Psychologie: Sociale Dominantie en Theoriën

Psychologie: Een wetenschappelijke studie

• Psychologie is de wetenschappelijke studie van menselijk gedrag en de interne processen daaraan ten grondslag liggen (bijv. mentale emoties).
• Overt gedrag is waarneembaar gedrag.
• Covert gedrag omvat attitudes, emoties en opinies.

Sociale psychologie

• Sociale psychologie is de wetenschappelijke studie van gedachten, gevoelens, motivaties en gedragingen van individuen in sociale context.
• De werkelijke of gefantaseerde aanwezigheid van anderen is een sociaal aspect.

Experimentele psychologie

• Experimentele psychologie gebruikt laboratoria voor objectieve introspectie.

Behaviorisme

• Behaviorisme focust op Stimulus-Respons processen en dierlijk gedrag.

Psychoanalyse

• Psychoanalyse, geassocieerd met Freud, onderzoekt verdrongen onbewuste processen.

Humanistische psychologie

• Humanistische psychologie legt de nadruk op subjectieve ervaringen, persoonlijke groei en behoeften.

Ontwikkelingspsychologie

• Ontwikkelingspsychologie onderzoekt de interactie van aangeboren en aangeleerde factoren.

Biopsychosociaal perspectief

• Moderne psychologie beschouwt de wisselwerking tussen geest en lichaam.

Onderzoekstypen

• Fundamenteel onderzoek vergroot het inzicht in menselijk gedrag.
• Toegepast onderzoek gebruikt sociaalpsychologische theorieën om maatschappelijke problemen op te lossen.

Sociale cognitie

• Sociale cognitie bestudeert hoe we informatie over onszelf en anderen waarnemen, onthouden en interpreteren.

Neurowetenschap

• Neurowetenschap bestudeert de relatie tussen neurologische en sociale processen.

Crosscultureel en multicultureel onderzoek

• Crosscultureel onderzoek vergelijkt verschillende culturen.
• Multicultureel onderzoek bestudeert verschillen binnen één cultuur.

Variabele concept

• Conceptuele variabelen zijn abstracte elementen in hypothesen.
• Operationele variabelen zijn de concrete, meetbare uitvoering van conceptuele variabelen.
• Begripsvaliditeit bepaalt in hoeverre operationele variabelen conceptuele variabelen weerspiegelen.

Onderzoeksmethodes

• Zelfrapportage: Respondenten beschrijven hun eigen gedachten, gevoelens, enz.
• Interne consistentie: Mate van samenhang tussen items op vragenlijsten.
• Sociale wenselijkheid vertekening: De neiging om een goed beeld te geven.
• Inwilligingstendens: De neiging om akkoord te gaan met veronderstellingen.
• Interbeoordelaarsbetrouwbaarheid: Overeenstemming tussen beoordelaars.
• Volgorde-effect: De eerste antwoorden kunnen meer invloed hebben.
• Observationeel onderzoek: Gedrag observeren in natuurlijke situaties.
• Archiefonderzoek: Bestuderen van bestaande documenten.
• Opiniepeilingen: Vragen over attitudes, opvattingen en gedrag van een representatieve steekproef.
• Correlationeel onderzoek: Verbanden tussen variabelen vaststellen.
• Correlatiecoëfficiënt: De sterkte en richting van een verband.
• Longitudinaal correlationeel onderzoek: Veranderingen in variabelen volgen over de tijd.
• Experiment: Onderzoeker manipuleert variabelen.
• Onafhankelijke variabele: De variabele die gemanipuleerd wordt.
• Afhankelijke variabele: De variabele die gemeten wordt.
• Volkomen toevallige toewijzing: Deelnemers worden willekeurig aan condities toegewezen.
• Subjectvariabelen: Bestaande verschillen tussen deelnemers.
• Interne validiteit: Nauwkeurigheid van oorzaak-gevolg conclusies.
• Controlegroep: Groep die geen behandeling ontvangt.
• Proefleidereffect: De verwachtingen van de onderzoekers beïnvloeden het onderzoek.
• Externe validiteit: De mate waarin resultaten veralgemeend kunnen worden.
• Wereldsrealisme: Maat in welke mate het onderzoek realistisch is.
• Meta-analyse: Resultaten van verschillende studies samenvoegen.
• Geïnformeerde toestemming: Deelnemers geven vrijwillig toestemming.
• Debriefing: Informatie over het onderzoek geven na afloop.

