Egypte langs de Nijl - Geschiedenis van landbouw en steden - PDF

1.3 Egypte langs de nijl Egypte, gelegen langs de vruchtbare Nijl, heeft een lange geschiedenis van landbouw die begon rond 400 v.C. Dankzij de jaarlijkse overstromingen van de Nijl, veroorzaakt door regenval in centraal Afrika, werd vruchtbaar slib afgezet op het land. De oude Egyptenaren ontwikke...

1.3 Egypte langs de nijl Egypte, gelegen langs de vruchtbare Nijl, heeft een lange geschiedenis van landbouw die begon rond 400 v.C. Dankzij de jaarlijkse overstromingen van de Nijl, veroorzaakt door regenval in centraal Afrika, werd vruchtbaar slib afgezet op het land. De oude Egyptenaren ontwikkelden irrigatietechnieken, zoals dijken en kanalen, om het water efficiënt te beheren en akkers te bevloeien. Ze verbouwden graan en diverse groenten, hielden vee en putten uit de Nijl voor vis en wild. De Nijl was cruciaal voor hun voedselvoorziening en de ontwikkeling van de landbouw. Handel en Steden De introductie van **irrigatielandbouw** in Egypte leidde tot aanzienlijke economische veranderingen, waaronder een voedseloverschot dat de bevolking deed groeien en mensen in staat stelde andere beroepen te kiezen (**nijverheid**), wat **specialisatie** bevorderde. Gespecialiseerde vaklieden ruilden hun producten, wat de basis vormde voor **handel**, zowel intern als met gebieden buiten Egypte. Hierdoor ontwikkelden dorpen langs de Nijl zich tot steden zoals Memphis en Thebe, waar een diverse **stedelijke gemeenschap** ontstond. Deze vooruitgang stimuleerde ook innovaties zoals de pottenbakkersschijf, het wiel, en de productie van bronzen werktuigen, die de eerder gebruikte stenen gereedschappen vervingen. Verschillen in rijkdom en macht In het oude Egypte waren de verschillen in rijkdom en macht aanzienlijk, in tegenstelling tot de egalitaire samenlevingen van jagers-verzamelaars. Deze ongelijkheid ontstond door het bezit van land en vee, de ontwikkeling van nieuwe beroepen en het ontstaan van bestuur, wat leidde tot **sociale lagen**. Slaven (**slavernij**), die als eigendom van anderen werden beschouwd, hadden het minste aanzien, terwijl boeren en eenvoudige handwerkslieden ook weinig respect genoten. Hoogopgeleide individuen zoals schrijvers en bouwmeesters kregen meer erkenning, maar de grootste macht en status lag bij de **farao** en andere belangrijke bestuurders. Hoewel de rol van vrouwen in samenleving niet volledig duidelijk is, hadden zij meer rechten dan in veel andere samenlevingen destijds, zoals eigendom bezitten en gelijke rechtspositie bij de rechtbank, terwijl hun dagelijkse leven vooral gericht was op huishouding en opvoeding.