Дулат Исабеков шығармашылығы

Study Notes

Дулат Исабеков туралы

Дулат Исабеков Оңтүстік Қазақстан облысы, Арыс ауданының "Ленин жолы" ауылында 1942 жылы 20 желтоқсанда дүниеге келген.
Ол қазақ жазушысы, драматург, Қазақстан Республикасының Мемлекеттік сыйлығының (1992), Қазақстанның Еңбек Ері (2022) атағын иеленген.
1997 жылдан бастап ол Қазақстан Республикасының Мәдениеттану ғылым зерттеу институтының директоры қызметін атқарады.
Исабековтың алғашқы әңгімесі "Жолда", "Замандастар" атты жинақта 1963 жылы жарық көрген.
Оның шығармалары арасында "Бекет" (1966), "Ащы бал" (1969), "Мазасыз күндер" (1970), "Қара шаңырақ" (1973), "Тіршілік" (1975) повестер мен әңгімелер жинақтары, "Қарғын" (1980) романы бар.
"Екі жиырма" (1983) жинағына Исабековтың таңдаулы повестері енген.
Исабековтың шығармалары орыс тіліне "Полынь" (1978), "Отчий дом" (1979), "Смятение" (1986), "Новоселье в старом доме" (1986) деген атпен аударылып басылған.
Оның шығармалары венгр, неміс, поляк, чех тілдеріне де аударылып жарияланған.
Исабековтың "Ректордың қабылдау күндері" (1975), "Әпке" (1977), "Ертеңгі күту" (1979), "Мұрагерлер" (1982), "Алыстан келген ананас" (1984), "Кішкентай ауыл" (1986) пьесалары республика және облыстық театр сахналарында қойылған.
"Жеті желкен" (1987) жинағына Исабековтың таңдаулы пьесалары енеді.
"Гауһар тас" (режиссер Ш.Бейсембаев, 1975) және "Дермене" (режиссер Асанәлі Әшімов, 1986) фильмдері Исабековтың шығармалары бойынша түсірілген.
"Мұрагерлер" пьесасы үшін 1985 жылы оған Қазақстан Жазушылар одағында Мұхтар Әуезов атындағы сыйлық берілген.