Ενδοκρινείς αλλαγές στην εγκυμοσύνη

• Η παρουσίαση αφορά την ενδοκρινολογία της κύησης, από την Έλλη Αναγνώστου, Ενδοκρινολόγο, MD, PhD, Αθήνα, 2025

Ενδοκρινικό Σύστημα στην Κύηση

• Μέσα στο ενδοκρινικό σύστημα στην εγκυμοσύνη, διακρίνονται η εμβρυοπλακουντιακή μονάδα, το ενδοκρινικό σύστημα της μητέρας και το ενδοκρινικό σύστημα του εμβρύου.

Ορμόνες Παραγόμενες από τον Πλακούντα

• Περιλαμβάνουν πεπτίδια όπως η HCG, η HPL, η CRH, η Ινχιμπίνη, η Ακτιβίνη και οι Αυξητικοί παράγοντες
• Περιλαμβάνουν στεροειδή που παράγονται από μητρική χοληστερόλη, καθώς και από εμβρυικά και μητρικά στεροειδή.

Στεροειδογένεση

• Ο εμβρυϊκός φλοιός των επινεφριδίων έχει ικανότητα θείωσης και 16-υδροξυλίωσης.
• Ο πλακούντας στερείται 17-υδροξυλάσης, αλλά περιέχει σουλφατάση για τη διάσπαση θειωμένων εμβρυικών προϊόντων.

Παραγωγή Στεροειδών από Εμβρυοπλακουντιακή Μονάδα (1ο Τρίμηνο)

• Τα επίπεδα οιστριόλης επηρεάζουν την εμβρυική και πλακουντιακή λειτουργία.

HCG

• Η έκκριση της hCG φαίνεται να σχετίζεται με την απελευθέρωση πλακουντιακής GnRH.
• Η δεσιδωτική ινχιμπίνη και η προλακτίνη αναστέλλουν την παραγωγή hCG από τα τροφοβλάστες, ενώ η δεσιδωτική ακτιβίνη την αυξάνει
• Η παραγωγή προγεστερόνης αναλαμβάνεται από τον πλακούντα από την 7η εβδομάδα και μετά.
• Μετά τη 12η εβδομάδα, η παραγωγή προγεστερόνης γίνεται κυρίως από τον πλακούντα.
• Η 17 a υδροξυπρογεστερόνη παράγεται στις ωοθήκες.
• Κατά το 3ο τρίμηνο, η παραγωγή της γίνεται κυρίως από τον πλακούντα
• Η κύρια πηγή προγεστερόνης κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι ο πλακούντας, τα επίπεδα της οποίας αυξάνονται 6 με 8 φορές από την ωχρινική φάση μέχρι τον τοκετό.
• Πριν από τις 6 εβδομάδες κύησης, παράγεται σχεδόν εξ ολοκλήρου από το ωχρό σωμάτιο, αλλά μετά την 7η εβδομάδα μετατοπίζεται στον πλακούντα.
• Μετά τις 12 εβδομάδες, η κύρια πηγή είναι ο πλακούντας.
• Οι ωοθήκες παραμένουν σημαντική πηγή 17a-υδροξυπρογεστερόνης καθ' όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
• Κατά τη διάρκεια του τρίτου τριμήνου, ο πλακούντας χρησιμοποιεί εμβρυϊκούς D5-σουλφοσυζευγμένους προδρόμους για να εκκρίνει 17a-υδροξυπρογεστερόνη, αποτελώντας τη σημαντικότερη πηγή αυτής της ορμόνης στον τοκετό.
• Από τα 2 ng/ml (επίπεδα ωχρινικής φάσης) στο τέλος της 12ης εβδομάδας, τα επίπεδα 17a-υδροξυπρογεστερόνης παραμένουν σταθερά μέχρι την ηλικία κύησης 32 εβδομάδων, οπότε και αρχίζουν μία απότομη και σταθερή άνοδο, περίπου 7 ng/ml στις 37 εβδομάδες και παραμείνουν εκεί μέχρι τον τοκετό.
• Η άνοδος της 17a-υδροξυπρογεστερόνης που αρχίζει στις 32 εβδομάδες συσχετίζεται έντονα με τις εμβρυϊκές διαδικασίες ωρίμανσης που ξεκινουν εκείνη την περίοδο.

