Volwassenwording en Filosofie van Kant

Het onvermogen om je van je eigen verstand te bedienen zonder de leiding van een ander.

Het motto van de Verlichting, wat betekent "Durf denken!" en verwijst naar het moedig gebruiken van je eigen verstand.

De wereld zoals ze is, gericht op praktische realiteit.

De wereld zoals ze zou moeten zijn, gericht op idealen en waarden.

Volwassenheid is niet alleen realistisch maar ook idealistisch, omdat je gelooft in een betere toekomst.

Manipulatie van individuen door de maatschappij, waardoor ze infantiel blijven.

De herleiding van werk tot een louter economische activiteit, zonder aandacht voor persoonlijke groei.

Het overdreven idealiseren van de jeugd en het benadelen van volwassenheid.

Het accepteren van onzekerheid en de wereld zoals ze is, zonder te stoppen met het streven naar kennis en idealen (hoe de wereld zou moeten zijn).

Het loskomen van egocentrisme en je plaats vinden in de gemeenschap, waarbij 'ik' niet meer het centrum van de wereld is.

Een idealisme dat de realiteit erkent zoals ze is, maar leeft vanuit het idee van hoe het zou moeten zijn.

Het vinden van een volwassen idealisme, ondanks heersend pessimisme en cynisme.

Het vermogen om kritisch na te denken en de status quo in vraag te stellen, zelfs als het betekent dat je je comfortzone verlaat.

De overgang van introspectie (naar binnen gericht) naar outrospectie (naar buiten gericht), waarbij je je focus verlegt van jezelf naar de buitenwereld en je rol daarin.

Een volwassen idealisme omvat het eerst het wenselijke te bepalen en vervolgens met pragmatische stappen te werken naar het haalbare.

Het accepteren van de wereld zoals ze is en tegelijkertijd streven naar een betere toekomst.

De neiging om de jeugd te zien als de beste periode van het leven, terwijl de volwassenheid als een afdaling wordt gezien.

Een term die de weigering om volwassen te worden beschrijft, omdat de volwassenheid als onaantrekkelijk wordt gezien.

De periode in het leven waarin kinderen de wereld als controleerbaar en duidelijk ervaren, omdat ze alles als de absolute waarheid accepteren.

De periode in het leven waarin adolescenten twijfels krijgen over de wereld en de autoriteit van volwassenen, omdat ze de complexiteit van de wereld ervaren.

De idealisering van jeugd zorgt voor meer druk en stress omdat jongeren het gevoel hebben dat ze vastzitten in een 'beste' periode die onbereikbaar is.

Het benoemen van de jeugd als de 'beste' tijd maakt het moeilijker voor jongeren om de volwassenheid te omarmen, omdat de volwassenheid als een stap terug wordt gezien.

Een fenomeen waarin jonge mensen zich terugtrekken uit de maatschappij omdat ze zich niet kunnen identificeren met de volwassenheidsnormen.

Het beschouwen van het leven als een afdaling na de 'beste' tijd (jeugd) leidt tot een pessimistische kijk op het leven, waardoor jongeren minder verwachtingen hebben.

Het voortdurend stimuleren van consumptie en het creëren van valse behoeften om ons te blijven afleiden van belangrijke zaken.

Het idee dat volwassenheid betekent om je dromen op te geven en je te schikken in een saaie en zinloze routine.

De creatieve en betekenisvolle uiting van menselijk verlangen. Het is een activiteit die impact heeft op de wereld.

Het uitvoeren van taken om in het levensonderhoud te voorzien en meerwaarde te creëren voor het kapitaal.

De verwarring die ontstaat wanneer we ons laten leiden door valse behoeften en ons niet langer focussen op onze eigen creativiteit en zingeving.

Het vervagen van het onderscheid tussen arbeid en werk, waardoor we onze eigen creatieve drijfveren en behoefte aan zingeving uit het oog verliezen.

Producten die zijn ontworpen voor entertainment en afleiding in plaats van creatieve uiting en zingeving.

Een kritische blik op hoe de maatschappij ons vervreemdt van onze eigen creativiteit door ons te verleiden met consumptie en afleiding.