Wprowadzenie do psychologii społecznej

Tendencja do wyjaśniania zachowania innych osób w kategoriach ich dyspozycji, cech charakteru, ignorując wpływ czynników zewnętrznych (sytuacji).

Skłonność do interpretowania własnego zachowania w kategoriach czynników zewnętrznych (sytuacji), a zachowania innych jako rezultat ich cech charakteru.

Uproszczona reprezentacja wiedzy o świecie społecznym. Uwzględnia doświadczenia i tworzy schematy myślowe dotyczące sytuacji, obiektów czy osób.

Zbiór ustrukturyzowanych informacji, wyabstrahowanych z doświadczeń, które pomagają w interpretowaniu nowych sytuacji.

Przykłady schematów – jak wygląda kolacja, nauka, żona, sportowiec.

Zdefiniowane przez Lee Rossa. Uwzględnia powszechną tendencję do przypisywania czynników wewnętrznych za zachowania innych osób, ignorując czynniki zewnętrzne.

Wskazanie na przykład atrybucji zewnętrznej.

Zbiór różnych podejść teoretycznych, które starają się wyjaśnić zjawiska społeczne.

Krótka relacja ilustrująca zachowanie społeczne.

Dziedzina wiedzy, która bada wpływ obecności innych ludzi na psychikę jednostki. Psychologia społeczna analizuje jak ludzie myślą, czują i zachowują się w kontekście społecznym.

W psychologii społecznej, osoba biorąca udział w jakimś wydarzeniu. Aktywny uczestnik sytuacji społecznej.

W psychologii społecznej, osoba obserwująca dane zdarzenie lub zachowanie innych. Obserwator nie uczestniczy bezpośrednio w akcji.

Proces przypisywania komuś lub czemuś określonych cech, np. inteligencji, motywacji, umiejętności. Wyjaśnianie przyczyn zachowań własnych lub innych osób.

Teoria atrybucji, która wyjaśnia zachowanie poprzez odwołanie się do czynników wewnętrznych, np. cech osobowości, motywacji, inteligencji.

Główny przedmiot badań psychologii społecznej to wpływ obecności innych ludzi na nasze postrzeganie, myśli, emocje i zachowania.

Jedna z gałęzi nauk społecznych, skupiająca się na badaniu grup społecznych, ich struktur, zachowań i procesów.

Jeden z pionierów psychologii społecznej, autor książki "Psychologia tłumu", która badała zachowania ludzi w tłumie.

Jeden z prekursorów psychologii społecznej. Jego badania nad cyklistami doprowadziły do odkrycia zjawiska ułatwiania społecznego.

Przypuszczalna przyczyna badanego zjawiska, którą badający manipuluje, aby sprawdzić jej wpływ na zmienną zależną.

Właściwość zachowania lub psychiki podmiotu, pod względem której osoby badane się różnią. Badacze chcą stwierdzić, czy te różnice zależą od zmiennej niezależnej.

Wprowadzenie przypuszczalnej przyczyny badanego zjawiska do grupy eksperymentalnej, a nie do grupy kontrolnej.

Losowe przydzielanie osób badanych do grup eksperymentalnych i kontrolnych, aby grupy były jak najbardziej podobne.

Powtarzanie eksperymentu w różnych warunkach, aby sprawdzić, czy uzyskane wyniki są powtarzalne.

Wykazanie, że różnica w pomiarze zmiennej zależnej w grupach eksperymentalnej i kontrolnej nie jest przypadkowa, a wynika z manipulacji zmienną niezależną.

Stopień, w jakim uzyskane wyniki można uogólniać na inne populacje, miejsca, czas i warunki.

Proces lub stan pośredniczący między zmienną niezależną (przyczyną) a zmienną zależną (skutkiem). Wyjaśnia, dlaczego dana prawidłowość występuje.

Czynnik, który decyduje o występowaniu lub sile danej zależności. Określa, w jakich granicach dana prawidłowość występuje.

Miara siły związku między zmiennymi, która może być dodatnia, ujemna lub równa zero.

Jest to perspektywa psychologiczna, która skupia się na procesach poznawczych, takich jak pamięć, uwaga, myślenie i rozwiązywanie problemów. W kontekście tekstu, perspektywa poznawcza stawia pytania o to, jak Marek postrzega swoje sytuacje życiowe i jak jego procesy poznawcze wpływają na jego decyzje i działania.

Jest to perspektywa psychologiczna, która skupia się na motywacjach i potrzebach jednostki. W kontekście tekstu, perspektywa motywacyjna stawia pytania o to, co motywuje Marka do kradzieży i przemocy. Czy to potrzeba pieniędzy, frustracja z powodu braku pracy, czy też coś innego?

Jest to perspektywa psychologiczna, która skupia się na procesach uczenia się i zmianie zachowania. W kontekście tekstu, perspektywa teorii uczenia się może wyjaśniać, w jaki sposób Marek uczył się i utrwalał swoje zachowania przestępcze. Czy nauczył się ich z otoczenia, czy też są wynikiem innych czynników?

Perspektywa psychologiczna skupiająca się na wpływie kultury i kontekstu społecznego na człowieka. W tym przypadku można by analizować, jak społeczne wzorce i naciski wpływają na wybór przez Marka przemocy i przestępczości. Czy w jego środowisku te zachowania są akceptowane, czy też odrzucane?

Jest to perspektywa psychologiczna, która skupia się na ewolucyjnych korzeniach ludzkiego zachowania. W kontekście tekstu, perspektywa ewolucjonistyczna może próbować wyjaśnić, w jaki sposób cechy Marka, takie jak agresja i skłonność do kradzieży, mogły być korzystne dla jego przodków w przeszłości.

Eksperyment naturalny to rodzaj badania, w którym badacz obserwuje i analizuje zachowanie ludzi w naturalnym środowisku, bez ingerencji w to środowisko.

Eksperyment laboratoryjny to rodzaj badania, które przeprowadza się w kontrolowanym środowisku laboratoryjnym, aby zminimalizować wpływ innych czynników na zachowanie badanych.

Quasi-eksperyment to rodzaj badania, w którym badacz nie może losowo przydzielić uczestników do grup kontrolnych, co osłabia siłę wniosków.

Systematyczna obserwacja to rodzaj badania, w którym badacz systematycznie obserwuje i rejestruje zachowanie badanych, stosując ściśle określone procedury.