การเรียนรู้และปัญหาทางสุขภาพจิตในเด็ก

อาการที่เด็กไม่สามารถมีสมาธิได้เกือบตลอดเวลาในทุกสถานที่และทุกบุคคล

การเรียนไม่ทันเพื่อน ผลการเรียนตกต่ำ และประสบปัญหาความสัมพันธ์

เด็กบางคนอาจมีสมาธิสั้นแต่ไม่แสดงอาการซนหรือวู่วาม

เด็กสมาธิสั้นสามารถจดจ่อกับสิ่งที่น่าสนใจอย่างโทรทัศน์หรือเกมได้

การประเมินสมาธิของเด็กควรทำเมื่อเขาทำงานที่น่าเบื่อ

การไม่รักษาอาจทำให้เกิดปัญหาทางการเรียนและสังคมในระยะยาว

เด็กอาจไม่ได้รับการวินิจฉัยและความช่วยเหลือเพราะอาการถูกมองข้าม

เด็กทั้งสองเพศสามารถมีอาการสมาธิสั้นได้

เด็กสมาธิสั้นสามารถมีสมาธิเมื่อดูโทรทัศน์หรือเล่นเกมได้ดี

อาการเบื่อหน่ายอาจแสดงถึงสมาธิสั้นแม้ไม่แสดงอาการซน

ความผิดปกติที่มีอาการขาดสมาธิและมีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมต่อการเรียนรู้และการใช้ชีวิตประจำวัน.

เด็กที่มักจะไม่อยู่นิ่ง หมุนอยู่ตลอดเวลา เคลื่อนไหวมากเกินไป.

เด็กมีปัญหาในการจดจ่อหรือมักเหม่อลอยขณะทำกิจกรรม.

การแสดงออกที่ก้าวร้าวหรือไม่เคารพคู่สนทนาในห้องเรียน.

ในกลุ่มเด็กๆ มีอัตราการเกิดโรคสมาธิสั้นประมาณ 8%.

ทำให้มีปัญหาในการเรียน การควบคุมอารมณ์และการสังคม.

เกิดจากพันธุกรรม สารเคมีในสมอง หรือเหตุการณ์ในครรภ์.

เด็กที่มีความถนัดในการเคลื่อนไหวและพัฒนาการเรียนรู้ได้รวดเร็ว.

เด็กเล็กในวัยอนุบาลมักจะมีพฤติกรรมเหล่านี้เป็นเรื่องปกติ.

มีปัญหาในเรื่องสมาธิที่ชัดเจน ขาดการควบคุมตัวเอง.

อาการซนลดลง แต่ปัญหาการควบคุมอารมณ์ยังคงอยู่.

ปัจจุบันเชื่อว่าโรคนี้ต้องการการดูแลเชิงการแพทย์.

การช่วยเด็กให้ปรับพฤติกรรมและเรียนรู้ควบคุมอารมณ์.

ความล้มเหลวในอนาคตเมื่อต้องเผชิญกับปัญหาที่เกิดขึ้น.

การไม่แสดงความโกรธหรือหงุดหงิดเมื่อถูกผู้รังแก

การบอกผู้รังแกว่าไม่ควรทำ แต่ไม่ควรโต้ตอบ

การมีคำตอบแหลมคมหรือตลกๆ เพื่อทำให้ผู้รังแกหมดสนุก

การแสดงความมั่นใจเมื่อเผชิญหน้ากับผู้รังแก

การไม่ยอมให้คำล้อเลียนมีผลต่อจิตใจ

ควรหลีกเลี่ยงการอยู่ในที่ที่ไม่มีใครเพื่อป้องกันการถูกรังแก

การจดบันทึกเรื่องราวดีๆ ในชีวิตเพื่อเสริมสร้างความมั่นใจ

การไม่คิดถึงคำล้อหรือการรังแกมากเกินไป

พฤติกรรมที่ทาร้ายผู้อื่น โดยผู้รังแกมีอำนาจเหนือที่เหยื่อ.

ความเข้าใจผิดเกี่ยวกับการกลั่นแกล้งที่ส่งเสริมพฤติกรรมรังแก.

ผู้ที่ถูกรังแกอาจรู้สึกหมดหวังและซึมเศร้า.

