Učenje i inteligencija PDF

11. UČENJE Opservacijsko ili vikarijsko uslovljavanje: 1) Uključenost viših kognitivnih ili medijacijskih procesa (opažanje i mišljenje) 2) Anticipacija nagrade ili kazne, 3) Bandura objašnjava eksperimentalno agresivno ponašanje ovim mehanizmom učenja; 11. UČEN...

11. UČENJE Opservacijsko ili vikarijsko uslovljavanje: 1) Uključenost viših kognitivnih ili medijacijskih procesa (opažanje i mišljenje) 2) Anticipacija nagrade ili kazne, 3) Bandura objašnjava eksperimentalno agresivno ponašanje ovim mehanizmom učenja; 11. UČENJE Učenje imitacijom: 1) Usvajaju se globalni ali površni obrasci ponašanja modela, 2) Nema očiglednih posljedica (nagrada ili kazni) 3) Emocionalna vezanost za model ima moderatorski efekt na ovu formu učenja; 11. UČENJE  Učenje identifikacijom:  1) Uvajaju se kako površni obrasci ponašanja tako i unutrašnji procesi i osobine poput vrijednosti i stavova.  2) Također je važna emocionalna vezanost za model.  3) Razlikuju se dvije identifikacije i to odbrambena i razvojna ili anaklitička. 11. UČENJE Učenje uviđanjem: 1) Usvajaju se složene reakcije i to naglo a ne postupno te imaju trajan karakter; 2) Uključeni su viši kognitivni procesi odnosno mišljenje; 3) Koller je proučavao ovu formu učenja na primatima; 11. UČENJE  Učenje uviđanjem:  Faze učenja su:  1) Preparacija,  2) Inkubacija,  3) Iluminacija,  4) Verifikacija;  Ovim učenjem se rješavaju složeni kognitvni problemi 11. UČENJE Pretpostavljeni oblici učenja Imprinting: 1) Praćenje obrasca ponašanja kojeg mladunčad prvo uoče. 2) Automatizam 3) Lorentzov primjer 11. UČENJE Pretpostavljeni oblici učenja Ekspozicijsko učenje: 1) Sama izloženost podražajima može izmijeniti ponašanje; 2) Primjeri promjene ekološke sredine; 11. UČENJE Pretpostavljeni oblici učenja Senzitizacija 1) Izloženost podražajima koji traju kumulativno djeluju 2) Ispodpražna kumulacija na kraju ima efekt na promjenu u ponašanju. UNIVERZITET U SARAJEVU Opća psihologija 6 Prof. dr. Daniel Maleč 14. INTELIGENCIJA I SPOSOBNOSTI  Teorije inteligencije  Spearman predlaže dvofaktorski model inteligencije: 14. INTELIGENCIJA I SPOSOBNOSTI  Teorije inteligencije  Spearman smatra da se inteligentno ponašanje odvija kroz dva ključna procesa a to su:  1) Edukcija korelata i  2) Edukcija relacije  U prvom je zadat pojam i odnos a traži se pojam koji zadovoljava taj odnos.  U drugom slučaju, data su dva pojma a treba uvidjeti njihov odnos. 14. INTELIGENCIJA I SPOSOBNOSTI  Teorije inteligencije  Thurstone-faktorskom analizom dokazuje da postoji sedam primarnih, relativno nezavisnih faktora inteligencije a to su:  1) V-faktor (verbalno razumijevanje)  2) W-faktor, odnosno faktor verbalne fluentnosti ili rječitosti,  3) S-faktor ili spacijalni faktor,  4) P-faktor, odnosno perceptivni faktor,  5) N-faktor ili numerički faktor,  6) M-faktor ili faktor pamćenja, tj. memorije, i  7) R-faktor odnosno sposobnost ili faktor logičkog rezoniranja; 14. INTELIGENCIJA I SPOSOBNOSTI  Teorije inteligencije  Philip Vernon predlaže hijerarhijsku teoriju inteligencije:  1) Postoji najširi generalni faktor (G) koji se dijeli na verbalno-edukativni (V:ed) i praktično mehanički (K:m) kao šire grupne faktore;  2) (V:ed) se opet dijeli na verbalne (V) i numeričke (N) sposobnosti a (K:m) se dijeli na spacijalne (S), mehaničke (Mn) i praktično- manipulativne (Mi) sposobnosti; 14. INTELIGENCIJA I SPOSOBNOSTI  Teorije inteligencije  Cattel i Horn također predlažu hijerarhijsku teoriju:  1) G-faktor koji se dijeli na fluidnu i kristaliziranu inteligenciju  2) Fluidna je genetički određena i pokriva indukciju, pamćenje i shvaćanje,  3) Kristalizirana se razvija iz fluidne kroz iskustvo i pokriva verbalne sposobnosti, asocijativnu fluentnost i originalnost; 14. INTELIGENCIJA I SPOSOBNOSTI  Teorije inteligencije  Još prije, Donald Hebb, klinički neuropsiholog, razlikovao je:  1) Inteligenciju A koji je prirodni potencijal i odnosi se na plasticitet CNS-a,  2) Inteligenciju B koja je transformirana inteligencija A pod uticajem iskustva i vježbe i  3) Inteligenciju C koja je uzorak inteligencije B obuhvaćen testovima sposobnosti; 14. INTELIGENCIJA I SPOSOBNOSTI  Teorije inteligencije  Guilford predlaže trodimenzionalni model intelekta (koji je prema njegovim faktorskim istraživanjima obuhvatao čak 120 nezavisnih faktora): 14. INTELIGENCIJA I SPOSOBNOSTI  Razvoj testova za mjerenje inteligencije  1905-saradnja Theodorea Simona i Alfred Bineta rezultira kreiranjem prve skale za mjerenje inteligencije-Simon-Binetova skala za mjernje inteligencije.  Kreiranje koncepta mentalne i hronološke dobi na način komparacije i sabiranja mentalnih i kronoloških mjeseci. Analiza teženske primjerenosti uadataka.  W. Stern predlaže omjer kronološke i mentalne dobi (MD/HD) 14. INTELIGENCIJA I SPOSOBNOSTI  Razvoj testova za mjerenje inteligencije  Skali preuzimaju Lewis Terman i Henry Goddard neovisno i odnose u SAD.  Terman prilagođava i standardizira skalu na Standford Univerzitetu i tako nastaje Stanford- Binetova skala korištena za kasniju Termanovu genetičku studiju genijalnosti.  Terman predlaže da se Sternov koeficijent pomnoži sa 100 čime se dobila prva prava mjera IQ-a 14. INTELIGENCIJA I SPOSOBNOSTI  Razvoj testova za mjerenje inteligencije  Tokom I. Svjetskog Rata nastaju Armijski Alfa a onda i Armijski Beta testovi.  Osim ovih, na osnovu Spearmanovog rada u V. Britaniji nastaju Ravenove Progresivne Matrice (standardne, u boji za djecu i za napredne).  U kliničkoj praksi D. Wechsler kreira W-B (Wechsler Belevue) skalu, a onda i WAIS (Wechsler Intelligence scale for Adults), WISC (Wechsler Wechsler Intelligence scale for Children) i WPPSI (Wechsler Intelligence scale for Preschool Children). 14. INTELIGENCIJA I SPOSOBNOSTI  Razvoj testova za mjerenje inteligencije  Cattel kreira Free-Culture Fair test koji mjeri G- faktor  Neki od dalje kreiranih testova  SAT (Special Ability Test)  Purdue  Sternbergov test Triarhičnih sposobnosti  KBT