Werkgroepen 9-11

Herstelsancties proberen een onrechtmatige situatie te herstellen door de overtreder te dwingen de oorspronkelijke toestand te herstellen, terwijl bestraffende sancties bedoeld zijn om een straf op te leggen voor het overtreden van een regel.

Last onder dwangsom en last onder bestuursdwang zijn herstelsancties omdat ze beogen een overtreding te herstellen door de overtreder te dwingen een bepaalde handeling te verrichten of na te laten.

De bestuurlijke boete is een bestraffende sanctie omdat het doel is om de overtreder voor zijn actie te straffen en om te voorkomen dat de overtreding in de toekomst opnieuw plaatsvindt.

Er zijn meer soorten bestuurlijke sancties dan alleen de last onder dwangsom, de last onder bestuursdwang en de bestuurlijke boete. Voorbeelden zijn intrekking van vergunningen, opleggen van een aanwijzing, of het opleggen van een verbod.

Een bestuurlijke sanctie kan alleen worden opgelegd als er sprake is van een overtreding van een regel of voorschrift.

Niet elk bestuursorgaan is automatisch bevoegd om bestuurlijke sancties op te leggen. De bevoegdheid moet expliciet worden verleend door de wet.

Het college van burgemeester en wethouders kan een bestuurlijke boete opleggen als iemand voorschriften van een verleende vergunning overtreedt, omdat dit in artikel 125 lid 2 van de Gemeentewet is vastgelegd.

De minister kan een last onder bestuursdwang opleggen als iemand voorschriften van een verleende vergunning overtreedt. De bevoegdheid om deze sanctie op te leggen moet dan wel expliciet zijn opgenomen in de wet die de vergunning regelt.

Een sanctie die wordt opgelegd door een bestuursorgaan als reactie op een overtreding van een wettelijke norm. Deze sanctie kan verschillende vormen aannemen, zoals een boete, een waarschuwing of een last onder bestuursdwang.

Een specifiek bevoegdheid van een bestuursorgaan om te interveniëren om een wettelijke norm te handhaven en een overtreding te beëindigen. Het kan bijvoorbeeld gaan om het verwijderen van een illegaal gebouwde schutting of het dwingen tot het sluiten van een illegale coffeeshop.

Een administratieve maatregel die opgelegd wordt door een bestuursorgaan, waarbij de overtreder tot een bepaalde handeling wordt verplicht of wordt verboden om iets te doen. Deze last moet voldoen aan specifieke wettelijke vereisten, zoals een motivering en een termijn voor uitvoering.

De verplichting die een bestuursorgaan heeft om op te treden tegen overtredingen van wet- en regelgeving, tenzij er bijzondere omstandigheden zijn die een afwijking rechtvaardigen.

Het opleggen van een bestuurlijke sanctie, zoals een boete of een waarschuwing, als reactie op een overtreding van een wettelijke norm.

Een geschrift waarin een bestuursorgaan precies aangeeft wat de overtreder moet doen om de overtreding te herstellen, wanneer dit moet gebeuren en welke consequenties er zijn als de overtreder niet handelt.

Een besluit van een bestuursorgaan om een bestuurlijke sanctie op te leggen. Dit besluit moet voldoen aan de wettelijke eisen, zoals een duidelijke omschrijving van de overtreding, een beargumenteerde motivering en een termijn voor bezwaar.

Een snelle en noodzakelijke stap die een bestuursorgaan kan nemen om een onmiddellijk gevaar te voorkomen, zonder eerst een last onder bestuursdwang op te stellen. Dit kan bijvoorbeeld nodig zijn om te voorkomen dat een instortend gebouw mensenlevens in gevaar brengt.

De rechter die bevoegd is om te oordelen over besluiten, die door bestuursorganen worden genomen.

Een rechtsregel die bepaalt dat een last onder bestuursdwang niet mag worden opgelegd als het belang van het voorschrift dat moet worden beschermd zich daartegen verzet.

Het principe dat bestuursorganen in beginsel verplicht zijn om op te treden tegen overtredingen, behalve als er bijzondere omstandigheden zijn. Dit kan bijvoorbeeld zijn als er een aannemelijk zicht is op legalisering (het oplossen van de overtreding), of als handhaving onevenredig zwaar zou wegen.

