تکه هایی از یک کل منسجم PDF

 ‫ﺗﮑﻪ ﻫﺎﯾﯽ از‬ ‫ﯾﮏ ﮐﻞ ﻣﻨﺴﺠﻢ‬ ‫ﻧﻮﺷﺘﻪ ي ﭘﻮﻧﻪ ﻣﻘﯿﻤﯽ‬  ‫ﻓﻬﺮﺳﺖ‬ ‫ﻣﻘﺪﻣﻪ ‪4.............................................................................................‬‬ ‫ﭘﯿﺸﮕﻔﺘﺎر ‪8.............................................................................

 ‫ﺗﮑﻪ ﻫﺎﯾﯽ از‬ ‫ﯾﮏ ﮐﻞ ﻣﻨﺴﺠﻢ‬ ‫ﻧﻮﺷﺘﻪ ي ﭘﻮﻧﻪ ﻣﻘﯿﻤﯽ‬  ‫ﻓﻬﺮﺳﺖ‬ ‫ﻣﻘﺪﻣﻪ ‪4.............................................................................................‬‬ ‫ﭘﯿﺸﮕﻔﺘﺎر ‪8.........................................................................................‬‬ ‫ﻓﺼﻞ اول ‪12......................................................................................‬‬ ‫ﻓﺼﻞ دوم ‪32.....................................................................................‬‬ ‫ﻓﺼﻞ ﺳﻮم ‪61.....................................................................................‬‬ ‫ﻓﺼﻞ ﭼﻬﺎرم ‪91..................................................................................‬‬ ‫ﻓﺼﻞ ﭘﻨﺠﻢ ‪183.................................................................................‬‬ ‫ﻓﺼﻞ ﺷﺸﻢ ‪235.................................................................................‬‬ ‫ﻓﺼﻞ ﻫﻔﺘﻢ ‪298.................................................................................‬‬ ‫ﻓﺼﻞ ﻫﺸﺘﻢ ‪338................................................................................‬‬ ‫ﻓﺼﻞ ﻧﻬﻢ ‪349...................................................................................‬‬  ‫ﻣﻘﺪﻣﻪ‬ ‫ﺷﺎﯾﺪ زﻧﺪﮔﯽ ﭘﯿﺪا ﮐﺮدن ﺑﺨﺶ ﻫﺎﯾﯽ از ﺧﻮدﻣﺎن در ﺗﮑﻪ ﺗﮑﻪ ﻫﺎﯾﯽ از ﯾﮏ‬ ‫ﮐﻞ ﻣﻨﺴﺠﻢ اﺳﺖ ‪ ،‬ﭘﯿﺪا ﮐﺮدﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ اﻧﺪازه ي ﯾﮏ ﻋﻤﺮ ﻃﻮل ﻣﯽ ﮐﺸﺪ‪.‬‬ ‫و ﺗﮑﻪ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺣﻀﻮر دارﻧﺪ و ﻓﻘﻂ ﮐﺎﻓﯽ اﺳﺖ ﻣﺎ در ﻣﺴﯿﺮﺷﺎن‬ ‫ﻗﺮار ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ‪ ،‬آن وﻗﺖ اﮔﺮ ﻫﺸﯿﺎر ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺨﺶ ﻫﺎﯾﯽ از ﺧﻮدﻣﺎن‬ ‫را ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ‪.‬ﺑﺨﺶ ﻫﺎﯾﯽ از ﺧﻮدﻣﺎن را در راﺑﻄﻪ ﻫﺎ و در آدم ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ‬ ‫ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬در ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻗﺮار ﻣﯽ ﮔﯿﺮﯾﻢ ‪ ،‬در ﻓﯿﻠﻢ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ‬ ‫ﺑﯿﻨﯿﻢ ‪ ،‬در ﺗﺎرﯾﺨﯽ ﮐﻪ ﻣﺮور ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ و ﺣﺘﯽ در ﮐﻮﭼﻪ اي ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﻋﺎﺑﺮي‬ ‫ﻧﺪارد و ﺑﺎد ‪ ،‬درﺧﺖ ﻫﺎﯾﺶ را ﺑﺪون ﺣﻀﻮر ﺗﻤﺎﺷﺎﭼﯿﺎن ﻧﻮازش ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ‪،‬‬ ‫ﺷﺎﯾﺪ زﻧﺪﮔﯽ ﻫﻤﯿﻦ اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫ﻣﺎ زﻧﺪﮔﯽ را ﻧﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﯾﮏ ﮐﻞ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺟﺰﺋﯿﺎﺗﯽ روزﻣﺮه ﻣﯽ‬ ‫ﺑﯿﻨﯿﻢ ‪.‬در واﻗﻊ ﻣﺎ در ﻟﺤﻈﻪ اي از ﯾﮏ زﻣﺎن اﮐﻨﻮن ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ و ﺷﺎﯾﺪ‬ ‫آن ﻟﺤﻈﻪ ﺗﻤﺎم ﻫﻤﺎن ﭼﯿﺰي اﺳﺖ ﮐﻪ »ﻫﺪف« ﻧﺎم دارد ؛ ﻫﺪﻓﯽ ﺑﻪ ﻧﺎم‬ ‫زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮدن ‪.‬‬ ‫ﺑﺮﺧﻮرد ﮐﺮدن ﺑﺎ ﺗﮑﻪ اي از زﻧﺪﮔﯽ و ﺳﭙﺲ ﭘﯿﺪا ﮐﺮدن ﺗﮑﻪ اي ﻧﺎﻫﺸﯿﺎر‬ ‫از درون ﺧﻮدﻣﺎن ‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ زﻧﺪﮔﯽ ﺗﻼﺷﯽ ﺑﺮاي ﻣﻨﺴﺠﻢ ﺷﺪن و ﭘﯿﺪا ﮐﺮدن‬ ‫‪4‬‬ ‫ﺑﺨﺶ ﻫﺎي ﺑﯿﺸﺘﺮي از ﺧﻮدﻣﺎن اﺳﺖ و در اﯾﻦ ﺗﻼش ﻣﺪام ﺑﺎ اﺗﻔﺎﻗﺎت‬ ‫زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻮاﺟﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﯾﻢ‪.‬‬ ‫اﯾﻦ ﮐﺘﺎب ﺗﮑﻪ ﻫﺎﯾﯽ از ﯾﮏ ﮐﻞ ﻣﻨﺴﺠﻢ اﺳﺖ ‪ ،‬ﮐﻠﯽ ﮐﻪ ﻫﻨﻮز ﺗﮑﻤﯿﻞ‬ ‫ﻧﺸﺪه اﻣﺎ در ﻣﺴﯿﺮ ﭘﯿﺪا ﺷﺪن و ﺑﯿﺮون آﻣﺪن از اﺑﻬﺎم اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫ﺷﺎﯾﺪ اﯾﻦ ﮐﺘﺎب ‪ ،‬ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﺨﺶ ﻫﺎﯾﯽ از درون ﺷﻤﺎ را ﺑﯿﺪار ﮐﻨﺪ و ﺑﻪ ﭘﯿﺪا‬ ‫ﺷﺪن ﺑﺨﺶ ﻫﺎي ﮔﻤﺸﺪه ﺗﺎن ﮐﻤﮏ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬ ‫اﯾﻦ ﮐﺘﺎب ‪ ،‬آﻣﯿﺨﺘﻪ اي از ﭘﯿﺪا ﺷﺪن ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه و ﻋﻠﻢ رواﻧﮑﺎوي اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫ﺑﺮاي اﻧﺘﺸﺎر ﯾﮏ ﮐﺘﺎب ﺗﺄﻟﯿﻔﯽ ‪ ،‬ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ اﮔﺮ ﮐﺎر اول ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه ﺑﺎﺷﺪ آدم‬ ‫ﻫﺎي زﯾﺎدي ﮐﻤﮏ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﮐﺎر ﺑﻪ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺑﺮﺳﺪ و ﭘﺸﺖ ﭼﻬﺮه ي ﮐﺘﺎب‬ ‫ﮐﻪ ﻧﺎم ﯾﮏ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه را ﺑﺮ ﺧﻮد دارد ‪ ،‬ﻧﺎم آدم ﻫﺎي دﯾﮕﺮي ﻫﻢ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ‬ ‫ﺣﻀﻮر و ﺣﻤﺎﯾﺘﺸﺎن ﺑﻪ ﺗﻮﻟﺪ ﮐﺘﺎب ﮐﻤﮏ ﮐﺮده اﺳﺖ ‪ ،‬ﻫﻤﺎن ﭘﺸﺖ ﺻﺤﻨﻪ‬ ‫اي ﮐﻪ ﮔﺎﻫﯽ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺣﻮاﺳﺶ ﺑﻪ آن ﻧﯿﺴﺖ ‪.‬‬ ‫در ﭘﺸﺖ ﺻﺤﻨﻪ ي اﯾﻦ ﮐﺘﺎب اﻓﺮاد ﺣﻤﺎﯾﺘﮕﺮ و ﺑﯽ ﺗﻮﻗﻌﯽ ﺣﻀﻮر دارﻧﺪ‬ ‫ﮐﻪ ﻣﺎﯾﻠﻢ ﻣﺮاﺗﺐ ﻗﺪرداﻧﯽ و ﺳﭙﺎس را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﺟﺎ ﺑﯿﺎورم ‪.‬‬ ‫از ﻫﻤﺴﺮم دﮐﺘﺮ ﻧﯿﻤﺎ ﻧﺼﺮاﻟﻬﯽ ﺑﺮاي ﺗﻤﺎم ﺣﻤﺎﯾﺖ ﻫﺎ ‪ ،‬دﻟﮕﺮﻣﯽ ﻫﺎ و‬ ‫ﻧﻈﺮاﺗﺶ ﺗﺸﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ﮐﻪ اﮔﺮ در اﯾﻦ ﻣﺴﯿﺮ ﺻﺒﻮراﻧﻪ ﻫﻤﺮاه ﻧﻤﯽ ﺑﻮد ‪،‬‬ ‫‪5‬‬ ‫اﯾﻦ ﻣﻬﻢ ﺑﻪ ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﻧﻤﯽ رﺳﯿﺪ ‪.‬از ﺣﻀﻮر و ﺣﻤﺎﯾﺖ اﺳﺘﺎد و ﺳﻮﭘﺮواﯾﺰرم‬ ‫دﮐﺘﺮ ﻧﯿﻤﺎ ﻗﺮﺑﺎﻧﯽ ﻋﺰﯾﺰ ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪ ﺗﺸﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ ‪.‬ﻣﺮدي ﮐﻪ ﺑﯽ درﯾﻎ‬ ‫ﺷﺎﮔﺮداﻧﺶ را ﺣﻤﺎﯾﺖ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﻣﯽ داﻧﺪ ﭼﻄﻮر راه درﻣﺎﻧﮕﺮ ﺷﺪن و‬ ‫اﺻﯿﻞ ﺷﺪن را آﻣﻮزش دﻫﺪ و ﺑﺎ ﺻﺒﻮري و ﻓﺮوﺗﻨﯽ ‪ ،‬اﺟﺎزه ﻣﯽ دﻫﺪ دﻧﯿﺎي‬ ‫دروﻧﯽ آدم ﻫﺎ ﺑﺪون ﺗﺮس رﺷﺪ ﮐﻨﺪ و ﻇﺮﻓﯿﺘﺸﺎن ﺑﺎﻻﺗﺮ رود‪.‬‬ ‫از دوﺳﺘﺎن ﻋﺰﯾﺰم ﺳﻤﯿﻪ ﺷﺎه ﻣﺤﻤﺪي و دﮐﺘﺮ ﻧﯿﻠﻮﻓﺮ ﮐﯿﺎن راد ﺑﺮاي ﺣﻀﻮر‬ ‫ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ و ﻫﻤﺮاﻫﯿﺸﺎن در ﺗﻤﺎم ﻣﺮاﺣﻞ ﮐﺘﺎب ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ ﻃﺮاﺣﯽ ﺻﻔﺤﺎت‬ ‫و ﺑﺎزﺧﻮاﻧﯽ ﮐﺘﺎب ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪ ﺗﺸﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ از ﻋﺰﯾﺰ و دوﺳﺖ‬ ‫ﻫﻤﺮاه ﺧﺎﻧﻢ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﻧﻮﺑﺨﺖ ﺑﺮاي ﺑﺎزﺑﯿﻨﯽ و ﺑﺎزﺧﻮاﻧﯽ ﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﺘﺎب ﺑﺴﯿﺎر‬ ‫ﺳﭙﺎﺳﮕﺰارم ‪.‬‬ ‫در اﻧﺘﻬﺎ از ﻣﺮاﺟﻌﯿﻦ ﻋﺰﯾﺰم ﺻﻤﯿﻤﺎﻧﻪ ﺳﭙﺎﺳﮕﺰارم ﮐﻪ اﮔﺮ ﺗﺠﺮﺑﻪ ي ﺣﻀﻮر‬ ‫آﻧﻬﺎ ﻧﺒﻮد ‪ ،‬ﻫﯿﭻ ﮔﺎه اﯾﻦ ﮐﺘﺎب ﺑﻪ ﺳﺮاﻧﺠﺎم ﻧﻤﯽ رﺳﯿﺪ ‪.‬ﻣﺮاﺟﻌﯿﻨﯽ ﮐﻪ اﺟﺎزه‬ ‫ورود ﺑﻪ دﻧﯿﺎي زﯾﺒﺎ و رﻧﺞ ﮐﺸﯿﺪﻫﯽ دروﻧﺸﺎن را دادﻧﺪ و ﻣﺮا ﺑﻪ ﺳﺨﺖ ﺗﺮﯾﻦ‬ ‫و دردﻧﺎك ﺗﺮﯾﻦ ﺧﺎﻃﺮاﺗﺸﺎن ﺑﺮدﻧﺪ ‪.‬ﻫﺮ ﻣﺮاﺟﻌﻪ اي ﮐﻪ ﺑﺮ ﺻﻨﺪﻟﯽ روﺑﻪ‬ ‫روي درﻣﺎﻧﮕﺮ ﻣﯽ ﻧﺸﯿﻨﺪ ‪ ،‬ﺗﺮس را اﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﮐﻨﺪ و ﺑﺎ اﯾﻦ ﺣﺎل ﺗﺼﻤﯿﻢ‬ ‫ﻣﯽ ﮔﯿﺮد اﻋﺘﻤﺎد ﮐﻨﺪ و اداﻣﻪ دﻫﺪ ‪.‬در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺗﺠﺮﺑﻪ ي ﻣﺴﯿﺮ درﻣﺎن ﻫﻢ‬ ‫ﺑﺮاي ﻣﺮاﺟﻊ و ﻫﻢ ﺑﺮاي درﻣﺎﻧﮕﺮ ﻣﺴﯿﺮي ﺳﺮاﺳﺮ ﮐﺸﻒ و ﺷﻬﻮد اﺳﺖ و‬ ‫‪6‬‬ ‫ﻗﻄﻌﺎ اﯾﻦ ﻣﺴﯿﺮ ﻫﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ رﺷﺪ دروﻧﯽ ﻣﺮاﺟﻊ ﮐﻤﮏ‬ ‫ﮐﻨﺪ ﺑﻪ رﺷﺪ دروﻧﯽ درﻣﺎﻧﮕﺮ ﻫﻢ ﮐﻤﮏ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ‪.‬‬ ‫ﺑﺴﯿﺎر ﻣﻤﻨﻮﻧﻢ از ﺗﻤﺎم ﺷﻤﺎ ﻋﺰﯾﺰان ﭼﻪ آﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﺴﯿﺮ درﻣﺎن را‬ ‫ﮐﺎﻣﻞ ﻃﯽ ﮐﺮدﯾﻢ ‪ ،‬ﭼﻪ آﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻫﻨﻮز در ﻣﺴﯿﺮ ﮐﺸﻒ ﻫﺴﺘﯿﻢ و ﭼﻪ‬ ‫آﻧﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺟﺎﯾﯽ در ﻣﺴﯿﺮ درﻣﺎن ﻧﺘﻮاﻧﺴﺘﯿﻢ ﺟﻠﻮﺗﺮ ﺑﺮوﯾﻢ ‪.‬‬ ‫ﭘﻮﻧﻪ ﻣﻘﯿﻤﯽ‬ ‫ﭘﺎﯾﯿﺰ ‪1397‬‬ ‫‪7‬‬  ‫ﭘﯿﺸﮕﻔﺘﺎر‬ ‫اﯾﻦ ﮐﺘﺎب ﺑﺮاي اﻓﺮادي ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯿﺨﻮاﻫﻨﺪ ﺑﺎ ﺗﻌﻤﻖ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ‬ ‫دﻧﯿﺎي دروﻧﯽ ﺧﻮد ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﻮﻧﺪ و ﺑﺎ ﺑﺨﺶﻫﺎﯾﯽ از دﻧﯿﺎي ﻧﺎﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ي‬ ‫روان ﺷﺎن آﺷﻨﺎ ﺷﻮﻧﺪ ‪.‬ﻣﻄﻤﻨﺎً ﺑﺮاي واﮐﺎوي دﻗﯿﻖ ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ﯾﮏ ﻣﺘﺨﺼﺺ‬ ‫اﺣﺘﯿﺎج اﺳﺖ و اﯾﻦ ﮐﺘﺎب ﺣﮑﻢ درﻣﺎن را ﻧﺪارد و ﻣﻄﺎﻟﺐ آن ﺑﺎ زﺑﺎن ﺳﺎده‬ ‫ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﭘﺎﯾﻪﻫﺎي ﻋﻠﻢ رواﻧﮑﺎوي ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬ﭘﯿﺸﺎﭘﯿﺶ از ﺗﻮﺟﻪ و‬ ‫آﮔﺎﻫﯽ ﺷﻤﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻣﻬﻢ ﺳﭙﺎﺳﮕﺰارم‪.‬‬ ‫در ﻣﺘﻦﻫﺎي اﯾﻦ ﮐﺘﺎب از راهﻫﺎي ﻓﺮار ‪ ،‬ﺷﯿﻮهﻫﺎي ﺧﻮد ﻓﺮﯾﺒﯽ و‬ ‫اﺻﻄﻼﺣﺎﺗﯽ از اﯾﻦ دﺳﺖ ﺑﻪ ﮐﺮات اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻨﻈﻮر از آﻧﻬﺎ‬ ‫ﻣﮑﺎﻧﯿﺰم ﻫﺎي دﻓﺎﻋﯽ ﻧﺎﻫﻮﺷﯿﺎر ﻣﺎﺳﺖ و ﻗﻄﻌﺎ ﺑﺮاي ﺧﻨﺜﯽ ﮐﺮدن اﯾﻦ ﻣﮑﺎﻧﯿﺰم‬ ‫ﻫﺎ ﺑﻪ ﮐﻤﮏ روان درﻣﺎﻧﮕﺮ ﻣﺘﺨﺼﺺ اﺣﺘﯿﺎج اﺳﺖ و ﭼﻮن اﯾﻦ ﮐﺘﺎب ﺑﻪ‬ ‫زﺑﺎن ﺳﺎده ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ از ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ و اﺷﺎره ﺑﻪ ﻫﺮ ﯾﮏ از دﻓﺎعﻫﺎي‬ ‫رواﻧﯽ ﺧﻮدداري ﺷﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬ﭘﺲ اﮔﺮ آنﻫﺎ را در ﺧﻮد ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﮐﺮدﯾﺪ‬ ‫از ﯾﺎري ﯾﮏ ﻣﺘﺨﺼﺺ ﮐﻤﮏ ﺑﺠﻮﯾﯿﺪ‪.‬‬ ‫اﯾﻦ ﮐﺘﺎب در ﻣﻮرد ﭼﯿﺴﺖ و ﭼﮕﻮﻧﻪ ﻣﯿﺘﻮاﻧﯿﻢ از آن اﺳﺘﻔﺎده‬ ‫ﮐﻨﯿﻢ؟‬ ‫‪8‬‬ ‫ﺗﺼﻮر ﮐﻨﯿﺪ در اﻧﺘﻈﺎر ﮔﺮوه ﯾﮏ ارﮐﺴﺘﺮ ﻧﺸﺴﺘﻪ اﯾﺪ و اﻋﻀﺎي ﺗﺸﮑﯿﻞ‬ ‫دﻫﻨﺪهي ارﮐﺴﺖ ﻫﺮ ﮐﺪام در ﺟﺎي ﺧﻮد ﻣﺴﺘﻘﺮ ﺷﺪﻧﺪ و آﻣﺎدهي ﻧﻮاﺧﺘﻦ‬ ‫ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ اﻋﻀﺎء ﺷﺮوع ﺑﻪ ﻧﻮاﺧﺘﻦ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﺪ ﻫﺮ‬ ‫ﮐﺪام از اﻋﻀﺎ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻧﻘﺸﯽ در اﺟﺮاي اﯾﻦ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ دارﻧﺪ و از ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﯽ‬ ‫اﻋﻀﺎء ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ ﮐﺎﻣﻞ ﻣﯽﺷﻮد و ﻣﺎ آن را ﺑﻪ ﺻﻮرت ﯾﮏ ﻗﻄﻌﻪي ﻣﻨﺴﺠﻢ‬ ‫و دﻟﻨﺸﯿﻦ در ذﻫﻦ ﻣﺎن ﭘﺮدازش ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و ﻣﯽ ﺷﻨﻮﯾﻢ ‪.