Rynek Kapitałowy i Instrumenty Pochodne

Instrumenty finansowe, których wartość zależy od wartości innego instrumentu, zwanego instrumentem podstawowym.

Instrument finansowy, od którego wartość instrumentu pochodnego zależy.

Umowa pomiędzy kupującym i sprzedającym, zobowiązująca sprzedającego do sprzedaży określonego instrumentu bazowego za ustaloną cenę w ustalonym terminie.

Cena, za którą strony transakcji kontraktów terminowych wymieniają instrument bazowy.

Data, w której strony kontraktów terminowych dokonują rozliczenia.

Pozycja inwestora, który oczekuje wzrostu ceny instrumentu bazowego.

Pozycja inwestora, który oczekuje spadku ceny instrumentu bazowego.

Możliwość osiągnięcia dużych zysków lub strat przy wykorzystaniu niewielkiego depozytu zabezpieczającego.

Minimalna kwota wnoszona przez inwestora jako zabezpieczenie przed ryzykiem.

Rozwiazanie kontraktów terminowych bez fizycznej dostawy instrumentu bazowego.

Kontrakt terminowy zawierany poza giełdą, ze stronami negocjującymi cenę.

Kontrakt terminowy zawierany na giełdzie, z ceną określaną przez giełdę.

Procedura codziennego rozliczania kontraktów terminowych futures.

Zabezpieczenie przed ryzykiem rynkowym.

Inwestycja w instrument pochodny w celu osiągnięcia zysku z przewidywanej zmiany ceny.

Dwie lub więcej transakcji wykorzystujących instrumenty pochodne i podstawowe bez ryzyka.

Prawo (nie obowiązek) do kupna lub sprzedaży instrumentu bazowego w ustalonej cenie w określonym terminie.

Prawo do kupna instrumentu bazowego po ustalonej cenie.

Prawo do sprzedaży instrumentu bazowego po ustalonej cenie.

Cena, którą płaci się za nabycie opcji.

Opcja, która może być zrealizowana tylko w dniu wygaśnięcia.

Opcja, która może być zrealizowana w dowolnym momencie do daty wygaśnięcia.

Kontrakt, umożliwiający wymianę płatności w przyszłości według ustalonych zasad.

Umowy pomiędzy kupującym i sprzedającym, zobowiązująca sprzedającego do sprzedaży instrumentu bazowego za ustaloną cenę w ustalonym terminie.

Cena, za którą strony transakcji kontraktów terminowych wymieniają instrument bazowy w ustalonym terminie.

Ryzyko związane ze zmiennością cen instrumentów finansowych.

Cele stosowania instrumentów pochodnych.

Inwestor zakłada pozycję długą lub krótką, oczekując wzrostu lub spadku wartości instrumentu bazowego, aby zyskać na różnicy cen.

Wartość, która określa cenę kontraktu terminowego. Cena = Kurs x Mnożnik.

Kontrakty terminowe są notowane w czterech seriach (H, M, U, Z) z terminami realizacji w kolejnych kwartałach.

Skrót nazwy instrumentu bazowego, kod miesiąca wykonania, dwie ostatnie cyfry roku wykonania i mnożnik.

Sprzedaż kontraktu terminowego, aby zamknąć pozycję długą, lub kupno, aby zamknąć pozycję krótką.

Numer Klasyfikacji Klienta nadawany przez KDPW inwestorom otwierającym rachunki w biurze maklerskim i zamierzającym działać na rynku kontraktów.

Jeżeli inwestor nie zamknie pozycji tego samego dnia, po zakończeniu sesji zostanie określona wielkość jego dziennych zysków lub strat, w oparciu o dzienny kurs rozliczeniowy.

Proces ustalania zysków i strat inwestora na rynku terminowym, odbywający się w KDPW na drodze przelewu środków pieniężnych pomiędzy rachunkami inwestorów.

Inwestycje na rynku terminowym niosą ze sobą dużo większe ryzyko niż operacje na akcjach ze względu na efekt dźwigni.

Dokonanie transakcji odwrotnej, tzn. sprzedaż kontraktu (dla strony długiej) lub zakup kontraktu (dla strony krótkiej).

Sprzedaż kontraktu terminowego wystawionego na instrument bazowy, aby zabezpieczyć się przed ryzykiem spadku ceny tego instrumentu.

Zakup kontraktu terminowego w oczekiwaniu wzrostu ceny instrumentu bazowego lub sprzedaż kontraktu terminowego w oczekiwaniu spadku ceny.

Kurs i wartość kontraktu terminowego nie są takie same jak w przypadku akcji. Ilość pieniędzy potrzebna do zakupu kontraktu zależy od kursu, mnożnika i depozytu.

Różnica pomiędzy kursem instrumentu pochodnego a bazowym.

Dodatnia baza na kontrakt ach terminowych sugeruje, że inwestorzy oczekują wzrostów cen.

Ujemna baza na kontraktach terminowych sugeruje, że inwestorzy boją się spadków cen.

Inwestor oczekuje wzrostu ceny instrumentu bazowego.

Inwestor oczekuje spadku ceny instrumentu bazowego.

Kontrakty opcyjne, które różnią się od tradycyjnych opcji pod względem struktury płatności, daty wygaśnięcia, ceny wykonania lub sposobu zapłaty za premię.

Rynek pozagiełdowy, gdzie handel odbywa się bezpośrednio między brokerami, dealerami, bankami inwestycyjnymi i przedsiębiorstwami.

