Proces remodelingu tkanek

Remodeling dotyczy tylko komórek tkankowych, a nie elementów pozakomórkowych.

Modyfikacja działania mediatorów chemicznych nie ma wpływu na proces remodelingu układu sercowo-naczyniowego.

Remodeling jest odpowiedzią na czynnik patologiczny, takim jak zakażenie czy uraz.

Przeciążenie ciśnieniowe nie powoduje żadnych zmian w obrębie serca związanych z procesem remodelingu.

Proces tzw. późnej pozawałowej przebudowy lewej komory nie obejmuje przerostu kardiomiocytów i procesów włóknienia.

Zmiana fenotypu miocytów na płodowy jest jednym z etapów przemodelowania po zawale mięśnia sercowego.

Nadmierne naprężenie ścian serca jest kompensowane przez przerost kardiomiocytów.

Zmniejszenie gęstości kanałów wapniowych jest jednym z elementów pozawałowej przebudowy mięśnia sercowego.

Stopniowy wzrost masy mięśniowej nie prowadzi do niedokrwienia lewej komory.

Procesy włóknienia wiążą się z aktywacją komórek mięśni gładkich.

25% chorych doświadcza ograniczonego powiększania wymiarów lewej komory w ciągu pierwszych sześciu miesięcy po zawale.

Prawie 20% chorych obserwuje niekorzystny przebieg - postępujące procesy skurczowo-rozkurczowe lewej komory.