Wykorzystywanie seksualne dzieci

Ekspert w danej dziedzinie, powoływany przez sąd do przedstawienia fachowej opinii w sprawach wymagających specjalistycznej wiedzy.

Wydawanie opinii eksperckich, przeprowadzanie ekspertyz, udzielanie odpowiedzi na pytania sądu i objaśnianie skomplikowanych zagadnień.

Szczegłowa opinia biegłego na temat kwestii wymagających specjalistycznej wiedzy, mogąca być dowodem w sprawie.

Badanie lub eksperyment przeprowadzone przez biegłego w celu uzyskania informacji potrzebnych sądowi.

Niekwestionowana wiedza, najwyższe kwalifikacje zawodowe, zaufanie publiczne, sumienność i bezstronność.

Rodzaj procedur, które odnoszą się do leczenia i diagnozy.

Diagnozy oparte na statystykach i prawdopodobieństwach.

Określenie prawdopodobieństwa (np. w procentach) jako narzędzia w ocenie.

Ekspert, który dostarcza wiedzę specjalistyczną sądowi, pomagając w rozwiązaniu sprawy. Cechuje go niezależność i obiektywizm.

Biegły sądowy musi szanować godność i dobro osoby diagnozowanej.

Biegły sądowy musi chronić informacje uzyskane w trakcie diagnozy.

Ograniczenie dotyczące wiedzy, umiejętności, i kompetencji biegłego sądowego.

Biegły sądowy musi korzystać z sprawdzonych i zweryfikowanych metod badania.

Wymagana jest adekwatna ilość danych i argumentów do podparcia wniosków.

Biegły powinien unikać daleko idących wniosków, bazując tylko na zebranych dowodach.

Osoba badana lub diagnozowana (np. oskarżony w procesie sądowym).

Ochrona emocjonalnego dobrobytu dziecka po rozwodzie, zwłaszcza gdy rodzice charakteryzują się wysokim poziomem konfliktu emocjonalnego.

Poprawa komunikacji między rodzicami, w szczególności w sprawach dotyczących wychowania dzieci, poprzez obecność kuratora.

Orzeczenia sądowe, które dokładnie określają czas, miejsce i sposób kontaktu rodziców z dzieckiem, z uwzględnieniem roli kuratora.

Szybka i adekwatna reakcja sądu na potencjalne nieprawidłowości w kontaktach, opisywane przez kuratora.

Kurator informuje rodziców o formach kontaktów i konsekwencjach niewłaściwego zachowania podczas spotkań z dzieckiem.

Zobowiązani do pracy z rodzinami dysfunkcjonalnymi.

Wysoka wrogość między rodzicami wpływa na komunikację w obecności dziecka i wymaga obecności kuratora.

Najlepsze dobro i bezpieczne relacje dziecka z obojgiem rodziców.

Kurator może pomóc w budowaniu i utrzymaniu zdrowych relacji między rodzicem a dzieckiem po rozwodzie, szczególnie gdy rodzice mają trudne relacje, a jeden z nich był nieobecny w życiu dziecka.

Obecność kuratora motywuje rodzica do regularnych kontaktów z dzieckiem, ponieważ jest świadomy, że ktoś kontroluje spotkania.

Dziecko może nawiązać więź emocjonalną z rodzicem, który był nieobecny w jego życiu (np. przez wyjazd za granicę), szczególnie jeśli relacje były trudne.

Obecność kuratora zmniejsza prawdopodobieństwo manipulowania dzieckiem przez jednego z rodziców lub angażowania dziecka w konflikt między rodzicami.

Kurator redukuje konflikty między rodzicami, co minimalizuje wrogość i gniew wobec rodzica, z którym dziecko mieszka.

Obecność kuratora może pozytywnie wpływać na zaangażowanie i pomoc rodzica w codziennym życiu dziecka, np. w odrabianiu lekcji, zajęciach pozalekcyjnych, spędzaniu czasu razem.

Kurator obserwuje zachowanie rodziców i może reagować na wszelkie negatywne przejawy, np. agresję, szantaż emocjonalny, lub inne szkodliwe zachowania.

Kurator może pomóc w minimalizowaniu negatywnego wpływu rozwodu na dziecko, np. zapobiegając wrogości do drugiego rodzica, deprecjonowaniu go w oczach dziecka.

Kurator powinien być rzecznikiem dziecka, wspierać jego prawa i budować konstruktywne relacje z rodzicami.

Kurator pomaga budować zdrowe relacje między rodzicem a dzieckiem, aby zapewnić dziecku poczucia bliskości i wsparcia.

Kurator pomaga rodzicom w nawiązywaniu i utrzymywaniu zdrowych relacji z dzieckiem, aby zapewnić dziecku jego prawa.

Kurator nie tylko biernie obserwuje spotkania, ale angażuje się aktywnie, udzielając porad i wydawając zlecenia, aby zapewnić dziecku bezpieczeństwo.

Rodzice mają obowiązek współpracować z kuratorem, udzielając informacji i wykonując jego zalecenia, aby zapewnić dziecku prawidłowy rozwój relacji.

Gdy relacja rodzic-dziecko zagraża dobru dziecka, kurator może ją przerwać i w razie potrzeby zgłosić sprawę na policję.

Projekt kodeksu rodzinnego zmienia rolę kuratora z biernego obserwatora na aktywnego uczestnika, który ma wpływ na budowanie zdrowych relacji rodzinnych.

Kurator działa w celu kształtowania prawidłowych relacji rodzinnych, zapewniając dziecku poczucie bezpieczeństwa i stabilności.

Osoba wyznaczona przez sąd do nadzorowania realizacji postanowień sądowych dotyczących rodziny, np. dotyczących kontaktu rodziców z dzieckiem.

Nadzór nad realizacją postanowień sądu, wywiady kuratorskie, informowanie o prawach i obowiązkach, współpraca z rodziną, terapiami i ośrodkami, zawiadamianie sądu o niespełnianiu warunków kurateli.

Kurator może pojawiać się bez zapowiedzi, aby rzetelnie sprawdzić sytuację w rodzinie.

Pytania dotyczące spełniania obowiązków nałożonych przez sąd, np. podziału władzy rodzicielskiej, kontaktów z dzieckiem, terapii, pracy, leczenia nałogu.

W określonych sytuacjach, np. gdy rodzic został pozbawiony praw rodzicielskich, a dziecko jest przetrzymywane, kurator może odebrać dziecko.

Kurator współpracuje z rodziną, ośrodkami terapeutycznymi i innymi instytucjami aby pomóc w realizacji postanowień sądu.

Kurator dokumentuje swoje działania, np. rozmowy z rodziną, wizyty w ośrodkach terapeutycznych.

Ekspertyza psychologiczna i psychiatryczne są najważniejszymi źródłami informacji o sprawcy.