Leren

• Neutrale stimulus: Geen voorafgaande reactie.
• Ongeconditioneerde stimulus: Uitlokt een natuurlijke reactie.
• Ongeconditioneerde respons: De natuurlijke reactie op de stimulus.
• Geconditioneerde stimulus: Stimuleert een aangeleerde reactie, na associatie.
• Geconditioneerde respons: Aangeleerde reactie op de stimulus.
• Contiduïteit: Prikkels worden kort na elkaar aangeboden.
• Bekrachtigen: Verhoogt de kans op een respons.
• Positieve bekrachtiger: Aangename stimulus toevoegen.
• Negatieve bekrachtiger: Onaangename stimulus wegnemen.
• Primaire bekrachtiger: Behoefte aan basisbehoeften.
• Secundaire bekrachtiger: Associatie met primaire bekrachtiger.
• Positieve straf: Onaangename stimulus toevoegen.
• Negatieve straf: Aangename stimulus wegnemen.
• Observerend leren: Leren door anderen te observeren.

Het sociale zelf

• Sociale zelfperceptie: Zichzelf goed kennen.
• Looking-glass self: Hoe anderen je zien.
• Zelfconcept: Internete voorstelling vh zelf.
• Generalized other: Via belangrijke anderen (ouders) tot perspectief nemen.
• Zelfregulatie: Gedrag aanpassen aan interne standaarden.
• Zelfbeschrijving: Zelf onderscheid maken van omgeving.
• Narcisme: Extreme behoefte aan bewondering.
• Adaptief narcisme: Ambitie en empathie.
• Maladaptief narcisme: Maskering onzekerheid en bevestigingbehoefte.
• Zelfschema: Mentale structuur voor zelfrelevante kennis, ≠ a-schematisch.
• Zelfreferentie-effect: Zelfrelevante informatie beter onthouden.
• Zelfdiscrepantie theorie: Dissonantie tussen actuele, ideale en ‘ought self’ zorgt voor lage zelfwaardering.
• Ought self: Eigenschappen die men 'moet' hebben.
• Ideaal zelf: Eigenschappen die men "wilt" hebben
• Zelfbewustzijntheorie: Zelfbewustzijn leidt tot gedragsaanpassing.
• Introspectie: Onderzoek vd eigen interne processen.
• Zelfperceptietheorie: Gedrag interpreteren om gedachten en gevoelens te begrijpen.
• Gelaatsfeedback hypothese: Gelaatsuitdrukking beïnvloedt emoties (glimlachen om gelukkiger te worden).
• Intrinsieke motivatie: Motivatie is uit de interesse in de activiteit.
• Extrinsieke motivatie: Motivatie vanuit externe factoren (bv. geld).
• Overrechtvaardigingseffect: Verminderde intrinsieke motivatie door beloning.
• Sociale vergelijkingstheorie: Zichzelf evalueren door anderen te vergelijken.
• Twee-factoren emotie theorie: Emoties gebaseerd op opwinding en interpretatie.
• Zelfwaardering: Evaluatie vd eigen waarde.
• Expliciete zelfwaardering: Zelfrapportage vd zelfwaardering (bv. Rosenberg schaal).
• Impliciete egotisme: Automatische zelfverheerlijking.
• Naamletter-effect: Voorkeur voor letters uit eigen naam.
• Zelfdienende informatieverwerking: Succes toeschrijven aan zichzelf, mislukkingen aan externe factoren.
• Zelfhandicappering: Gedrag om excuus te creëren voor gevierde mislukking.
• BIRGing: Het zich voeden met succes van groepen.
• CORFing: Het afweren van het falen van groepen.
• Neerwaartse sociale vergelijking: Zich vergelijken met minder succesvollen.
• Zelfpresentatie: De manier waarop we proberen een indruk te maken op anderen.
• Strategische zelfpresentatie: Inspanningen om de indrukken te sturen.
• Schijnwerpereffect: Overtuiging dat we meer in de schijnwerpers staan dan werkelijk is.
• Zelfverificatie: Gedrag dat in lijn is met het zelfbeeld.
• Zelfsturing: Afstemmen vh gedrag op de situaties.