Het principe dat de keuze voor een bepaalde vorm van handhaving in verhouding moet staan tot de overtreding om te voorkomen dat de straf onevenredig zwaar is.

Een handeling van een bestuursorgaan die geen besluit is, maar directe actie. Dit kan bijvoorbeeld gaan om het weghalen van illegaal geparkeerde auto's.

De rechter die bevoegd is om te oordelen over vorderingen inzake onrechtmatige daden (schadevergoeding bij een onrechtmatige handeling).

De vrijheid om zonder voorafgaande toestemming van de overheid te betogen en je mening kenbaar te maken.

Een wettelijke regeling die de voorwaarden vaststelt voor het houden van openbare demonstraties en de mogelijkheden om deze te beperken.

Een wettelijke regeling die de rechten en vrijheden van burgers vastlegt.

Een verdrag dat de rechten en vrijheden van burgers in Europa beschermt.

Een wettelijke voorwaarde die gesteld kan worden aan de uitoefening van een recht, bijvoorbeeld het recht op betogen.

De bevoegdheid om beslissingen te nemen zonder eerst de toestemming van een hoger orgaan te vragen.

De plicht van de overheid om ervoor te zorgen dat burgers in veiligheid kunnen betogen.

Het voorkomen van geweld tijdens een betoging door bijvoorbeeld het scheiden van groepen met tegengestelde standpunten.

Een sociaal grondrecht is een recht dat de overheid verplicht om te zorgen voor bepaalde voorwaarden voor de burgers. Het geeft geen recht op directe aanspraak, maar is een instructienorm voor de overheid.

Een klassiek grondrecht is een recht dat rechtstreeks afdwingbaar is. Het geeft burgers een individuele bescherming tegen inbreuken door de overheid.

Artikel 21 van de Grondwet is een sociaal grondrecht dat bepaalt dat de overheid zorg moet dragen voor een goede kwaliteit van het leefmilieu.

Bestuursdwang is een instrument dat een bestuursorgaan kan gebruiken om een overtreding van een wettelijke norm te beëindigen.

Artikel 149 van de Gemeentewet geeft de gemeenteraad de bevoegdheid om verordeningen vast te stellen.

Artikel 135 van de Gemeentewet regelt de bevoegdheid van bestuursorganen om bestuursdwang toe te passen.

Een gemeentelijke verordening is een wet in materiele zin, want het is een algemeen verbindend voorschrift dat door een bevoegd orgaan is vastgesteld.

De term 'wet' in het EVRM verwijst naar wetten in materiele zin, dus algemeen verbindende voorschriften die toegankelijk en voorspelbaar zijn.

De vrijheid van meningsuiting is een klassiek grondrecht dat de overheid beperkt mag beperken als dit noodzakelijk is in een democratische samenleving.

Het grondrecht op godsdienstvrijheid wordt niet geschonden wanneer er beperkingen zijn op de uiting van religieuze ideeën in de vorm van uithangborden, zolang het grondrecht zelf niet wordt beperkt.

Artikel 7 van de Grondwet garandeert de vrijheid van meningsuiting, maar deze kan wel beperkt worden in bepaalde gevallen.

Het beroep van het Leger des Heils op de godsdienstvrijheid van artikel 6 Grondwet zal niet slagen omdat de beperking niet betrekking heeft op de godsdienst zelf, maar alleen op de fysieke uiting van de boodschap.

Het beroep van het Leger des Heils op de vrijheid van meningsuiting zal waarschijnlijk geen kans van slagen hebben, omdat de gemeentelijke verordening geen inbreuk maakt op de inhoud van hun boodschap, maar alleen op de manier waarop die wordt geuit.

Een hogere regeling in de hiërarchie van wetgeving kan afwijken van een lagere regeling, zelfs als deze afwijkt van de standaardtermijn in de Awb.

De bestuursrechter mag niet de rol van de wetgever overnemen door zelf nieuwe regels te maken, maar moet zich beperken tot het toepassen van de bestaande wetten.