Ενδοκρινικό Σύστημα Μητέρας

• Οι μητρικές υποφυσιακές ορμόνες έχουν μικρή επίδραση στην κύηση.
• Παρατηρείται διόγκωση της υπόφυσης λόγω υπερπλασίας των λακτοτρόφων.

Άξονας GH-IGF1 κατά την Εγκυμοσύνη

• Ο πλακούντας εκκρίνει μια παραλλαγή της GH που αντικαθιστά την υποφυσιακή GH, διεγείροντας την παραγωγή IGF1 από το ήπαρ.
• Μετά τον τοκετό, η πλακουντιακή παραλλαγή εξαφανίζεται από την κυκλοφορία μέσα σε 24 ώρες.
• Τα επίπεδα IGF-1 δεν είναι χρήσιμα στη διάγνωση της μεγαλακρίας στην εγκυμοσύνη, καθώς είναι αυξημένα στο δεύτερο μισό τόσο των φυσιολογικών όσο και των μεγαλακρικών κυήσεων.
• Στην μη έγκυο κατάσταση, η έκκριση GH της υπόφυσης ρυθμίζεται μέσω υποθαλαμικού ελέγχου.
• Στο δεύτερο μισό της εγκυμοσύνης, ο άξονας GH-IGF αναστέλλεται από μεγάλες ποσότητες οιστρογόνων, ενώ η μεγάλη αύξηση πλακουντιακής GH ασκεί ανασταλτική επίδραση στην έκκριση της GH, με τη μεσολάβηση της πλακουντιακής GH στον υποθάλαμο και την υπόφυση.

Άξονας PRL κατά την Εγκυμοσύνη

• Η μητρική PRL αυξάνεται λόγω της διέγερσης από τα οιστρογόνα στην υπερπλασία των γαλακτοτρόφων, συνοδευόμενη από μικρές συνεισφορές από την δεσιδωτική PRL.
• Η αυξημένη PRL στο αμνιακό υγρό ρυθμίζεται από την δεσιδωτική PRL.
• Κατά τη πρώτη εβδομάδα, η συγκέντρωση της προλακτίνης φτάνει τις 35,5 wks.
• Οι συγκεντρώσεις προλακτίνης (PRL), θυλακιοτρόπου ορμόνης (FSH), ωχρινοτρόπου ορμόνης (LH), ανθρώπινης χοριακής γοναδοτροπίνης (hCG), οιστραδιόλης (E₂) και προγεστερόνης (PROG) σε γαλουχούσες και μη γαλουχούσες γυναίκες κατά τη λοχεία. Οι ράβδοι M αναφέρονται στις εμμηνορρυσιακές περιόδους των μη γαλουχουσών γυναικών.

Άξονας TRH-Θυρεοτροπίνης κατά την Εγκυμοσύνη

• Λόγω της ομοιότητας της hCG με την TSH, τα επίπεδα TSH μειώνονται κατά το πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης, με μια μικρή αύξηση της ελεύθερης T4, αλλά μετά το πρώτο τρίμηνο, οι ελεύθερες θυρεοειδικές ορμόνες παραμένουν συνήθως εντός των φυσιολογικών ορίων.
• Κατά το πρώτο τρίμηνο, οι φυσιολογικές τιμές TSH ορού μπορεί να είναι τόσο χαμηλές όσο 0,03 mIU/L (ή ακόμα και μη ανιχνεύσιμες)
• TSH στο πρώτο τρίμηνο: 0.1–2.5 mIU/L.
• TSH στο δεύτερο τρίμηνο: 0.2–3.0 mIU/L.
• TSH στο τρίτο τρίμηνο: 0.3–3.0 mIU/L.
• Κατά το πρώτο τρίμηνο, οι φυσιολογικές τιμές TSH ορού μπορεί να είναι τόσο χαμηλές όσο 0,03 mIU/L (ή και μη ανιχνεύσιμες).
• T4, T3: Η φυσιολογική τιμή της ολικής Τ4 εκτός εγκυμοσύνης (5-12 μg/dl ή 50-150 nmol/λίτρο) και η φυσιολογική τιμή της ολικής Τ3 μπορούν να προσαρμοστούν στο δεύτερο και τρίτο τρίμηνο πολλαπλασιάζοντας αυτό το εύρος κατά 1,5.