‬ﺳﺎﺧﺘﺎر اﯾﻦ ﮐﺘﺎب‬ ‫ﺷﺒﯿﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﮔﺮوه ارﮐﺴﺘﺮ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﺘﻦﻫﺎي ﮐﻮﺗﺎه اﯾﻦ ﮐﺘﺎب در ﻃﻮل ﺳﻪ‬ ‫ﺳﺎل ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ در دل ﻫﺮ ﻣﺘﻦ ﻧﮑﺘﻪاي وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ‬ ‫اﺳﺖ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﯿﻨﺸﯽ ﺟﺪﯾﺪ را ﺑﺮاي ﻣﺨﺎﻃﺐ ﺑﻪ ارﻣﻐﺎن آورد و ﻫﺮ ﻣﺘﻦ‬ ‫ﻫﻤﭽﻮن ﻗﻄﻌﻪاي ﮐﻮﺗﺎه اﺳﺖ ﮐﻪ وﻗﺘﯽ در ﮐﻨﺎر ﻫﻢ ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ‬ ‫ﮐﺘﺎب را واﺿﺢ و ﺷﻔﺎف ﺗﺮ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﺘﻦﻫﺎ در دﺳﺘﻪ ﺑﻨﺪي ﻫﺎﯾﯽ ﻗﺮار‬ ‫ﮔﺮﻓﺘﻪ اﻧﺪ و ﻫﻤﻪ در راﺳﺘﺎي ﺧﻮدﺷﻨﺎﺳﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﺷﻨﺎﺧﺖ ﺧﻮد در رواﺑﻄﯽ‬ ‫ﮐﻪ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و اﺗﻔﺎقﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﻣﺎ رخ ﻣﯽدﻫﻨﺪ‬ ‫ﮐﺘﺎب ﺷﺎﻣﻞ ﻧُﻪ ﻓﺼﻞ اﺳﺖ ‪.‬در ﻓﺼﻞ اول ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ واﻗﻌﯿﺖ ﻫﺎي زﻧﺪﮔﯽ‬ ‫ﻣﯽ اﻧﺪازﯾﻢ و ﺑﻌﺪ از آن ﮐﺘﺎب ﺣﻮل ﻣﺤﻮر رواﺑﻂ و ﭼﺎﻟﺶ ﻫﺎ و ﺗﻌﺎرض‬ ‫ﻫﺎي ﻣﺤﺘﻤﻞ در رواﺑﻂ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﺟﻠﻮ ﻣﯽرود و در اﻧﺘﻬﺎ ﺑﻪ اﺧﺘﺼﺎر در ﻣﻮرد‬ ‫ﻣﻔﻬﻮم ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﯿﺎن آﻣﺪه اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪9‬‬ ‫در ﺳﺮاﺳﺮ ﮐﺘﺎب ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﺑﻪ ﺑﻌﺪﻫﺎﯾﯽ ﺑﺮﺧﻮرد ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺑﻪ ﻧﺎم‬ ‫»ﻣﮑﺚ و ﻧﺎﻣﻪ«‬ ‫اﯾﻦ ﻣﺘﻦﻫﺎ ﻣﺨﺎﻃﺐ را دﻋﻮت ﺑﻪ ﺳﮑﻮت و ﺣﻀﻮر ﻣﯽﮐﻨﺪ و او را ﺑﻪ ﺗﻔﮑﺮ‬ ‫در ﻣﻮرد ﺧﻮدش ‪ ،‬ﺧﻂِ زﻧﺪﮔﯽ اش و ﺳﻔﺮي ﮐﻪ ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز داﺷﺘﻪ اﺳﺖ‬ ‫وا ﻣﯿﺪارد‪.‬‬ ‫ﺑﺎ ﻧﺎﻣﻪﻫﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ دروﻧﺶ ﺳﻔﺮ ﮐﻨﺪ و ﺑﺎ ﻣﮑﺚ ﻫﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﮐﻤﯽ ﺳﺮﻋﺖ‬ ‫ﺧﻮاﻧﺪن ﻣﻄﺎﻟﺐ را ﮐﻢ ﮐﻨﺪ و ﺑﻪ ﺑﺪﻧﺶ و ﺟﺮﯾﺎن زﻧﺪﮔﯽ در اﻃﺮاﻓﺶ ﺗﻮﺟﻪ‬ ‫ﮐﻨﺪ ﭼﻮن ﻣﺘﻦ ﻫﺎ ﮐﻮﺗﺎه و ﺗﮑﻪ ﺗﮑﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﻟﺰوﻣﯽ ﻧﺪارد ﺧﻮاﻧﻨﺪه ﺣﺘﻤﺎ‬ ‫از اﺑﺘﺪا ﺗﺎ اﻧﺘﻬﺎي ﮐﺘﺎب را ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﺑﺨﻮاﻧﺪ ‪ ،‬اﻟﺒﺘﻪ ﮐﻪ ﺧﻮاﻧﺪن ﮐﺘﺎب از‬ ‫اﺑﺘﺪا ﺗﺎ اﻧﺘﻬﺎ ﻣﻄﺎﻟﺐ را ﻣﻨﺴﺠﻢ ﺗﺮ ﺑﻪ ذﻫﻦ ﺧﻮاﻧﻨﺪه وارد ﻣﯿﮑﻨﺪ ‪ ،‬اﻣﺎ ﺗﮑﻪ‬ ‫ﺗﮑﻪ ﺧﻮاﻧﺪن ﻣﺘﻦ ﻫﺎ ﻫﻢ راﻫﯽ دﯾﮕﺮ ﺑﺮاي دﻧﺒﺎل ﮐﺮدن ﻣﻄﺎﻟﺐ اﺳﺖ ﭼﻮن‬ ‫ﻫﺮ ﻣﺘﻦ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﮐﻮﺗﺎه و ﮐﻠﯽ در ﻣﻮرد ﻣﻮﺿﻮﻋﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ‬ ‫ﻫﻤﯿﻦ ﻋﻠﺖ در ﻣﺘﻦ ﻫﺎ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺷﺒﺎﻫﺖ ﻫﺎ و ﺗﮑﺮارﻫﺎﯾﯽ وﺟﻮد داﺷﺘﻪ‬ ‫ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﻮع ﻧﮕﺎرش ﮐﺘﺎب اﻣﮑﺎن ﺣﺬف ﺷﺒﺎﻫﺖ ﻫﺎ ﺑﺪون‬ ‫آﺳﯿﺐ زدن ﺑﻪ اﻧﺴﺠﺎم ﻣﻄﺎﻟﺐ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ‪.‬‬ ‫ﻫﺪف در ﻧﻬﺎﯾﺖ اﯾﻦ ﺑﻮده اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺑﺎزﮐﺮدن اﯾﻦ ﮐﺘﺎب و ﺧﻮاﻧﺪن ﻫﺮ‬ ‫ﻣﺘﻦ ﺧﻮاﻧﻨﺪه ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﺑﯿﻨﺸﯽ را در آن ﺑﯿﺎﺑﺪ و ﻗﻄﻌﺎ اﯾﻦ ﻫﺪف ﺗﺎ ﺣﺪودي‬ ‫‪10‬‬ ‫دﺳﺖ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه را در ﻧﮕﺎرش ﮐﺘﺎب ﻣﯽ ﺑﻨﺪد ‪ ،‬زﯾﺮا ﺑﻪ ﻧﺎﮔﺰﯾﺮ در ﻫﺮ ﻣﺘﻦ‬ ‫ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻮﺿﯿﺢ داده ﺷﻮد ﺗﺎ ﻣﻔﻬﻮم ﺑﻪ درﺳﺘﯽ ﺑﯿﺎن ﺷﻮد و آن ﻣﻔﻬﻮم ﻣﻤﮑﻦ‬ ‫اﺳﺖ در ﭼﻨﺪ ﻣﺘﻦ ﻣﺸﺘﺮك ﺣﻀﻮر داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ در ﻫﻤﺎن‬ ‫ﻣﺘﻦﻫﺎ ﺗﮑﺮار ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺗﻤﺎم ﻣﺘﻦﻫﺎ درﮐﻨﺎر ﻫﻢ ﻣﺎ را ﺑﻪ درون‬ ‫راﺑﻄﻪ ﻫﺎ ﻣﯽ ﺑﺮﻧﺪ ‪ ،‬در ﻣﺴﯿﺮي ﮐﻪ ﭘﯿﭻ و ﺧﻢﻫﺎي زﯾﺎدي دارد و ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ‬ ‫راه را ﺻﺒﻮراﻧﻪ و ﺑﺎ ﺣﻮﺻﻠﻪ ﻃﯽ ﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬ ‫ﺧﻮاﻧﺪن اﯾﻦ ﮐﺘﺎب ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻣﺎه ﻫﺎ زﻣﺎن ﺑﺒﺮد ‪ ،‬زﯾﺮا ﻫﺮ ﻣﺘﻦ ﻣﻤﮑﻦ‬ ‫اﺳﺖ ﺗﺎ ﻣﺪتﻫﺎ ذﻫﻦ ﺧﻮاﻧﻨﺪه را درﮔﯿﺮ ﮐﻨﺪ و در او ﻣﻘﺎوﻣﺘﯽ ﺑﺮاي‬ ‫ﺧﻮاﻧﺪن دﯾﮕﺮ ﻣﺘﻦﻫﺎ ﺑﻪ وﺟﻮد آورد ‪ ،‬اﮔﺮ اﯾﻦ اﺗﻔﺎق رخ داد ﺻﺒﻮر ﺑﺎﺷﯿﺪ‬ ‫و ﮐﺘﺎب را ﺑﺒﻨﺪﯾﺪ و ﺑﻌﺪ از ﻣﺪﺗﯽ اﮔﺮ ﻣﺸﺘﺎق ﺑﻮدﯾﺪ دوﺑﺎره ﺑﺮﮔﺮدﯾﺪ و ﯾﮏ‬ ‫ﻣﺘﻦ دﯾﮕﺮ را ﺑﺨﻮاﻧﯿﺪ ‪ ،‬اﻣﯿﺪوارم ﮐﻪ ﺑﺎ ذﻫﻦ ﺑﺎز و ﺧﻄﺎﭘﻮش ﺑﺘﻮاﻧﯿﺪ‬ ‫ﺑﺨﺶﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ از رﯾﺘﻢ ﺧﺎرج ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ را ﺗﺤﻤﻞ ﮐﻨﯿﺪ و ﺑﺎ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﻗﻄﻌﻪي‬ ‫ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ از ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ اﺟﺮاي ﻧﻮﯾﺴﻨﺪه ﮐﻪ ﻗﻄﻌﺎ ﺧﺎﻟﯽ از اﺷﺘﺒﺎه ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد‬ ‫ﻫﻤﺮاه ﺷﻮﯾﺪ ‪.‬‬ ‫‪11‬‬  ‫ﻓﺼﻞ اول‬ ‫ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﻣﻔﻬﻮم زﻧﺪﮔﯽ و واﻗﻌﯿﺖ ﻫﺎي آن‬ ‫در ﻧﻬﺎﯾﺖ آراﻣﺶ ‪ ،‬ﺑﯽﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ آﻧﭽﻪ ﻫﺴﺘﯿﻢ و ﯾﺎ آﻧﭽﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﻫﺴﺘﯿﻢ‬ ‫ﭘﯿﺶ ﻣﯽرود ‪ ،‬ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺑﻮده اﺳﺖ و ﻫﻤﯿﻨﮕﻮﻧﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ‪.‬‬ ‫زﻧﺪﮔﯽ ﺑﯽ ﺗﻔﺎوت ﺗﺮﯾﻦ ﺟﺮﯾﺎﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ در ﺣﺎل ﺗﺠﺮﺑﻪ اش ﻫﺴﺘﯿﻢ ‪،‬‬ ‫ﺑﯽﺗﻔﺎوت از ﺣﺎل ﻣﺎ و ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﻣﺎ ﭘﯿﺶ ﻣﯿﺮود ‪ ،‬زﻧﺪﮔﯽ ﺗﻤﺎم آن ﭼﯿﺰي‬ ‫ﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﻤﺮده اﺳﺖ ‪ ،‬زﻧﺪﮔﯽ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻣﺮگ و ﻧﯿﺴﺘﯽ ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮد و‬ ‫اﺷﺎره ﺑﻪ ﻫﺴﺘﯽ ﻣﻤﺘﺪ دارد ﮐﻪ ﻫﻤﭽﻨﺎن زﻧﺪﮔﯽ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬زﻧﺪﮔﯽ‬ ‫ﺟﺮﯾﺎﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﻣﺎ زاده ﻣﯽﺷﻮد و روزي ﮐﻪ ﻣﯽ ﻣﯿﺮﯾﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ را ﺗﺮك‬ ‫ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد ‪ ،‬اﯾﻦ ﺟﺮﯾﺎن از ﻫﻤﺎن اﺑﺘﺪا ﺑﺎﻋﺚ رﺷﺪ ﻣﺎ ﻣﯿﺸﻮد ‪ ،‬ﺗﺎ ﺳﻦ ﺑﻠﻮغ‬ ‫ﻫﻢ ﺑﻪ رﺷﺪ ﺟﺴﻤﯽ و ﻫﻢ ﺑﻪ رﺷﺪ رواﻧﯿﺎي ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﭘﺲ از آن‬ ‫رﺷﺪ ﺗﻨﻬﺎ در ﺑﻌﺪ روان ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ اداﻣﻪ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﺪ ‪ ،‬اﻟﺒﺘﻪ اﮔﺮ ﺑﺎ اﯾﻦ رﺷﺪ ﻫﻤﺮاه‬ ‫ﺷﻮﯾﻢ و از ﺗﺠﺮﺑﻪي ﭘﻨﻬﺎن اﯾﻦ رﺷﺪ ﻧﺘﺮﺳﯿﻢ ‪.‬‬ ‫زﻧﺪﮔﯽ ﺷﺒﯿﻪ ﺟﺮﯾﺎن ﻣﺴﺘﻘﻞ از ﻣﺎﺳﺖ ﮐﻪ اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺑﻪ آن وﺻﻞ‬ ‫ﺷﻮﯾﻢ ﯾﺎ ﻣﺪام در ﺣﺎل اﻧﮑﺎرش ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬در ﻧﻬﺎﯾﺖ زﻧﺪﮔﯽ در درون و ﺑﯿﺮون‬ ‫از ﻣﺎ ﻓﺎرغ از ﺗﻤﺎم ﺑﺮداﺷﺖ ﻫﺎ و رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻣﺎن ﺑﻪ ﺟﺮﯾﺎن ﺧﻮد اداﻣﻪ ﻣﯿﺪﻫﺪ‬ ‫‪12‬‬ ‫‪ ،‬ﻫﺮ ﮐﺪام از ﻣﺎ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ راﺑﻄﻪاي ﺑﺎ ﺟﺮﯾﺎن زﻧﺪﮔﯽ دارﯾﻢ و اﯾﻦ ﻧﻮع راﺑﻄﻪ‬ ‫ﺳﺮﻣﻨﺸﺎ ارﺗﺒﺎط ﻫﺎي ﻣﺎ ﺑﺎ ﺧﻮدﻣﺎن و دﯾﮕﺮان اﺳﺖ ‪.‬ﺑﺮاي درك ﻫﺮ ﭼﻪ‬ ‫ﺑﯿﺸﺘﺮ راﺑﻄﻪ ﻫﺎﯾﻤﺎن ﺑﺎﯾﺪ از دل ﻋﻤﯿﻖ ﺗﺮﯾﻦ و ﺑﻌﻀﺎً ﺳﺨﺖ ﺗﺮﯾﻦ واﻗﻌﯿﺖ‬ ‫ﻫﺎي زﻧﺪﮔﯽ ﮔﺬر ﮐﻨﯿﻢ ‪.‬ﭘﺬﯾﺮش و ﻓﻬﻤﯽ ﮐﻪ در ﻣﻮرد ﺟﺮﯾﺎن زﻧﺪﮔﯽ‬ ‫وﺟﻮد دارد ﻗﻄﻌﺎ ﺟﻬﺎنﺑﯿﻨﯽ ﻣﺎ را ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ آدم ﻫﺎ و رواﺑﻄﻤﺎن ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽدﻫﺪ‬ ‫‪ ،‬در اﯾﻦ ﻓﺼﻞ در ﻣﻮرد واﻗﻌﯿﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﭘﺬﯾﺮش آنﻫﺎ‬ ‫ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ روﻧﺪ رﺷﺪ رواﻧﯽ ﻣﺎ را ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺒﺨﺸﺪ و آﮔﺎﻫﯽ ﻣﺎ را ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮐﻨﺪ‬ ‫‪.‬واﻗﻌﯿﺖﻫﺎﯾﯽ در ﻣﻮرد زﻧﺪﮔﯽ ‪.‬‬ ‫دﻧﯿﺎ ﻣﮑﺎﻧﯽ ﻧﺎ اﻣﯿﺪ ﮐﻨﻨﺪه ﺑﺮاي ﮐﻮدﮐﺎن اﺳﺖ ‪ ،‬در دﻧﯿﺎي ﮐﻮدك ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ‬ ‫ﺷﺒﯿﻪ ﯾﮏ آرزوﺳﺖ و ﻫﺮﭼﻪ آرزو ﮐﻨﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮآورده ﺷﻮد ‪ ،‬ﭘﺲ ﻣﻨﺘﻈﺮ‬ ‫ﻣﯽﺷﻮد ﺗﺎ ﺷﺨﺼﯽ آرزوﯾﺶ را ﺑﺮآورده ﮐﻨﺪ ‪ ،‬او ﺑﻪ ﻣﻌﺠﺰه و دﺳﺖ ﻫﺎي‬ ‫ﭘﻨﻬﺎن اﻋﺘﻘﺎد دارد و از ﻫﻤﻪ ﮐﺲ و ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ اﻧﺘﻈﺎر دارد ‪ ،‬ﮐﻮدك ﻣﯽ‬ ‫ﻧﻮازد و دﻧﯿﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮﻗﺼﺪ ‪ ،‬دﻧﯿﺎي واﻗﻌﯽ ﻫﯿﭽﻮﻗﺖ ﺷﺒﯿﻪ ﺗﺼﻮﯾﺮي ﮐﻪ اﯾﻦ‬ ‫ﮐﻮدك ﺗﻮﻗﻊ دارد ﻧﯿﺴﺖ ‪.‬دﻧﯿﺎي واﻗﻌﯽ ﻧﻤﯽرﻗﺼﻨﺪ ﻧﻪ ﺑﻪ ﺳﺎز ﻣﺎ و ﻧﻪ ﺑﻪ‬ ‫ﺳﺎز ﺧﻮدش ‪ ،‬دﻧﯿﺎ ﻣﯽﮔﺬرد ‪ ،‬ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ و ﻫﺮ ﺛﺎﻧﯿﻪ ‪ ،‬دﻧﯿﺎ ﺑﺮاي ﻟﺤﻈﻪ اي ﻫﻢ‬ ‫ﺗﻮﻗﻒ ﻧﺪارد ‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ اﮔﺮ ﺑﯿﺶ از ﺑﯿﺴﺖ ﺳﺎل ﺳﻦ دارﯾﺪ ‪ ،‬ﺳﺮﯾﻊ ﺗﺮ‬ ‫ﺑﺰرﮔﺴﺎﻻﻧﯿﻤﺎن را ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ و وارد دﻧﯿﺎي واﻗﻌﯽ ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ ﻧﻘﺶ‬ ‫‪13‬‬ ‫ﮐﻮدك ﺑﻮدن و اﻧﺘﻈﺎرﻫﺎي ﮐﻮدﮐﺎﻧﻪ را ﺳﺮﯾﻊﺗﺮ ﮐﻨﺎر ﺑﮕﺬارﯾﻢ ﭼﻮن اﯾﻦ‬ ‫ﻧﻘﺶ ﻣﺪت ﻫﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ را زﺧﻤﯽ ﮐﺮده اﺳﺖ و ﺣﻮاﺳﻤﺎن ﻧﯿﺴﺖ ‪.‬‬ ‫ﮐﻮدك ﺑﻮدن زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﮐﻮدك ﻫﺴﺘﯿﻢ ﺷﺐ ﯾﮏ زره ﻣﺤﺎﻓﻆ ﻋﻤﻞ‬ ‫ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬اﯾﻦ زره آرام آرام ﻣﺎ را ﺑﺎ دﻧﯿﺎي واﻗﻌﯽ آﺷﻨﺎ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬دﻧﯿﺎﯾﯽ‬ ‫ﮐﻪ ﺧﯿﻠﯽ دﻟﭙﺬﯾﺮ و رﺿﺎ ﮐﻨﻨﺪه ﺑﺮاي ﮐﻮدك ﻧﯿﺴﺖ ؛ ﭘﺲ وﻗﺘﯽ ﺑﺰرﮔﺘﺮ‬ ‫ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ و آﻣﺎدهي دﯾﺪن دﻧﯿﺎي واﻗﻌﯽ ‪ ،‬اﯾﻦ زره را ﺑﺎﯾﺪ از ﺗﻦ درآورﯾﻢ ‪.‬‬ ‫دوران ﮐﻮدﮐﯽ ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﻮد ﻓﺮد آﻣﺎده ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﭘﺎ ﺑﻪ دﻧﯿﺎي ﺑﺰرﮔﺴﺎﻻن‬ ‫ﺑﮕﺬارﻧﺪ و ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ اﯾﻦ زره را ﺑﻪ ﺗﻦ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ آﺳﯿﺐ ﻣﯽﺑﯿﻨﺪ‬ ‫‪.