مراقبت های پیشرفته در اتاق بهبودی (بخش 2)

مراقبت های پیشرفته در اتاق بهبودی (بخش 2)

• علائم حیاتی را هر 5 دقیقه در 15 دقیقه اول، سپس هر 10 تا 15 دقیقه تا زمانی که بیمار در واحد ریکاوری است، بررسی و ثبت کنید.
• در صورت ناپایداری شرایط بیمار، علائم حیاتی را هر 5 دقیقه یکبار بررسی کنید.
• فشار خون را پس از ورود بیمار به واحد ریکاوری، سپس هر 5 دقیقه تا 15 دقیقه و پس از آن هر 10 دقیقه اندازه گیری کنید.
• در صورت تجویز داروهای داخل وریدی، فشار خون هر 5 دقیقه در طول 10 دقیقه اول بررسی و ثبت شود.
• به فشارسنج غیرتهاجمی در صورت وجود ضربان نامنظم (مانند فیبریلاسیون دهلیزی) اعتماد نکنید.
• در صورت تردید، فشار خون را با دستگاه فشارسنج دستی اندازه گیری کنید.
• فشار خون سیستولیک بالاتر از 160 میلیمتر جیوه یا کمتر از 80 میلیمتر جیوه، غیر قابل اعتماد است.
• نرخ ضربان قلب نرمال بین beats/min 60 تا 100 است.
• برای بزرگسالان، نرخ ضربان قلب بالای 80 beats/min نیاز به نگرانی دارد.
• در نوزادان و شیرخواران، نرخ ضربان قلب بیشتر از بزرگسالان است.
• در نوزادان، شیرخواران و سالمندان، اندازه گیری ضربان قلب از قسمت Apex آسان تر است.
• هنگام اندازه گیری ضربان قلب، به تعداد و ریتم توجه کنید.
• در صورت مشاهده بی نظمی، نوار قلب بیمار مورد بررسی قرار گیرد.
• نرخ تنفس نرمال بزرگسالان بین 12 تا 16 breath/min است.
• افزایش نرخ تنفس ممکن است به دلایلی مانند تجمع خلط، تب، دهیدراتاسیون، نارسایی قلبی و آسپیرشن مربوط باشد.
• در صورت تروما یا جراحی سیستم عصبی، تغییر در ریتم تنفس نیز می تواند یکی از علائم خطرناک افزایش ICP باشد.
• شایع ترین دلیل کاهش نرخ تنفس مصرف داروهای مخدر است.
• دمای بدن نرمال بین 36/5 تا 37/2 درجه سانتیگراد است.
• در صورت افت دمای بدن به زیر 36 درجه، استفاده از بخاری با جریان هوای گرم یا پدهای الکتریکی گرم توصیه می شود.
• در صورت افزایش دمای بدن بالاتر از 37/5 درجه یا کاهش آن به زیر 36. درجه، به متخصص بیهوشی اطلاع دهید.
• نرخ نرمال SpO2 بین 96 تا 100 درصد است.
• افت SpO2 به زیر 92 درصد نیاز به بررسی علت دارد.
• کاهش SpO2 به زیر 90 درصد نشان دهنده هیپوکسی است.
• بررسی سیستم قلبی و عروقی شامل فشار خون، نبض و صداهای قلبی است.
• اندازه‌گیری فشار خون و نبض به‌صورت دوره ای انجام شود و باید با علائم حیاتی قبل از جراحی مقایسه شود.
• تغییرات فشار خون بیش از 25 درصد نسبت به قبل از عمل، باید به جراح و متخصص بیهوشی اطلاع داده شود.
• بررسی نبض محیطی و مرکزی با هم کمک به تشخیص آریتمی میکند.
• برادیکاردی ناشی از هایپوترمی یا استعمال داروهای بیهوشی به حساب می آید.
• تاکی کاردی میتواند ناشی از درد، خونریزی، شوک باشد
• بررسی های سیستم عصبی شامل آگاهی و هوشیاری بیمار، واکنش به محرک ها و کنترل وضعیت حس و حرکت است.
• در صورت نیاز، باید وضعیت بیمار با استفاده از پرسش ها و آزمون های فیزیکی مورد ارزیابی قرار گیرد.
• نظارت در مورد سیستم عصبی نیازمند بررسی ادراک، رفتار و وضعیت عصبی بیمار است.
• بررسی سیستم عصبی، شامل کنترل آگاهی، هوشیاری و وضعیت حسی حرکتی است.
• کنترل دقیق و مداوم بر تعادل اسید و باز، الکترولیت ها و مایعات بدن بیمار پس از عمل جراحی ضروری است.
• بررسی هرگونه عدم تعادل در الکترولیت ها و میزان مایعات بدن مهم است، زیرا می توانند منجر به عوارض مختلف شوند.
• کنترل خروج و ورود مایعات مهم است (NGT، ادرار، ترشحات ...)