Opcja, która daje nabywcy prawo wyboru - czy będzie to opcja kupna (call) czy sprzedaży (put) - w określonym czasie.

Opcja, która daje nabywcy prawo do kupna lub sprzedaży innej opcji o określonych parametrach.

Opcja, która daje prawo zakupu określonej opcji kupna (call).

Opcja, która daje prawo sprzedaży określonej opcji sprzedaży (put).

Opcja, która daje prawo sprzedaży określonej opcji sprzedaży (put).

Opcja, która daje prawo sprzedaży określonej opcji kupna (call).

Opcja, która ma prosty profil wypłaty - inwestor z góry wie ile zarobi, jeśli cena instrumentu bazowego znajdzie się poniżej lub powyżej określonego poziomu.

Sposób, w jaki opcja generuje zysk lub stratę w zależności od ceny instrumentu bazowego.

Aktywa, które są przedmiotem transakcji opcji.

Cena, po której można kupić lub sprzedać instrument bazowy w ramach opcji.

Ostatni dzień, w którym można zrealizować opcję.

Wartość opcji, która wynika z czasu pozostałego do wygaśnięcia.

Sprzedaż opcji call, zobowiązująca wystawcę do sprzedaży instrumentu bazowego po cenie wykonania w dniu wygaśnięcia. Wystawca otrzymuje premię opcyjną.

Nabycie prawa do sprzedania instrumentu bazowego po cenie wykonania w dniu wygaśnięcia. Nabywca opcji put płaci premię opcyjną.

Sprzedaż opcji put, zobowiązująca wystawcę do kupna instrumentu bazowego po cenie wykonania w dniu wygaśnięcia. Wystawca otrzymuje premię opcyjną.

Wystawienie opcji call. Inwestor spodziewa się, że cena instrumentu bazowego spadnie.

Kupno opcji call. Inwestor spodziewa się, że cena instrumentu bazowego wzrośnie.

Wystawienie opcji put. Inwestor spodziewa się, że cena instrumentu bazowego wzrośnie.

Kupno opcji put. Inwestor spodziewa się, że cena instrumentu bazowego spadnie.

Miara niepewności odnośnie do przyszłych zmian ceny instrumentu bazowego.

Okres czasu, w którym opcja jest ważna. Im więcej czasu, tym większa wartość czasowa opcji.

Wzrost stopy procentowej wolnej od ryzyka prowadzi do spadku cen opcji sprzedaży i wzrostu wartości opcji kupna.

Teoretycznie nieograniczony, bo cena instrumentu bazowego może rosnąć bez ograniczeń.

Ograniczona do zapłaconej premii, ponieważ inwestor traci tylko zapłaconą cenę zakupu.

Opcja obejmująca jednocześnie kilka instrumentów bazowych (np. akcje S&P Global, Euronext i MSCI) umożliwiająca jednoczesne nabycie kontraktów na wszystkie z nich.

Rodzaj opcji egzotycznej, która staje się aktywna lub nieaktywna, gdy cena instrumentu bazowego osiągnie określony poziom (barierę).

Zmienna (np. stopa procentowa, cena towaru) wpływająca na wysokość płatności w kontrakcie SWAP, ustalona w umowie.

Kontrakt, który polega na wymianie płatności odsetkowych od określonej sumy, ale według różnych zasad, np. różnych referencyjnych stóp procentowych.

Kontrakt obejmujący zobowiązanie stron do wymiany kwoty w jednej walucie na kwotę w innej walucie w ustalonym terminie.

Połączenie SWAP stopy procentowej i SWAP walutowego.

Operacja wymiany waluty po wcześniej ustalonym kursie, który będzie obowiązywać w przyszłości.

SWAP, w którym rozliczenie pierwszej części odbywa się na warunkach spot, a drugiej na warunkach forward.

SWAP, w którym transakcje realizowane są do daty spotu.

SWAP, w którym pierwsza część transakcji rozliczana jest na warunkach kursu forward, a druga na warunkach spotu.

Opcja, która umożliwia zakup instrumentu bazowego w walucie zagranicznej przy stałym kursie wymiany.

Typ opcji, która daje nabywcy prawo do wybrania najkorzystniejszej ceny wykonania z całego okresu trwania opcji.

Daje nabywcy prawo do "zabezpieczenia" ceny wykonania opcji na żądanie.

Połączenie cech opcji europejskiej (wykonywalna tylko w dniu ważności) i amerykańskiej (wykonywalna w dowolnym momencie). Można ją wykonać w dniu ważności oraz w określonych dniach podczas trwania kontraktu.

Cena wykonania opcji obliczana na bazie średniej ceny instrumentu bazowego w określonym okresie.

Są stosowane przez dostawców i odbiorców na rynku surowców, by uniknąć manipulacji ceną, gwałtownych zmian ceny instrumentu bazowego, spekulacji w zmiennym trendzie i na nieefektywnym rynku o niskiej płynności.

Cena, po której można kupić lub sprzedać instrument bazowy w opcji.

Opcje o niestandardowych warunkach lub mechanizmach, np. opcje typu shout, look-back, bermudzkie.

Zysk z opcji może być osiągnięty poprzez: 1) Kupno opcji i sprzedaż jej po wyższej cenie. 2) Wykonanie opcji (kupno/sprzedaż instrumentu bazowego) po bardziej korzystnej cenie niż kurs wykonania.

Istnieje ryzyko utraty poniesionej premii opcyjnej, jeśli cena instrumentu bazowego nie spełni oczekiwań inwestora.