‬زره اي ﮐﻪ ﻗﺒﻞﺗﺮﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﺮد ﺗﺎ ﺑﺎ دردﻫﺎﯾﯽ روﺑﺮو ﺷﻮﯾﻢ و ﺑﺎ‬ ‫دﻧﯿﺎي واﻗﻌﯽ ﮐﻨﺎر ﺑﯿﺎﯾﯿﻢ ﺣﺎﻻ ﺧﻮد درد دﯾﮕﺮي ﺷﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬زره اي ﺗﻨﮓ‬ ‫‪ ،‬ﮐﻮﭼﮏ و ﻏﯿﺮ ﻣﻨﻄﻘﯽ ﮐﻪ ﻟﺤﻈﻪاي ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺪون آﺳﯿﺐ ﺑﻪ ﻣﺎ در‬ ‫ﮐﻨﺎرﻣﺎن ﺑﺎﻗﯽ ﺑﻤﺎﻧﺪ ‪.‬ﻣﺎﻧﺪن در ﻧﻘﺶ ﮐﻮدك ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﺎ را ﻧﺎاﻣﯿﺪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪،‬‬ ‫آدمﻫﺎ وﻗﺘﯽ ﻗﺮار ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻨﺎر ﻣﺎ ﺑﺎﻗﯽ ﺑﻤﺎﻧﻨﺪ ﺧﯿﻠﯽ ﺳﯿﺎه و ﺑﺪ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﻨﺪ‬ ‫‪ ،‬ﺧﺸﻢ ﻫﺎﯾﻤﺎن ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻏﯿﺮ ﻣﻨﻄﻘﯽ زﯾﺎدﺗﺮ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﭼﻮن در دﻧﯿﺎي‬ ‫واﻗﻌﯽ اﺗﻔﺎﻗﺎﺗﯽ ﻣﯽاﻓﺘﺪ ﮐﻪ ﮐﻮدك ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ درﮐﺸﺎن ﮐﻨﺪ و در ﻧﺘﯿﺠﻪ‬ ‫ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ و ﮐﻼﻓﻪ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬در ﻧﻘﺶ ﮐﻮدك ﺑﻮدن ﻣﺪام ﻣﺎ را ﺑﺎ اﯾﻦ ﺳﻮال‬ ‫ﻣﯽرﺳﺎﻧﺪ ‪ ،‬آﺧﺮ ﭼﺮا ؟ ﭼﺮا ﻣﻦ ؟‬ ‫‪14‬‬ ‫ﭼﺮاﯾﯽ وﺟﻮد ﻧﺪارد ‪ ،‬در دﻧﯿﺎي ﺑﺰرﮔﺴﺎﻻن ﻓﺮﺻﺘﯽ ﺑﺮاي ﻏﺮ زدن وﺟﻮد‬ ‫ﻧﺪارد ‪ ،‬در دﻧﯿﺎي ﺑﺰرﮔﺴﺎﻻن ﻗﺮار ﻧﯿﺴﺖ ﻫﻤﻪ ﺧﻮب و دوﺳﺖ داﺷﺘﻨﯽ‬ ‫ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪ ،‬ﻗﺮار ﻧﯿﺴﺖ از ﻫﺮ ﮐﺲ و ﻣﻮﻗﻌﯿﺘﯽ ﮐﻪ ﺷﺒﯿﻪ ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺖ ﻣﺘﻨﻔﺮ ﺷﻮﯾﻢ‬ ‫‪ ،‬در دﻧﯿﺎي ﺑﺰرﮔﺴﺎﻻن ﺳﯿﺎه و ﺳﻔﯿﺪي وﺟﻮد ﻧﺪارد ‪ ،‬ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ ﻣﻄﻠﻖ ﻧﯿﺴﺖ‬ ‫‪ ،‬ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ روي دﻫﺪ و ﻗﺮار ﻧﯿﺴﺖ ﺷﺒﯿﻪ ﻓﯿﻠﻢ ﻫﺎي ﻗﺪﯾﺴﯽ‬ ‫آدم ﻫﺎي ﺑﺪ ‪ ،‬ﺷﮑﻞ ﺧﺎﺻﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪ ،‬در دﻧﯿﺎي واﻗﻌﯽ ﻣﻔﺎﻫﯿﻢ‬ ‫ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﺪ ﻣﻄﻠﻖ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬درﺳﺖ ﭼﯿﺴﺖ ؟ ﻏﻠﻂ ﭼﯿﺴﺖ ؟ ﺑﺪ ﭼﯿﺴﺖ ؟ ﺧﻮب‬ ‫ﭼﯿﺴﺖ ؟‬ ‫در اﯾﻦ دﻧﯿﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻼش ﮐﻨﯿﻢ ﭘﺎي ﺗﺼﻤﯿﻢﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﮔﺮﻓﺘﻪ اﯾﻢ ﺑﺎﯾﺴﺘﯿﻢ و ﻫﺮ‬ ‫روز ﺑﺎ ﺷﮕﻔﺘﯽﻫﺎي ﮐﻪ دﻧﯿﺎ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ ﻫﻤﺮاه ﺷﻮﯾﻢ ‪.‬در اﯾﻦ‬ ‫ﺗﻼشﻫﺎي ﭘﯿﭽﯿﺪه اﺣﺴﺎس زﻧﺪﮔﯽ در ﺟﺮﯾﺎن اﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﺮاي ﯾﮏ ﺑﺰرﮔﺴﺎل‬ ‫ﻣﺪت ﻫﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻧﺠﺎت دﻫﻨﺪه در ﮔﻮر ﺧﻔﺘﻪ ‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ اﺟﺎزه دﻫﯿﻢ ﻓﻌﻼ‬ ‫ﺧﻔﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ ﺑﺮوﯾﻢ و ﺑﺪون روﯾﺎ و ﺗﻮﻫﻢ دﻧﯿﺎ را ﮐﺸﻒ ﮐﻨﯿﻢ ‪.‬وﻗﺘﯽ ﻣﺎ‬ ‫ﻧﮕﺎﻫﯽ ﮐﻮدﮐﺎﻧﻪ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ رﻧﺠﯿﺪه ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ و ﺳﺎده اﻧﮕﺎراﻧﻪ‬ ‫ﺑﺎ دﻧﯿﺎ ﺑﺮﺧﻮرد ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬در ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ ﭘﺬﯾﺮش زﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﺎﻟﻎ ‪،‬‬ ‫ﭘﺨﺘﻪ و ﻋﻤﯿﻖ اﺣﺘﯿﺎج دارد ‪.‬‬ ‫‪15‬‬ ‫درد و رﻧﺞ ﺑﺨﺸﯽ از زﻧﺪﮔﯿﺴﺖ ‪ ،‬رﻧﺞ از ﺳﻪ ﺟﻬﺖ ﻣﺎ را ﺗﻬﺪﯾﺪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪،‬‬ ‫از ﻃﺮﯾﻖ ﺟﺴﻢ ﮐﻪ ﻣﯽداﻧﯿﻢ ﮐﻪ از دﺳﺘﺶ ﻣﯽدﻫﯿﻢ و روزي ﻧﺎﺑﻮد ﻣﯽﺷﻮد‬ ‫‪ ،‬از ﻃﺮﯾﻖ ﺟﻬﺎن ﺑﯿﺮون ﮐﻪ ﻣﯽداﻧﯿﻢ ﻧﯿﺮوﯾﯽ ﺧﺎرج از ﮐﻨﺘﺮل ﻣﺎ و ﻏﯿﺮﻗﺎﺑﻞ‬ ‫ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﺳﺖ و اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺷﺪت ﻣﯽﺗﺮﺳﺎﻧﺪ و از ﻃﺮﯾﻖ رواﺑﻂ‬ ‫ﻣﺎ ﺑﺎ دﯾﮕﺮان ‪ ،‬اﯾﻦ رﻧﺞ ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ و ﺳﺨﺖﺗﺮﯾﻦ ﻧﻮع رﻧﺞ ﺑﺎﺷﺪ ‪.‬ﻣﺎ‬ ‫آدمﻫﺎي ﺗﺒﺪﯾﻞ ﮐﺮدن دردﻫﺎ ﺑﻪ رﻧﺞﻫﺎي ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻟﻪ اﯾﻢ ‪.‬‬ ‫اﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪ ﮐﻪ اﻧﺴﺎنﻫﺎ رﻧﺞ ﻣﯽدﻫﻨﺪ و زﻧﺪﮔﯽ رﻧﺞ اﺳﺖ ‪ ،‬ﺟﻤﻠﻪي دﻗﯿﻖ و‬ ‫ﻣﻨﻄﺒﻖ ﺑﺎ واﻗﻌﯿﺖ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﺣﻘﯿﻘﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ درد را ﺣﺲ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬ ‫زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ درد آور ﺑﺎﺷﺪ اﻣﺎ رﻧﺞ ﻧﺘﯿﺠﻪي ﻓﺮار ﻣﺎ از ﺣﺲ ﮐﺮدن‬ ‫درد اﺳﺖ ‪.‬درد دﻗﯿﻘﺎ آن ﭼﯿﺰﯾﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﻣﯿﻞ ﻣﺎ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﻣﯿﻞ ﺑﻪ داﺷﺘﻦ‬ ‫ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪.‬‬ ‫ﻣﺜﻼ ﻣﺎ ﻣﯿﻞ دارﯾﻢ ﮐﻪ ﻫﻤﻪي آدمﻫﺎ ﺑﺎ ﻣﺎ ﺧﻮب ﺑﺎﺷﻨﺪ و از ﻣﺎ ﺧﻮﺷﺸﺎن‬ ‫ﺑﯿﺎﯾﺪ و اﯾﻦ اﺗﻔﺎق ﻧﻤﯽاﻓﺘﺪ و اﯾﻦ دردﻧﺎك اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫ﻣﺎ ﻣﯿﻞ دارﯾﻢ ﮐﻪ ﺟﻮان ﺑﻤﺎﻧﯿﻢ اﻣﺎ اﯾﻦ ﻫﻤﯿﺸﮕﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﯾﺎ ﻣﯿﻞ دارﯾﻢ ﮐﻪ‬ ‫ﺗﻨﻬﺎ ﻧﺒﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬وﻟﯽ اﮐﻨﻮن ﺗﻨﻬﺎﯾﯿﻢ ‪ ،‬در واﻗﻊ ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﻣﯿﻞ ﻣﺎ ﻧﺒﺎﺷﺪ درد‬ ‫اﺳﺖ ‪ ،‬ﭼﯿﺰي ﮐﻪ اﮐﻨﻮن ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﯿﻢ وﻟﯽ دﻧﯿﺎ آن ﻃﻮر ﮐﻪ ﻣﺎ دوﺳﺖ دارﯾﻢ‬ ‫ﭘﺎﺳﺦ ﻧﻤﯽدﻫﺪ دردﻧﺎك اﺳﺖ و اﺳﻢ اﯾﻦ ﻣﻮاﺟﻬﻪ ﺑﺎ واﻗﻌﯿﺖ و ﺗﻌﺎرض ﺑﺎ‬ ‫‪16‬‬ ‫ﻣﯿﻞ ﻣﺎ درد ﻧﺎم دارد و ﻣﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ در ﻣﻌﺮض اﯾﻦ درد ﻫﺴﺘﯿﻢ اﻣﺎ روﺷﯽ ﮐﻪ‬ ‫ﻣﺎ ﺑﻪ درد ﭘﺎﺳﺦ ﻣﯽدﻫﯿﻢ ﻫﻤﯿﺸﻪ درﺳﺖ ﻧﯿﺴﺖ ‪.‬‬ ‫ﻣﺎ ﮔﺎﻫﯽ درد را ﺑﻪ رﻧﺠﯽ ﻋﻤﯿﻖ و ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و از ﺣﺲ ﮐﺮدن‬ ‫دوﺑﺎرهي زﻧﺪﮔﯽ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﻣﯽﮔﯿﺮﯾﻢ و ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ زﻧﺪﮔﯽ ﭼﯿﺰي ﺟﺰ رﻧﺞ‬ ‫ﮐﺸﯿﺪن ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﺷﺨﺼﯽ ﮐﻪ راﺑﻄﻪاش ﺗﻤﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬درد را ﺣﺲ‬ ‫ﻣﯽﮐﻨﺪ اﻣﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮد و آن را ﺑﻪ رﻧﺞ ﺑﯽ ﭘﺎﯾﺎن ﺗﺒﺪﯾﻞ ﮐﻨﺪ و‬ ‫ﻋﺠﯿﺐ اﺳﺖ ﮐﻪ اﻧﮕﺎر در رﻧﺞ ﺑﻮدن ﺑﺮاي ﻣﺎ آﺷﻨﺎﺗﺮ اﺳﺖ ‪.‬رﻧﺞ ﻫﺎ در واﻗﻊ‬ ‫روشﻫﺎي ﺷﺨﺼﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ ﺑﺮاي ﺧﻮدﻣﺎن وﻗﺖ ﺑﺨﺮﯾﻢ ﮐﻪ از‬ ‫واﻗﻌﯿﺘﯽ دردﻧﺎك دور ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬ﭘﺲ رﻧﺞ ﭼﯿﺰي ﺟﺰ ﻓﺮار ﻣﺎ از روﯾﺎروﯾﯽ ﺑﺎ‬ ‫دردي ﮐﻪ ﺑﻪ آن ﻣﺒﺘﻼ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﻧﯿﺴﺖ ‪.‬ﻓﺮدي ﮐﻪ ﭼﻨﺪﯾﻦ راﺑﻄﻪي ﺑﻪ زﻋﻢ‬ ‫ﺧﻮدش ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ را ﭘﯿﺶ ﻣﯽﺑﺮد ﺧﻮد را در رﻧﺠﯽ ﻋﻤﯿﻖ ﻗﺮار ﻣﯽ دﻫﺪ ‪،‬‬ ‫ﭼﻮن ﻧﻤﯽﺧﻮاﻫﺪ ﺑﺎ اﯾﻦ درد روﺑﺮو ﺷﻮد ﮐﻪ ﭼﻘﺪر از ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ درﺳﺖ‬ ‫ﻣﯽﺗﺮﺳﺪ ﯾﺎ ﭼﻘﺪر در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻧﻪ ﮔﻔﺘﻦ ﻧﺎﺗﻮان اﺳﺖ و ﯾﺎ ﭼﻘﺪر ﻣﻨﻔﻌﻼﻧﻪ ﻃﻌﻢ‬ ‫راﺑﻄﻪﻫﺎﯾﯽ ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ ﭘﺎﯾﺪار ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ‪.‬‬ ‫ﺗﻤﺎم ﺷﺪن ﻫﺎ دردﻧﺎك ﻫﺴﺘﻨﺪ و دﯾﺪن ﺣﻘﯿﻘﺖﻫﺎ در ﺧﻮدﻣﺎن ﻫﻢ دردﻧﺎك‬ ‫اﺳﺖ ﻣﺜﻼ اﻧﺪوﻫﮕﯿﻦ ﺷﺪن در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﻫﺮ ﻧﻮع از دﺳﺖ دادﻧﯽ درد اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫اﻧﺪوه را ﺣﺲ ﮐﺮدن دردﻧﺎك اﺳﺖ ‪ ،‬اﻣﺎ اﻧﺪوه را زﻧﺪاﻧﯽ ﮐﺮدن و ﺣﺲ‬ ‫‪17‬‬ ‫ﮐﺮدﻧﺶ را ﺑﻪ ﺗﻌﻮﯾﻖ اﻧﺪاﺧﺘﻦ رﻧﺞ اﺳﺖ و اﯾﻦ ﺑﻪ ﺗﻌﻮﯾﻖ اﻧﺪاﺧﺘﻦ ﺑﺮاي ﻫﺮ‬ ‫ﻓﺮد روش ﻣﺸﺨﺺ و ﻣﺘﻔﺎوت دارد ‪.‬‬ ‫ﺗﻨﻬﺎ ﯾﮏ راه ﻣﺎ را در زﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﺟﻠﻮ ﻣﯽ ﺑﺮد ‪ ،‬ﭘﺬﯾﺮش درد و رد ﺷﺪن از‬ ‫آن ‪.‬در واﻗﻊ ﭘﺲ از ﻓﻬﻢ اﺣﺴﺎﺳﺎﺗﻤﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ اﻟﺘﯿﺎم از درون ﺷﺮوع‬ ‫ﻣﯽﺷﻮد و ﺻﺒﺢ روز ﺑﻌﺪ ﻣﺎ دﻻﯾﻞ دﯾﮕﺮي ﭘﯿﺪا ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد ﮐﻪ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ‬ ‫ﺑﺎر دﯾﮕﺮ اﻃﻤﯿﻨﺎن ﮐﻨﯿﻢ و وارد ﺟﺮﯾﺎن آن ﺷﻮﯾﻢ ‪.‬‬ ‫ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺑﺨﺸﯽ از زﻧﺪﮔﯿﺴﺖ‬ ‫ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺷﺒﯿﻪ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﻧﺎﻣﺮﺋﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ در ﮐﻨﺎر ﻣﺎ و ﺷﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺷﺎﻧﻪي ﻣﺎ‬ ‫ﻫﻤﺮاﻫﻤﺎن ﻣﯽآﯾﺪ ‪ ،‬ﺷﺒﯿﻪ ﻓﺮدي ﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺣﻀﻮر دارد اﻣﺎ دﯾﺪه‬ ‫ﻧﻤﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﺣﺲ ﻣﯿﺸﻮد اﻣﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﭘﺮ رﻧﮓ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﻫﺴﺖ اﻣﺎ ﺗﺮﺟﯿﺢ‬ ‫ﻣﯽدﻫﯿﻢ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﮐﻨﯿﻢ ﻧﯿﺴﺖ ‪.‬ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﺑﺨﺸﯽ از ﻣﺎﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﺨﺸﯽ از وﺟﻮد‬ ‫ﻣﺎ ﮐﻪ ﺑﺎ آن ﺑﻪ دﻧﯿﺎ آﻣﺪه اﯾﻢ‪.‬‬ ‫ﻓﺮار ﻣﺎ از ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ‪ ،‬ﺷﺒﯿﻪ ﻓﺮار از ﺧﻮدﻣﺎن اﺳﺖ ‪ ،‬ﺷﺒﯿﻪ ﺑﻪ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ‬ ‫ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺑﺨﺸﯽ از ﺑﺪﻧﻤﺎن را ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﻢ ‪ ،‬ﭼﻮن دﯾﺪن و ﻟﻤﺲ ﮐﺮدن و‬ ‫ﺣﺲ ﮐﺮدﻧﺶ دردآور اﺳﺖ ‪ ،‬ﻓﻘﻂ ﮐﺎﻓﯿﺴﺖ روزي ﻣﺠﺒﻮر ﺷﻮﯾﻢ ﺑﺎ آن‬ ‫ﺑﺨﺶ درد آور ﻣﻮاﺟﻪ ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬آن روز ‪ ،‬روز ﻏﻤﮕﯿﻨﯽ ﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻮد اﻣﺎ ﭘﺲ‬ ‫‪18‬‬ ‫از آن ‪ ،‬ﭘﺬﯾﺮش ﺷﺮوع ﻣﯽﺷﻮد و زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ درد را ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﯿﻢ ‪ ،‬درد ﺷﺒﯿﻪ‬ ‫ﺑﻪ ﺟﺮﯾﺎﻧﯽ ﺑﯿﺪار ﮐﻨﻨﺪه در ﻣﺎ ﻣﯽﭼﺮﺧﺪ و از ﺑﺪﻧﻤﺎن ﺑﯿﺮون ﻣﯽرود و ﻣﺎ‬ ‫ﺗﻐﯿﯿﺮ را ﺣﺲ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد ‪.