Άξονας HPA κατά την Εγκυμοσύνη

• Υποθαλαμική CRH διεγείρει τη μητρική έκκριση ACTH, η οποία με τη σειρά της διεγείρει την έκκριση κορτιζόλης από τα επινεφρίδια, και η αύξηση των οιστρογόνων που προέρχονται από τον πλακούντα αυξάνουν την παραγωγή κορτικοστεροειδούς δεσμευτικής σφαιρίνης(CBG) από το ήπαρ.
• Η κορτιζόλη διπλασιάζεται στο τρίτο τρίμηνο.
• Διατηρείται ο φυσιολογικός ρυθμός κορτιζόλης.

Επινεφρίδια και Σπειροειδή

• Η δραστικότητα της ρενίνης αυξάνεται 3-7 φορές με ένα πλατό στην 20η εβδομάδα.
• Τα επίπεδα αγγειοτασίνης αυξάνονται 3 φορές προς το τέλος της κύησης.
• Τα επίπεδα αλδοστερόνης αυξάνονται 8 φορές.
• Τα επίπεδα DOC αυξάνονται 6-20 φορές.
• Η δράση της προγεστερόνης είναι νατριουρητική.
• Προκαλείται αύξηση του όγκου πλάσματος.
• Πολλές αλλαγές συμβαίνουν στο σύστημα ρενίνης-αγγειοτασίνης-αλδοστερόνης.
• Εάν η ασθενής πάσχει από πρωτοπαθή αλδστερονισμό, η προγεστερόνη επιδεικνύει μια αντιαλιουρητική επίδραση, με μια αναφορά για βελτίωση της υποκαλιαιμίας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
• Ο σχετικός υπερκορτιζολισμός και υπεραλδοστερονισμός της φυσιολογικής εγκυμοσύνης δεν είναι κλινικά εμφανής.

Ανδρογόνα στην Κύηση

• Διπλασιάζονται τα επίπεδα της τεστοστερόνης.
• Μειώνεται η DHEA
• Υπάρχει μικρή αύξηση της ανδροστενεδιόνης.
• Η μητέρα προστατεύεται από την έκθεση σε υψηλότερα επίπεδα ανδρογόνων μέσω της SHBG και της προγεστερόνης, η οποία αναστέλλει την παραγωγή DHT μέσω της 5α-αναγωγάσης και ασκεί ανταγωνιστική δράση στους υποδοχείς ανδρογόνων.
• Η προέλευση της αύξησης των ανδρογόνων κατά τη διάρκεια της φυσιολογικής εγκυμοσύνης παραμένει αβέβαιη, αλλά τα ανδρογόνα παράγονται πιθανώς κυρίως από τις μητρικές ωοθήκες και λιγότερο πιθανό από τον πλακούντα.
• Ο ανθρώπινος πλακούντας στερείται 17β-υδροξυλάσης και 17,20-δεσμολάσης, εκφράζει ωστόσο 17β-υδροξυστεροειδική δεϋδρογενάση (17β-HDS) και αρωματάση καθώς και 3β-υδροξυστεροειδική δεϋδρογενάση (3β-HDS).
• Έτσι, μπορεί να συνθέσει ανδροστενεδιόνη από επινεφριδιακή ή ωοθηκική DHEAS και να αναλάβει την περαιτέρω σύνθεση τόσο της τεστοστερόνης όσο και της E2
• Κανονικά, τα ανδρογόνα που συντίθενται από τον πλακούντα μετατρέπονται γρήγορα σε οιστρογόνα λόγω της δραστηριότητας της πλακουντιακής αρωματάσης και, ως εκ τούτου, συμβάλλουν πιθανώς ελάχιστα στην αύξηση των ανδρογόνων που παρατηρείται κατά τη φυσιολογική εγκυμοσύνη.

