Textiel en vezels in Europa

De mate waarin een materiaal uit geordende, vaste moleculaire structuren bestaat.

Deel van een materiaal dat een willekeurige of ongeordende moleculaire structuur heeft.

Het proces waarbij synthetische vezels worden verhit en/of mechanisch behandeld om een kroezing (kronkeling) te creëren.

Een synthetische vezel in continue draadvorm.

Synthetische vezels die worden versneden tot kortere segmenten.

Het vermogen van een materiaal om weerstand te bieden tegen vervorming en terug te keren naar zijn oorspronkelijke vorm.

De mate waarin een stof licht doorlaat.

Het vermogen van een stof om warmte te isoleren.

Een type chemische verbinding dat bestaat uit een klein aantal herhalende eenheden, monomeren genoemd.

Een synthetische vezel die wordt geproduceerd uit gerecycleerd PA6.6, ontwikkeld door Fulgar.

PA6 is een type polyamide dat wordt gebruikt in verschillende toepassingen, waaronder kleding en tenten.

Een proces waarbij afvalmateriaal wordt omgezet in nieuwe materialen, zoals vezels.

Een type vezel dat behoort tot de amidegroep en bekend staat om zijn hittebestendigheid. Voorbeelden zijn Nomex en Kevlar.

Een type aramidevezel dat bekend staat om zijn goede hittebestendigheid en sterkte, maar lastig te verven is.

Een type aramidevezel dat bekend staat om zijn hoge sterkte en hittebestendigheid, vaak gebruikt in beschermende kleding en andere toepassingen waar sterkte en hittebestendigheid belangrijk zijn.

Een vezel die wordt ingezet in vloerbedekking en sporttoepassingen, geproduceerd uit gerecycleerde materialen.

Synthetische vezels zijn doorgaans sterker dan natuurlijke vezels vanwege de lange, continue moleculen die sterke bindingen kunnen vormen. De sterkte van synthetische vezels kan nog worden verbeterd door middel van processen zoals texturatie en verstrekking.

Profielvezels zijn synthetische vezels met een complexe structuur, vaak met verschillende secties in de dwarsdoorsnede. Deze secties kunnen verschillende vormen en afmetingen hebben, wat resulteert in unieke texturen, elasticiteit en sterkte-eigenschappen.

De texturatie van synthetische vezels beoogt de vezels te krullen of te vouwen, waardoor ze zachter, volumineuzer en beter ademend worden. Dit wordt bereikt door middel van hitte, stoom of mechanische krachten.

Texturatiemethoden omvatten onder andere:

• Heat Setting: Vezels worden verhit om ze permanent te vervormen.
• False Twist Texturing: Vezels worden gedraaid en verhit om een permanent gekrulde vorm te creëren.
• Air Jet Texturing: Vezels worden met hete lucht gestraald om te vervormen.
• Stuffer Box Texturing: Vezels worden door een gecomprimeerde box met hete lucht gestuurd.

De voordelen van texturatie zijn:

• Verbeterde zachtheid, volumineusheid en comfort
• Verbeterde elasticiteit en vormbehoud
• Hogere ademendheid en vochtafvoer
• Verbeterde absorptie en kleurvastheid.

Microvezel verwijst naar zeer fijne vezels met een diameter kleiner dan 1 denier. Deze vezels zijn ultrafijn, zacht, licht en hebben een zeer groot oppervlaktegebied.

Microvezel vindt toepassing in diverse sectoren, waaronder:

• Textiel: Luxe, zachte en comfortabele kleding, dekens en gordijnen.
• Reiniging: Stofdoeken, moppen en andere reinigingsartikelen vanwege hun grote absorptiecapaciteit.
• Technische toepassingen: Filters, medische materialen en andere toepassingen die gebruikmaken van de unieke eigenschappen van microvezel.