‬‬ ‫زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎ ﻣﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﮐﺎر را ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد ‪ ،‬زﻧﺪﮔﯽ ﮔﺎﻫﯽ ﻣﺎ را در ﺗﺠﺮﺑﻪ‬ ‫ﻫﺎﯾﯽ ﻗﺮار ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ ﻣﺠﺒﻮر ﻣﯽ ﺷﻮﯾﻢ ﺗﺎ ﺣﺪودي ﺑﺎ آن ﺑﺨﺸﯽ ﻧﺎﻣﺮﺋﯽ‬ ‫ارﺗﺒﺎط ﺑﺮﻗﺮار ﮐﻨﯿﻢ و زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ را ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺑﺨﺸﯽ از ﺧﻮدﻣﺎن ﺣﺲ‬ ‫ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺷﻔﺎ ﺷﺮوع ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﺷﻔﺎ در ﻟﻐﺖ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎي ﺗﻨﺪرﺳﺘﯽ و ﺑﻬﺒﻮد از‬ ‫ﻣﺮض اﺳﺖ ‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ ﻣﺮض ‪ ،‬ﺗﻤﺎم آن رﻓﺘﺎرﻫﺎﯾﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ را از ﭘﺬﯾﺮش‬ ‫و رﻫﺎ ﮐﺮدن دور ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪.‬ﻣﺎ ﻫﺮ از ﮔﺎﻫﯽ اﺣﺘﯿﺎج دارﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ اﺗﻔﺎقﻫﺎﯾﯽ‬ ‫ﺑﺮﺧﻮرد ﮐﻨﯿﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ آدﻣﯽ ﮐﻪ در ﮐﻨﺎر ﻣﺎ اﯾﺴﺘﺎده اﺳﺖ و ﻣﺪام ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ‬ ‫اﻧﮑﺎرش ﮐﻨﯿﻢ ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﯿﻢ و زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺴﯿﺎر زﯾﺒﺎ ﻣﺎ را در ﻣﻌﺮض ﺗﺠﺮﺑﻪ ﻫﺎ‬ ‫ﻗﺮار ﻣﯽدﻫﺪ ‪ ،‬ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎي ﻣﻤﻠﻮ از روﺑﺮو ﺷﺪن ﺑﺎ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ‪.‬‬ ‫زﻧﺪﮔﯽ راه دﯾﮕﺮي ﻧﺪارد ﮐﻪ ﻣﺮض را از ﻣﺎ دور ﮐﻨﺪ و ﻣﺎ را ﺑﻪ راه دﯾﮕﺮي‬ ‫ﺑﺮاي روﺑﺮو ﺷﺪن ﺑﺎ درد ﻗﺮار دﻫﺪ ‪.‬اﺟﺒﺎرﻫﺎ و اﺗﻔﺎقﻫﺎ ﻣﺎ را آرام آرام ﺑﺎ‬ ‫ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ رو در رو ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻓﻘﻂ ﮐﺎﻓﯿﺴﺖ ﮐﻤﯽ ﺻﺒﻮرﺗﺮ از ﻗﺒﻞ ﺑﺎ اﯾﻦ‬ ‫ﺑﺨﺶ ﻧﺎﻣﺮﺋﯽ ارﺗﺒﺎط ﺑﺮﻗﺮار ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻣﺎن دوﺳﺖ ﺷﻮﯾﻢ‬ ‫در ﻣﯽﯾﺎﺑﯿﻢ ﻧﻮع ارﺗﺒﺎط ﺑﺮﻗﺮار ﮐﺮدن ﻣﺎن ﺑﺎ آدمﻫﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪.‬وﻗﺘﯽ از‬ ‫‪19‬‬ ‫ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻣﺎن ﻓﺮار ﻧﻤﯽﮐﻨﯿﻢ دﯾﮕﺮ ﻧﯿﺎز ﻧﺪارﯾﻢ ﺑﻪ آدم ﻫﺎ ﭘﻨﺎه ﺑﺒﺮﯾﻢ ‪ ،‬ﺣﺎﻻ‬ ‫راﺑﻄﻪ ﻫﺎي ﻣﺎن رﻧﮓ و ﺑﻮي ﻧﯿﺎز و ﺧﻮاﻫﺶ ﻧﺪارد ‪ ،‬ﻃﻌﻢ ﺗﺮس از دﺳﺖ‬ ‫دادن ﻧﺪارد و ﻗﺮار ﻧﯿﺴﺖ آدمﻫﺎ ﺷﺒﯿﻪ ﺗﻮﻗﻊﻫﺎ و آرزوﻫﺎي ﻣﺎ ﺷﻮﻧﺪ ‪ ،‬ﺣﺎﻻ‬ ‫آدمﻫﺎ را ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ آدمﻫﺎ را ﻫﻢ ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﻢ و دﺳﺖ در دﺳﺖ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ‬ ‫ﺧﻮدﻣﺎن در ﮐﻨﺎر دﻧﯿﺎي زﯾﺒﺎي آدمﻫﺎي دﯾﮕﺮ ﻗﺪم ﻣﯽزﻧﯿﻢ و ﻫﺮ از ﮔﺎﻫﯽ‬ ‫ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﺎن اﻓﺘﺨﺎر ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺟﺎﯾﯽ در ﻣﺴﯿﺮ زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻣﺎن را‬ ‫دﯾﺪﯾﻢ و ﻃﺮدش ﻧﮑﺮدﯾﻢ ‪.‬‬ ‫ﺑﺪن ﻣﺎ ﺑﺮاي ﻫﻤﯿﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﻃﺮاﺣﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬ﮐﻢ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﺗﺮ ﮐﻪ ﻫﺴﺘﯿﻢ‬ ‫ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ آرزوﻫﺎ و ﻫﯿﺠﺎن ﻫﺎﯾﻤﺎن ﺑﺎلﻫﺎي ﻧﺎﻣﺮﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ‬ ‫ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﭘﺮواز ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﮐﻪ اوج ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ و از دردﻫﺎ و ﻧﺎﻫﻤﻮاري‬ ‫ﻫﺎي زﻧﺪﮔﯽ رد ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ آرزوﻫﺎﯾﻤﺎن ﺑﻪ ﻣﺎ ﻗﺪرت ﭘﺮواز ﻣﯽدﻫﺪ و‬ ‫ﮔﺎﻫﯽ ﻋﺎﺷﻖ ﺷﺪن ﻫﺎي ﯾﻮاﺷﮑﯽ‪.‬‬ ‫ﮐﻤﯽ ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﭘﯿﺶ ﻣﯽرود اﻧﮕﺎر ﺑﺮاي ﭘﺮواز ﺑﻪ ﭼﯿﺰي ﺑﯿﺸﺘﺮ از‬ ‫آرزوﻫﺎ و ﻫﯿﺠﺎنﻫﺎي ﻣﺎن ﻧﯿﺎز دارﯾﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ اﻧﺘﻈﺎر دارﯾﻢ ﮐﻪ ﮐﺴﯽ ﺑﺎﺷﺪ ‪،‬‬ ‫ﭼﯿﺰي و ﯾﺎ ﻧﯿﺮوﯾﯽ ﻓﺮاﺗﺮ از ﻣﺎ ﺑﻪ ﻣﺎ ﭘﺮواز را ﺑﯿﺎﻣﻮزد ‪ ،‬ﭘﺮواز از ﻓﺮاز دردﻫﺎ‬ ‫و رﻧﺞﻫﺎ ‪ ،‬ﺣﻘﯿﻘﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺼﻪي ﭘﺮواز ‪ ،‬ﯾﮏ ﻗﺼﻪ ي ﻗﺪﯾﻤﯽ‬ ‫ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮرده اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪20‬‬ ‫ﭘﺮواز ﻫﯿﭽﮕﺎه ﺑﺮاي ﻣﺎ ﻧﺒﻮده و ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﺑﻮد ‪ ،‬ﭘﺮواز داﺳﺘﺎن ﭘﺮﻧﺪﮔﺎن اﺳﺖ‬ ‫‪.‬ﻣﺎ آدمﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﺮ روي ﭘﺎﻫﺎﯾﻤﺎن راه ﻣﯽروﯾﻢ و دﻧﯿﺎ را ﺑﺎ‬ ‫دﺳﺖﻫﺎﯾﻤﺎن ﻟﻤﺲ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪.‬‬ ‫داﺳﺘﺎن ﻣﺎ دﯾﺪن و ﺣﺲ ﮐﺮدن و ﻟﻤﺲ ﮐﺮدن اﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﺑﺪن و ﻫﻤﯿﻦ‬ ‫ذﻫﻦ ‪ ،‬ﻣﺎ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ را ﺳﺮﯾﻊ ﻣﯿﺨﻮاﻫﯿﻢ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻋﻠﺖ ﻣﺸﺘﺎق ﺑﺎل دار ﺷﺪن‬ ‫ﻫﺴﺘﯿﻢ ﺗﺎ ﺳﺮﯾﻊﺗﺮ ﮔﺬر ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﭘﺮواز از ﻣﻮﻗﻌﯿﺘﯽ ﮐﻪ ﺳﺨﺖ اﺳﺖ ‪ ،‬از راﺑﻄﻪ‬ ‫اي ﮐﻪ ﺑﻪ ﺑﻦ ﺑﺴﺖ رﺳﯿﺪه و از دردي ﮐﻪ اﮐﻨﻮن در زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ﺑﻪ وﺟﻮد‬ ‫آﻣﺪه ‪ ،‬ﻣﺎ ﺳﺮﯾﻊ ﺗﺮﯾﻦ را اﺧﺘﺮاع ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺗﺎ رد ﺷﻮﯾﻢ و ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﻣﻘﺼﺪ ﺑﺮﺳﯿﻢ‬ ‫‪.‬ﺳﺮﯾﻊ ﺗﺮﯾﻦ اﺗﻮﻣﺒﯿﻞ ‪ ،‬ﺳﺮﯾﻊ ﺗﺮﯾﻦ ﻫﻮاﭘﯿﻤﺎ ‪ ،‬ﺳﺮﯾﻊ ﺗﺮﯾﻦ اﯾﻨﺘﺮﻧﺖ و‬ ‫ﺳﺮﯾﻊﺗﺮﯾﻦ راه ﺑﻪ دﺳﺖ آوردن ‪.‬‬ ‫ﺣﻘﯿﻘﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﭘﺮوازي ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﻧﺨﻮاﻫﺪ ﮐﺮد ﮐﻪ‬ ‫دردﻫﺎﯾﻤﺎن ﮐﻤﺘﺮ ﺷﻮد ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﭘﺎﻫﺎﯾﻤﺎن ‪ ،‬ﺑﺎ ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯾﻤﺎن و ﺑﺎ دﺳﺖ‬ ‫ﻫﺎﯾﻤﺎن ﻫﺮ آﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﻫﺴﺖ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻋﺸﻖ ﯾﺎ درد ‪ ،‬ﻣﻬﺮ ﯾﺎ رﻧﺞ ‪.‬‬ ‫ﻓﻘﻂ ﺑﺎ ﻫﻤﯿﻦ ﺑﺪﻧﯽ ﮐﻪ در اﺧﺘﯿﺎر ﻣﺎ ﻫﺴﺖ ﻣﯿﺘﻮاﻧﯿﻢ از دردﻫﺎ رد ﺷﻮﯾﻢ ‪،‬‬ ‫ﺑﺮاي ﮔﺬر از ﻫﺮ ﺷﺮاﯾﻄﯽ ‪ ،‬ﻟﻤﺲ آن ﺷﺮاﯾﻂ اوﻟﯿﻦ ﻗﺪم اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪21‬‬ ‫اﮔﺮ ﮔﺬر ﮐﺮدن را ﯾﺎد ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ ‪ ،‬آرام آرام ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﺑﻪ ﭘﺮواز‬ ‫اﺣﺘﯿﺎﺟﯽ ﻧﺪارﯾﻢ ‪ ،‬ﺗﻤﺎم آﻧﭽﻪ ﻧﯿﺎز دارﯾﻢ ﯾﮏ ﻧﺰدﯾﮑﯽ ﻋﻤﯿﻖ اﺳﺖ ‪ ،‬ﯾﮏ‬ ‫ﻧﺰدﯾﮑﯽ ﺑﻪ ﺑﺪﻧﻤﺎن و دروﻧﻤﺎن ‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﺑﻪ دروﻧﻤﺎن ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﻮﯾﻢ از ﭘﺮواز‬ ‫ﺑﯽ ﻧﯿﺎز ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﺎ ﺑﺪﻧﯽ ﮐﻪ ﻫﻨﻮز زﻧﺪه اﺳﺖ و اﮐﻨﻮﻧﯽ ﮐﻪ در اﺧﺘﯿﺎر‬ ‫ﻣﺎﺳﺖ ﮔﺬر ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد ‪ ،‬آرام ﺑﺎﺷﯿﻢ و ﺻﺒﻮر ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺮاي ﻫﻤﯿﻦ دﻧﯿﺎ ﻃﺮاﺣﯽ‬ ‫ﺷﺪه اﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﻪ ﭘﺮواز ﻫﯿﭻ ﻧﯿﺎزي ﻧﯿﺴﺖ ‪.‬‬ ‫از دﺳﺖ دادن ﺟﺰﯾﯽ از ﺟﺮﯾﺎن زﻧﺪﮔﯽ اﺳﺖ‬ ‫از دﺳﺖ دادن ﻓﺮﺻﺖ ﻫﺎ ﺟﺰ ﺟﺪاﯾﯽ ﻧﺎﭘﺬﯾﺮ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎﺳﺖ ‪ ،‬ﻧﻤﯽﺗﻮان ﺑﺎ‬ ‫اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﻣﺒﺎرزه ﮐﺮد و ﺣﺴﺮت ﺧﻮردن ﺗﻨﻬﺎ واﻗﻌﯿﺖ را از ﻣﺎ دورﺗﺮ‬ ‫ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪.‬ﺣﺴﺮت ‪ ،‬دردي را از ﻣﺎ دور ﻣﯿﮑﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ درﮐﺶ ﮐﻨﯿﻢ و‬ ‫اﺟﺎزه دﻫﯿﻢ ﮐﻪ از ﺑﺪﻧﻤﺎن ﻋﺒﻮر ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ﺑﺮﺳﯿﻢ و ﺗﺎ آن‬ ‫ﻓﺮﺻﺖ ﻫﻢ ﮐﺎرش ﺗﻤﺎم ﺷﻮد و ﺑﺮود ‪.‬ﺑﺮود و ﺟﺰﯾﯽ از ﮔﺬﺷﺘﻪ اي ﺷﻮد‬ ‫ﮐﻪ ﻗﺮار ﻧﯿﺴﺖ ﻣﺪام ﺑﺎ ﺣﺴﺮت داغ ﺷﻮد‪.‬‬ ‫ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل ﻓﻠﺴﻔﻪي زﻧﺪﮔﯽ ﻫﺮ ﭼﻪ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﮔﻮﯾﯽ ﺑﺎ از دﺳﺖ دادن‬ ‫داﯾﻤﯽ ﻋﺠﯿﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ راه ﻓﺮاري از آن ﻧﯿﺴﺖ و ﻗﻄﻌﺎ اﯾﻦ از دﺳﺖ دادنﻫﺎ‬ ‫آﺳﺎن ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬اﻣﺎ آن ﻗﺪر ﻫﺎ ﻫﻢ ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﺤﻤﻞ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﻣﺎ از دﺳﺖ‬ ‫ﻣﯽدﻫﯿﻢ ‪.‬‬ ‫‪22‬‬ ‫ﭘﺪر و ﻣﺎدرﻫﺎي ﻣﺎ ﻫﻢ ﻓﺮﺻﺖ ﻫﺎي زﯾﺎدي را از دﺳﺖ دادهاﻧﺪ ‪ ،‬ﻗﺮار اﺳﺖ‬ ‫ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﺎ ﻫﻢ از دﺳﺖ ﺑﺪﻫﻨﺪ ‪.‬ﺑﺮاي دﺳﺖ ﮐﺸﯿﺪن و رﻫﺎ ﮐﺮدن ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ‬ ‫و ﯾﺎ ﺷﺨﺼﯽ ﺑﺎﯾﺪ اول از دﺳﺖ دادن را ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺎﯾﺪ‬ ‫از دﺳﺖ دادن را ﺣﺲ ﮐﻨﯿﻢ و ﺑﺮاي اﯾﻦ ﺣﺲ ﮐﺮدن ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ‬ ‫واﻗﻌﯿﺖﻫﺎي دﻧﯿﺎ را آن ﮔﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﻫﺴﺘﻦ ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ‪.‬‬ ‫ﻣﺎ ﺑﺮاي ﻫﺮ ﺑﻪ دﺳﺖ آوردﻧﯽ ﭼﯿﺰي را از دﺳﺖ ﻣﯽدﻫﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﺮاي ﺑﻪ دﺳﺖ‬ ‫آوردن ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺰرگ ﺗﺮ اﺣﺘﻤﺎﻻ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮐﺎر ﮐﻨﯿﻢ و آزادي و راﺣﺘﯽ‬ ‫ﮔﺬﺷﺘﻪ را از دﺳﺖ ﻣﯽدﻫﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﺮاي دﯾﺪن ازدواج ﻓﺮزﻧﺪان ﻣﺎن ﺑﻮدن آﻧﻬﺎ‬ ‫را در ﺧﺎﻧﻪ از دﺳﺖ ﻣﯽدﻫﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﺮاي داﺷﺘﻦ ﻣﻮي ﮐﻮﺗﺎه ‪ ،‬ﻟﺬت ﺑﺎﻓﺘﻦ ﻣﻮﯾﯽ‬ ‫ﺑﻠﻨﺪ را از دﺳﺖ ﻣﯿﺪﻫﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل در ﻫﺮ ﺑﻪ دﺳﺖ آوردﻧﯽ ﻧﻮﻋﯽ از‬ ‫دﺳﺖ دادن وﺟﻮد دارد و ﺣﻘﯿﻘﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﺑﻪ دﺳﺖ آوردن ﯾﮏ‬ ‫راﺑﻄﻪ ﯾﺎ ﯾﮏ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ دﯾﮕﺮ ﺑﺎﯾﺪ راﺑﻄﻪي ﻗﺒﻠﯽ و ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﻗﺒﻠﯽ ﺧﻮد را از‬ ‫دﺳﺖ ﺑﺪﻫﯿﻢ ‪ ،‬اﯾﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ از دﺳﺖ دادن ﻫﺎ ﺷﺒﯿﻪ راه ﻫﺎي ﻧﺠﺎت دﻫﻨﺪه‬ ‫در زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ﻇﺎﻫﺮ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ‪.‬‬ ‫ﻣﺎ ﻣﯿﺘﻮاﻧﯿﻢ ﯾﺎ ﺑﻪ اﯾﻦ راهﻫﺎ اﻋﺘﻤﺎد ﮐﻨﯿﻢ و آﻧﭽﻪ را ﮐﻪ ﻣﺪت ﻫﺎ ﻗﺒﻞ از دﺳﺖ‬ ‫دادهاﯾﻢ رﻫﺎ ﮐﻨﯿﻢ و ﺑﻪ اﺳﺘﻘﺒﺎل ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎي ﺟﺪﯾﺪﺗﺮ ﺑﺮوﯾﻢ و ﯾﺎ ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺑﻪ‬ ‫‪23‬‬ ‫از دﺳﺖ دادن ﻫﺎﯾﻤﺎن ﺑﭽﺴﺒﯿﻢ و ﻫﺮ روز ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺣﺴﺎس درﻣﺎﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯿﻢ ‪،‬‬ ‫در ﻧﻬﺎﯾﺖ اﻧﺘﺨﺎب ﺑﺎ ﻣﺎﺳﺖ ‪.