بررسی وضعیت پانسمان و درن

• تمام پانسمان ها را از نظر خونریزی و سایر مسائل کنترل کنید.
• پانسمان ها و درن ها را به طور منظم مورد بررسی قرار دهید
• به ترشحات ( رنگ، غلظت و حجم) درن ها و پانسمان ها توجه کنید و در صورت مشاهده موارد غیر طبیعی، به پزشک اطلاع دهید.
• درن ها را از نظر میزان و نوع ترشح بررسی کنید و هرگونه تغییر را ثبت کنید.

درد و آسایش بیمار

• درد پس از جراحی از پیامدهای رایج است.
• روش های مختلف ارزیابی درد و مدیریت آن در بیمار باید مورد توجه قرار گیرند.
• به علائم و نشانه های درد بیمار به طور دقیق توجه کنید.
• به هرگونه علائم غیر عادی که مربوط به درد یا ناراحتی بیمار است، پاسخ دهید.

بررسی سیستم گوارشی

• به تهوع و استفراغ بیمار توجه کنید و در صورت نیاز، اقدامات مدیریتی لازم را انجام دهید.
• از NGT، جهت کنترل استفراغ در صورت لزوم استفاده کنید.
• به طور مداوم پانسمان و ترشحات NGT را کنترل و موارد غیر طبیعی را گزارش دهید.
• به مراقبت از پانسمان و درن و بررسی خروج ترشحات توجه کنید

بررسی سیستم کلیوی ادراری

• دفع ادرار در بیمار پس از عمل را بطور مداوم کنترل کنید.
• در صورت مشاهده مشکلات در دفع ادرار، به موقع به پزشک اطلاع دهید.

بررسی سیستم عصبی

• برای بررسی وضعیت هوشیاری بیمار از سوالات استاندارد استفاده شود.
• وضعیت حسی و حرکتی اندام‌ها بیمار را مورد بررسی قرار دهید.
• هر گونه ناهنجاری در وضعیت حسی یا حرکتی اندام ها را باید بلافاصله به پزشک اطلاع دهید.

نیازهای ریکاوری طولانی

• بیماران با بیماری‌های زمینه‌ای یا نیاز به ریکاوری طولانی مدت را شناسایی کنید.
• به نیازهای خاص این بیماران توجه کنید و مراقبت‌های ویژه انجام دهید.

معیار ترخیص بیمار از واحد ریکاوری

• از معیارهای مناسب برای ترخیص بیمار از واحد ریکاوری استفاده کنید.
• قبل از ترخیص ، شرایط عمومی بیمار و وضعیت جسمانی او باید ارزیابی شود.
• به طور مرتب علائم حیاتی و شرایط فیزیکی بیمار را ارزیابی و ثبت کنید.
• بیماران باید قبل از ترخیص از ریکاوری، از لحاظ توانایی انجام حداقل فعالیت های روزمره مورد بررسی قرار گیرند.
• به بیمار و خانواده‌ او نسبت به بعد از ترخیص از ریکاوری توضیح کامل داده شود.

بررسی پانسمان، ترشحات، و لوله ها

• به طور منظم، پانسمان ها و ترشحات ترشحات لوله ها را کنترل کنید.
• در صورت مشاهده هرگونه ناهنجاری، به موقع به پزشک اطلاع دهید.

در این آزمون، به بررسی و ثبت علائم حیاتی بیماران در واحد ریکاوری می‌پردازید. این شامل نکات مهمی در مورد اندازه‌گیری فشار خون، نرخ ضربان قلب و شرایط مختلف است که باید در نظر گرفته شوند. آمادگی در مانیتورینگ بیمار می‌تواند ایمنی و کیفیت مراقبت را بهبود بخشد.