Struktura e Punimeve Akademike

Përdorimi i fjalëve të autorit origjinal në formën e saktë.

Riformulimi i mendimeve të autorit me fjalët e tua.

Për të sqaruar pasazhe të vështira për lexuesin.

Vendosja e ideve kryesore me fjalët tuaja, më e shkurtër se origjinali.

Komponentët kyç që përmban një punim akademik.

Ndihmon në organizimin dhe rrjedhën e ideve në dokument.

Lista e burimeve të përdorura në punim.

Korniza që paraqet bazën e punimit të seminarit apo diplomës.

Përfshin titullin, hyrjen, dhe kapitujt e veçantë të nevojshme.

Ofron informacione të detajuara mbi problemin dhe motivacionin e punës.

Është një përmbledhje e përmbajtjes së punës, rreth 250 fjalë.

Një pjesë opsionale për të shprehur mirënjohje ndaj ndihmuesve.

Pjesa ku përmbledhen gjetjet kryesore të hulumtimit.

Platforma e përdorur për të realizuar hulumtimin e temës.

Listë burimesh që janë përdorur gjatë përgatitjes së punës.

Një pasqyrë e strukturës së dokumentit me numra faqeje.

Informacionet e nevojshme për caktimin e burimeve të konsultuara.

Vlerësime personale të bazuara në leximin dhe analizën e literaturës.

Një metodë për mbajtjen e shënimeve të organizuara për lexim të lehtë.

Qasja e kujdesshme ndaj materialeve për të nxjerrë kuptime të thella.

Përfshirja e fjalëve të autorit origjinal në punimin tuaj.

Pikat kryesore që mbështesin një qëndrim gjatë shkrimit.

Informacione të organizuara dhe të saktë që ndihmojnë në krijimin e punimeve.

Kontributi i autorit në një punim është informimi për zgjidhjet e problemeve të shqyrtuara.

Pjesa kryesore e punimit përfshin teori, skema dhe zgjidhje të detajuara.

Diskutimi përmban një rishikim të punës dhe analiza të rezultateve të arritura.

Përfundimi paraqet një përmbledhje dhe nxjerr pyetje të rëndësishme për punimin.

Vërtetimi bazohet në vlera matëse dhe argumente që mbështesin punën.

Shtesat përfshijnë treguesit, diagramet, dhe listat që mbështesin punimin.

Treguesi i lëndës ndihmon në strukturuar dhe organizuar punimin në kapituj dhe nënkapituj.

Kapitujt dhe nënseksionet ndihmojnë në organizimin dhe ndarjen logjike të informacionit në dokument.

Një problem kryesor që trajtohet në një punim akademik.

Një aspekt specifik i çështjes qendrore që analizohet më në thellësi.

Një çështje më pak e rëndësishme se nënçështja qendrore.

Analiza dhe përshkrimi i detajuar i çështjes qendrore.

Një nga dy analizat në shtjellimin e çështjes qendrore.

Pjesa e dytë e analizës në shtjellimin e çështjes qendrore.

Kërkesat teknike për formësimin e punimeve akademike.

Përfshin detaje të saktë për çdo burim të konsultuar.

Përdorimi i thonjëzave të brendshme ('') për citime të stër-ngjyrosura.

Përsëritja e mendimëve të autorit me fjalë të tua, shpesh më e gjatë se origjinali.

Për të nxjerrë ide kryesore dhe për të bërë tekstin më të qartë.

Një ndarje e punimit që analizon dhe interpreton të dhënat.

Ofron informacion mbi temat dhe motivacionin e punës.

Përfshin hyrjen, teorinë, metodologjinë, dhe diskutimin.

Përbëhet nga seksione si titulli, hyrja, dhe referencat.

Pjesa që përfshin teori, skema dhe zgjidhje të detajuara të problemit.

Informon rreth punës së ngjashme dhe zgjidhjeve të pjesëve të problemit.

Pjesa që shpjegon çfarë është kontribuar nga autori në punim.

Lista e burimeve dhe shkrimeve të përdorura në punim.

Burimet shkruhen me rendin alfabetik sipas mbiemrit të autorit.

Përfshin formatin dhe strukturën që duhet të kenë punimet akademike.

Margjinat e majta dhe të djathta janë 30 mm; lart-poshtë 25 mm.

Teksti shkruhet me shkronja të tipit Times New Roman, 12 pts, të rreshtuar majtas dhe djathtas.

Titujt e kapitujve duhen shkruar me shkronja të madhësisë 14 pts dhe në Bold.