Sociale perceptie

• Non-verbaal gedrag: Communicatie zonder taal, zoals lichaamstaal en uitdrukkingen.
• FACS: Systemisch coderen van gelaatsuitdrukkingen om emoties te bestuderen.
• Paraverbaal gedrag: Niet-linguïstische kenmerken van communicatie.
• Attributietheorie: Oorzaken toeschrijven aan gedrag.
• Persoonsattributie: gedrag toeschrijven aan interne factoren.
• Situationele attributie: Gedrag toeschrijven aan externe factoren.
• Stabiele attributie: Gedrag toeschrijven aan blijvende factoren.
• Instabiele attributie: Gedrag toeschrijven aan tijdelijke factoren.
• Correspondentietheorie van gevolgen: Voorwaarden waarin mensen persoonsattributies maken.
• Covariatieprincipe: Gedrag toeschrijven aan oorzaken die aanwezig en afwezig zijn.
• Consensusinformatie: Voorkomen gedrag bij anderen
• Distinctiviteitsinformatie: Voorkomen gedrag bij andere stimuli.
• Consistentie-informatie: Voorkomen gedrag bij andere omstandigheden.
• Attributievertekeningen: Fouten in attributies.
• Fundamentele attributiefout: Teveel aandacht voor interne factoren bij anderen.
• Actor-observatoreffect: Persoonlijke attributies voor anderen, situationele voor onszelf.
• Valse consensuseffect: Denken dat opvattingen gedeeld worden.
• Beschikbaarheidsheuristiek: Gedachten baseren op direct beschikbare informatie.
• Representativiteitsheuristiek: Stimuli vergelijken met categorieën.
• Geloof in een rechtvaardige wereld: Idee dat iedereen krijgt wat verdiend is.
• Primauteitseffect: Eerste informatie heeft meer impact.
• Behoefte aan afsluiting: Snel tot beslissingen komen.
• Betekenisveranderingshypothese: Nieuwe info wordt geïnterpreteerd obv de eerste impressie.
• Centrale trekken: Trekken die een sterke impact hebben.
• Perifere trekken: Trekken met minder impact.
• Impliciete persoonlijkheidstheorie: Netwerk van veronderstellingen.
• Additief model: Optellen van positieve en negatieve aspecten.
• Gemiddeld model: Gemiddelde van positieve en negatieve aspecten.
• Priming: Recente info beïnvloedt interpretatie.
• Informatie-integratietheorie: Op basis van gewogen gemiddelde.
• Treknegativiteitsvertekening: Zwaarder gewicht aan negatieve eigenschappen.
• Confirmatievertekening: Informatie zoeken die de mening bevestigd.
• Confirmatorische hypothesetoetsing: Informatie zoeken dat de idee bevestigd.
• Persistentie vd opvattingen: Opvattingen in stand houden.
• Zelfvervullende voorspelling: Gedrag beïnvloeden dmv verwachtingen.

