Candida en Aspergillus Infecties

Candida is een type schimmel dat normaal gesproken in kleine hoeveelheden in ons lichaam aanwezig is, zoals in de mond, darmen en op de huid. Deze schimmel wordt meestal onder controle gehouden door ons immuunsysteem en andere micro-organismen. Wanneer de balans verstoord raakt, kan Candida in aantal toenemen en infecties veroorzaken.

Een oppervlakkige candida-infectie is een infectie die de buitenste lagen van de huid, slijmvliezen of nagels aantast. Voorbeelden zijn orale spruw, vaginale schimmelinfectie en huidinfecties.

Candida-infecties worden veroorzaakt door een schimmel, niet door een gist. Hoewel Candida soms als gist wordt aangeduid, is het technisch gezien een schimmel.

Een KOH-preparaat is een eenvoudige microscopische test die wordt gebruikt om de aanwezigheid van schimmels, zoals Candida, te bevestigen. Een klein monster van de geïnfecteerde huid, nagel of slijmvlies wordt gemengd met kaliumhydroxide, waardoor de schimmel beter zichtbaar wordt onder de microscoop.

Een weefselbiopsie is een procedure waarbij een klein stukje weefsel wordt verwijderd voor microscopisch onderzoek. Dit kan worden gebruikt om de oorzaak van een Candida-infectie te bevestigen en de beste behandelingsstrategie te bepalen.

Een infectie die optreedt wanneer de candidaschimmel zich te snel vermeerdert, vaak door een verzwakt immuunsysteem, antibioticagebruik of slechte hygiëne.

Een infectie die optreedt wanneer de candidaschimmel dieper in het lichaam doordringt, met name bij ernstige immunodeficiëntie zoals AIDS.

Groep medicijnen die de groei van schimmels remmen en worden gebruikt om candida infecties te behandelen.

Een ontsteking van de slokdarm veroorzaakt door de Candida schimmel, vaak gepaard met slikklachten en een witte waas op de tong.

Een infectie van het bloed met de Candida schimmel, die tot ernstige complicaties kan leiden.

Een ernstige complicatie van een systemische Candida infectie, waarbij de schimmel het hartklepje aantast.

Een infectie van de urinewegen, veroorzaakt door Candida.

Toediening van voedingsstoffen rechtstreeks in de bloedbaan, wat het risico op systemische Candida infecties kan verhogen.

Een schimmel die invasieve aspergillose kan veroorzaken, een ernstige longontsteking die vooral bij mensen met een verzwakt immuunsysteem voorkomt.

Een ernstige vorm van aspergillose die de bloedbaan aantast en de longen kan beschadigen. Deze infectie is levensbedreigend.

Een type aspergillose dat allergische reacties in de longen veroorzaakt, deze is minder ernstig dan invasieve aspergillose.

Een type subcutane schimmelinfectie die wordt veroorzaakt door de schimmel Sporothrix schenckii. Infectie vindt meestal plaats via een punctie met doornen of takjes.

Een infectie veroorzaakt door schimmel die onder de huid zit en meestal wordt veroorzaakt door trauma, zoals een punctie met een doorn of tak.

Een type aspergillose dat voorkomt bij mensen met een verlaagd aantal witte bloedcellen (neutrofielen). Dit kan leiden tot infecties in de luchtwegen, huid, ogen, en andere organen.

Infecties door Aspergillus die zich verspreiden naar verschillende organen in het lichaam. Deze infectie is erg ernstig en heeft een slechte prognose.

Een bolvormige massa van schimmel die zich vormt in een bestaande holte in de longen. Deze holte ontstaat vaak door een andere aandoening.

Een allergische reactie op Aspergillus die de longen aantast. Deze aandoening veroorzaakt symptomen zoals hoesten, piepende ademhaling en kortademigheid.

Een infectie van de neusbijholten die veroorzaakt wordt door Aspergillus. Deze infectie kan leiden tot pijn in het gezicht, verstopte neus en pusafscheiding.

Een infectie van het oor door Aspergillus. Dit kan leiden tot pijn in het oor, jeuk en afscheiding.

Een test om de aanwezigheid van Aspergillus in het bloed of in de longen te detecteren. Er worden specifieke stoffen gezocht die door Aspergillus worden geproduceerd.

Mycetoom is een chronische infectie van de huid en onderliggende weefsels, vaak aan de voet, veroorzaakt door verschillende bacteriën en schimmels. Het komt voornamelijk voor in tropische en subtropische gebieden en wordt veroorzaakt door de introductie van de verwekker via een klein trauma.

Een karakteristieke combinatie van een pijnloze knobbel onder de huid, meerdere gaten in de huid en een afscheiding die korrels bevat, duidt op mycetoom. De infectie kan zich verspreiden naar diepere structuren en bot, wat kan leiden tot vervormingen en functionele problemen.

Een microscopisch onderzoek van de korrels en kweek, waarbij de verwekker wordt gekweekt, kan helpen om de diagnose van mycetoom te bevestigen. Andere beeldvormende onderzoeken, zoals röntgen, echo, MRI en CT, zijn nuttig om de verspreiding van de infectie te beoordelen.

De behandeling van mycetoom is afhankelijk van de verwekker. Schimmelinfecties worden vaak behandeld met itraconazol of posaconazol, met een minimale behandelingsduur van 12 maanden. Chirurgie of amputatie is vaak noodzakelijk.

Cryptococcose is een wereldwijd voorkomende infectie veroorzaakt door een schimmel met sporevorming. De schimmel leeft in vochtige aarde en in de uitwerpselen van duiven, vooral de soorten C. neoformans en C. gatti. De infectie vindt plaats door het inademen van de sporen.

Cryptococcose kan leiden tot verschillende klinische manifestaties, waaronder een cutane infectie (huidinfectie), pulmonale cryptococcose (longontsteking) en cryptococcenmeningitis (ontsteking van de hersenvliezen).

Pulmonale cryptococcose is een longinfectie die ontstaat na het inademen van sporen. Bij mensen met een normaal immuunsysteem is de infectie meestal mild en verdwijnt vanzelf. Inactieve sporen kunnen echter in het lichaam blijven bestaan.

Cryptococcenmeningitis is een ernstige infectie van de hersenvliezen die voornamelijk voorkomt bij mensen met een verzwakt immuunsysteem. De infectie kan ernstige neurologische complicaties veroorzaken.

Cryptococcus neoformans is een schimmel die meningitis kan veroorzaken, vooral bij mensen met een verzwakt immuunsysteem, zoals mensen met AIDS.

De eerste symptomen van cryptococcenmeningitis zijn vaak mild en sluipend, zoals hoofdpijn, malaise en lichtschuwheid. Later kunnen ernstiger symptomen optreden, zoals ernstige hoofdpijn, nekstijfheid en koorts.

Om cryptococcenmeningitis te diagnosticeren, wordt een ruggenprik gedaan om liquor te onderzoeken.

In de liquor bij een cryptococcenmeningitis is de druk verhoogd. Ook is er een verhoogd aantal monocyten, verhoogd eiwitgehalte en verlaagd glucosegehalte.

Oost-Indische inkt is een kleurstof die wordt gebruikt om cryptococcus in de liquor te kleuren en onder de microscoop te bekijken.

De beste behandeling voor cryptococcenmeningitis is een combinatie van Amfotericine B en Flucytosine of Fluconazol, gevolgd door een langdurige behandeling met Fluconazol.

Candidemie is een bloedvergiftiging door Candida.