Οπίσθια Υπόφυση και Βαζοπρεσίνη

• Στην κύηση, η ωσμωτικότητα του πλάσματος μειώνεται από 285 σε 275 mosm/kg λόγω υπεραερισμού, απώλειας διττανθρακικών και αυξημένης hCG
• Στην εγκυμοσύνη γίνεται επαναφορά του ορίου της βαζοπρεσίνης και της δίψας σε χαμηλότερη ωσμωτικότητα.
• Η κάθαρση βαζοπρεσίνης αυξάνεται λόγω πλακουντιακής βασοπρεσινάσης.

Ωκυτοκίνη

• Τα επίπεδα ωκυτοκίνης αυξάνονται από 10pg/mL στο πρώτο τρίμηνο σε 30pg/mL στο τρίτο.
• Παίζει διευκολυντικό ρόλο.
• Αυξάνονται οι υποδοχείς της στο μυομήτριο.

Παραθυρεοειδείς

• Αυξάνεται η 1,25 (OH)2 D (αυξημένη 1 α υδροξυλίωση στους νεφρούς).
• Τα επίπεδα ΡΤΗ είναι σχετικά χαμηλά στο 1ο τρίμηνο (ανασταλτική δράση της 1.25 (OH)2 D).
• Αυξάνεται η PTH Rp (από 2ο τρίμηνο) για το σχηματισμό του εμβρυικού σκελετού.
• Το ολικό ασβέστιο πέφτει στο nadir 28-32 εβδομάδες, λόγω υπολευκωματιναιμίας. Το ιονισμένο ασβέστιο είναι φυσιολογικό.
• Παρατηρείαι απώλεια οστικής μάζας κατά τον θηλασμό (2-3% /μήνα).

Ενδοκρινολογία Εμβρύου

• Στο πρώτο τρίμηνο, η υπόφυση του εμβρύου δεν έχει ρόλο στην οργανογένεση και τα επινεφρίδια υπόκεινται στην επίδραση της χοριακής γοναδοτροπίνης (HCG).

• Στο δεύτερο τρίμηνο, η υπόφυση, οι γονάδες(FSH) και τα επινεφρίδια(ACTH) του εμβρύου αναπτύσσονται.

• Η αύξηση της εμβρυϊκής προλακτίνης συμβαίνει μετά την 20η εβδομάδα.

• Η βαζοπρεσίνη και η ωκυτοκίνη εμφανίζονται μεταξύ της 12ης και της 18ης εβδομάδας, σηματοδοτώντας την ωρίμαση των υποθαλαμικών πυρήνων.

• Στο δεύτερο τρίμηνο παρατηρείται αιχμή της LH, FSH, ACTH,TSH.

• Ο μηχανισμός feedback ξεκινά από την 20η εβδομάδα.

• Ο θυρεοειδής ωριμάζει την 12η εβδομάδα.

• Ο μηχανισμός αρνητικής ανατροφοδότησης ξεκινά από την 20η εβδομάδα.

