ze veel straten moeten onthouden.

Herinneringen worden steeds minder afhankelijk van de hippocampus en meer verbonden met andere hersengebieden.

Slaap is cruciaal voor het consolideren van nieuwe herinneringen.

Een herinnering bestaat uit verschillende onderdelen, zoals datum, geur en emoties, die in de neocortex worden gecodeerd.

De hippocampus verbindt de verschillende onderdelen van een herinnering in de neocortex.

Bij normaal vergeten gaan oude herinneringen eerst verloren. Bij amnesie zijn het daarentegen voornamelijk recente herinneringen die aangetast zijn.

Een neurologische aandoening veroorzaakt door chronisch alcoholisme, wat leidt tot een tekort aan vitamine B1 en hersenschade. Symptomen zijn onder meer geheugenverlies, verwardheid en problemen met het vinden van woorden.

Onvermogen om nieuwe herinneringen te vormen na een breinletsel of ziekte. Mensen met anterograde amnesie kunnen zich wel herinneren wat er voor het incident gebeurde, maar niet wat erna gebeurde.

De buitenste laag van de hersenschors die verantwoordelijk is voor hogere cognitieve functies, waaronder taal, redeneren en plannen. In latere stadia van Alzheimer degenereren ook neuronen in de neocortex, wat leidt tot het verlies van oude herinneringen.

Het geheugen dat verantwoordelijk is voor vaardigheden en gewoonten, zoals fietsen of piano spelen. Bij de ziekte van Parkinson wordt dit geheugen aangetast, waardoor het moeilijk wordt om nieuwe vaardigheden aan te leren.

Het voorste deel van de hersenschors, dat een belangrijke rol speelt in het plannen, beslissen en het reguleren van emoties. Bij schade aan de prefrontale cortex kunnen problemen met impulscontrole ontstaan.

Regelmatige fysieke activiteit kan het volume van de hippocampus verhogen en de cognitieve functie, inclusief het geheugen, verbeteren.

Het vermogen om gedachten en acties te regelen in overeenstemming met interne doelen.

Het aansturen van commando's en het bijsturen van motorische bewegingen.

Cognitieve controle is belangrijk voor het plannen, beslissen, problemen oplossen, nieuwe acties uitvoeren en het overwinnen van routinematig gedrag.

Hersengebied betrokken bij werkgeheugen, planning, taakrepresentaties en corrigerend gedrag.

Hersengebied betrokken bij het inschatten van waarden, de bredere context en het voorkomen van routinematig gedrag.

Hersengebied betrokken bij het aanpassen van acties, conflictdetectie en motorische plannen.

Hersengebied betrokken bij alertheid, verrassing, foutenverwerking en conflictdetectie.

Hersengebied betrokken bij het inschatten van de waarde van beslissingen en het rekening houden met de bredere context.

Een 'algemene executieve functie' die werd gezien als de basis voor cognitieve controle.

Een ander model dat cognitieve controle voorstelde als een 'supervisie-systeem' voor aandacht.

Het vermogen om mentale processen te sturen en te reguleren, zoals planning, aandacht, besluitvorming en inhibitie.

Een aspect van executieve controle waarbij we ons voorbereiden op een taak, door te anticiperen op eventuele vereisten.

Een onderdeel van executieve controle dat focust op het uitvoeren van de taak zelf, inclusief aanpassingen tijdens het proces.

Het vermogen om snel te schakelen tussen verschillende taken, regels of strategieën wanneer de omstandigheden veranderen.

Een probleem met set shifting, waarbij iemand blijft vasthouden aan een oude regel, zelfs wanneer deze niet meer relevant is.

Het vermogen om impulsen te onderdrukken en niet te reageren op irrelevante stimuli.

De tijd die iemand nodig heeft om een actie te stoppen nadat er een stopsignaal is gegeven.

Een gebied in de hersenen dat betrokken is bij impulscontrole. Schade aan deze regio kan leiden tot een vertraagde SSRT.