Auto-immuunziekten Quiz

Auto-immuunziekten

• Auto-immuunziekten zijn aandoeningen waarbij het immuunsysteem per ongeluk lichaamseigen cellen en weefsels aanvalt.
• Dit leidt tot chronische ontstekingen, orgaanschade en diverse symptomen.

Wat is een auto-immuunziekte?

• Het immuunsysteem beschouwt lichaamseigen cellen als indringers in plaats van vreemde stoffen.
• Dit veroorzaakt ontstekingen en beschadiging van organen en weefsels.
• Verstoorde lichaamsfuncties zijn mogelijk.

Betrokken delen van het lichaam

• Huid: Ontsteking of huiduitslag (bijvoorbeeld psoriasis).
• Spieren en gewrichten: Pijn, zwelling en stijfheid (reumatoïde artritis).
• Organen: Lever (auto-immuun hepatitis), schildklier (ziekte van Hashimoto).
• Bloed en immuuncellen: Meerdere systemen tegelijk kunnen worden aangetast (bijvoorbeeld lupus).

Betrokkenheid van het immuunsysteem

• Normaal heeft het immuunsysteem twee primaire functies:
  • Herkennen en bestrijden van vreemde indringers (bacteriën, virussen).
  • Beschermen van eigen lichaamcellen.
• Bij auto-immuunziekten mislukt deze zelfherkenning bij B-cellen en T-cellen.
• B-cellen produceren antistoffen tegen eigen lichaamscellen.
• T-cellen vallen gezonde weefsels aan.
• Dit resulteert in aanhoudende ontstekingen en schade.

Mechanismen achter auto-immuniteit

• B-cellen: Maken antilichamen die ziekteverwekkers binden, zodat andere immuuncellen ze kunnen vernietigen.
• T-cellen: Identificeren en verwijderen geïnfecteerde of abnormale cellen.
• Cytokines: Reguleren ontstekingsreacties. Sommige versterken ontstekingen (pro-inflammatoire cytokines), andere remmen ontstekingen (anti-inflammatoire cytokines).

Wat gaat er mis bij auto-immuunziekten?

• Foutieve herkenning: Het immuunsysteem ziet lichaamseigen cellen als vreemd.
• Autoantilichamen: Productie van antistoffen die aan gezonde weefsels binden om ze te vernietigen.
• Ontregeling van cytokines
• Doorlopende schade

Verschillen auto-immuunziekten, infecties en allergieën

• Auto-immuunziekten: Het lichaam valt eigen cellen aan.
• Infecties: veroorzaakt door externe ziekteverwekkers (bacteriën, virussen).
• Allergieën: Overreactie van het immuunsysteem op ongevaarlijke stoffen.

Factoren in het ontstaan van auto-immuunziekten

• Genetische aanleg (bijvoorbeeld HLA-typen).
• Omgevingsfactoren (infecties, roken, voeding).

Voorbeelden van auto-immuunziekten

• Coeliakie: Ontsteking darm veroorzaakt door reactie op gluten.
• Auto-immuun hepatitis: Immuunsysteem valt lever aan.
• Diabetes type 1: Immuunsysteem vernietigt insulineproducerende cellen.
• Ziekte van Hashimoto: Auto-immuunziekte die de schildklier aantast.

Diagnose van auto-immuunziekten

• Vraaggesprek en lichamelijk onderzoek.
• Bloedtesten (ANA, specifieke autoantilichamen).
• Beeldvorming (röntgen, MRI).

Behandelingsopties

• Medicatie (immunosuppressiva, biologische medicijnen).
• Niet-medicamenteuze behandelingen (fysiotherapie, leefstijl).
• Chirurgie in ernstige gevallen.

Vooruitzichten en uitdagingen

• Meestal chronische aandoening met levenslange behandeling.
• Vroegtijdige diagnose en effectieve therapieën leiden tot normaal leven.
• Blijvende schade of complicaties mogelijk.

Sociaal en ethische kwesties

• Stigmatisering van patiënten.
• Toegankelijkheid van dure behandelingen (bijvoorbeeld biologische therapieën).