Slachtoffer Precipitatietheorie en Statistieken

Het concept dat onderzoekt of slachtoffers een rol spelen in het ontstaan van een misdrijf. Het kan helpen slachtoffers te beschermen, maar ook gebruikt worden om slachtoffers de schuld te geven.

Een term voor de niet-gerapporteerde criminaliteit die niet in officiële statistieken wordt opgenomen.

Enquêtes die mensen vragen over hun ervaringen met criminaliteit. Ze geven inzicht in het "dark number" en wie het meest waarschijnlijk slachtoffer wordt.

Een internationaal project met 80 deelnemende landen dat data verzamelt over criminaliteit en slachtofferschap.

Het verschil in hoe daders en slachtoffers een misdrijf ervaren. Slachtoffers benadrukken de ernst, terwijl daders de impact minimaliseren.

Het verschil in de morele toon van het verhaal van daders en slachtoffers. Daders zien rechtvaardigingen, terwijl slachtoffers de daden als ongerechtvaardigd zien.

Controle die de betrouwbaarheid van slachtofferenquêtes test door te onderzoeken of slachtoffers in enquêtes ook in politieregistraties voorkomen.

Controle die de betrouwbaarheid van slachtofferenquêtes test door te onderzoeken of geregistreerde misdrijven ook door slachtoffers in enquêtes worden gemeld.

Intimidatie, agressie en geweld tussen partners waarbij de ene partner de ander controleert en onderdrukt. Het komt vaker voor en is ernstiger dan situationeel partnergeweld.

Geweld tussen partners dat minder frequent en minder ernstig is. Het is vaak een eenmalige reactie op een stressvolle situatie.

Een theorie die stelt dat de levensstijl van een persoon zijn of haar risico op slachtofferschap beïnvloedt.

Een theorie die stelt dat slachtofferschap ontstaat wanneer een dader, een geschikt doelwit en de afwezigheid van toezicht samenkomen.

Dit principe beschrijft de eigenschappen die een object aantrekkelijk maken voor diefstal: Verborgen, Verwijderbaar, Beschikbaar, Waardevol, Leuk, Wegwerpbaar.

De afhankelijkheid van kinderen maakt hen kwetsbaar voor verschillende vormen van misbruik. Typologieën categoriseren kindslachtofferschap op basis van de aard van het misbruik en de relatie met de dader.

De DSM-V beschrijft PTSS als een reactie op trauma. Blootstelling aan een traumatische gebeurtenis, intrusieve symptomen, vermijding en hyperarousal zijn belangrijke kenmerken.

Traumatische herinneringen zijn een kenmerk van PTSS en kunnen een grote last zijn voor het slachtoffer. Herhaaldelijk ondervragen over de herinnering verergert de herinnering.

Het geheugen is geen statische opslagplaats, maar een complex proces. De vergelijking met een kast is te simpel en misleidend.

Sociale steun is een belangrijke beschermende factor voor slachtoffers van traumatische ervaringen. Het bevestigt hun realiteit, vermindert piekeren en helpt betekenis te geven.

Een term die het proces beschrijft waarin slachtoffers samen een gedeeld verhaal proberen te creëren om betekenis te vinden in hun ervaringen.

Een combinatie van rouw en trauma, die vaak voorkomt bij nabestaanden van moord. Mensen rouwen om het verlies, maar ervaren ook trauma door het gevoel van verlies.

Een vorm van cybercrime waarbij slachtoffers zich gegeneerd of onzeker kunnen voelen over hun eigen ervaring en begrip. Het kan worden gezien als gaslighting.

Wraak nemen namens een slachtoffer, zelfs als men zelf geen slachtoffer is. Men wil rechtvaardigheid zoeken voor het slachtoffer.

Mensen of groepen concurreren met elkaar om de status van slachtoffer. Ze proberen hun eigen leed te benadrukken en de noodzaak van hulp te benadrukken.

De wens dat mensen krijgen wat ze verdienen.

Het geloof dat de wereld rechtvaardig is en dat goede mensen goede dingen overkomen en slechte mensen slechte dingen.

De manier waarop we gebeurtenissen betekenisvol maken door een bepaald kader te gebruiken.

Een succesvol frame bevat een probleemdefinitie, een causale analyse, een moreel oordeel en een oplossing.

Het idee dat daders als 'slechte' morele agenten worden gezien, terwijl slachtoffers passief en reactief worden gezien.

Het idee dat daders intentioneel ernstige schade toebrengen, gedreven door de wens om het slachtoffer te schaden.

Misdaadnieuws dient om sociale normen over verkeerd gedrag te bevestigen en te veranderen.

Een benadering van straf die zich richt op het herstellen van schade en het opnieuw integreren van de dader in de samenleving.

Een benadering die gericht is op het herstellen van schade die door een misdrijf is aangericht.

De kans dat iemand die al eens slachtoffer is geweest, opnieuw het slachtoffer wordt van een misdrijf.

Sommige individuen zijn door hun leefstijl of omgeving kwetsbaarder voor slachtofferschap.

De ervaring om slachtoffer te worden van een misdrijf verhoogt de kans op een volgend misdrijf.

Een theorie die beschrijft hoe EU-beleid in verschillende lidstaten wordt geïmplementeerd.

De relatie tussen het slachtoffer en de staat (administratief recht).

De relatie tussen de dader/verdachte en de staat (strafrecht).

De toename van de nadruk op victimisatie kan verklaard worden door verschillende factoren zoals veranderingen in de samenleving, een evoluerende moraliteit en een toenemende risicocultuur.

Dit proces beschrijft de tendens van afnemende gewelddadigheid en toenemende zelfcontrole in de maatschappij.

Postmodern liberalisme benadrukt het belang van het afkeuren van lijden en wreedheid als basis van moraliteit.

Slachtoffers zoeken betekenis in hun ervaringen om te begrijpen wat er is gebeurd en om ermee om te gaan.

Conflicten ontstaan vaak door verschillende perspectieven op een misdrijf, wat leidt tot verschillende interpretaties van de gebeurtenissen.

De rationele keuzetheorie suggereert dat de verwachte negatieve consequenties van het melden van een misdrijf, zoals angst voor represailles, van invloed zijn op de beslissing van een slachtoffer.

Het rechtssysteem kan worden benaderd vanuit twee perspectieven: de nadruk op de procedure zelf (procedural justice) en de nadruk op de uiteindelijke resultaten (outcome focused).

Victimization tast ons gevoel van controle (agency) en verbondenheid met anderen (communion) aan. Dit kan leiden tot een verlangen naar controle over ons leven en verbinding met anderen.