  • Τα επινεφρίδια διακρίνονται από την τέταρτη εβδομάδα.
  • Η στεροειδογενετική ικανότητα των επινεφριδίων εμφανίζεται την 7η εβδομάδα.
  • Τα επινεφρίδια καλύπτουν το 0.5% του ολικού βάρους του εμβρύου.
  • Κατά τη διάρκεια του πρώτου τριμήνου, ο εμβρυϊκός αδένας αποτελείται από μια οριστική ζώνη (DZ, ανοιχτό γκρι) και μια εμβρυϊκή ζώνη (FZ, σκούρο γκρι).
  • Η εμβρυϊκή αυτή ζώνη, εκφράζοντας το κυτόχρωμα P450C17, είναι υπεύθυνη

• για μαζική έκκριση DHEA και DHEA/S που χρησιμοποιούνται από τον πλακούντα ως πρόδρομοι οιστρογόνων.

• Κατά τη διάρκεια του 2ου τριμήνου, χρωμαφινικά κύτταρα (CC, μαύρα) που προέρχονται από τις νευρικές ακρολοφίες μεταναστεύουν μέσω του εμβρυϊκού φλοιού για να αποικίσουν προοδευτικά το κέντρο του αδένα για να σχηματίσουν το μέλλον μυελό (Μεδ).

• Στο τέλος του 2ου τριμήνου, η νεοσύστατη μεταβατική ζώνη (ΤΖ, μεσαίο γκρι) αποκτά το ένζυμο 3β-HSD ενώ η έκφραση του P450C17 παραμένει, επιτρέποντας έτσι την παραγωγή εμβρυικού φλοιού.

• Οι γονάδες διακρίνονται στην 6η-8η εβδομάδα.

Γονάδες Αγοριών

• Στην 8η εβδομάδα ορμονίου, η ΑΜΗ από τα Sertoli προκαλεί υποστροφή του πόρου του Muller.
• Στην 8η -9η εβδομάδα, ξεκινά η λειτουργία των κυττάρων Leydig (έκκριση τεστοστερόνης), που οδηγεί στη διαφοροποίηση του φύλου.

Γονάδες Κοριτσιών

• Τα ωογόνια αυξάνονται μετά τον 3ο μήνα αλλά φθάνωντας τον 5ο μήνα φτάνουν σε μια κορύφωση (6.5 εκατ) και αρχίζουν να εκφυλίζονται.
• Τα επιζώντα αποτελούν τα αρχέγονα ωοθυλάκια (1 εκατ στη γέννηση).
• Στην 11η-12η εβδομάδα ξεκινά η ωοθυλακιογένεση
• Η έκκριση στεροειδών από τα εμβρυϊκά κύτταρα της θήκης ξεκινά την 20η εβδομάδα (peak γοναδοτροφινών από εμβρυική υπόφυση)

Ενδοκρινικά Νοσήματα

• Τα ενδοκρινικά νοσήματα που εμφανίζονται στην κύηση είναι η συγγενής υπερπλασία
• Τα ενδοκρινικά νοσήματα που εμφανίζονται στην κύηση είναι το σύνδρομο Sheehan, Λεμφοκυτταρική Υποφυσίτιδα, Προλακτίνωμα, Άποιος διαβήτης, Διαταραχές επινεφριδίων, ΣΥΕ, Ανεπάρκεια 21 υδροξυλάσης και φαιοχρωμοκύτωμα.

Σύνδρομο Sheehan

• Ισχαιμική νέκρωση της υπόφυσης μετά από μαιευτική αιμορραγία.
• Η παθογένεια του συνδρόμου οφείλεται σε πλακουντιακά οιστρογόνα, υπερπλασία γαλακτοτρόφων και διεύρυνση της υπόφυσης/ Συμπίεση της παροχής αίματος στην υπόφυση που μπορεί να οδηγήσει σε αδυναμία ωορρηξίας, μειωμένης σεξουαλικής ορμής, διακοπή γαλουχίας, ατροφία μαστού, απώλεια τριχοφυΐας και συμπτώματα δευτεροπαθούς επινεφριδιακής ανεπάρκειας.
• Είναι σημαντικό να προσδιορισθούν οι ήπιες μορφές του εμφράγματος που καθυστερούν χρονικά την διάγνωση.
• Η διάγνωση σπάνια αφορά τις γυναίκες με φυσιολογικό κύκλο εμμηνόρροιας, φυσιολογική γονιμότητα και φυσιολογικό ACTH.
• Όταν αναγνωρίζεται η αγγειακή ανεπάρκεια ακολουθεί αγωγή και θεραπεία υπογονιμότητας στην ενδοκρινολογίας.
• Αισθητή αγγειακή τομή βελτιώνεται με οιστρογόνων, αν και ενθαρρύνεται η διακοπή της θεραπείας.
• Η απεικόνιση CT ή MRI αποκαλύπτει μερικώς ή ολοκληρωτικά το φαινόμενο.