Sociale beïnvloeding

• Sociale beïnvloeding: Aangepaste attitudes/ gedrag door anderen
• Automatische sociale invloed: Automatisch nabootsen van gedrag.
• Mirroring: Andere gedragingen nabootsen.
• Conformiteit: Gedrag aanpassen aan groepsnormen.
• Normen: Gedrag dat de groep als typisch en wenselijk ziet.
• Meerderheidsinvloed: Beïnvloeding door de meerderheid.
• Informatiele invloed: Conformiteit door behoefte aan correcte informatie.
• Normatieve invloed: Conformiteit door behoefte aan aanvaarding.
• Private conformiteit: Eigen opvattingen aanpassen.
• Publieke conformiteit: Gedrag aanpassen, maar niet de opvattingen.
• Minderheidsinvloed: Beïnvloeding door dissidenten.
• Eigenzinnigheidskrediet: Recht om van groepsnormen af te wijken.
• Instemmen/ inwilligen: Gedrag veranderen door verzoeken.
• Wederkerigheidsnorm: Voor iets terugdoen als iemand iets voor jou doet.
• Tweestappeninstemmingstechniek: Twee opeenvolgende verzoeken.
• Voet-tussen-de-deur techniek: Start met klein verzoek om later groter verzoek te doen.
• Zodra-de-bal-aan-het-rollen-is-techniek: Interessante deal eerst, dan verhoging kosten.
• Deur-tegen-de-neus-techniek: Groot verzoek eerst, daarna een aanvaardbaar verzoek.
• Het-is-nog-niet-klaar-techniek: Compromis sluiten op kleiner verzoek.
• Assertiviteit: Niet inschikkelijk tonen, weigeren van verzoeken.
• Gehoorzaamheid: Gedrag veranderen door gezag.
• Het gehoorzame subject: factoren die gehoorzaamheid bepalen.
• De autoriteit: factoren die gehoorzaamheid bepalen.
• Het slachtoffer: factoren die gehoorzaamheid bepalen.
• De procedure: factoren die gehoorzaamheid bepalen.

Attitudes

• Attitude: Algemene evaluatie van iets.
• Multicomponentenmodel van attitudes: Cognitieve, affectieve en gedragsmatige aspecten.
• Verwachtingwaardetheorie: Attitudes gebaseerd op verwachting en waardering.
• Klassieke conditionering: Neutrale stimulus wordt verbonden met a(n) aangename stimulus.
• Operante conditionering: Attitude verandert door beloningen of straffen.
• Expliciete attitudes: Bewust gerapporteerde attitudes.
• Impliciete attitudes: Automatische attitudes, gebaseerd op geheugenorganisatie.
• Theorie van beredeneerd gedrag: Attitudes en subjectieve normen beïnvloeden gedrag.
• Centrale weg tot overreding: Sterke argumenten.
• Perifere weg tot overreding: Oplaatselijke aspecten.
• Elaboration Likelihood Model: Nadenken en reageren van toehoorders.
• De Bron (VISCAP): Geloofwaardigheid en aantrekkingskracht beïnvloeden overreding.
• De boodschap: Inhoud en structuur van het argument.
• Het publiek: Verschillende kenmerken van het publiek.
• Slapend effect: Vertraagde impact van boodschappen.
• Behoefte aan cognitie: Genot aan cognitieve activiteit.
• Vaccinatiehypothese: Blootstelling aan zwak argument versterkt weerstand.
• Psychologische reactantie: Weerstand tegen het gevoel overtuigd te worden.
• Cognitieve dissonantietheorie: Reductie van dissonantie in attitudes en gedrag.
• Onvoldoende justificatie: Attitude veranderen door inconsistent gedrag zonder beloning.
• Onvoldoende afschrikking: Waarde van gedrag devalueren door milde straf.