Geconjugeerd extrusiespinnen is een proces waarbij twee of meer polymeren tegelijkertijd gesmolten worden en via verschillende spuitmonden geëxtrudeerd. Dit proces is belangrijk voor de productie van microvezels. Het resultaat is een draad met een combinatie van eigenschappen.

Katoen is de dominante textielvezel in Europa, goed voor 43% van alle textielvezels. Polyester volgt met 16%.

De verhouding tussen natuurlijke en niet-natuurlijke vezels in de Europese markt is 54% natuurlijke vezels en 46% niet-natuurlijke vezels.

Europeanen consumeren jaarlijks gemiddeld 26 kg textiel, waarvan 11 kg aan kleding weggegooid wordt.

Voor huishoudtextiel domineren katoen en polyester, beide goed voor 28% van de markt. Acryl en polypropyleen zijn belangrijke vezels in tapijten en samen goed voor 30% van de markt.

De verhouding natuurlijke en niet-natuurlijke vezels in huishoudtextiel is 30% natuurlijke vezels en 70% niet-natuurlijke vezels.

Bedrijfskledij wordt vaak gemaakt met een mix van katoen en polyester.

Technische textielmaterialen hebben vaak functionele grondstoffen die moeilijk te recycleren zijn.

Textiel heeft een grote impact op het milieu. De ontwikkeling van textielproducten moet rekening houden met duurzaamheid.

Katoen is een vezel die gemakkelijk vuil wordt, maar ook gemakkelijk te reinigen is. Vuil dringt diep in de vezel.

Wol is sterk tegen vlekken en geuren. Het is echter moeilijker te wassen en vlekken verwijderen is lastig.

Synthetische vezels zijn gevoelig voor olieachtige vervuiling en geuren, maar reinigen makkelijk.

Kleding die dicht op de huid wordt gedragen, wordt sneller gewassen dan kleding dat losjes zit. Denk aan ondergoed vs. jeans.

Wollen kleding wordt gemiddeld tweemaal zo lang gedragen voor het wordt gewassen, in vergelijking met katoenen kleding.

De frequentie van wassen hangt sterk af van de gebruikte vezelsoort, omdat de vezels verschillende vuil- en reinigingscapaciteiten hebben.

Verschillende wasmethoden (machine, hand, stomen, droogreinigen) hebben verschillende milieueffecten.

De keuze van de wasmethode wordt beïnvloed door de vezelsoort, maar ook door landspecifieke gewoonten.

Wol, zijde en wolblends worden vaker chemisch gereinigd dan andere stoffen vanwege hun delicate structuur, die speciale reinigingsmethoden vereist.

Mannen laten vaker kleding chemisch reinigen, vooral voor formele kledij zoals pakken en dassen, terwijl vrouwen vaker voor handwas kiezen.

Perchloorethyleen (C2Cl4) wordt gebruikt bij droogreinigen, maar is giftig voor mens en milieu bij onjuist gebruik. Droogreinigen verbruikt ook meer energie dan machinaal wassen.

Natreinigen is een milieuvriendelijker alternatief voor droogreinigen, omdat het minder energie verbruikt en geen schadelijke chemicaliën gebruikt.

De wastemperatuur en de duur van de wasbeurt beïnvloeden de milieubelasting van het wassen. Deze factoren moeten afgestemd zijn op de vezelsoort. Wol vraagt bijvoorbeeld een lagere temperatuur en een langere wasbeurt.

Het drogen van wasgoed aan de lucht is de meest energiezuinige methode, vooral voor wol en zijde. Trommeldrogen verbruikt meer energie, vooral voor natuurlijke vezels die langer drogen.

De technische levensduur van een kledingstuk wordt bepaald door factoren zoals sterkte, slijtvastheid en kleurechtheid. Een hoge kwaliteit verlengt de levensduur.

Terwijl de technische levensduur de kwaliteit van een kledingstuk meet, verwijst de sociale levensduur naar hoe lang iemand het daadwerkelijk draagt. Dit kan worden verlengd door kleding te delen, te huren of door te geven.