Theorieën van Buitenlands Beleid

Een theorie die de wereld benadert door te focussen op de verdediging van staatsbelangen, waarbij macht de drijvende kracht is. Het internationale systeem wordt gekenmerkt door anarchie en staten zijn voortdurend bezig met self-help. Dit leidt tot competitie en oorlog.

Deze visie benadrukt de structurele aspecten van het internationale systeem, waarin anarchie de primaire drijfveer is van staatsgedrag. De verdeling van macht (Capabilities) tussen staten bepaalt hun mogelijkheden om invloed uit te oefenen.

Een tegenhanger van het realisme, die benadrukt dat samenwerking en instituten belangrijk zijn in de internationale betrekkingen. Vrede, vrijhandel en internationale samenwerking worden bevorderd.

Een concept dat stelt dat de geografische kenmerken van een land zijn economie, militaire macht en politieke stabiliteit beïnvloeden. De locatie, natuurlijke rijkdommen en strategische positie spelen een belangrijke rol.

Een theorie die stelt dat landen hun eigen lot in handen hebben en niet volledig door hun geografische ligging worden bepaald. Bepaalde factoren kunnen hun politieke keuzes beïnvloeden, maar zijn niet determinerend.

Het vermogen van een staat om militaire macht in te zetten, inclusief de grootte van het leger, militaire uitgaven en de geavanceerdheid van wapensystemen. Dit beïnvloedt de positie van een land in het internationale systeem.

Economische factoren die de buitenlandse politiek en de positie van een land beïnvloeden. Dit omvat factoren zoals het BNP, de internationale handel, en de economische stabiliteit.

Factoren die de sociale structuur en normen van een land beïnvloeden. Dit omvat zaken zoals de bevolkingsgrootte, demografie, cultuur, onderwijs en religie.

De situatie waarbij er geen overkoepelende macht is in de internationale politiek, waardoor staten enkel op zichzelf kunnen vertrouwen voor hun veiligheid.

Een strategie waarbij staten zich aansluiten bij een sterkere macht om veiligheid te zoeken, in plaats van een evenwicht te creëren.

Een theorie die stelt dat de internationale politiek wordt gedreven door conflicten tussen staten die streven naar macht.

Een strategie waarbij staten proberen een evenwicht te creëren tussen hun eigen macht en die van andere staten, om conflicten te voorkomen.

Een variant van het realisme die stelt dat staten hun macht moeten maximaliseren om te overleven.

Een variant van het realisme die stelt dat staten een gepast niveau van macht moeten nastreven om conflicten te vermijden.

De situatie waarbij een staat te veel investeert in militaire acties en daardoor zijn eigen positie verzwakt.

Het idee dat de menselijke aard inherent gericht is op macht en zelfbelang.

De theorie die stelt dat interstatelijke relaties worden bepaald door de verdeling van macht tussen staten.

Het idee dat staten hun eigen belangen nastreven op een rationele manier.

Het principe dat staten zich moeten verdedigen zonder hulp van andere staten.

Een evenwicht tussen macht tussen verschillende staten.

Een toenemende afhankelijkheid tussen staten, wat kan leiden tot conflicten.

Een belangrijk concept in de internationale politiek, dat benadrukt dat staten voorzichtig moeten zijn in hun interacties met andere landen om oorlog en tragedies te voorkomen. Het gaat over het besef van de verantwoordelijkheid die staten dragen voor hun keuzes in de internationale arena.

Een stroming in de internationale politiek die stelt dat geografische factoren een absolute rol spelen bij het bepalen van machtsverhoudingen tussen staten. Deze stroming wordt door Morgenthau verworpen, die gelooft dat andere factoren ook een belangrijke rol spelen.

Een kernbegrip in het structureel realisme, waarbij staten voortdurend streven naar meer macht om te overleven in een anarchistisch internationaal systeem.

De studie van de werkelijkheid, hoe zij in elkaar steekt en hoe actoren zich daarin verhouden.

De studie van kennis, hoe we kennis kunnen verwerven en welke methoden daarvoor geschikt zijn. In de internationale politiek, benadrukt het de noodzaak van interpretatie, context, geschiedenis en waarden.

Een belangrijk concept in het structureel realisme dat verwijst naar de verschillende configuraties van machtverdeling in het internationale systeem. De drie belangrijkste configuraties zijn unipolair, bipolair en multipolair.