Anderen helpen

• Prosociale gedragingen: Gedrag met het doel anderen te helpen.
• Verwantenselectie: Helpen van verwanten voor overlevingskansen.
• Coöperatieve voortplanting: Kinderen helpen ouders opvoeden.
• Wederkerig altruïsme: Helper kiest er bewust voor om hulp te krijgen omdat dit de overlevingskansen ten goede komt.
• Groepsselectie: Helpen op basis van sociale banden.
• Egoïsme: Motivatie voor eigen welzijn.
• Altruïsme: Motivatie voor welzijn van anderen.
• Empathie-altruïsme hypothese: Empathie leidt tot altruïsme.
• Perspectief nemen: Vermogen zich in te leven in standpunt van ander.
• Empathische bezorgdheid: Gefocust op gevoelens van anderen.
• Omstandereffect: Andere personen belemmeren hulp.
• Pluralistische onwetendheid: Denk dat anderen geen gevaar zien.
• Verspreiding van verantwoordelijkheid: Andere mensen maken zich verantwoordelijk voor hulp.
• Publieksgeremdheid: Vrees om slechte indruk te maken op omstanders.
• Positieve stemmingseffect: Positieve stemming leidt tot meer hulpvaardigheid.
• Altruïstische persoonlijkheid: Persoonlijkheid gekenmerkt door hulpvaardigheid.
• Morele identiteit: Morele aspecten vormen een belangrijk onderdeel vh zelfconcept.
• Morele onthechting: Rechtvaardiging van slecht gedrag.
• Sociale norm: Gedragsregel gebaseerd op aanvaardbare of onaanvaardbare gedragspatronen.
• Billijkheidsnorm: Herverdelen na verdienste.
• Sociale verantwoordelijkheidsnorm: Hulp aan wie het nodig heeft.
• Rechtvaardigheidsnorm: Hulp aan wie hulp verdient.
• Samenhorigheidsnorm: Wederkerige verantwoordelijkheid voor behoeftes.
• Ruilverhouding: 50-50% geven en krijgen.
• Attributie-affect-actietheorie: Beoordeling vd probleem, medelijden en sympathie en hulp.

Agressie

• Agressie: Gedrag gericht op het kwetsen van anderen.
• Fysieke agressie: Lichamelijk kwetsing.
• Verbale agressie: Mentale kwetsing.
• Instrumentele agressie: Agressie gericht op het verkrijgen van iets.
• Emotionele agressie: Agressie als reactie op emoties.
• Pestgedrag: Agressief gedrag gericht op kwetsbare personen.
• Relationele agressie: Sociale manipulatie om kwetsen.
• Drifttheorie: Agressie gebaseerd op aangeboren driften.
• Evolutiebenadering: Agressie in termen van overleving van genen.
• Sociale leertheorie: Leren via observeren van gedrag en oordelen.
• Priming: Activeren van geheugenelementen in gerelateerde context.
• Frustratie-agressiehypothese: Frustratie leidt tot agressie.
• Verplaatsing: Agressie richten op andere doel.
• Catharsistheorie: Verminderde agressie door stellen van agressie.
• Inhibitietheorie: Media kan zorgen voor afschrikking.
• Opwindingstransfer: Opwinding van meerdere stimuli toegeschreven aan een enkele stimulus.
• Opwinding-affectmodel: Agressie beïnvloed door opwinding en emoties
• Cognitieve neo-associatietheorie: Onaangename ervaring roept associaties op met aggress.
• Wapeneffect: Wapens stimuleren agressie.
• Cognitieve hogere-ordeverwerking: Weloverwogen informatieverwerking.
• Matigende informatie.
• Selectiehypothese.
• Sensory realisme: Realistische stimuli leiden tot meer opwinding..
• Habituatie: Aanpassen/ gewend raken aan een situatie.
• Cultivering: Media creëert eigen versie van sociale realiteit.
• Seksuele agressie: Dwingen tot seks met gebruik van kracht.
• Sexting: Seksueel expliciete berichten.
• Partnermishandeling: Fysiek geweld in partnerrelaties.
• Familiale geweldcyclus: Transmissie van geweld over generaties.
• criminogene behoeften: Behoeften en noden die criminele daden bevredigen.

