Aralin 1 at 2: Ekonomiks at Kakapusan

Ang Ekonomiks ay isang sistematikong pag-aaral ng pagkakaroon ng sapat na pinagkukunang-yaman.

Ang salitang 'oikos' ay nangangahulugang pamamahala.

Ang maykroekonomiks ay nakatuon sa pag-aaral ng malalaking yunit ng lipunan.

Ang mga solusyon sa krisis pang-ekonomiya ay bahagi ng positibong ekonomiks.

Ang posibleng katanungan sa ekonomiks ay kung anong produkto ang dapat gawing at gaano karami ang dapat ilikhain.

Ang makroekonomiks ay tumutok sa kilos ng isang indibidwal sa pamilihan.

Ang positibong ekonomiks ay nakabatay sa mga opinyon at pagmamasid sa ekonomiya.

Ang sambahayan, pamahalaan, at pamilihan ay bahagi ng pag-aaral sa makroekonomiks.

Ang kakapusan ay may kinalaman sa limitasyon ng mga produktong pang-ekonomiya.

Ang kakulangan ay permanente at hindi nagbabago sa suplay ng mga produkto o serbisyo.

Ang opportunity cost ay tumutukoy sa halaga ng pinakamahalagang bagay na isinakripisyo para makamit ang isang produkto o serbisyo.

Ang efficiency ay hindi mahalaga sa paggawa ng desisyon sa paggamit ng mga limitadong resources.

Ang normatibong ekonomiks ay mas madaling patunayan kumpara sa positibong ekonomiks.

Ang kakapusan ay nagiging dahilan upang mas maraming pagpipilian ang magkaroon ng tao sa mga produkto o serbisyo.

Ang pag-unlad ng lokal na pamilihan ay hindi naapektuhan ng kamalayan sa pangangalaga ng likas na yaman.

Ang normatibong pahayag ay nagbibigay ng impormasyong may kasamang datos na nakalap ng mga ekonomista.

Ang sistemang pang-ekonomiya na nakabatay sa mga paniniwala at kaugalian ng mga tao ay tinatawag na command economy.

Sa sistemang mixed economy, may malayang galaw ang mga konsyumer at prodyuser na may patnubay mula sa pamahalaan.

Ang pangunahing salik ng produksyon ay pag-aari ng mga pribadong indibidwal sa command economy.

Ang mekanismo ng alokasyon ay tumutukoy sa pamamahagi ng mga resources ayon sa kakapusan.

Ang market economy ay nakabatay sa sentral na pagpapasya ng pamahalaan sa lahat ng aspeto ng ekonomiya.

Ang sistemang pang-ekonomiya ay hindi apektado ng klima at kapaligiran.

Ang mga tao sa maiinit na lugar ay nangangailangan ng heater upang maginhawahan.

Sa tradisyonal na ekonomiya, ang pagmamahagi ng mga produkto at serbisyo ay nakabatay sa mga modernong teknolohiya.

Sa isang market economy, ang papel ng gobyerno ay ganap na mahalaga at nakatuon sa pagbibigay ng subsidiya sa mga sektor.

Ang pinagkunsuming produkto sa produktibong pagkonsumo ay ginagamit upang lumikha ng bagong produkto o serbisyo.

Ang maaksayang pagkonsumo ay tumutukoy sa pagbili ng mga produkto na nagbibigay ng lubos na kasiyahan at pakinabang sa mamimili.

Ang okasyon ay isang salik na hindi nakakaapekto sa konsumong ginagawa ng mga Pilipino.

Sa mixed economy, ang gobyerno ay walang pahintulot na makialam sa mga desisyon ng pribadong sektor.

Ang pagkonsumong nagdudulot ng sakit o perwisyo ay tinatawag na mapanganib na pagkonsumo.

Ang mamimili ay mas nahihikayat na bumili kapag mataas ang presyo ng mga produkto sa pamilihan.

Ang kita ng tao ay hindi nagkukulang na nakakaapekto sa kanilang pagkonsumo.

Ang kapital ay hindi nakakaapekto sa produktibidad ng isang bansa.

Ang pagkuha ng renta mula sa lupa ay hindi itinuturing na kabayaran para sa paggamit ng yamang lupa.

Ang mga white-collar job ay nauugnay sa mga gawaing pisikal.

Ang mga input ay tumutukoy sa mga materyales na ginagamit sa proseso ng produksyon.

Ang pagpapahalaga ng tao sa pagtitipid ay hindi nakakaapekto sa kanyang pagkonsumo.

Ang panahon ay may epekto sa tiyak na mga serbisyo at produkto na ginagamit ng mga tao.

Ang lakas-paggawa ay tumutukoy lamang sa kakayahan ng mga manggagawa sa larangan ng mental na trabaho.

Sa proseso ng produksyon, ang output ay maaaring isang serbisyo o produkto.