Productie en Kosten in de Economie

De hoeveelheid kapitaal die een bedrijf gebruikt om een bepaald niveau van output te produceren, is constant in de korte termijn.

De hoeveelheid arbeid die een bedrijf gebruikt om een bepaald niveau van output te produceren, kan worden aangepast in de korte termijn.

De productiefunctie op korte termijn geeft aan hoeveel arbeid nodig is om een bepaald niveau van output te realiseren, gegeven een vaste hoeveelheid kapitaal.

De wet van de variabele meeropbrengsten stelt dat de extra output die wordt geproduceerd door een extra eenheid van variabele input (arbeid) kleiner wordt naarmate er meer van deze input wordt ingezet, terwijl de vaste input (kapitaal) constant blijft.

Het totale product (TP) is de totale hoeveelheid output die door een bedrijf wordt geproduceerd.

Het gemiddeld product (AP) is de totale hoeveelheid output gedeeld door de hoeveelheid variabele input.

Het marginaal product (MP) is de extra output die wordt geproduceerd door een extra eenheid van variabele input.

Het punt waarop het marginaal product (MP) van de variabele input gelijk is aan nul. Vanaf dit punt neemt de totale output af.

De extra output die je krijgt door 1 euro meer te investeren in arbeid moet gelijk zijn aan de extra output die je krijgt door 1 euro meer te investeren in kapitaal.

Perfecte substituten zijn inputs die volledig uitwisselbaar zijn voor elkaar. De goedkoopste input wordt altijd volledig gebruikt (hoekoplossing).

Een vaste inputverhouding betekent dat de verhouding tussen de gebruikte inputs altijd hetzelfde blijft, ongeacht de output.

De expansiepad toont de optimale combinatie van inputs voor verschillende outputniveaus bij constante inputprijzen.

Als de lonen stijgen, zal een bedrijf geneigd zijn om minder arbeid en meer kapitaal te gebruiken om de kosten te minimaliseren.

Een milieuheffing op vervuilend afvalwater kan leiden tot een verschuiving in de inputmix, waarbij bedrijven minder vervuilend water zullen gebruiken en meer kapitaal of alternatieve technologieën inzetten.

De optimale inzet van arbeid en kapitaal wordt bepaald door de inputprijzen en de productiefunctie.

De productie kan in sommige gevallen (bijvoorbeeld door technologische vooruitgang) zelfs toenemen bij stijgende lonen, wat resulteert in een toename van de werkgelegenheid.

De hoeveelheid extra productie die ontstaat door de inzet van één extra eenheid arbeid.

De totale productie gedeeld door het aantal gebruikte eenheden arbeid.

De lijn die de relatie weergeeft tussen de hoeveelheid arbeid en de totale productie.

De hoeveelheid waarmee de productie toeneemt wanneer de arbeidsinput met 1 eenheid wordt verhoogd.

De helling van de lijn die van de oorsprong naar een punt op de totale productcurve loopt.

De extra kosten die ontstaan door het produceren van één extra eenheid.

De totale kosten gedeeld door het aantal geproduceerde eenheden.

De totale variabele kosten gedeeld door het aantal geproduceerde eenheden.

De grafiek van de marginale kosten (MK) snijdt de grafiek van de gemiddelde kosten (GVK) in het minimum van de gemiddelde kostencurve.

De grafiek van het marginale product (MP) snijdt de grafiek van het gemiddelde product (GP) in het maximum van de gemiddelde productcurve.

De vorm van de totale productcurve bepaalt de vorm van alle kostencurven.

Het punt waar de helling van de totale productcurve (TP) het grootst is. Dit betekent dat met een extra eenheid arbeid de grootste toename in productie wordt bereikt.

Het punt waar de totale productcurve van richting verandert; van convex naar concaaf. Dit is het punt waar het marginaal product (MP) maximaal is.

Kosten die niet variëren met de hoeveelheid productie. Deze kosten worden gemaakt, ongeacht hoeveel er wordt geproduceerd.

Kosten die variëren met de hoeveelheid productie. Deze kosten worden gemaakt als er wordt geproduceerd.

De totale kosten van de productie. Deze omvatten de vaste en de variabele kosten.

Het punt waar het MP maximum bereikt en het GP maximum bereikt. Het is het punt waar de MP-curve de GP-curve snijdt.

De kostencurve die de minimale kosten per eenheid product weergeeft voor elk outputniveau wanneer alle productiefactoren flexibel zijn. In deze curve kunnen bedrijven alle inputfactoren optimaal kiezen.

Een situatie waarbij de gemiddelde kosten per eenheid product lager worden naarmate de productie toeneemt.

Een situatie waarbij de gemiddelde kosten per eenheid product hoger worden naarmate de productie toeneemt.

De grafiek die het verloop van de gemiddelde kosten per eenheid product laat zien, afhankelijk van de productiegrootte. Deze curve kan helpen vast te stellen of er schaalvoordelen, schaalnadelen of constante gemiddelde kosten zijn.

Een situatie waarbij de gemiddelde kosten per eenheid product constant blijven, ongeacht de productiegrootte.

De curve die de minimale kosten per eenheid product weergeeft voor elk outputniveau voor een specifiek vast aantal van een inputfactor.

Als de LTKC afneemt, dan is er sprake van toenemende schaalopbrengsten. Als de LTKC toeneemt, dan is er sprake van afnemende schaalopbrengsten.

De gemiddelde kosten per eenheid product worden in de LTKC weergegeven.