Groepen

• Affiliatiebehoefte: Driek om relaties op te bouwen.
• Entiteits: Directe interactie, sociale categorie, sociale interdependentie
• Sociale integratie: Mate van eenheid binnen een groe.
• Sociale interdependentie: Afhankelijkheid vd prestatie vd anderen binnen groep.
• Territorium: Beschermd gebied.
• Groepsnormen: Gedragsregels binnen een groep.
• Rollen: Verwachte gedragingen van een groepslid.
• Diffuus statuskenmerk: Ten onrechte bekwaamheid linken aan kenmerk.
• Rolambiguïteit: Niet duidelijk welke gedragingen verwacht worden.
• Extrarolgedrag: Spontane acties die de groep ten goede komen.
• Cohesie: Mate van aantrekking voor groepsleden.
• Vertrouwen: Positieve verwachtingen over de intenties van anderen
• Rally around the flag: Kortdurende steun naar leider na crisis.
• Conformiteitsdruk: Druk om attitudes aan te passen aan groepsnormen.
• Communicatienetwerken: Patronen van informatiedistributie binnen groepen.
• Taakgerichte diversiteit: Verschillende vaardigheden in een groep.
• Categoriale diversiteit: Verschillende kenmerken in een groep.
• Macht: Asymmetrische controle over middelen in sociale relaties.
• Morele identiteit: Mate waarin morele aspecten het zelfconcept vormen.
• Leiderschap: Motivatie van groepsleden t/m persoonlijke doelen.
• Trektheorieën: Leiders hebben inherente leiderschapskwaliteiten.
• Situationele benadering van leiderschap: Leiderschap afhankelijk van situatie en behoeften vh team.
• Contingentiemodel van leiderschap: Effectiviteit vd leider is afhankelijk van situatie en kwaliteiten.
• Belongingsmacht: Macht door beloningen en erkenning.
• Bestraffingsmacht: Macht door bedreigingen en sancties.
• Legitieme macht: Macht door autoriteit.
• Referentiemacht: Macht door identificatie en respect.
• Deskundigheidsmacht: Macht door kennis en vaardigheden.
• Informatiemacht: Macht door persuasieve informatie.
• Transactioneel leiderschap: Belonen en doelen stellen.
• Transformationeel leiderschap: Individuele doelen aanpassen aan groepsdoelen.
• Pseudotransformational leiders: Manipulatie van volgelingen.
• Trait modellen: Inherent aanwezigheid leiderschapskwaliteiten vd leider
• State modellen: Leiderschapskwaliteiten afhankelijk van situatie en noden vh team.
• Contingentiemodellen: Situatie bepaald effectiviteit vd taken/rolgerichtheid.
• Slechte persoonlijkheid theorie: Risico vh ontwikkelen van slechte kwaliteiten als leider.
• Distributieve rechtvaardigheid: Eerlijkheid bij verdeling van middelen.
• Procedurele rechtvaardigheid: Eerlijkheid bij procedures van besluiten.
• Interactieve rechtvaardigheid: Beleefdheid en respect
• Uitgroep: Sociale groep waar individu niet tot behoort.
• Ingroep: Groep waar individu wel tot behoort.
• Sociale identiteit: Identificatie met groepskenmerken.

