Anatomie en Fysiologie van Hart en Bloedvaten

Rode bloedcellen, verantwoordelijk voor het transport van zuurstof naar de weefsels en het afvoeren van koolstofdioxide.

Het hart is een spier die bloed door het lichaam pompt om de organen van zuurstof en voedingsstoffen te voorzien.

Het bloedvatenstelsel is verantwoordelijk voor het transport van bloed door het lichaam. Bloedvaten zijn de wegen waarlangs het bloed stroomt.

De slagaders vervoeren het zuurstofrijk bloed vanuit het hart naar de organen. Aders vervoeren het zuurstofarm bloed terug naar het hart.

Het lymfesysteem is een netwerk van vaten en organen dat lymfevocht door het lichaam transporteert. Het zorgt voor de afvoer van afvalstoffen en de verdediging tegen infecties.

De bloedsomloop is de cyclus van bloed door het lichaam, beginnend en eindigend in het hart.

Bloed bestaat uit plasma, erytrocyten, leucocyten en trombocyten.

Leucocyten zijn witte bloedcellen, die ons lichaam beschermen tegen infecties door ziekteverwekkers zoals bacteriën en virussen te bestrijden.

De linker coronair splitst zich direct in twee bloedvaten: de LAD en de Cx.

Loopt vooraan over het hart tot aan de hartpunt.

Maakt een bocht naar de achterkant van het hart.

Cellen die spontaan elektrische prikkels kunnen genereren, waardoor het hart kan samentrekken.

De sinusknoop in het rechter atrium is de primaire pacemaker.

Elektrische prikkel die de sinusknoop genereert.

De elektrische prikkel reist via de AV-knoop naar de ventrikels.

Het samentrekken van de atria en ventrikels.

Het proces van aanmaak van erytrocyten in het beenmerg.

De laatste voorloper van erytrocyten, met een kern waar rijpe erytrocyten die geen kern hebben van worden gevormd.

De specifieke vorm van erytrocyten die het vervoeren van zuurstof efficiënter maakt.

Eiwit in erytrocyten dat zuurstof bindt en in het lichaam transporteert.

Een onderdeel van hemoglobine waar ijzer in zit, waardoor het zuurstof kan binden.

De prikkel die de aanmaak van erytrocyten stimuleert, dat ontstaat wanneer het lichaam een tekort heeft aan zuurstof.

Het hormoon dat de aanmaak van erytrocyten stimuleert, geproduceerd in de nieren.

Het vloeistof dat door het lymfestelsel stroomt en afvalstoffen, bacteriën en dode cellen vervoert.

Een klein deel van het intercellulaire vocht dat niet terugkeert naar de bloedvaten, wordt via de lymfecapillairen in het lymfestelsel opgenomen.

Een eiwitrijk vloeistof in het lymfestelsel dat een witte kleur heeft vanwege de opgenomen vetten.

Een netwerk van vaten en organen die lymfe transporteren en afvalstoffen filteren.

Kleine, ronde organen in het lymfestelsel die lymfe filteren en afweercellen bevatten.

Afweercellen in de lymfeklieren die lichaamsvreemde stoffen opnemen en onschadelijk maken.

Lymfevaten en lymfeklieren in verschillende delen van het lichaam die lymfe verzamelen en filteren.

Een orgaan dat deel uitmaakt van het lymfestelsel, zorgt voor bloedfiltering en de aanmaak van afweercellen.

Een medische beeldvormingstechniek waarbij een contrastmiddel in de bloedvaten wordt ingespoten om de bloedvaten zichtbaar te maken op röntgenfoto's.

Een type angiografie waarbij een contrastmiddel in de arteriën wordt ingespoten.

Een type angiografie waarbij een contrastmiddel in de aders wordt ingespoten.

Een beeldvormingstechniek die angiografie combineert met MRI om een ​​gedetailleerder beeld van de bloedvaten, de vaatwand en omliggende weefsels te verkrijgen.

Een contrastmiddel voor MRA dat geen jodium bevat, reduceert de kans op allergische reacties.

De milt fungeert als bloedreservoir, maar bevat ook lymfocyten en macrofagen die afvalstoffen zoals oude bloedcellen opschonen.

De thymus is een orgaan in het lymfestelsel waar T-lymfocyten rijpen. Dit proces is vooral belangrijk in de kinderjaren. Nadien neemt de activiteit af en krimpt de thymus.

Pijn in de borstkas die ontstaat door afsterven van hartspierweefsel. Het voelt aan als een zwaar gewicht op de borstkas.

Pijn in de onderste ledematen veroorzaakt door een tekort aan bloedtoevoer, vaak in de benen. De pijn is intens en kan leiden tot weefselversterf.

Kortademigheid, vooral bij inspanning, die kan toenemen bij ernstige hartaandoeningen.

Kortademigheid die ontstaat wanneer iemand plat ligt. Mensen met hartfalen ervaren dit vaak.

De hart- en bloedvaten zijn samen verantwoordelijk voor het transport van bloed door het hele lichaam.

Een hartaandoening waarbij het hart niet goed kan pompen. Dit kan leiden tot klachten zoals dyspnee en orthopnee.