‬‬ ‫زﻧﺪﮔﯽ ﻣﻤﻠﻮ از ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ اﺳﺖ‬ ‫ﻧﺎﮐﺎم ﻣﺎﻧﺪن ﻣﺎ در ﺑﺪﺳﺖآوردن ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺪفﻫﺎ اﺗﻔﺎﻗﯽ دردﻧﺎك و اﺟﺘﻨﺎب‬ ‫ﻧﺎﭘﺬﯾﺮ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ در ﺑﻪ دﺳﺖ آوردن ﺗﻤﺎم اﻫﺪاف ﻣﺎن ﮐﺎﻣﯿﺎب‬ ‫و ﻣﻮﻓﻖ ﺑﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬اﻣﺘﺤﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮدﯾﻢ ﻗﺒﻮل ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ اﻣﺎ ﻧﺸﺪﯾﻢ ‪،‬‬ ‫ﮐﻮدﮐﯽ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽﮐﺮدﯾﻢ ﺑﻪ دﻧﯿﺎ ﻣﯽآﯾﺪ اﻣﺎ ﻧﯿﺎﻣﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬درﺳﯽ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ‬ ‫ﻣﯽﮐﺮدﯾﻢ ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﻮد اﻣﺎ ﻧﺸﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﺪرﮐﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﯿﻢ ‪ ،‬ﺧﺎﻧﻪاي‬ ‫ﮐﻪ در اﻧﺘﻈﺎرش ﺑﻮدﯾﻢ ‪ ،‬ﻫﻤﺴﺮي ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﯿﻢ ﺑﺎ او زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯿﻢ اﻣﺎ ‪..‬‬ ‫ﻧﺎﮐﺎم ﺷﺪن ﻫﺎ اﺿﻄﺮاب زا اﺳﺖ ‪ ،‬اﯾﻦ را ﻫﻤﻪي ﻣﺎ ﺣﺲ ﮐﺮده اﯾﻢ و‬ ‫ﻣﯽداﻧﯿﻢ اﻣﺎ ﮔﺎﻫﯽ واﮐﻨﺶ ﻣﺎ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻧﺎﮐﺎم ﺷﺪن ﻫﺎ ﺑﺴﯿﺎر اﻓﺮاﻃﯽ و‬ ‫ﮐﻮدﮐﺎﻧﻪ اﺳﺖ ‪ ،‬ﺣﻘﯿﻘﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺮﮐﺴﯽ در زﻧﺪﮔﯽ ﺷﺨﺼﯽ اش‬ ‫ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ را ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﯾﮑﯽ ﺑﺎ از دﺳﺖ دادن ﺳﺮﻣﺎﯾﻪاش ‪،‬‬ ‫دﯾﮕﺮي ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﻧﺮﺳﯿﺪن ﺑﻪ آدم ﻣﻮرد ﻋﻼﻗﻪاش ‪.‬‬ ‫زﻧﺪﮔﯽ ﭘﺮ از ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ ﻫﺎﯾﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﻮﻗﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ و در ﻣﻘﺎﺑﻞ ‪ ،‬ﻫﻤﯿﻦ زﻧﺪﮔﯽ‬ ‫ﭘﺮ از ﻓﺮﺻﺖ ﻫﺎﯾﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﺪف ﻫﺎي دﯾﮕﺮي را ﺳﺮ راه ﻣﺎ ﻗﺮار ﻣﯽدﻫﺪ‬ ‫‪24‬‬ ‫ﮐﻪ آﻧﻬﺎ ﻫﻢ ﻣﻮﻗﺖ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﻬﺘﺮ اﺳﺖ زﻣﺎن زﯾﺎدي را ﺑﺎ ﺳﻮﮔﻮاري ﺑﺮاي‬ ‫ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ ﻫﺎﯾﻤﺎن ﻫﺪر ﻧﺪﻫﯿﻢ ‪ ،‬ﭼﻮن ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ ﺑﻪ اﻧﺪازهي ﮐﺎﻓﯽ ﻣﺎ را ﻣﻀﻄﺮب‬ ‫ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬اﻣﺎ ﺳﺎلﻫﺎ ﺗﻼش ﺑﺮاي ﻓﺮار از اﺣﺴﺎس دردﻧﺎك ﻧﺎﮐﺎﻣﯽ ﻫﺎ ﻣﺎ را‬ ‫ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻀﻄﺮب و ﺧﺴﺘﻪ ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد ‪ ،‬ﺟﺎﯾﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﭘﺮوﻧﺪهﻫﺎي ﻧﯿﻤﻪ ﺑﺴﺘﻪ را‬ ‫ﮐﺎﻣﻞ ﺑﺒﻨﺪﯾﻢ ﺗﺎ ﻋﺬاﺑﺶ ﮐﻤﺘﺮ ﺷﻮد ‪ ،‬ﺷﺒﯿﻪ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﺑﺎ آرزوﯾﺴﺖ ﮐﻪ‬ ‫ﺧﯿﻠﯽ وﻗﺘﻪ ﺗﺎرﯾﺦ اﻧﻘﻀﺎﯾﺶ ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ ‪ ،‬ﯾﮏ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﺳﺨﺖ ‪ ،‬اﻣﺎ‬ ‫ﭘﺎﯾﺎن دﻫﻨﺪه ‪ ،‬ﭘﺎﯾﺎن دﻫﻨﺪه ﺑﻪ ﻫﺪﻓﯽ ﻗﺪﯾﻤﯽ و اﺿﻄﺮاﺑﯽ ﻗﺪﯾﻤﯽﺗﺮ ‪ ،‬ﺑﺎ ﻫﺮ‬ ‫ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ ﻣﺎ آﻣﺎده ي ﺳﻼمﻫﺎي ﺑﻌﺪي ﻣﯽ ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﺎ ﻫﺮ ﺧﺪاﺣﺎﻓﻈﯽ و‬ ‫ﻗﺒﻮل اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺎﺟﺮا ﺗﻤﺎم ﺷﺪه ﻣﺎ ﺑﻪ ﺷﺮوع دﯾﮕﺮي ﻧﺰدﯾﮏ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ در‬ ‫اﺑﺘﺪاي ﻫﺮ ﻫﺪف ﺟﺪﯾﺪي ﻣﻀﻄﺮب ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ اﻣﺎ اﯾﻦ اﺿﻄﺮاب ﻫﯿﺠﺎناﻧﮕﯿﺰ‬ ‫ﮐﺠﺎ و آن اﺿﻄﺮاب ﻓﺮﺳﺎﯾﻨﺪه ﮐﺠﺎ !‬ ‫زﻧﺪﮔﯽ ﻧﺪاﺷﺘﻪﻫﺎي زﯾﺎدي دارد‬ ‫اﮔﺮ ﯾﮏ ﺑﺎر ﺑﺮاي ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﻫﺎﯾﻤﺎن ﺳﻮﮔﻮاري ﮐﻨﯿﻢ ﺣﺎﻟﻤﺎن ﺑﻬﺘﺮ ﻣﯽﺷﻮد و‬ ‫دﯾﮕﺮ ﻫﺮ روز و ﻫﺮ ﺷﺐ را ﺑﺎ ﺣﺴﺮت ﺑﺰرگ ﺑﻪ ﺟﺎي ﺧﺎﻟﯽ ﻫﺎي زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن‬ ‫‪ ،‬ﭼﺸﻢ ﻧﻤﯽدوزﯾﻢ و ﺳﺮي ﺗﮑﺎن ﻧﻤﯽدﻫﯿﻢ ‪.‬‬ ‫در ﺗﻤﺎم زﻧﺪﮔﯽﻫﺎ ﺟﺎﻫﺎي ﺧﺎﻟﯽ ﺑﺰرﮔﯽ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ دﯾﮕﺮ ﻗﺮار ﻧﯿﺴﺖ‬ ‫ﭘﺮ ﺷﻮد ﯾﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﻣﺪام ﭼﺸﻢ ﺑﺪوزﯾﻢ و ﺣﺴﺮت ﺑﺨﻮرﯾﻢ ﯾﺎ ﺳﻮﮔﻮاري‬ ‫‪25‬‬ ‫ﮐﻨﯿﻢ و ﯾﺎ ﺑﺎ اﯾﻦ درد ﮐﻨﺎر ﺑﯿﺎﯾﯿﻢ ‪ ،‬ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﻫﺎي زﻧﺪﮔﯽ ﻫﺮ ﻓﺮد ﺑﺴﯿﺎر‬ ‫دردﻧﺎك و ﻏﻤﮕﯿﻦ ﮐﻨﻨﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬ﯾﮑﯽ ﻣﺤﺒﺖ ﭘﺪر را ﻧﺪارد ‪ ،‬ﯾﮑﯽ ﺧﺎﻧﻪ‬ ‫ﻧﺪارد ‪ ،‬ﯾﮑﯽ دﺳﺖ ﻧﺪارد و دﯾﮕﺮي‪.‬‬ ‫ﺑﺮاي ﺑﻌﻀﯽ از ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﻫﺎ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺗﻼش ﮐﺮد ‪ ،‬ﺑﺎﯾﺪ ﻓﻘﻂ ﮐﻨﺎر آﻣﺪ ‪ ،‬ﻓﻘﻂ ﮐﻨﺎر‬ ‫آﻣﺪ و اﺟﺎزه داد ﺟﺮﯾﺎن زﻧﺪﮔﯽ ﮐﺎرش را اﻧﺠﺎم دﻫﺪ و ﺟﻠﻮ ﺑﺮود ‪ ،‬ﻣﺜﻞ‬ ‫ﮐﺴﯽ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪ ﮐﻪ ﺳﺎلﻫﺎﺳﺖ ﻗﺒﻮل ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ﭘﺎﯾﺶ ﻗﻄﻊ ﺷﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﺮ‬ ‫ﺣﺎل ﯾﺎ روزي ﻗﺒﻮل ﻣﯽﮐﻨﺪ ﯾﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ در ﺣﺴﺮت ﭘﺎﯾﺶ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﯽﻣﺎﻧﺪ ‪ ،‬اﯾﻦ‬ ‫ﮐﻪ آدمﻫﺎ ﮐﺪام ﮔﺰﯾﻨﻪ را اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺑﻪ ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ دروﻧﯽ آﻧﻬﺎ‬ ‫ﺑﺮﻣﯽﮔﺮدد ‪ ،‬آنﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻧﺪاﺷﺘﻪﻫﺎي ﺑﺰرﮔﯽ ﮐﻨﺎر آﻣﺪه اﻧﺪ ﻣﻌﻤﻮﻻ‬ ‫ﻫﻤﺎنﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ در ﺳﺨﺖﺗﺮﯾﻦ ﺗﺠﺮﺑﻪﻫﺎ ﻃﺎﻗﺖ آوردهاﻧﺪ و ﺟﻠﻮ‬ ‫رﻓﺘﻪاﻧﺪ ‪.‬‬ ‫ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﻫﺎ ‪ ،‬ﺧﻮدﺷﺎن ﺑﻪ اﻧﺪازهي ﮐﺎﻓﯽ دردﻧﺎك ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬ﻻزم ﻧﯿﺴﺖ آﻧﻬﺎ‬ ‫را ﺑﻪ رﻧﺞﻫﺎﯾﯽ ﺳﻤﺞ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﺒﺎرزهي ﻣﺎ ﺑﺎ ﭘﺬﯾﺮش ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﻫﺎﯾﻤﺎن‬ ‫آنﻫﺎ را ﺑﻪ رﻧﺞﻫﺎي ﺑﺴﯿﺎر ﻋﻤﯿﻖ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻧﺪاﺷﺘﻦ ﭘﺎ دردﻧﺎك اﺳﺖ‬ ‫ﻗﺒﻮل ‪ ،‬اﯾﻦ ﮐﻪ ﭘﺎ ﻧﺪارﯾﻢ ﺑﺴﯿﺎر دردﻧﺎك اﺳﺖ اﻣﺎ ﮐﺸﻨﺪه ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﻫﺰاران‬ ‫آدم ﭘﺎ ﻧﺪارﻧﺪ و زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﻫﺰاران آدم ‪ ،‬ﭘﺪر و ﻣﺎدر ﻧﺪارﻧﺪ و‬ ‫‪26‬‬ ‫زﻧﺪﮔﯽ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ‪ ،‬ﻫﺰاران آدم ﻃﺮد ﺷﺪه اﻧﺪ و زﻧﺪﮔﯽ را اداﻣﻪ دادﻧﺪ ‪،‬‬ ‫ﻫﺰاران آدم ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮردﻧﺪ و ﺟﻠﻮ رﻓﺘﻨﺪ ‪.‬‬ ‫دردﻫﺎي ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﻫﺎﯾﻤﺎن را ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ رﻧﺞﻫﺎي ﻣﺎﻧﺪﮔﺎر ﻧﮑﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﺪون ﺧﯿﻠﯽ‬ ‫از ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﻫﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ زﻧﺪه ﺑﻤﺎﻧﯿﻢ و زﻧﺪﮔﯽ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺗﺎرﯾﺦ ﭘﺮ اﺳﺖ از آدم‬ ‫ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﻧﺪاﺷﺘﻨﺪ ‪ ،‬اﻣﺎ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ اداﻣﻪ دﻫﻨﺪ ‪.‬‬ ‫زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺴﯿﺎر اﻧﻌﻄﺎفﭘﺬﯾﺮ اﺳﺖ‬ ‫ﺑﻌﺪ از ‪ ،‬از دﺳﺖ دادن ﻫﺎﯾﻤﺎن ﻓﺮآﯾﻨﺪ اﻧﻄﺒﺎقﭘﺬﯾﺮي ﻣﺎ ﺑﺎ ﺷﺮاﯾﻂ ﺟﺪﯾﺪ‬ ‫ﺷﺮوع ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬اﻧﻄﺒﺎقﭘﺬﯾﺮي ﻓﺮآﯾﻨﺪ ﻋﺠﯿﺒﯽ ﺳﺖ ‪ ،‬درد آور اﻣﺎ‬ ‫ﮐﻤﮏﮐﻨﻨﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬اﻣﺎ ﮐﻢ ﮐﻢ ﻋﺎدت ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﮐﻪ زﺧﻢ ﻫﺎ را ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ و‬ ‫ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬آدمﻫﺎ را از دﺳﺖ ﺑﺪﻫﯿﻢ و ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﺎ ﻋﺎدت ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ‬ ‫ﮐﻪ ﺑﺮاي ﺣﺮﮐﺖ ﺑﻪ ﺟﻠﻮ راﻫﯽ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﯿﻢ و اﯾﻦ زﻣﺎﻧﯽ اﺗﻔﺎق ﻣﯽ اﻓﺘﺪ ﮐﻪ‬ ‫ﺷﺮاﯾﻂ را ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﻢ و اﺟﺎزه دﻫﯿﻢ زﻧﺪﮔﯽ در دروﻧﻤﺎن ﺑﻪ ﺟﺮﯾﺎن ﺧﻮدش‬ ‫اداﻣﻪ دﻫﺪ ‪ ،‬ﺣﺘﯽ اﮔﺮ زﻧﺪﮔﯽ در ﺑﯿﺮون از ﻣﺎ ﺷﺒﯿﻪ آن ﭼﯿﺰي ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ‬ ‫ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﯿﻢ ‪.‬‬ ‫ﻫﻤﯿﺸﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﺑﺎ آن ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﻣﺎ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ ﻣﻨﻄﺒﻖ ﻧﯿﺴﺖ اﯾﻦ ﺟﺰﯾﯽ از‬ ‫واﻗﻌﯿﺖ ﻫﺎي ﺗﻠﺦ زﻧﺪﮔﯽ اﺳﺖ ‪ ،‬اﻣﺎ ﻣﺎ ﻗﺪرﺗﯽ دارﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ‬ ‫‪27‬‬ ‫ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺑﺎ ﺗﻔﺎوت ﺑﯿﻦ ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﻢ و ﭼﯿﺰي ﮐﻪ واﻗﻌﺎ وﺟﻮد دارد‬ ‫ﮐﻨﺎر ﺑﯿﺎﯾﯿﻢ ‪ ،‬اﯾﻦ ﻗﺪرت ﻫﺮ ﭼﻪ ﮐﻪ ﻫﺴﺖ و ﻫﺮ اﺳﻤﯽ ﮐﻪ دارد ﻣﺎ را ﺑﺮاي‬ ‫اﻧﻌﻄﺎف ﭘﺬﯾﺮي ﺑﺎ ﺷﺮاﯾﻂ ﺟﺪﯾﺪ آﻣﺎده ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻋﻠﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ‬ ‫ﺣﺘﯽ در ﺳﺨﺖ ﺗﺮﯾﻦ و اﻧﺪوﻫﻨﺎﮐﺘﺮﯾﻦ و آﺷﻮﺑﻨﺎﮐﺘﺮﯾﻦ ﺷﺮاﯾﻂ ﻫﻢ زﻧﺪﮔﯽ‬ ‫ﺟﺮﯾﺎن دارد ‪ ،‬زﻧﺪﮔﯽ ﺟﺮﯾﺎن دارد ﭼﻮن اﻧﻄﺒﺎق ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﺪ و راه دﯾﮕﺮي‬ ‫ﺑﺮاي ﺑﻘﺎ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ ‪ ،‬ﺑﺮاي اﯾﻨﮑﻪ ﻣﻨﻄﺒﻖ ﺷﻮﯾﻢ ﺑﺎﯾﺪ واﻗﻌﯿﺖ ﺷﺮاﯾﻂ را ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﻢ‬ ‫و ﺑﺮاي اﯾﻦ ﮐﻪ واﻗﻌﯿﺖ را درك ﮐﻨﯿﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﭘﺬﯾﺮش ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﭼﻘﺪر‬ ‫ﮔﺎﻫﯽ از دﺳﺖ دادن ﻫﺎ را ﻻزم دارﯾﻢ ‪ ،‬درﺳﺖ و ﺑﻪ ﻣﻮﻗﻊ ﻣﯽآﯾﻨﺪ و در‬ ‫ﮔﻮﺷﻤﺎن زﻣﺰﻣﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪.‬‬ ‫دل ﮐﻨﺪن را ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﯿﺪ‬ ‫در ﺑﺮاﺑﺮ ﺣﻘﺎﯾﻖ زﻧﺪﮔﯽ ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻮد ‪ ،‬اﻣﺎ ﻧﻪ ﺑﯽﺗﻔﺎوت ‪.‬زﻧﺪﮔﯽ ‪،‬‬ ‫ﻗﺎﻧﻮنﻫﺎي ﺧﻮدش را دارد و ﻗﻄﻌﺎ ﻫﻤﻪي ﻣﺎ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ ﺑﺎ ﺑﺰرﮔﯽ و ﻗﺪرت‬ ‫ﺟﺮﯾﺎن زﻧﺪﮔﯽ روﺑﺮو ﺷﺪه اﯾﻢ ‪ ،‬ﻗﻄﻌﺎ ﻫﻤﻪي ﻣﺎ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ ﺗﺮس را ﺗﺠﺮﺑﻪ‬ ‫ﮐﺮده اﯾﻢ ‪ ،‬ﺧﺼﻮﺻﺎ در ﺷﺮاﯾﻄﯽ ﮐﻪ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ را ﭘﯿﺶﺑﯿﻨﯽ ﮐﻨﯿﻢ‬ ‫‪ ،‬اﻣﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﯾﺎدﺗﺎن ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺑﺮاي ﻫﻤﯿﻦ زﻧﺪﮔﯽ ﻃﺮاﺣﯽ ﺷﺪه اﯾﻢ ‪،‬‬ ‫زﻧﺪﮔﯽ اي ﮐﻪ ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﭘﯿﺶ ﺑﯿﻨﯽ اﺳﺖ و ﯾﮑﯽ از ﺑﺰرﮔﺘﺮﯾﻦ و ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ و‬ ‫در ﻋﯿﻦ ﺣﺎل ﻧﺎ ﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪ ﺗﺮﯾﻦ وﯾﮋﮔﯽ اش ﻧﺎﭘﺎﯾﺪاري اﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﺎ ﺑﺮاي‬ ‫‪28‬‬ ‫زﻧﺪﮔﯽ اي ﺗﮑﺎﻣﻞ ﭘﯿﺪا ﮐﺮدﯾﻢ ﮐﻪ ﻧﺎﭘﺎﯾﺪار اﺳﺖ ‪ ،‬ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺎ اﻫﻤﯿﺖ ﺗﺮﯾﻦ‬ ‫ﺑﺨﺶ ﻫﻤﯿﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺎ از دﺳﺖ دادن ﻫﺎﯾﯽ ﻣﻮاﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ‬ ‫اﺻﻼ آﻣﺎده ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ ﭼﻨﺎن روﺑﺮوي ﻣﺮگ ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮﯾﻢ ﮐﻪ ﯾﺎدﻣﺎن‬ ‫ﻣﯽرود ﺑﺮاي ﭼﻪ ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﻧﮕﺮان ﺑﻮده اﯾﻢ ‪ ،‬ﭼﻪ ﭼﯿﺰﻫﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﺑﺎ اﻫﻤﯿﺘﯽ‬ ‫‪ ،‬ﺑﺎ اﻫﻤﯿﺖ ﺑﻪ اﯾﻦ ﻋﻠﺖ ﮐﻪ ﻣﺎ را ﺑﺎ ﺗﻮﻫﻢ ﻗﺪﯾﻤﯽ رو ﺑﻪ رو ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬اﯾﻨﮑﻪ‬ ‫ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ در ﮐﻨﺘﺮل ﻣﺎ ﻗﺮار دارد ‪ ،‬ﻫﯿﭻ ﭼﯿﺰ در ﮐﻨﺘﺮل ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺖ و اﯾﻦ ﻣﻬﻢ‬ ‫ﺗﺮﯾﻦ درﺳﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮان از ﭼﻨﯿﻦ ﺷﺮاﯾﻄﯽ آﻣﻮﺧﺖ ‪ ،‬اﯾﻦ درس ﺣﺘﯽ‬ ‫ﺑﻪ راﺑﻄﻪ ﻫﺎي ﻣﺎ ﻫﻢ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬اﯾﻦ ﮐﻪ ﺑﺪاﻧﯿﻢ ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺨﻮاﻫﯿﻢ‬ ‫ﮐﻨﺘﺮل ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﯿﺸﺘﺮ دور ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺷﺪ ‪ ،‬دور از ارﺗﺒﺎط ﻗﻠﺒﯽ ﺑﺎ آدم ﻫﺎ و دور‬ ‫از ﺣﺲ ﮐﺮدن ‪.‬‬ ‫زﻧﺪﮔﯽ ﻫﻤﺎن ﻃﻮر ﮐﻪ ﻫﺴﺖ ‪ ،‬ﻧﻪ آن ﻃﻮر ﮐﻪ ﻣﺎ ﻣﯽ ﺧﻮاﻫﯿﻢ‬ ‫ﺗﻔﺴﯿﺮش ﮐﻨﯿﻢ‬ ‫ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺎﯾﺪ دل ﺳﭙﺮد ‪ ،‬ﺑﻪ ﻫﺮ آﻧﭽﻪ ﮐﻪ در ﮐﻨﺘﺮل ﻣﺎ ﻧﯿﺴﺖ و ﻫﻮﺷﯿﺎر ﺑﻮد ‪،‬‬ ‫ﻫﺸﯿﺎر ﺑﻪ اﯾﻦ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﻧﺎﭘﺎﯾﺪار اﺳﺖ ‪ ،‬ﻫﻢ در دردﻫﺎ و ﻫﻢ در‬ ‫ﺧﻮﺷﯽﻫﺎ ‪ ،‬ﻫﻢ در اﺿﻄﺮاب ﻫﺎ و ﻫﻢ در آراﻣﺶ ﻫﺎي ﮐﻮﺗﺎﻫﺶ ‪ ،‬زﻧﺪﮔﯽ‬ ‫ﻧﺎﭘﺎﯾﺪار اﺳﺖ و ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺗﻤﺎم ﺧﻮاﻫﺪ ﺷﺪ و ﻣﺎ در ﻣﯿﺎن ﻣﻮﻗﺖ ﻫﺎ‬ ‫ﻗﺮار دارﯾﻢ و ﻣﺎ ﻗﺮار اﺳﺖ اﻋﺘﻤﺎد ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬اﻋﺘﻤﺎد ﺑﻪ ﺑﺪﻧﻤﺎن و اﻋﺘﻤﺎد ﺑﻪ‬ ‫‪29‬‬ ‫ﻫﻮﺷﯿﺎري ﻣﺎن ﺑﺎ ﺟﺮﯾﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﮐﻨﺘﺮل ﻧﻤﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﻧﺎ اﻣﯿﺪاﻧﻪ ﺑﺮﺧﻮرد ﻧﮑﻨﯿﻢ و‬ ‫ﺑﯽﺗﻔﺎوت ﻧﺒﺎﺷﯿﻢ ‪ ،‬ﺗﻼش ﻣﺎن را ﺑﮑﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ در ﺷﺮاﯾﻂ ﺑﺤﺮاﻧﯽ از‬ ‫ﺧﻮدﻣﺎن و ﻋﺰﯾﺰان ﻣﺎن ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬اﻣﺎ آرام ﺑﺎﺷﯿﻢ و ﺑﺪاﻧﯿﻢ ﮐﻪ‬ ‫اﺿﻄﺮاب ﻣﻮﻗﺖ اﺳﺖ ‪ ،‬ﻫﻮﺷﯿﺎر ﺑﺎﺷﯿﺪ ﺑﻪ ﺑﺪﻧﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﺮاه ﻣﺎﺳﺖ ‪ ،‬ﻫﻤﺮاﻫﯽ‬ ‫ﮐﻪ در ﻋﺒﻮر از دردﻫﺎ و ﺑﺤﺮانﻫﺎ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﺧﻮاﻫﺪ ﮐﺮد‪.‬‬ ‫در ﺑﺤﺮان ﻫﺎ ﺳﻌﯽ ﮐﻨﯿﺪ ﺑﺎ اﻓﺮادي ﮐﻪ دوﺳﺘﺸﺎن دارﯾﺪ ﻣﻌﺎﺷﺮت ﮐﻨﯿﺪ و ﺑﺎ‬ ‫ﮔﺮوه از ﺑﺤﺮان رد ﺷﻮﯾﺪ ‪ ،‬آﻏﻮش را ﻓﺮاﻣﻮش ﻧﮑﻨﯿﺪ و ﻫﯿﭽﮕﺎه ﺑﺎ زﻧﺪﮔﯽ‬ ‫ﻗﻬﺮ ﻧﮑﻨﯿﺪ ‪ ،‬ﭼﻮن ﻫﺮ آﻧﭽﻪ اﺗﻔﺎق ﻣﯽ اﻓﺘﺪ ﻣﺎ را ﺑﻪ ﺧﻮدﻣﺎن و ﺣﻘﯿﻘﺖﻫﺎي‬ ‫زﻧﺪﮔﯽ ﻧﺰدﯾﮏ ﺗﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻫﺮ روﯾﺎروﯾﯽ ﺑﺎ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﺗﻠﺨﯽ اش‬ ‫ﻣﻔﯿﺪ اﺳﺖ و ﻣﺎ را ﺑﺎ ﺑﺨﺶﻫﺎﯾﯽ از زﻧﺪﮔﯿﻤﺎن ﻣﻮاﺟﻪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﮐﻪ اﺣﺘﯿﺎج ﺑﻪ‬ ‫ﺗﻐﯿﯿﺮ و ﺑﺎزﻧﮕﺮي دارد‪.‬‬ ‫ﻣﮑﺚ‬ ‫ﺗﺴﻠﯿﻤﻢ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻫﺮ آﻧﭽﻪ در ﺗﻮان ﻣﻦ ﻧﯿﺴﺖ و ﻫﺮ آﻧﭽﻪ ﺑﻪ ذات در ﺗﻮان‬ ‫ﺗﻮ ﻫﺴﺖ ‪ ،‬ﺗﺴﻠﯿﻢ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻗﺪرﺗﯽ ﮐﻪ در ﻣﻦ ﻧﯿﺴﺖ ‪ ،‬ﺑﺮاي ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺑﻌﻀﯽ‬ ‫اﺗﻔﺎق ﻫﺎ و ﺗﺴﻠﯿﻢ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻗﺪرﺗﯽ ﮐﻪ در ﺗﻮ ﻫﺴﺖ ‪.‬‬ ‫‪30‬‬ ‫ﺑﺮاي ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺑﺴﯿﺎري از ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﻫﺎ ‪ ،‬ﻣﺎ ﻫﺮ دو ﺻﺒﻮرﯾﻢ ‪ ،‬ﻣﻦ ﺻﺒﻮر در ﺑﺮاﺑﺮ‬ ‫درسﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ دﻫﯽ و ﺗﻮ ﺻﺒﻮر در ﺑﺮاﺑﺮ ﺧﺸﻢ ﻫﺎ و ﺧﺴﺘﮕﯽﻫﺎﯾﻢ ‪.‬‬ ‫ﻣﺎ ﻫﺮ دو ﻣﯽداﻧﯿﻢ ﮐﻪ ﻗﺮار اﺳﺖ ﭼﻪ ﺑﺸﻮد ‪ ،‬ﻣﻦ ﻗﺮار اﺳﺖ دل ﺑﺪﻫﻢ و دوام‬ ‫ﺑﯿﺎورم و ﺗﻮ ﻗﺮار اﺳﺖ اداﻣﻪ دﻫﯽ و ﻣﻨﺘﻈﺮ دﯾﺪن و ﻣﻦ ﻓﻬﻤﯿﺪن ‪ ،‬ﻣﺎ ﻫﺮ دو‬ ‫اداﻣﻪ ﻣﯽدﻫﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﻦ ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﻮ اﺟﺎزه ﻣﯽدﻫﯽ و ﺗﻮ ﺗﺎ زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺧﻮدت‬ ‫ﻣﯽﺧﻮاﻫﯽ ‪ ،‬ﺗﺴﻠﯿﻢ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺗﻮ ﮐﻪ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺗﺮﯾﻦ ‪ ،‬ﭘﯿﺮ ﺗﺮﯾﻦ و ﺑﺎ ﺗﺠﺮﺑﻪﺗﺮﯾﻦ‬ ‫ﺟﺮﯾﺎن دﻧﯿﺎﯾﯽ ‪ ،‬ﺗﺴﻠﯿﻤﻢ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺗﻮﯾﯽ ﮐﻪ از ﻫﺰاران ﺳﺎل ﻗﺒﻞ ﺟﺮﯾﺎن داﺷﺘﻪ‬ ‫اي و ﺗﺎ ﻫﺰاران ﺳﺎل ﺑﻌﺪ ﻫﻢ ﺟﺮﯾﺎن ‪ ،‬ﺗﺴﻠﯿﻤﻢ ‪ ،‬ﺗﺴﻠﯿﻢ ﺗﻮ اي زﻧﺪﮔﯽ !‬ ‫از ﻫﺮ ﺳﻤﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ روم ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﺮﺧﻮرد ﻣﯽﮐﻨﻢ ‪ ،‬در ﻫﺮ اﺗﻔﺎﻗﯽ ﮐﻪ ﻗﺮار‬ ‫ﻣﯽﮔﯿﺮم ﺗﻮ را ﻣﯽﺑﯿﻨﻢ ‪ ،‬ﻫﺮ راﺑﻄﻪاي ﮐﻪ ﺷﺮوع ﻣﯿﺸﻮد ‪ ،‬ﻫﺮ راﺑﻄﻪاي ﮐﻪ‬ ‫ﺗﻤﺎم ﻣﯽﺷﻮد ﺗﻮ آﻧﺠﺎﯾﯽ ‪ ،‬در اﻣﺘﺪاد ﺗﻤﺎم اﺗﻔﺎﻗﺎت و ﺗﺠﺮﺑﯿﺎت ‪.‬‬ ‫ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺣﺎدﺛﻪاي ﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﻮ را ﺑﻪ ﯾﺎد ﻣﻦ ﻣﯽآورد ‪.‬از ﻫﺮ ﺳﻤﺖ ﮐﻪ‬ ‫ﻣﯽروم ﺑﺎ ﺗﻮ ﺑﺮﺧﻮرد ﻣﯽﮐﻨﻢ ‪ ،‬اﯾﻦ ﻋﺠﯿﺐﺗﺮﯾﻦ و ﺑﺎ ﺷﮑﻮهﺗﺮﯾﻦ ﺑﺮﺧﻮرد‬ ‫دﻧﯿﺎﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪31‬‬  ‫ﻓﺼﻞ دوم‬ ‫ﻣﺎ و راﺑﻄﻪ ﻫﺎ‬ ‫ﺑﺮاي وارد ﺷﺪن ﺑﻪ ﺗﻌﺮﯾﻒ راﺑﻄﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﻗﺒﻞ از آن ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﯽ ﻣﻔﻬﻮم درون‬ ‫ﺑﭙﺮدازﯾﻢ درون ﭼﯿﺴﺖ ؟‬ ‫در ﺑﺴﯿﺎري از ﮐﺘﺎبﻫﺎ و ﻧﻮﺷﺘﻪﻫﺎي رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ در ﻣﻮرد درون ﺻﺤﺒﺖ‬ ‫ﺷﺪه و اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺑﺎﻋﺚ ﮔﯿﺠﯽ ﻣﺨﺎﻃﺐ ﻫﺎ ﺷﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬در واﻗﻊ‬ ‫اﺻﻄﻼﺣﺎت زﯾﺎدي در ﻣﺘﻦﻫﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﺷﻮد ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﻮدك درون ‪،‬‬ ‫ﮔﻔﺘﮕﻮي دروﻧﯽ ‪ ،‬درون ﺧﻮد را ﺑﺸﻨﺎﺳﯿﺪ ‪ ،‬ﺟﻬﺎن دروﻧﯽ و ﻧﯿﺮوي دروﻧﯽ‬ ‫‪.‬‬ ‫اﻣﺎ ﺗﻮﺿﯿﺢ درون ‪ ،‬ﺑﺴﯿﺎر ﺳﺎده ﺗﺮ از اﯾﻦ ﻣﻔﺎﻫﯿﻢ اﺳﺖ ‪ ،‬درون ﯾﻌﻨﯽ ﺗﻤﺎم‬ ‫ﻋﻼﯾﻢ ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ ﮐﻪ در درون ﻣﺎ وﺟﻮد دارد ‪ ،‬در واﻗﻊ درون ﯾﻌﻨﯽ ﺑﺪن !‬ ‫اﮐﻨﻮن ﺑﻪ ﺑﺪﻧﻤﺎن ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﯿﻢ و آن را ﺣﺲ ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺿﺮﺑﺎن ﻗﻠﺐ ‪ ،‬ﮔﺮﻓﺘﮕﯽ‬ ‫‪ ،‬ﺳﻔﺘﯽ ‪ ،‬ﮐﺸﯿﺪﮔﯽ ‪ ،‬ﺗﻨﯿﺪﮔﯽ ‪ ،‬ﻣﻨﻘﺒﺾ ﺑﻮدن ‪ ،‬ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ در اﻧﺪامﻫﺎي ﺑﺪن‬ ‫‪.‬‬ ‫‪32‬‬ ‫ﺑﻪ ﮐﻮﭼﮏ ﺗﺮﯾﻦ ﻋﻼﯾﻢ درون ﺑﺪن ﻣﺎ ﻧﮕﺎه ﮐﻨﯿﻢ و آن را ﺣﺲ ﮐﻨﯿﻢ ‪،‬‬ ‫درون ﯾﻌﻨﯽ ﻫﻤﯿﻦ ‪ ،‬ﯾﻌﻨﯽ ﺟﻬﺎن زﯾﺮ ﭘﻮﺳﺖ ﻣﺎ و ﻋﻼﯾﻢ ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ ﺑﺪن ﻣﺎ ‪.‬‬ ‫دﻗﺖ ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ اﻓﮑﺎر و ذﻫﻦ ﺟﺰو ﻋﻼﯾﻢ ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ در واﻗﻊ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ‬ ‫ﻋﻼﺋﻢ ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ و ﺣﺲ ﮐﺮدن ﺑﺎﻋﺚ ﺗﻮﻗﻒ ﮐﻮﺗﺎه ذﻫﻦ و اﻓﮑﺎر ﻣﯽﺷﻮد ‪،‬‬ ‫ﺣﺲ ﮐﺮدن و ﻣﺸﺎﻫﺪه ﮔﺮي ﺟﺪا از اﻓﮑﺎري ﺳﺖ ﮐﻪ وﺟﻮد دارﻧﺪ ‪ ،‬ﭘﺲ‬ ‫در آن ﭼﯿﺰي ﺟﺰ ﻋﻼﯾﻢ ﺑﺪﻧﯽ و اﺣﺴﺎس ﻫﺎي دروﻧﯽ ﺑﺪﻧﯽ ﻧﯿﺴﺖ و ﺣﺎﻻ‬ ‫ﻧﮑﺘﻪي ﻣﻬﻢ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ راﺑﻄﻪ اي وﺟﻮد دارد ﺑﯿﻦ ﻣﺎ و درون ﻣﺎن ‪ ،‬در‬ ‫واﻗﻊ واﮐﻨﺶ ﻋﻼﯾﻢ دروﻧﯽ ﺑﺪن ﻧﻮﻋﯽ راﺑﻄﻪي ﻣﺎ را ﺑﺎ درون و ﺑﺪﻧﻤﺎن‬ ‫آﺷﮑﺎر ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪.‬‬ ‫ﺗﺼﻮر ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﻫﺮ وﻗﺖ ﻣﯽﺧﻮاﻫﯿﺪ ﺑﻪ درون ﺑﺪﻧﺘﺎن ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﯿﺪ ﻧﺎﮔﻬﺎن‬ ‫ﺑﯽﺗﻔﺎوت ﻣﯽﺷﻮﯾﺪ و از اداﻣﻪي ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺑﺪﻧﺘﺎن ﻣﻨﺼﺮف ﻣﯽﺷﻮﯾﺪ ﯾﺎ ﻣﺜﻼ‬ ‫اﻓﮑﺎر ﺳﺮزﻧﺸﯽ وارد ذﻫﻨﺘﺎن ﻣﯽﺷﻮد ‪.‬‬ ‫»ﺗﻮ ﻫﻢ وﻗﺖ ﮔﯿﺮ آوردي اﯾﻦ ﻣﺴﺨﺮه ﺑﺎزﯾﺎ ﭼﯿﻪ«‬ ‫ﯾﺎ ﻣﺜﻼ ﺑﻪ ﺻﻮرت وﺳﻮاﺳﯽ ﺷﺮوع ﺑﻪ آﻧﺎﻟﯿﺰ ﮐﺮدن ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ اﻻن اﯾﻦ‬ ‫درد ‪ ،‬اون ﮐﺸﯿﺪﮔﯽ ﻣﻤﮑﻨﻪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﭼﻪ ﺑﯿﻤﺎري ﺑﺎﺷﻪ ﯾﺎ ﻣﺜﻼ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻋﻼﺋﻢ‬ ‫ﺗﻮﺟﻪ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ﮐﺮﺧﺖ ﻣﯽﺷﻮﯾﺪ و ﯾﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ دروﻧﺘﺎن ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﻣﯽﺷﻮﯾﺪ‬ ‫‪33‬‬ ‫ﯾﺎ ﻣﺜﻼ ﺷﺮوع ﺑﻪ ﮐﻨﺘﺮل ﻋﻼﯾﻢ ﯾﺎ ﭘﺮﺳﺶ ﻣﯽﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﭼﺮا اﯾﻨﻄﻮري ﺣﺲ‬ ‫ﻣﯽﮐﻨﻢ ‪.‬‬ ‫آﻧﭽﻪ در ﻃﻮل ﻣﺪت ﺗﻮﺟﻪ ﮐﺮدن ﺑﻪ درون ﺑﻪ ذﻫﻦ ﻣﺎ ﻣﯽآﯾﺪ اﻓﮑﺎر و آﻧﭽﻪ‬ ‫ﺑﺎ رﻓﺘﺎرﻣﺎن اﻧﺠﺎم ﻣﯽدﻫﯿﻢ ﻣﺜﻼ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ و راه ﻣﯽروﯾﻢ اﯾﻦ ﻧﻮع راﺑﻄﻪ‬ ‫ﻣﺎ ﺑﺎ دﻧﯿﺎي دروﻧﯽ ﺑﺪﻧﻤﺎن اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫ﻣﺎﻫﯿﺖ دﻧﯿﺎي دروﻧﯽ ﻣﺎ‬ ‫دﻧﯿﺎي دروﻧﯽ ﻣﺎ از دو ﺑﺨﺶ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ ‪ :‬اﺿﻄﺮاب و اﺣﺴﺎس ‪.