Stereotypen, vooroordelen en discriminatie

• Vooroordelen: Negatieve evaluatie baserend op groepslidmaatschap.
• Grove vooroordelen: Expliciete negatieve attitudes.
• Subtiele vooroordelen: Niet-expliciete vooroordelen.
• Autoritarisme: Positieve waardering vd traditionele waarden.
• Sociale dominantie oriëntatie: Voorkeur voor groepsongelijkheid.
• Reële conflicttheorie: Competitie om schaarse bronnen.
• Bovengeschikte doelstellingen: Gemeenschappelijke doelen.
• Relatieve deprivatie: Gevoel vd slechte bedeeldheid in vergelijking met anderen.
• Minimale groepen paradigma: Experimenten met artificiële groepen.
• Sociale categorisatie: Mensen in groepen indelen.
• Ingroepfavoritisme: Eigen groep bevoordelen.
• Sociale identiteitstheorie: Zelfdefinitie via groepslidmaatschap.
• Stereotype: Associatie tussen groep en eigenschappen.
• Sociale categorisatie: Ieder heeft een unieke positie in hun groep.
• Essentialisme: Idee dat dingen een essentie delen.
• Uitgroepshomogeniteitseffect: Overdrijven van overeenkomsten in uitgroep.
• Denkbeeldig verband: Overdrijven van relatie tussen variabelen die er niet is.
• Assimilatie-effect: Stereotypen beïnvloeden interpretatie.
• Contrasteffect: Stimuli die van het stereotype afwijken, worden als groter onderscheiden.
• Subtype: Afwijkende exemplaren in eigen categorie plaatsen.
• Subliminale prestatie.
• Seksisme: Negatieve evaluaties gebaseerd op geslacht.
• Socialerollentheorie: Verschillende rollen toegewezen aan mannen en vrouwen.
• Ambivalent seksisme: Warme en negatieve overtuigingen over vrouwen.

De multiculturele samenleving

• Diversiteit: Proportie van leden van minderheidsgroepen.
• Segregatie: Mate van scheiding tussen groepen.
• Hypersegregatie: Exclusieve gebieden voor minderheid.
• Contacthypothese: Contact tussen groepen leidt tot minder vooroordelen.
• Schooldesegregatie: Kinderen van alle achtergronden in 1 klas plaatsen.
• Meta-stereotypen: Gedachten over hoe andere groepen jou zien.
• Multiculturalisme: Tweevoudige identiteit, belemmerende aspecten.
• Jigsaw classroom: In etnisch gemixte groepen leren, vermindert vooroordelen.
• Affirmatieve actie: Compensatie in kansen.

De politieke wereld

• Politieke psychologie: Gedrag van individuen, gemotiveerd door psychologische principes.
• Agendasetting: Media beïnvloedt welke onderwerpen aandacht krijgen.
• Framing: Interpreteren van politieke thema's.
• Electoraat: Consistentie of variabiliteit in attitudes.
• Ideoloog: Locatie politieke ideeën op links-rechtsschaal.
• Pseudo-attitudes: Antwoorden zonder echte mening.
• Fascismeschaal: Meet vatbaarheid voor extreemrechtse ideeën.
• Attitude constraint: Consistentie in politieke meningen.
• Black and white model: Stabiliteit attitudes laag in het electoraat, hoog in politieke elite.
• Extremismetheorie: Autoritarisme aan beide kanten van het politieke spectrum.
• RWA: Meete van vatbaarheid voor autoritaire opvattingen.
• LWA: extreem linkse anti-establishment partijen.
• SDO: Voorkeur voor een hiërarchische sociale structuur
• Toughmindedness: Harde oriëntatie.
• Tendermindedness: Mensenkundige warme oriëntatie
• Dogmatisme: Open of gesloten systeem van overtuigingen.
• Autoritarisme: Waardering van traditionele waarden, gehoorzaamheid en negatieve beoordelingen jegens mensen die niet aan de normen voldoen.
• Sociale dominantie theorie: Standpunt inzake sociale ongelijkheden.
• Systeemjustificatietheorie: Rechtvaardiging vd bestaande systeem en ideeën.
• Psychobiografie: Personlijkheidsprofielen, gebaseerd op teksten.
• Generalizatie theorie: Dominanten zijn meer vatbaar voor interacties en voerden vaak actieve buitenlandse politiek in de geschiedenis.
• Narcistische persoonlijkheidsstoornis: Gevoelens van megalomanie en overdreven zelfvertrouwen.
• Paranoïde persoonlijkheidsstoornis: Diepgaand wantrouwen en achterdocht.
• Terrorisme: Geweld tegen burgers met politieke motieven.
• Syndroomvisie van terrorisme: Terroristen gedreven door psychologische redenen.