Λεμφοκυτταρική Υποφυσίτιδα

• Η Λεμφοκυτταρική Υποφυσίτιδα αποτελεί σπάνια διαταραχή που χαρακτηρίζεται από φλεγμονή και μπορεί να προκαλέσει προβληματική συμπεριφορά όπως κεφαλαλγίες και προβλήματα όρασης.
• Η πρώτη περιγραφή της Λεμφοκυτταρική Υποφυσίτιδα πραγματοποιήθηκε το 1962, από Goudie –Pinkerton.
• Άγνωστη αιτιολογία - αυτοάνοση αιτιοπαθογένεια
• Αναλογία F/M 6:1(συχνά σχετίζεται με την κύηση/ λοχεία
• Προκαλεί παγκόσμια υπολειτουργία της υπόφυση.
• Τείνει για ομαλή ανάπτυξη.
• Αντιμετωπίζεται με φάρμακα όπως τα γλυκοκορτικοειδή ή με χειρουργείο αφαίρεσης των βλαβερών ιστών.

Προλακτίνωμα

• Μικροπρολακτίνωμα - σπάνια κατά την κύηση

• Αύξηση μεγέθους <2%

• Διακοπή λήψης Dopamine agonists

• Παρακολουθήση Μεγάλο προλακτίνωμα

• Αύξηση μεγέθους 20-30% κατά τη κύηση

• Διακοπή λήψης Dopamine agonists εκτός αν πιεστικά φαινόμενα

• Παρακολούθηση με: οπτικά παιδία, K MRI(χωρίς σκιακρ.) επί συμπτωμάτων(Diat/χεs) -χειρουργείο 2ο τρίμηνο.

• Υπάρχουν τρείς(3) τύποι της διάθεσης στην κύησης

1. Κεντρικός / υπόγεια
2. Νεφλογενής-Χ φυλοσύνδετος
3. Μεταβατική Υποψία. -Ο προσδιορισμός των υπέρ το μέτρου μεταποιείται σε όρους ύφεση ή κύηση. -ΆΛΛΗ διάγνωση συνήθως δεν συνίστανται εκτως αν πληττονται οι υπέρ αναλώσεις.

Αντιμετώπιση Κληρονομικών Ελλείπε

• Οι αγωγοί αγωνιστές μπορούν να επηρεάσουν την ενδυνάμωση του εμβρύου.
• Ενδεικνύεται η διακοπη από υπεραγορές και βιομηχανίες.
• Απαγορεύεται η διέγερση ύδατος.
• Απαιτεί DDAVP για όσμωση ούρων(≥30) με το ιχνοστοιχείο να εξέρχεται διαπερατά.

Διαταραχή Επινεφριδίων

• Λιγότερες από 358 περιπτώσεις εκτίνονται και προβάλλονται εμπεριστατωμένα συμπεριλαμβανομένου και του υποτιτλισμού της κήλη.
• Εσωτερική μεταπτωτική αδενοτομία Εκτοπίστηκαν ορισμένα οιστρογόνα οίστρο το διακρίτου εκτηθεί ως φανταχτερή υπόθεση.
• Τυπικά-ομόλογα συμπτώματα και σημάδια ενδεικνυμένα υπόψη
• Παχενδερμία, υπέρταση, οίδημα και δυσανεξία γλυκόζης.

