جلسة ایمنی الثالثة

وجود میکروب‌ها در بدن به طور دائم بدون درمان موثر

سیستم ایمنی بدن که شامل مجموعه ای از سلول ها و پروتئین های مختلف برای مبارزه با عفونت است.

فاکتورهای انعقادی، اینترفرون، و آنتی‌بادی‌ها از جمله آنها هستند

التهاب طولانی مدتی که به جای از بین بردن عامل عفونت، به توسعه آن کمک می‌کند

نوعی باکتری که در برابر سیستم ایمنی بسیار مقاوم است

نوع من البكتيريا التي يمكنها النمو في درجات حرارة باردة مثل ثلاجة (4 درجات مئوية).

القدرة على مقاومة التدمير بواسطة بعض أنواع البكتيريا، باستخدام آليات دفاعية معينة.

طريقة تدمير الخلايا التي تشمل إنتاج جزيئات نشطة تُدعى الجذور الحرة.

نوع من الجذور الحرّة التي تتكون من النيتروجين.

نوع من الجذور الحرّة التي تتكون من الأكسجين.

إنتاج جسيمات مُستضدّ زائفة حول الفيروس لمنع نظام المناعة من الارتباط بالهدف.

إنشاء مُستقبلات السيتوكين التي تُحفّز وظائف السيتوكين مثل TGFβ و TGFβ-المُستقبل، مما يؤدي إلى تنشيط العملية المضادة للالتهابات و كبت الاستجابة المناعية.

عامل نمو مُحول بيتا (TGFβ) هو أحد السيتوكينات التي تُثبط الاستجابة المناعية.

مُستقبل TGFβ هو بروتين غشائي على الخلايا التي تُستجيب لـ TGFβ.

رد فعل مُبالغ فيه من نظام المناعة يمكن أن يضرّ الجسم.

نظام المناعة المكتسبة هو جزء من جهاز المناعة الذي يتكيف مع مسببات الأمراض المحددة التي يواجهها الجسم.

الأجسام المضادة هي بروتينات ينتجها الجسم لمحاربة مسببات الأمراض.

إحدى طرق عمل الأجسام المضادة هي منع الفيروسات من الالتصاق بخلايا الجسم.

تحقيق إعاقة للفيروس من خلال منع اتصال الفيروس بأماكن الالتصاق على الخلايا.

نوع من الأجسام المضادة يُستخدم على وجه التحديد لمنع مسببات الأمراض من التفاعل مع خلايا الجسم.

الراديكاليات الحرة هي جزيئات غير مستقرة تحتوي على إلكترون غير مزدوج ، مما يجعلها شديدة التفاعل. يمكن أن تتلف الخلايا والأنسجة وتؤدي إلى أمراض.

إنها جزيئات صغيرة تتكون من ذرات غير مستقرة للغاية ونتيجة لذراتها غير مستقرة ، فهي نشطة للغاية ، يمكن أن تنتشر بسرعة كبيرة وتسبب أضرارًا.

النيتروجين والأكسجين ، يتم إنتاجها نتيجة لعمليات طبيعية مختلفة مثل التنفس الخلوي.

يمكن لبعض البكتيريا ، مثل بكتيريا

استافیلوکوک اورئوس تنتج إنزيم الكاتلاز لمساعدة الجسم في تحييد الراديكاليات الحرة.

نظام MHC بر روی آنتی‌ژن‌ها تاثیر می‌گذارد، به خصوص آنتی‌ژن‌های کلاس یک که در سیتوزول ساخته می‌شوند. این آنتی‌ژن‌ها در نهایت به MHC کلاس یک راه پیدا می‌کنند و سپس در سطح سلول نشان داده می‌شوند. MHC کلاس یک در تشخیص عفونت‌ها و حذف سلول‌های آلوده‌ شد به ویروس‌ها نقش دارد.

پروتازوم آنزیمی است که MHC کلاس یک را در اختیار می‌گیرد و آن را به قطعات کوچک تر تقسیم می‌کند. این قطعات کوچک بعد به MHC کلاس یک متصل می‌شوند.

TAP یک پروتئین است که آنتی‌ژن‌های تکه تکه شده را از سیتوزول به رتیکوآندوپلاسمی منتقل می‌کند و آن را به MHC کلاس یک متصل می‌کند.

MHC کلاس یک یک پروتئین روی سطح سلول است که آنتی‌ژن را به عنوان یک علامت نشان می‌دهد. این علامت به سیستم ایمنی اجازه می‌دهد که سلول‌های آلوده را تشخیص دهد و از بین ببرد.

رتیکوآندوپلاسمی یک اندامک در سلول است که محل مونتاژ و تغییر MHC کلاس یک هست. MHC کلاس یک به رتیکوآندوپلاسمی منتقل می‌شود و با آنتی‌ژن متصل می‌شود.