‬‬ ‫در واﻗﻊ ﺟﻬﺎن دروﻧﯽ ﻣﺎ ﯾﺎ ﺑﻬﺘﺮ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﺑﺨﺸﯽ از ﻣﺎ ﮐﻪ در دروﻧﻤﺎن وﺟﻮد‬ ‫دارد اﺿﻄﺮاب و اﺣﺴﺎس اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫ﺟﻬﺎن دروﻧﯽ ﺑﺎ ﮐﻤﮏ اﯾﻦ دو ﻋﻨﺼﺮ ﺑﺎ ﻣﺎ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯿﮑﻨﺪ و زﻣﺎﻧﯽ راﺑﻄﻪ‬ ‫ي ﻣﺎ ﺑﺎ درون ﺳﺎﻟﻢ ﺗﺮ ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ آرام آرام ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﯿﻢ و زﺑﺎﻧﺶ را ﯾﺎد‬ ‫ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ و ﻧﺘﺮﺳﯿﻢ از زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺗﻤﺎم ﺣﺮوف اﻟﻔﺒﺎ در ﻋﻼﯾﻢ ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ دروﻧﯽ‬ ‫و زﯾﺮﭘﻮﺳﺖ ﻣﺎﺳﺖ ‪.‬ﺷﺮوع ﯾﺎدﮔﯿﺮي زﺑﺎﻧﯽ ﻋﺠﯿﺐ اﻣﺎ ﺑﺴﯿﺎر دوﺳﺖ‬ ‫داﺷﺘﻨﯽ !‬ ‫ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﻗﺪم اﺿﻄﺮاب‬ ‫اﺿﻄﺮاب ﭼﯿﺴﺖ و ﭼﺮا در دﻧﯿﺎي دروﻧﯽ ﻣﺎ وﺟﻮد دارد ؟‬ ‫‪34‬‬ ‫اﺿﻄﺮاب ﺣﺎﻟﺘﯽ ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪ اﺳﺖ ﮐﻪ وﻗﺘﯽ ﺑﺪن ﻣﺎ در آن ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮد‬ ‫ﺑﯽﻗﺮار ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﺣﺎﻟﺘﯽ ﮐﻪ اﺿﻄﺮاﺑﯽ ﺧﺎص را ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﯽآورد و‬ ‫دﻟﺸﻮره اي ﻣﺒﻬﻢ ﺑﻪ آدم ﻣﯽدﻫﺪ ‪.‬اﺿﻄﺮاب ﺑﺎ ﻋﻼﯾﻢ ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ ﺧﻮد را ﻧﺸﺎن‬ ‫ﻣﯽدﻫﺪ و در ﺳﻪ ﺳﻄﺢ از ﻟﺤﺎظ ﺷﺪت دﺳﺘﻪ ﺑﻨﺪي ﻣﯽﺷﻮد ‪:‬‬ ‫ﺳﻄﺢ ﯾﮏ ‪ :‬ﭼﻨﮓ ﺷﺪن دﺳﺖﻫﺎ ‪ ،‬ﺳﻔﺘﯽ ﻋﻀﻼت ﺑﯿﻦ دﻧﺪه اي ﻗﻔﺴﻪﺳﯿﻨﻪ‬ ‫‪ ،‬آه ﮐﺸﯿﺪن ‪ ،‬ﺳﻔﺘﯽ ﺑﺎزوﻫﺎ ‪ ،‬ﺷﺎﻧﻪﻫﺎ ‪ ،‬ﮔﺮدن ‪ ،‬ﺳﺎق ﭘﺎ و ﭘﺎ ‪ ،‬ﺟﻔﺖ ﺷﺪن‬ ‫ﻓﮏ ﻫﺎ ‪ ،‬روي ﻫﻢ ﻓﺸﺮدن دﻧﺪانﻫﺎ ‪ ،‬ﺳﺮدردﻫﺎي ﺗﻨﺸﯽ‬ ‫ﺳﻄﺢ دو ‪ :‬زور ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻣﺜﺎﻧﻪ و ﺗﮑﺮر ادرار ‪ ،‬اﺳﭙﺎﺳﻢ ﮔﻮارﺷﯽ ‪ ،‬ﺳﻨﺪرم‬ ‫روده ﺗﺤﺮﯾﮏﭘﺬﯾﺮ ‪ ،‬ﺗﻬﻮع ‪ ،‬اﺳﺘﻔﺮاغ ‪ ،‬ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎي ﻋﺮوﻗﯽ ‪ ،‬ﻣﯿﮕﺮن ‪،‬‬ ‫ﭘﺮﻓﺸﺎري ﺧﻮن ﻧﺸﺎﻧﻪﻫﺎي ﺑﺮوﻧﺸﯿﺖ آﺳﻢ ‪ ،‬ﺳﺎق ﻫﺎي ژﻟﻪاي ‪ ،‬راه رﻓﺘﻦ‬ ‫ﻧﺎﻣﺘﻌﺎدل ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﻓﻘﺪان ﺗﻨﺶ ﻋﻀﻼﻧﯽ‬ ‫ﺳﻄﺢ ﺳﻪ ‪ :‬از ﻣﻮﺿﻮع ﺧﺎرج ﺷﺪن ‪ ،‬ﺗﺠﺰﯾﻪ ‪ ،‬ﮔﯿﺠﯽ ‪ ،‬ﻓﺮاﻣﻮﺷﯽ ﮐﺮدن‬ ‫ﻣﺴﯿﺮ ‪ ،‬ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺮدن ﻣﺴﯿﺮ ﻓﮑﺮ ‪ ،‬ﺿﻌﻒ ﺣﺎﻓﻈﻪ ‪ ،‬ﺗﺎري دﯾﺪ ‪ ،‬ﮐﻮري ‪،‬‬ ‫ﺑﯽﺣﺴﯽ ‪ ،‬از دﺳﺖ دادن ﻧﺎﮔﻬﺎﻧﯽ ﺣﺲ در ﺑﺮﺧﯽ ﻧﻮاﺣﯽ ﺑﺪن ‪ ،‬ﻏﺶ ‪،‬‬ ‫ﺣﺎﻟﺖ ﻓﺮار ﺗﺠﺰﯾﻪ اي ‪ ،‬ﺗﻮﻫﻢ ‪ ،‬زﻧﮓ زدن ﮔﻮشﻫﺎ ‪ ،‬ﻓﺮاﻓﮑﻨﯽ و ﻫﻤﺰاد‬ ‫ﭘﻨﺪاري ﻓﺮاﻓﮑﻨﺎﻧﻪ ‪.‬‬ ‫‪35‬‬ ‫اﯾﻦﻫﺎ ﻋﻼﺋﻢ اﺿﻄﺮاب ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﺑﺪﻧﻤﺎن ﺑﺎ اﯾﻦ ﻋﻼﯾﻢ ﺑﺎ ﻣﺎ ﺣﺮف ﻣﯽ زﻧﻨﺪ ‪،‬‬ ‫ﺷﺒﯿﻪ آدﻣﯽ در دروﻧﻤﺎن ﮐﻪ اول آرام ﺑﻪ در ﻣﯽﮐﻮﺑﺪ و ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﻣﻦ را‬ ‫ﺑﺒﯿﻦ ﺣﺎﻟﻢ ﺑﺪ اﺳﺖ و ﻣﺎ ﺑﻪ او ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻤﯽﮐﻨﯿﻢ و او اﯾﻦ ﺑﺎر ﻣﺤﮑﻢﺗﺮ در‬ ‫ﻣﯽزﻧﺪ ﺗﺎ ﻣﺎ را ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺣﻀﻮر و ورودش ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﭘﺲ اﺿﻄﺮاب ﺧﺒﺮ از‬ ‫ﺣﻀﻮر ﯾﮏ آدم دروﻧﯽ ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ ﮔﻮﯾﯽ ﻗﺮار اﺳﺖ ﺑﺎ ﻣﺎ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﺪ ‪،‬‬ ‫ﭘﺲ ﻣﻨﻈﻮر از آدم دروﻧﯽ ‪ ،‬دﻧﯿﺎي درون ﻣﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺪام در ﺣﺎل ارﺗﺒﺎط‬ ‫ﺑﺮﻗﺮار ﮐﺮدن ﺑﺎ ﻣﺎﺳﺖ ‪.‬‬ ‫ﺑﻪ ﺑﺪﻧﺘﺎن در ﻃﻮل روز ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻨﯿﺪ و ﺑﻪ ﭘﯿﺎمﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻣﯽﻓﺮﺳﺘﺪ آﮔﺎه ﺑﺎﺷﯿﺪ‬ ‫‪ ،‬اﯾﻦ ﻫﻤﺎن زﺑﺎﻧﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ ﻗﺮار اﺳﺖ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﯾﺎدﮔﯿﺮي اش ﺗﻼش ﮐﻨﯿﺪ‬ ‫و ﻣﻬﺎرت ﮐﺴﺐ ﮐﻨﯿﺪ ‪ ،‬اﮐﻨﻮن ﺑﻪ اﺣﺘﻤﺎل زﯾﺎد ﻣﺘﻮﺟﻪ اﯾﻦ ﻣﻮﺿﻮع ﺷﺪه‬ ‫اﯾﺪ ﮐﻪ ﭼﻘﺪر ﮔﺎﻫﯽ اوﻗﺎت ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﯿﺪ اﯾﻦ ﻋﻼﯾﻢ را ﺳﺮﮐﻮب ﮐﻨﯿﺪ و‬ ‫ﭼﻪ آﻣﻮزشﻫﺎي ﻧﺎﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ داده ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ اﯾﻦ ﻋﻼﯾﻢ ﻣﺒﺎرزه‬ ‫ﮐﻨﯿﻢ ﺣﺘﯽ‪.‬‬ ‫ﻣﺜﻼ ﻣﺎدري ﮐﻪ ﻣﯽﺑﯿﻨﺪ ﻓﺮزﻧﺪ ﻧﻮﺟﻮاﻧﺶ ﺗﭙﺶ ﻗﻠﺐ دارد و ﻣﺪام ﻗﺒﻞ از‬ ‫اﻣﺘﺤﺎﻧﯽ ﮐﻪ دارد ﺑﻪ دﺳﺘﺸﻮﯾﯽ ﻣﯽرود ﺑﻪ ﺟﺎي اﯾﻨﮑﻪ ﻫﻤﺮاه او ﺷﻮد و اﯾﻦ‬ ‫ﻋﻼﯾﻢ را ﺑﺨﺸﯽ از اﺿﻄﺮاب ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮل ﯾﻌﻨﯽ وﺟﻮد اﻣﺘﺤﺎن ﺑﺪاﻧﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ‬ ‫ﻓﺮزﻧﺪ ﺧﻮد ﯾﺎد ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ ﭼﻄﻮر از اﺿﻄﺮاب ﻓﺮار ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﺜﻼ ﺑﻪ او‬ ‫‪36‬‬ ‫ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﺑﺒﯿﻦ ﻫﯿﭽﮑﺲ اﯾﻨﻄﻮري ﻧﯿﺴﺖ ﺳﻌﯽ ﮐﻦ ﺑﻬﺶ ﻓﮑﺮ ﻧﮑﻨﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ‬ ‫ﺑﺨﻮن ﮐﻪ اﯾﻨﻘﺪر روز اﻣﺘﺤﺎن اذﯾﺖ ﻧﺸﯽ ‪ ،‬درﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ اﺿﻄﺮاب اﻣﺘﺤﺎن‬ ‫‪ ،‬اﺿﻄﺮاﺑﯽ ﻃﺒﯿﻌﯽ اﺳﺖ و اﮔﺮ ﻓﺮزﻧﺪ ﺑﻪ ﺑﺪﻧﺶ و ﻋﻼﯾﻢ آﺷﻨﺎ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ‬ ‫راﺣﺖ ﺗﺮ و ﻃﺒﯿﻌﯽﺗﺮ ﺑﺎ اﺿﻄﺮاﺑﺶ ﺑﺮﺧﻮرد ﮐﻨﺪ ﭘﺲ اﺿﻄﺮاب واﮐﻨﺸﯽ‬ ‫ﺑﺴﯿﺎر ﻃﺒﯿﻌﯽ در ﺑﺪن اﻧﺴﺎن اﺳﺖ ‪ ،‬وﻗﺘﯽ ﻣﺎ آﻣﻮزش ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺑﺪﻧﻤﺎن‬ ‫دوﺳﺖ ﺑﺎﺷﯿﻢ و زﺑﺎﻧﺶ را ﻣﯽﻓﻬﻤﯿﻢ ‪ ،‬ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺧﻮدﻣﺎن و دروﻧﻤﺎن را‬ ‫درك ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬اﯾﻦ درك ﺑﺎﻋﺚ ﻣﯽ ﺷﻮد آرام ﺗﺮ ﺑﺎﺷﯿﻢ در ﻧﻬﺎﯾﺖ دﯾﺪن‬ ‫اﺿﻄﺮاب و درك ﮐﺮدن ﺷﺮاﯾﻂ دﻟﻬﺮه آوري ﮐﻪ در آن ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪاﯾﻢ‬ ‫ﻋﻼﯾﻢ اﺿﻄﺮاب را ﮐﻢ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬اﯾﻦ اﺗﻔﺎﻗﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ در راﺑﻄﻪي دروﻧﯽ‬ ‫ﺳﺎﻟﻢ ﺑﺎ دروﻧﻤﺎن رخ ﻣﯽدﻫﺪ ‪ ،‬اﯾﻦ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻋﻼﯾﻢ را ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و از‬ ‫ﺷﺪت آنﻫﺎ ﮐﻢ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﺷﺒﯿﻪ ﻫﻤﺎن ﻣﺜﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﻗﺒﻞ ﺗﺮ ﮔﻔﺘﯿﻢ ﮐﻪ اﻧﮕﺎر‬ ‫آدﻣﯽ در درون ﺷﻤﺎﺳﺖ ﮐﻪ ﮔﺎﻫﯽ ﻓﻘﻂ وﻗﺘﯽ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺣﻀﻮر او ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ‬ ‫‪ ،‬او آرام ﻣﯽﺷﻮد و آﺷﻮب دروﻧﯽ اش ﮐﻢ ﻣﯽﺷﻮد ﯾﺎ اﯾﻨﮑﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﮔﺎﻫﯽ‬ ‫دﻟﯿﻞ ﻣﺸﺨﺼﯽ ﻫﻢ ﻧﺘﻮاﻧﯿﻢ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﯿﻢ اﻣﺎ ﺑﺎ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪن آﺷﻔﺘﮕﯽ دروﻧﯽ و‬ ‫دﯾﺪن آﺷﻔﺘﮕﯽ و ﺣﺲﮐﺮدن آن ‪ ،‬آﺷﻔﺘﮕﯽ ﮐﻢ ﻣﯽﺷﻮد ‪.‬‬ ‫‪37‬‬ ‫ﺑﺨﺶ ﺑﻌﺪي ﺗﺸﮑﯿﻞ دﻫﻨﺪهي ﺟﻬﺎن دروﻧﯽ اﺣﺴﺎسﻫﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ در‬ ‫ﻋﻤﯿﻖﺗﺮﯾﻦ ﻻﯾﻪﻫﺎي دروﻧﯽ ﻣﺎ ‪ ،‬اﺣﺴﺎسﻫﺎ ﭘﻨﻬﺎن ﺷﺪن و اﯾﻦ اﺣﺴﺎسﻫﺎ‬ ‫ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﯿﺪار ﮐﻨﻨﺪهي اﺿﻄﺮاب اﻧﺪ ‪.‬‬ ‫ﺑﻌﺪ از اﯾﻨﮑﻪ ﻣﺎ آﻣﻮﺧﺘﯿﻢ ﭼﻄﻮر اﺿﻄﺮاب را ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ و آن را درك ﮐﻨﯿﻢ و‬ ‫ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺑﺨﺶ اﻧﮑﺎرﻧﺸﺪﻧﯽ در دروﻧﻤﺎن ﺑﭙﺬﯾﺮﯾﻢ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ارﺗﺒﺎط آن را‬ ‫ﺑﺎ اﺣﺴﺎﺳﯽ ﮐﻪ در آن ﻟﺤﻈﻪ دارﯾﻢ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬ﻫﺮ ﭼﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ‬ ‫اﺿﻄﺮاب را ﺑﺒﯿﻨﯿﺪ و اﺟﺎزه دﻫﯿﻢ دﯾﺪه ﺷﻮد ﻇﺮﻓﯿﺖ دروﻧﯽ ﻣﺎ ﺑﺮاي ﭘﺬﯾﺮش‬ ‫و درك اﺣﺴﺎس ﻫﺎ ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﺑﯿﺪار ﺷﺪن اﺣﺴﺎسﻫﺎ در دروﻧﻤﺎن‬ ‫ﭼﻪ ﺑﻪ وﺳﯿﻠﻪي اﺗﻔﺎﻗﯽ ﮐﻪ در زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎ ﻣﯽاﻓﺘﺪ و ﭼﻪ ﺑﻪ وﺳﯿﻠﻪي ﺧﺎﻃﺮاﺗﯽ‬ ‫ﮐﻪ ﺑﻪ ﯾﺎدﻣﺎن ﻣﯽآﯾﺪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﺷﺪت اﺿﻄﺮاب ﺑﺴﺘﮕﯽ داﺷﺘﻪ و اﺿﻄﺮاب‬ ‫را در ﻣﺎ ﺑﺎﻻ ﺑﺒﺮﻧﺪ ‪ ،‬ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ اﮔﺮ اﺣﺴﺎسﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﯿﺪار ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ ‪ ،‬ﺳﺨﺖ‬ ‫و ﺗﻠﺦ ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪.‬‬ ‫اﺣﺴﺎسﻫﺎي ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﯿﺪار ﮐﻨﻨﺪهي رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻣﺘﻔﺎوت ﻫﺴﺘﻨﺪ زﻣﺎﻧﯿﮑﻪ ﮐﻪ‬ ‫ﻣﺎ ﻏﻤﮕﯿﻦ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬اﺷﮏ ﻣﯽرﯾﺰﯾﻢ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل آﻏﻮش و ﻣﺮﻫﻤﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ‬ ‫ﺳﻨﮕﯿﻨﯽ ﻋﻤﯿﻘﯽ را ﺑﺮ روي ﻗﻔﺴﻪي ﺳﯿﻨﻪي ﺧﻮد ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ و دوﺳﺖ‬ ‫دارﯾﻢ درك ﺷﻮﯾﻢ و ﻣﻮرد ﭘﺬﯾﺮش ﻗﺮار ﺑﮕﯿﺮﯾﻢ‬ ‫‪38‬‬ ‫زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ ﻫﺴﺘﯿﻢ ﮔﺮم ﻣﺎن ﻣﯽﺷﻮد و ﻧﯿﺮوﯾﯽ را در درون‬ ‫دﺳﺖﻫﺎ و ﭘﺎﻫﺎي ﻣﺎن ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬در ﺗﻨﻔﺮ داغ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ‪ ،‬در ﺧﺸﻢ و‬ ‫ﺗﻨﻔﺮ اﺣﺴﺎس ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ اﻧﺮژي دارﯾﻢ و دوﺳﺖ دارﯾﻢ ﺑﻪ ﭼﯿﺰي ﯾﺎ ﮐﺴﯽ‬ ‫آﺳﯿﺐ ﺑﺰﻧﯿﻢ در ﻧﻬﺎﯾﺖ اﻧﺴﺎن آﮔﺎه ﺧﺸﻢ و ﺗﻨﻔﺮ را از درون ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﺪ‬ ‫و آن را ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﺧﺸﻢ ﺳﺎﻟﻢ ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﺑﺎ ﮐﻠﻤﻪﻫﺎ و رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻣﻨﺎﺳﺐ‬ ‫ﻣﺮزﺑﻨﺪي ﺧﻮدش را ﺑﺎ آدمﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ اش ﮐﺮده اﻧﺪ دوﺑﺎره‬ ‫ﻣﺸﺨﺺ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪.‬‬ ‫در ﺧﺸﻢ ﺻﺤﺒﺖ ﮐﺮدن ‪ ،‬ﻣﺮز ﺑﻨﺪي ﮐﺮدن و واﮐﻨﺶ ﻣﻨﺎﺳﺐ و ﻣﺤﺘﺮﻣﺎﻧﻪ‬ ‫وﺟﻮد دارد ‪ ،‬اﻟﺒﺘﻪ ﺑﺎﯾﺪ از درون ﺣﺲ ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﭼﻘﺪر ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ و‬ ‫ﮐﺎﻣﻼ اﻧﺮژي ﺧﺸﻢ را ﺑﻔﻬﻤﯿﻢ و ﺑﻌﺪ در دﻧﯿﺎي ﺑﯿﺮوﻧﯽ و روﺑﺮوي آدمﻫﺎي‬ ‫دﯾﮕﺮان آن را ﮐﻨﺘﺮل ﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﻻزﻣﻪي ﮐﻨﺘﺮل ﺧﺸﻢ ‪ ،‬ﺑﯿﻨﺶ ﺑﻪ وﺟﻮد ﺧﺸﻢ‬ ‫در ﺑﺪن و آﮔﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﻣﯿﺰان آن در ﺑﺪن اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫در اﺣﺴﺎس ﮔﻨﺎه ﺷﺎﻧﻪﻫﺎي ﻣﺎ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﻣﯽﺷﻮد و ﻣﺎ ﺑﺎري را ﺑﺮ روي دوش‬ ‫ﺧﻮد ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺑﺎ رﻓﺘﺎري ﮐﻪ در آن ﻣﯿﻞ ﺑﻪ ﻋﺬرﺧﻮاﻫﯽ وﺟﻮد دارد‬ ‫راﺑﻄﻪ را ﺗﺮﻣﯿﻢ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬در اﺣﺴﺎس ﮔﻨﺎه واﻗﻌﯽ ﻣﯿﻞ ﺑﻪ ﺟﺒﺮان آن وﺟﻮد‬ ‫دارد و اﺣﺴﺎس ﺷﺎدي و دوﺳﺖ داﺷﺘﻦ ﻧﻮﻋﯽ ﺳﺮﻣﺴﺘﯽ وﺟﻮد دارد ‪،‬‬ ‫‪39‬‬ ‫ﻗﻔﺴﻪي ﺳﯿﻨﻪ ﺑﺎز و رﻫﺎ ﻣﯽﺷﻮد اﻧﮕﺎر ﺟﺮﯾﺎﻧﯽ زﯾﺒﺎ و ﻧﻮراﻧﯽ و آرام ﺑﺨﺶ‬ ‫در ﻗﻔﺴﻪي ﺳﯿﻨﻪي ﺷﻤﺎ ﻣﯽﭼﺮﺧﺪ ‪.‬‬ ‫در اﯾﻦ اﺣﺴﺎس ﻣﺎ دوﺳﺖ دارﯾﻢ ﺑﺨﻨﺪﯾﻢ ‪ ،‬ﺑﺮﻗﺼﯿﻢ ‪ ،‬در آﻏﻮش ﺑﮑﺸﯿﻢ ‪،‬‬ ‫ﺑﻪ دﯾﮕﺮان ﺑﮕﻮﯾﯿﻢ دوﺳﺘﺸﺎن دارﯾﻢ و ﻓﺮﯾﺎد ﺑﺰﻧﯿﻢ ﮐﻪ ﻣﺮا ﻧﮕﺎه ﮐﻦ ! ﺷﺎدم ‪.‬‬ ‫در اﺣﺴﺎس ﺗﺮس ﻣﺤﺮﮐﯽ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ ﺗﺮﺳﻨﺎك اﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﺤﺮﮐﯽ وﺟﻮد‬ ‫دارد و ﻣﺎ ﻣﯽﺗﺮﺳﯿﻢ ‪ ،‬در ﺗﺮس ﯾﺎ ﻓﺮار ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﯾﺎ ﻣﯽﺟﻨﮕﯿﻢ ﺑﻪ ﺻﻮرت‬ ‫ﻏﺮﯾﺰي ‪ ،‬در اﻧﺴﺎنﻫﺎ دو ﭘﺎﺳﺦ اﯾﺠﺎد ﻣﯽﺷﻮد ‪ :‬ﻓﺮار ﯾﺎ ﺟﻨﮓ ‪.‬‬ ‫ﭘﺲ ﺑﺎ اﺣﺴﺎس ﺗﺮس ‪ ،‬رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻣﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪ ،‬در اﺣﺴﺎس ﺷﺮم ﻣﺎ‬ ‫ﺧﺠﺎﻟﺖ را ﺣﺲ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬ﺧﻮن ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﺎ ﻣﯽرﺳﺪ و در‬ ‫ﺑﯿﺸﺘﺮ اﻧﺴﺎنﻫﺎ ﺧﻨﺪه ‪ ،‬ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ واﮐﻨﺶ ﻏﯿﺮ ارادي ﺑﻪ اﺣﺴﺎس ﺷﺮم اﺳﺖ ‪،‬‬ ‫ﺳﺮ ﮐﻤﯽ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻣﯽ رود و ﻓﺮد دوﺳﺖ دارد ﻓﻀﺎ را ﺗﺮك ﮐﻨﺪ ‪.‬‬ ‫ﻣﺎ ﭘﻨﺞ ﺣﺲ اﺻﻠﯽ دارﯾﻢ و اﮔﺮ ﺗﻤﺎم اﯾﻦ اﺣﺴﺎسﻫﺎ را ﺗﺠﺮﺑﻪ ﮐﻨﯿﻢ‬ ‫رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻣﺎ ﺗﻨﻈﯿﻢ ﻣﯽﺷﻮد و ﺻﻤﯿﻤﯿﺖ ﻣﺎ در راﺑﻄﻪ ﻫﺎﯾﻤﺎن ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ‬ ‫ﺷﺎدي ‪ ،‬ﻏﻢ ‪ ،‬ﺧﺸﻢ ‪،‬ﮔﻨﺎه ‪ ،‬ﺗﺮس‬ ‫اﮔﺮ ﻣﺎ ﯾﮏ رﻓﺘﺎر ﻗﺎﻟﺐ دارﯾﻢ ﻣﺜﻼ اﻏﻠﺐ ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﻫﺴﺘﯿﻢ و ﯾﺎ ﺑﯽﺗﻔﺎوت‬ ‫ﻫﺴﺘﯿﻢ و ﯾﺎ ﻣﺜﻼ در ﺣﺎل ﮔﺮﯾﻪ ﯾﺎ در ﺣﺎل ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﮐﺮدن و ﺧﻨﺪﯾﺪن ﻫﺴﺘﯿﻢ‬ ‫‪40‬‬ ‫اﺣﺘﻤﺎل اﯾﺠﺎد ﻣﺸﮑﻞ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ دﯾﮕﺮان ﺑﺮاي ﻣﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺳﺖ در واﻗﻊ ﻗﺮار‬ ‫اﺳﺖ ﻣﺎ اﺣﺴﺎس را ﺣﺲ ﮐﻨﯿﻢ و رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ را ﺑﺮاي ﺑﺮوز اﺣﺴﺎس‬ ‫ﻫﺎﯾﻤﺎن ﺑﯿﺎﻣﻮزﯾﻢ ‪.‬‬ ‫در ﺟﻬﺎن دروﻧﯽ ﻣﺎ ﻫﺮ اﺣﺴﺎﺳﯽ ﺷﮑﻞ ﺧﺎﺻﯽ دارد و اﮔﺮ راﺑﻄﻪ ي ﻣﺎ ﺑﺎ‬ ‫دروﻧﻤﺎن ﺧﻮب ﺑﺎﺷﺪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﻫﺮ اﺣﺴﺎس را ﺣﺲ ﮐﻨﯿﻢ و اﺟﺎزه دﻫﯿﻢ‬ ‫اﺣﺴﺎسﻫﺎ در ﺑﺪﻧﻤﺎن ﺟﺮﯾﺎن داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ‪.‬‬ ‫اﺣﺴﺎﺳﺎت ﻫﺎ ﺑﺮاي ﺣﺲ ﺷﺪن ﺑﻮﺟﻮد آﻣﺪﻧﺪ ﻧﻪ ﺳﺮﮐﻮب و‬ ‫ﻓﺮار‬ ‫دﻧﯿﺎي اﺣﺴﺎﺳﺎت ‪ ،‬دﻧﯿﺎي زﯾﺒﺎﯾﯽ ﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﺎ آن ﻏﺮﯾﺒﻪ ﻫﺴﺘﯿﻢ و در‬ ‫ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻮاﻗﻊ ﯾﺎ از آﻧﻬﺎ ﻣﯽﺗﺮﺳﯿﻢ و ﯾﺎ آﻧﻬﺎ را ﺳﺮﮐﻮب ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ‪ ،‬اﯾﻦ ﻏﺮﯾﺒﻪ‬ ‫ﮔﯽ از اﻃﺮاﻓﯿﺎﻧﻤﺎن آﻣﻮﺧﺘﻪ اﯾﻢ ‪ ،‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪﯾﻢ اﺣﺴﺎسﻫﺎي ﻣﺎ‬ ‫ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ ﻣﺎ آﺳﯿﺐ ﺑﺰﻧﺪ ‪.‬‬ ‫در ﮐﻮدﮐﯽ و ﻧﻮﺟﻮاﻧﯽ ﺑﺴﯿﺎر ﺑﻪ ﻣﺎ آﻣﻮﺧﺘﻪاﻧﺪ ﮐﻪ اﺣﺴﺎسﻫﺎ آﺳﯿﺐ‬ ‫ﻣﯽزﻧﻨﺪ و اﯾﻦ ﺗﻬﺪﯾﺪﻫﺎ ﻣﺎ را ﺗﺮﺳﺎﻧﺪه و ﺑﯿﺸﺘﺮ از دﻧﯿﺎي دروﻧﯽﻣﺎن دور‬ ‫ﮐﺮده اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫‪41‬‬ ‫ﭘﺪر و ﯾﺎ ﻣﺎدري را در ﻧﻈﺮ ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪش ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﮔﺮﯾﻪ ﻧﮑﻦ ‪،‬‬ ‫ﻣﺮد ﮐﻪ ﮔﺮﯾﻪ ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ ﯾﺎ ﻣﺜﻼ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ ﺑﻠﻨﺪ ﻧﺨﻨﺪ ‪ ،‬زﺷﺖ اﺳﺖ و ﯾﺎ‬ ‫ﺟﻤﻼت ﻣﻌﺮوﻓﯽ ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎر زﯾﺎد اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﺷﻮد ‪ ،‬ﺑﻌﺪ ﻫﺮ ﺧﻨﺪهي ﮔﺮﯾﻪ‬ ‫اﺳﺖ ‪ ،‬ﻣﻮاﻇﺐ ﺑﺎش و از اﯾﻦ دﺳﺖ ‪.‬‬ ‫در ﺗﻤﺎم اﯾﻦ ﺟﻤﻠﻪﻫﺎ ﻧﻮﻋﯽ ﺗﻬﺪﯾﺪ را ﻣﯽﺑﯿﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﻣﻮاﻇﺐ اﺣﺴﺎسﻫﺎي ﺧﻮد‬ ‫ﺑﺎش و آﻧﻬﺎ را ﺳﺮﮐﻮب ﮐﻦ ‪ ،‬ﻏﺎﻓﻞ از اﯾﻨﮑﻪ اﯾﻦ ﺳﺮﮐﻮب اﺣﺴﺎس ﻫﺎﺳﺖ‬ ‫ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﺎ و راﺑﻄﻪ ﻫﺎي ﻣﺎن و اول از ﻫﻤﻪ ﺑﻪ راﺑﻄﻪي ﺧﻮدﻣﺎن ﺑﺎ دروﻧﻤﺎن‬ ‫آﺳﯿﺐ ﻣﯽزﻧﺪ ‪ ،‬اﺣﺴﺎسﻫﺎ ﻫﯿﭽﮕﺎه آﺳﯿﺐ زﻧﻨﺪه ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ و ﺣﺲ ﮐﺮدن‬ ‫آنﻫﺎ ﻫﯿﭻ ﻣﺸﮑﻠﯽ را ﺑﻪ وﺟﻮد ﻧﻤﯽآورد ‪ ،‬اﺣﺴﺎسﻫﺎ ﺑﺨﺸﯽ از دﻧﯿﺎي‬ ‫دروﻧﯽ ﻣﺎ و ﺑﺨﺸﯽ از ﻫﺴﺘﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ‬ ‫ﭼﻄﻮر ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﭼﯿﺰي ﮐﻪ ﺑﺎ ﻣﺎ زاده ﺷﺪه اﺳﺖ ﺑﻪ ﻣﺎ آﺳﯿﺐ‬ ‫ﺑﺰﻧﺪ!‬ ‫ﻫﺮآﻧﭽﻪ ﮐﻪ در ﺑﺪن ﻣﺎ ﺗﻌﺒﯿﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ و در ﺳﺎﺧﺘﺎر ﺑﺪن اﻧﺴﺎن وﺟﻮد دارد‬ ‫ﮐﻤﮏ ﮐﻨﻨﺪه اﺳﺖ ‪.‬‬ ‫اﺣﺴﺎﺳﺎت ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ از دردﻫﺎ و ﻣﺸﮑﻼت دﻧﯿﺎ ﮔﺬر‬ ‫ﮐﻨﯿﻢ و ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﺑﺎ دﯾﮕﺮان ارﺗﺒﺎط ﺑﺮﻗﺮار ﮐﻨﯿﻢ ﺑﻪ ﻣﺎ ﮐﻤﮏ‬ ‫ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ ﮐﻪ رﻓﺘﺎرﻫﺎي ﻣﻨﺎﺳﺐ و ﺻﺎدﻗﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﺧﻮدﻣﺎن و آدمﻫﺎي دﯾﮕﺮ داﺷﺘﻪ‬ ‫‪42‬‬ ‫ﺑﺎﺷﯿﻢ و در ﻧﻬﺎﯾﺖ دﯾﮕﺮان را ﺑﻬﺘﺮ درك ﮐﻨﯿﻢ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺧﻮدﻣﺎن و ﺟﻬﺎن‬ ‫دروﻧﯿﻤﺎن را ﺑﺸﻨﺎﺳﯿﻢ ‪.‬‬ ‫اﺣﺴﺎسﻫﺎ ﻗﺮار اﺳﺖ ﺣﺲ ﺷﻮد و ﺑﺎ رﻓﺘﺎري ﻣﻨﺎﺳﺐ اﺑﺮاز ﺷﻮد ‪ ،‬ﮔﺎﻫﯽ ﻫﻨﺮ‬ ‫زﺑﺎن و رﻓﺘﺎري ﻣﯽﺷﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ اﺣﺴﺎسﻫﺎ را ﻧﺸﺎن‬ ‫دﻫﺪ و اﺑﺮاز ﮐﻨﺪ ‪ ،‬ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻧﻘﺎﺷﯽﻫﺎ ‪ ،‬ﻣﺠﺴﻤﻪﻫﺎ ‪ ،‬ﺷﻌﺮﻫﺎ و داﺳﺘﺎنﻫﺎ ﻫﻤﻪ‬ ‫ﻧﺸﺎندﻫﻨﺪهي اﺣﺴﺎسﻫﺎي دروﻧﯽ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪.‬‬ ‫ﺑﻪ راﺳﺘﯽ ﺗﺒﺪﯾﻞ اﺣﺴﺎسﻫﺎ ﻣﺨﺼﻮﺻﺎ اﺣﺴﺎسﻫﺎي ﻧﺎﺧﻮﺷﺎﯾﻨﺪ ﺑﻪ رﻓﺘﺎر‬ ‫ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻫﻨﺮﯾﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎري از آدمﻫﺎ از آن ﺑﯽ ﻧﺼﯿﺐ ﻫﺴﺘﻨﺪ ‪ ،‬زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ‬ ‫ﺣﺲ ﺷﻮد و ﻣﺎ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ دﻧﯿﺎي دروﻧﯽ ﻣﺎن را ﺑﺒﯿﻨﯿﻢ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﻮﯾﻢ‬ ‫ﮐﻪ ﻗﺪرت ﺗﺒﺪﯾﻞ اﺣﺴﺎس و ﯾﮏ رﻓﺘﺎر ﻣﻨﺎﺳﺐ را دارﯾﻢ و زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻗﺪرت‬ ‫اﻧﺘﺨﺎب رﻓﺘﺎر ﻣﻨﺎﺳﺐ در دﺳﺖ ﻫﺎي ﻣﺎ ﺑﺎﺷﺪ ‪ ،‬ﻣﺎ ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺑﻪ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪي‬ ‫ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ در راﺑﻄﻪﻫﺎي ﺳﺎﻟﻢﺗﺮ و آﮔﺎﻫﺎﻧﻪﺗﺮ ﻗﺮار ﺑﮕﯿﺮد ‪،‬‬ ‫زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﺎ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ دﻧﯿﺎي دروﻧﯽﻣﺎن را درك ﮐﻨﯿﻢ و اﺿﻄﺮاب و‬ ‫اﺣﺴﺎﺳﺎت را ﺣﺲ ﮐﻨﯿﻢ آﻧﮕﺎه در راﺑﻄﻪي ﺳﺎﻟﻢ و آﮔﺎﻫﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﺧﻮدﻣﺎن ﻗﺮار‬ ‫ﻣﯽﮔﯿﺮﯾﻢ ‪ ،‬ﭘﺲ راﺑﻄﻪي ﺳﺎﻟﻢ دروﻧﯽ ﯾﻌﻨﯽ ﺣﺲ ﮐﺮدن و آﮔﺎه ﺷﺪن ﺑﻪ‬ ‫آﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ در دروﻧﻤﺎن رخ ﻣﯽدﻫﺪ و وﻗﺘﯽ ﻧﻮع راﺑﻄﻪ ﺑﺎ‬ ‫‪43‬‬ ‫ﺧﻮدﻣﺎن ﺗﻐﯿﯿﺮ ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﺪ و آﮔﺎﻫﯽ ﻣﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ دﻧﯿﺎي دروﻧﯽﻣﺎن ﺑﺎﻻﺗﺮ‬ ‫ﻣﯽرود ﻧﻮع راﺑﻄﻪي ﻣﺎ ﺑﺎ دﯾﮕﺮان ﻧﯿﺰ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪.‬‬ ‫ﺣﺎﻻ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﻣﯽﺷﻮﯾﻢ ﮐﻪ آﯾﺎ راﺑﻄﻪي ﻣﺎ ﺑﺎ دﯾﮕﺮي آﺳﯿﺐ زاﺳﺖ ﯾﺎ ﻧﻪ و از‬ ‫روي ﻋﻼﺋﻢ ﺑﺪﻧﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﻔﻬﻤﯿﻢ در دروﻧﻤﺎن ﭼﻪ ﻣﯽﮔﺬرد و وﻗﺘﯽ ﺑﺎ‬ ‫ﻓﺮدي ﻣﻌﺎﺷﺮت ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﺣﺘﯽ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺷﺪ ﭼﻪ رﻓﺘﺎرﻫﺎﯾﯽ دارﯾﻢ و‬ ‫ﭼﻪ رﻓﺘﺎرﻫﺎﯾﯽ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ ﺑﻪ راﺑﻄﻪي ﻣﺎ آﺳﯿﺐ ﺑﺰﻧﺪ و ﻣﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ در رﻓﻊ آنﻫﺎ‬ ‫ﺗﻼش ﮐﻨﯿﻢ و ﻣﻬﻤﺘﺮ از ﻫﻤﻪ ‪ ،‬آﮔﺎه ﺷﺪن ﺑﻪ ﻣﺎﻫﯿﺖ دﻧﯿﺎي دروﻧﯽ ‪ ،‬ﻣﻔﻬﻮم‬ ‫ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ را در ﻣﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽدﻫﺪ و ﻧﻮع ﻧﮕﺎه ﻣﺎ را ﺑﻪ رواﺑﻄﯽ ﮐﻪ دارﯾﻢ‬ ‫ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﯽدﻫﺪ ‪.‬‬ ‫ﺟﻬﺎن دروﻧﯽ ﻣﺎ از اﺿﻄﺮاب و اﺣﺴﺎس ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ ‪ ،‬ﭘﺲ ﺑﺴﯿﺎر‬ ‫ﻧﺎﭘﺎﯾﺪار اﺳﺖ ‪ ،‬در واﻗﻊ ﻣﺎ ﺑﺎ آﮔﺎه ﺷﺪن ﺑﻪ دروﻧﻤﺎن ﺣﻘﯿﻘﺘﯽ را در ﻣﯽﯾﺎﺑﯿﻢ‬ ‫ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺴﯿﺎر ﻣﺘﻔﺎوت ﺑﺎﺷﺪ از آن ﭼﯿﺰي ﮐﻪ در ﮐﺘﺎبﻫﺎ و ﻓﯿﻠﻢﻫﺎ و‬ ‫رﻣﺎنﻫﺎ ﻣﯽﯾﺎﺑﯿﻢ ﺟﻬﺎن دروﻧﯽ ﻣﺎ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﻧﺎﭘﺎﯾﺪار و ﻣﻤﻠﻮ از ﻧﻮﺳﺎن اﺳﺖ ‪،‬‬ ‫ﻧﻮﺳﺎنﻫﺎﯾﯽ ﺑﯿﻦ اﺿﻄﺮاب و اﺣﺴﺎس ‪.‬‬ ‫ﭘﺲ ﻣﺎ ﻫﯿﭻ ﮔﺎه ﻧﻤﯿﺘﻮاﻧﯿﻢ داﯾﻤﺎً در ﯾﮏ ﺣﺎل ﺑﻪ ﺳﺮ ﺑﺒﺮﯾﻢ ‪ ،‬دﻧﯿﺎي ﺑﯿﺮون و‬ ‫اﺗﻔﺎقﻫﺎي زﻧﺪﮔﯽ و اﻓﮑﺎرﻫﺎي ﻣﺎ در ﻣﺎ اﺿﻄﺮاب و اﺣﺴﺎس را ﺑﯿﺪار‬ ‫‪44‬‬ ‫ﻣﯽﮐﻨﺪ و ﻣﺎ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﻣﺪام ﺧﻮﺷﺤﺎل ﺑﺎﺷﯿﻢ ﻧﻤﯽﺗﻮاﻧﯿﻢ ﻫﻤﯿﺸﻪ آرام ﺑﺎﺷﯿﻢ‬ ‫ﭘﺲ ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ ﮐﻪ ﻣﻔﻬﻮم ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ در اﯾﻨﺠﺎ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﺪ ‪.‬‬ ‫ﺳﻪ اﻓﺴﺎﻧﻪ در ﻣﻮرد ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ وﺟﻮد دارد ﮐﻪ دﮐﺘﺮ راس ﻫﺮﯾﺲ آﻧﻬﺎ را‬ ‫ﻓﺮﯾﺐ در ﻣﻌﻨﺎي ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ ﻣﯽداﻧﺪ ‪.‬‬ ‫اﻓﺴﺎﻧﻪ