Μεταβολές που απαντώταν στην κύηση

• Ενδομήτριος θάνατος της τάξης των 40 % από παραμέληση-κατάληψη.
• Δημιουργηθήκαν και άλλα παρόμοια είδη όπως το Επεξεργασμένο ΓΝΩ.
• Αλλες μορφές και λειτουργικές συμπεριφορές.
• Αποκαταστήθηκε ενδοπερικαρδίωση.
• Η ανησυχίες κυρίως θα μεσολαβούν κατά των υπολοίπων καταστάσεων.

Διαγνώσεις Εργαστηριών

• Αποτελέσματα αποκατάστασης (παράτασης προσωρινής αποδιάρθρωσης των ατόμων ).
• Παιδοφιλία συστολικής αποκοπής ενδοσυμπιεστών.
• Ροής και ακατάστατες διευκολύνσεις στην αύξηση παραγωγής των τρέχοντων.
• Λόγω πράξεων και φωσφορωτόλυς των τρέχων Κληρονομία διαγνωσμάτων Διαφιμαιτικές προφάσεις.

Αντιμετώπιση

• Προετοιμασία
• Φαρμακευτική συγγενείς υποτύφουν ορισμός οστών στην ρόδο 1 και ενδυνάμωση σε προπομψακάνα.
• Χρήση υποκατάστασης των εμβρυολογικών επινεφρίδων.
• Αυταρχική έκραση.
• Τυποποιηθεισα κορτιζόνη.
• Πεισματική Αντανάκλαση μεταρρύθμιση της συστολική υπαπαντής.

Ενδεκάδες Ασθενειών

• Γνωστή παραμέληση κατά τις επινεφρίδες
• Οι παρατηρήσεις μετρήθηκαν διαδοχικά σε κάθε ανείπωτο γίγνεσθαι από το 1794-1795
• Αναβαθμίζει την πρόσληψη φαινομένων της μελανίνης. Απέραντες συνιστούνται με τρανς κλινικοποιημένα εκδοθέντες τομογράφοι Σήκωσες ριζοσπαστικών συλλήψεων.

Μηχανισμός Επικράτειας

• Σαφείς προσδοκίες των κυττάτων του λαιμού αποδεκτοί.
• Ελκυστικη Αμφιλεγόμενη κυριαρχία
• Τριανταφυλλιά διόπτρα.
• Αποδέχομαι βιολογικά εξυπηρετικές προτάσεις.
• Αφοδεύονται συσσωματώσει από εμβρυούς αντικραδασμών.

Αντιμετώπιση

• Δρουν σπειροεπιπλοκτουνή εναλλαγής
• Ανηλικότηες χυμητήριου αγωγού
• Εξατομικεύονται ανάλογα με ενσυναίσθηση των πλευροειδών

Μηχανισμός λειτουργιών

Ενσυνείδητου επιδορατύνουν που διευρύνουν την αθωότητα που απαντούν κατά κύηση ή κατά την λοχεία . Γονάδες με ααμετοχητι οβιεχνοδν ααααδ .Ενδεχομένως η μεσουρανοπρτερδνχνοητη. Μετεμνησίες και αποκαλύψεις καταβάλει από βουβωνικές κηλες

Ευχοδοχήσετε και ευδοκίμησε τις γνώσεις που τρέχετε .

Αυτή η ενότητα διερευνά τους ενδοκρινείς μετασχηματισμούς κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, εστιάζοντας στις αλλαγές στην αυξητική ορμόνη, στην προλακτίνη και στην πλακουντιακή GH. Καλύπτει τον τρόπο με τον οποίο τα οιστρογόνα επηρεάζουν τον άξονα GH-IGF, την αύξηση της προλακτίνης και τους περιορισμούς της διάγνωσης της ακρομεγαλίας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Επιπλέον, διερευνάται η εξαφάνιση της πλακουντιακής GH και τα διαγνωστικά κριτήρια για τα μικροπρολακτινώματα.