Welvaart en Demografie Quiz

Een leefvorm waarbij een koppel samenwoont, meestal zonder te trouwen en vaak wanneer ze beiden al een kind hebben uit een eerdere relatie.

Een leefvorm waarbij een persoon alleen woont.

Een huwelijk dat door de familie wordt geregeld, waarbij emotionele verbondenheid soms minder centraal staat dan economische voordelen.

Een type huwelijk waar de keuze van partners voortvloeit uit persoonlijke emotionele banden.

Een huwelijk dat vooral gebaseerd is op rationele overwegingen, zoals economische voordelen, in plaats van emotionele banden.

De tendens om te blijven wonen in de buurt van de familie, bijvoorbeeld de (schoon)ouders, na het stichten van een eigen gezin.

De toenemende aanwezigheid van alleenwonenden als meest voorkomende leefvorm.

Het beeld dat huwelijken steeds meer gebaseerd zijn op emotionele verbondenheid in plaats van economische voordelen.

Duurzame ontwikkelingsdoelen (SDG's) zijn 17 doelstellingen die de Verenigde Naties in 2015 heeft vastgesteld om een betere en duurzame toekomst te creëren voor iedereen. De SDG's richten zich op verschillende aspecten van duurzame ontwikkeling, waaronder armoedebestrijding, onderwijs, gezondheidszorg, gelijkheid, klimaatverandering en biodiversiteit. Elk doel heeft verschillende subdoelen die concretiseren hoe de doelstelling bereikt kan worden.

De eerste demografische transitie is een proces waarbij de geboortecijfers en sterftecijfers in een land dalen. Dit proces hangt samen met een aantal factoren, zoals de verbetering van de levensstandaard, de gezondheidszorg, onderwijs en de toegang tot gezinsplanning. Door deze ontwikkelingen worden er minder kinderen geboren en leven mensen langer.

De demografische transitie heeft verschillende gevolgen voor de samenleving. Zo leidt de daling van het geboortecijfer tot een vergrijzing van de bevolking, wat betekent dat er relatief meer ouderen zijn. Dit heeft verschillende consequenties voor bijvoorbeeld de sociale zekerheid, de economie en de zorgsector. De daling van de sterftecijfers kan leiden tot een toename van de levensverwachting, wat voordelen heeft op het gebied van gezondheid en welzijn, maar ook een grotere druk legt op de gezondheidszorg in de toekomst.

Welvaart beschrijft de materiële rijkdom en levenskwaliteit van een land of regio. Denk hierbij aan factoren zoals het inkomen, de consumptie, toegang tot diensten en technologie. Welzijn is breder dan welvaart en beschrijft hoe mensen zich voelen. Denk aan factoren zoals geluk, gezondheid, tevredenheid, veiligheid en sociale relaties.

Het verband tussen welvaart en welzijn is complex. Er is geen direct verband, maar er is wel een algemene tendens: landen met een hogere welvaart hebben vaak ook een hoger welzijn. Dit komt doordat welvaart de basisbehoeften van mensen kan bevredigen, waardoor ze zich gelukkiger en gezonder voelen. Echter, welzijn is meer dan alleen maar geld. Er zijn veel andere factoren die een rol spelen, zoals sociale relaties, werk-privébalans, en de kwaliteit van de leefomgeving.

De planetaire grenzen zijn de grenzen van de biofysische capaciteit van de aarde om de mensheid te ondersteunen. Deze grenzen worden bepaald door factoren zoals de klimaatverandering, de biodiversiteit, de beschikbaarheid van zoet water en de stikstofcyclus. De degrowth-theorie stelt dat we moeten streven naar een krimpende economie om de planetaire grenzen te respecteren. Dit betekent dat we minder moeten consumeren en de productie moeten verminderen om de natuurlijke hulpbronnen te beschermen en de ecologische voetafdruk te verkleinen

De 'planet'-dimensie van duurzame ontwikkeling houdt rekening met de ecologische voetafdruk van onze samenleving. Dit omvat factoren zoals biodiversiteit, klimaatverandering, vervuiling en de uitputting van natuurlijke hulpbronnen. We moeten rekening houden met de impact van onze keuzes op de planetaire grenzen en streven naar een duurzamere manier van leven die de ecologische voetafdruk verkleint en de ecologische balans herstelt.