Johan kan een beroep doen op het beginsel van hoor en wederhoor, omdat hij niet gehoord is voordat een last onder dwangsom werd opgelegd. Dit beroep heeft kans van slagen omdat de rechter dit beginsel hoog in het vaandel heeft staan.

Het college heeft beleidsvrijheid omdat het zelf mag bepalen wanneer een hond gevaarlijk is en wanneer een muilkorf noodzakelijk is, maar de criteria moeten wel duidelijk en objectief zijn.

Het college heeft beoordelingsvrijheid omdat het zelf mag beoordelen of in een concrete situatie een hond gevaarlijk is en een muilkorf noodzakelijk is.

De criteria die in beleidsregels worden vastgesteld, moeten duidelijk en objectief zijn, zodat de toepassing van de regeling voorspelbaar en eerlijk is.

Een besluit in de zin van de Awb is een schriftelijke beslissing van een bestuursorgaan, die publiekrechtelijk is en gericht is op een rechtsgevolg.

De bevoegdheid van het college van burgemeester en wethouders om beleidsregels vast te stellen berust op de discretionaire bevoegdheid die het college heeft om de APV in te vullen. Dit is vastgelegd in artikel 4:81 van de Awb.

De ministeriële regeling is een vorm van regelgeving waarbij de minister regels vaststelt ter invulling van een algemene maatregel van bestuur (amvb). De minister heeft deze bevoegdheid gekregen via de amvb.

Een beschikking is een besluit dat gericht is op een specifiek persoon of zaak. In deze situatie is de verplichting om een muilkorf te dragen een beschikking, omdat deze gericht is op Gerrit.

De Awb is van toepassing op bestuursorganen. Om te weten of de Awb van toepassing is op dit besluit, moet je dus bepalen of het college van burgemeester en wethouders een bestuursorgaan is.

Ja, de gemeenteraad is een orgaan dat bevoegd is besluiten te nemen op grond van publiekrecht. Dit maakt de gemeenteraad een bestuursorgaan in de zin van de Awb (artikel 1:1 lid 1 Awb).

De rechtsgang die Evelien kan volgen om de APV-bepaling aan te vechten, is de bestuursrechtelijke procedure. Zij kan eerst bezwaar indienen bij de gemeenteraad (artikel 1:5 Awb). Als het bezwaar wordt afgewezen, kan zij beroep instellen bij de rechtbank (artikel 8:1 Awb).

Een beschikking in mandaat is een besluit dat door een gemandateerde wordt genomen, maar juridisch gezien geldt het als een besluit van de mandaatgever. In dit geval is het besluit van Jay Autar te zien als een besluit van de minister.

De hooger beroepsrechter is bevoegd om te oordelen over een beroepschrift dat is ingediend tegen een uitspraak van de rechtbank. Volgens artikel 8:104 Awb is het College van Beroep voor het bedrijfsleven (CBb) in dit geval de hoger beroepsrechter.

De ministeriële regeling wordt gevormd door een lagere wetgeving ter aanvulling van de amvb. In deze situatie is de ministeriële regeling 'Aanwijzingsbesluit bewapening en uitrusting politie 2018' een uitwerking van de amvb 'Besluit bewapening en uitrusting politie'.

Het gelijkheidsbeginsel houdt in dat regels en beslissingen in gelijke gevallen op dezelfde manier worden toegepast. Dit betekent dat in de praktijk dezelfde behandeling moet worden toegepast op soortgelijke gevallen.

Een draagkrachtige motivering in de zin van artikel 3:46 Awb is een motivering die voldoende duidelijk maakt waarop het besluit is gebaseerd. De motivering moet de gronden voor het besluit bevatten.

Het vertrouwensbeginsel betekent dat de overheid zich moet houden aan toezeggingen die zij heeft gedaan aan burgers. Indien gerechtvaardigd vertrouwen is gewekt, dient de overheid dit te honoreren.

De Awb is de Algemene wet bestuursrecht. Deze wetgeving is vastgesteld om te zorgen voor uniformiteit en duidelijkheid in de bestuursrechtelijke besluitvorming.