การรังแกสามารถเกิดขึ้นได้ทั้งทางตรงและทางอ้อม.

ผู้ชายมักใช้การรังแกแบบตั้งใจ ส่วนผู้หญิงมักใช้แบบไม่เปิดเผย.

ช่วงการเปลี่ยนจากประถมไปมัธยมเป็นเวลาที่พบบ่อยที่สุด.

ความเชื่อที่ว่า การรังแกเป็นเรื่องปกติในสังคมหรือในโรงเรียน.

การช่วยเหลือคนที่ถูกกลั่นแกล้งเป็นสิ่งสำคัญในโรงเรียน.

การกลั่นแกล้งถือเป็นการละเมิดสิทธิของผู้อื่น.

การแก้ปัญหาควรใช้การพูดคุยไม่ใช่การใช้กำลัง.

ทุกคนมีความเท่าเทียมกัน ไม่มีใครดีกว่าใคร.

การจัดการปัญหาการกลั่นแกล้งต้องการความร่วมมือจากทุกฝ่าย.

การเอาใจเขามาใส่ใจเรา เป็นสิ่งสำคัญในความสัมพันธ์.

การจัดกิจกรรมเพื่อเสริมสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับเพื่อนในโรงเรียนช่วยลดปัญหาการกลั่นแกล้ง.

ครูต้องให้เด็กกินยาตรงเวลาเพื่อการเรียนที่ดี

เด็กอ่านหนังสือไม่ออก หรืออ่านผิดเพี้ยน

เด็กไม่สามารถเขียนพยัญชนะหรือสระได้ครบถ้วน

เด็กไม่เข้าใจหลักการคณิตศาสตร์พื้นฐาน

เด็กมักจะซน ใจลอยและไม่รอคอย

ผู้เล่นใช้เวลามากขึ้น ส่งผลต่อการเรียน

เด็กมีความยุ่งยากในด้านการเรียนรู้และสังคม

ครูควรพูดคุยเกี่ยวกับพฤติกรรมของเด็ก

การให้รางวัลเพื่อเพิ่มพฤติกรรมที่ดี

ใช้การไม่สนใจหรือเปลี่ยนสิ่งที่สนใจ

ลดจากการทำการบ้านหรือทำกิจกรรมให้เสร็จ

เด็กที่ไม่ประสบความสำเร็จในการเรียนรู้

เด็กที่มีปัญหาการเรียน มีความเสี่ยงสูง

เด็กที่มีอาการสมาธิสั้น แต่ไม่ซน ผลการเรียนต่ำกว่าความสามารถจริง

เด็กที่มีพฤติกรรมซนและหุนหันพลันแล่น มีปัญหาในการเข้าสังคม

วัยรุ่นที่เข้ากลุ่มเพื่อนเรียนไม่เก่ง มีพฤติกรรมก้าวร้าวและโกหก

การทำกิจกรรมให้มีตารางที่แน่นอนและแจ้งการเปลี่ยนแปลงล่วงหน้า

ข้อตกลงเป็นลายลักษณ์ที่ต้องปฏิบัติในห้องเรียน

หลีกเลี่ยงการใช้สีสันที่เจิดจ้าเพื่อไม่ดึงดูดความสนใจมากเกินไป

จัดที่นั่งให้นักเรียนอยู่ใกล้ครูเพื่อดูแลได้ใกล้ชิด

แบ่งงานให้เหมาะสมกับสมาธิของเด็ก และช่วยเปลี่ยนอิริยาบถ

ตรวจสอบว่าเด็กทำการบ้านครบถ้วนหรือไม่

ใช้วิธีเรียกเด็กกลับมาสนใจโดยไม่ทำให้เสียหน้า

หลีกเลี่ยงการตำหนิเพื่อไม่ให้เด็กอับอาย ควรใช้วิธีเบา

ให้คำชมเชยหรือรางวัลเมื่อเด็กทำดี

เด็กที่มีสมาธิสั้นอาจได้รับยาเพื่อช่วยให้มีสมาธิและควบคุมตัวเองได้ดีขึ้น

เด็กอาจมีตารางการใช้ยาตามเวลาและความเหมาะสม