De 'people'-dimensie van duurzame ontwikkeling richt zich op het welzijn en de gelijkheid van mensen. Dit omvat factoren zoals onderwijs, gezondheid, sociale zekerheid, veiligheid en gendergelijkheid. Het doel is om een rechtvaardige en gelijke samenleving te creëren waarin iedereen de kans heeft op een goed leven.

Vrouwen leven gemiddeld langer dan mannen.

De oorzaak van het verschil in levensverwachting tussen mannen en vrouwen is complex en wordt beïnvloed door diverse factoren, waaronder biologische verschillen, gedrag, gezondheidszorg en sociale factoren.

Het verschil in levensverwachting tussen mannen en vrouwen is in de afgelopen decennia kleiner geworden.

Geslachtsstratificatie en moedersterfte spelen een rol bij het verschil in levensverwachting tussen mannen en vrouwen.

Mensen met een hogere sociaal-economische status (SES) leven gemiddeld langer dan mensen met een lagere SES.

De selectieverklaring stelt dat mensen met een lage SES een slechtere gezondheid hebben omdat ze van nature minder gezond zijn.

De causatieverklaring stelt dat de lage SES zelf de oorzaak is van de slechtere gezondheid van mensen met een lage SES.

Verschillende factoren spelen een rol in het verband tussen SES en gezondheid gedurende het leven.

De tendens om samen te wonen zonder te trouwen is niet beperkt tot jongeren, maar wordt gezien in alle leeftijdsgroepen.

Zelfs na een echtscheiding of het overlijden van een partner, kiezen mensen vaker voor ongehuwd samenwonen in plaats van hertrouwen.

Hoewel het ongehuwd samenwonen toeneemt, blijft het huwelijk een belangrijk deel van de samenleving. Het is nog steeds de meestvoorkomende gezinsvorm.

Jongeren blijven het huwelijk belangrijk vinden, maar zijn ook realistisch over de kans op echtscheiding.

De toenemende acceptatie van koppels van hetzelfde geslacht heeft geleid tot meer officiële erkenning van hun leefvormen.

De maatschappij wordt steeds meer tolerant ten opzichte van koppels van hetzelfde geslacht, wat leidt tot meer gelijkheid in de wet en sociale acceptatie.

De tendens dat oudere ouders minder vaak bij hun kinderen intrekken.

Ouderen die in hun vertrouwde omgeving willen blijven wonen, terwijl kinderen vaak elders wonen.

Ouder wordende ouders blijven langer zelfstandig wonen en hebben meer behoefte aan thuiszorg en ondersteuning.

De toename van tweeverdieners in gezinnen leidt tot minder beschikbaarheid van tijd om voor ouderen te zorgen.

Het vormen van je eigen leefvorm, zoals trouwen of samenwonen.

De tendens dat mensen meer op hun eigen autonomie en privacy focussen.

Het traditionele model waarbij de vrouw na het opvoeden van de kinderen ook voor de ouderen zorgt, is aan het veranderen.

De overgang naar volwassenheid omvat verschillende veranderingen, waaronder het vormen van een eigen leefvorm.

Het fenomeen waarbij jongeren steeds later het huis verlaten.

Een belangrijke factor die bijdraagt aan het "Hotel Mama"-fenomeen: jongeren studeren langer.

Hoger opgeleide jongeren verlaten later de ouderlijke woning.

Een economische factor die jongeren langer thuis laat wonen: de financiële moeilijkheden bij het kopen van een huis.

De comfort en ondersteuning van 'kost en inwoon' bij de ouders is aantrekkelijk voor jongeren.

De term die gebruikt wordt om jongeren te beschrijven die langer thuis wonen.

De stijgende leeftijd waarop jongeren het ouderlijk huis verlaten in westerse landen.

Het huwelijk en samenwonen worden vaak geassocieerd met het verlaten van de ouderlijke woning.