Дулат Исабеков шығармалары

Study Notes

Дулат Исабеков

Дулат Исабеков 1942 жылы 20 желтоқсанда Оңтүстік Қазақстан облысының Арыс ауданындағы "Ленин жолы" ауылында дүниеге келген.
Исабеков - жазушы, драматург, Қазақстан Республикасының Мемлекеттік сыйлығының иегері (1992).
Ол 2022-жылы Қазақстанның Еңбек Ері атағын алды.
1997 жылдан бастап Қазақстан Республикасының Мәдениеттану ғылым зерттеу институтының директоры қызметін атқарады.
Исабековтың алғашқы әңгімесі 1963 жылы "Жолда", "Замандастар" атты жинақта жарияланды.
Оның "Бекет" (1966), "Ащы бал" (1969), "Мазасыз күндер" (1970), "Қара шаңырақ" (1973), "Тіршілік" (1975) повестер мен әңгімелер жинақтары, "Қарғын" (1980) романы жарық көрді.
"Екі жиырма" (1983) атты таңдаулы повестер жинағы шықты.
Исабековтың бірқатар шығармасы орыс тіліне аударылып, "Полынь" (1978), "Отчий дом" (1979), "Смятение" (1986), "Новоселье в старом доме" (1986) деген атпен басылды.
Оның жекелеген туындылары венгр, неміс, поляк, чех тілдерінде жарияланды.
Исабеков "Ректордың қабылдау күндері" (1975), "Әпке" (1977), "Ертеңгі күту" (1979), "Мұрагерлер" (1982), "Алыстан келген ананас" (1984), "Кішкентай ауыл" (1986), т.б. пьесалар жазды.
Оның пьесалары республика және облыстық театрларда қойылды.
"Жеті желкен" (1987) атты таңдаулы пьесалар жинағы жарық көрді.
Исабековтың жекелеген шығармалары бойынша "Гауһар тас" (режиссер Ш.Бейсембаев, 1975) және "Дермене" (режиссер Асанәлі Әшімов, 1986) атты көркем фильмдер түсірілді.
"Мұрагерлер" пьесасы үшін оған Қазақстан Жазушылар одағында Мұхтар Әуезов атындағы сыйлығы берілді (1985).