Probleemniveaus in Maatschappelijk Werk

Maatschappelijk werk richt zich op mensen die problemen ervaren in hun leefomgeving en hier niet zelfstandig mee kunnen omgaan. Problemen kunnen zich voordoen op verschillende niveaus: tussen mensen (micro), tussen mensen en organisaties (meso), of tussen mensen en de samenleving (macro).

Het gedrag van mensen wordt beïnvloed door hun levensverhalen, waarden en normen die ze meenemen in het heden. Het verleden heeft invloed op hoe mensen in het heden problemen ervaren en aanpakken.

Preventie richt zich op het voorkomen van problemen door vroegtijdig in te grijpen en situaties te verbeteren voordat ze escaleren.

Maatschappelijk werkers moeten vaak rekening houden met verschillende belangen, zoals het belang van de cliënt en de verwachtingen van de samenleving. Ze streven naar een evenwicht tussen deze belangen.

De drie kerndoelstellingen van het sociaal werk zijn: mensen in staat stellen om hun kansen te benutten, mensen hun recht laten krijgen, en sociale systemen te versterken.

De sociale netwerkbenadering gaat ervan uit dat een cliënt problemen zelf kan oplossen met hulp van zijn/haar eigen netwerk. De maatschappelijk werker helpt bij het vinden, benutten en uitbreiden van die bronnen.

De maatschappelijk werker heeft een integrale kijk op de cliënt en bekijkt de totale situatie, inclusief alle aspecten van het leven. Ook de invloed van het verleden is belangrijk.

Maatschappelijk werk richt zich op concrete en praktische problemen. Het helpt cliënten om hun sterke kanten te ontwikkelen en verantwoordelijkheid te nemen voor hun eigen leven.

Rechten die iedereen heeft, ongeacht hun nationaliteit, overtuiging, geslacht, of wettelijke status.

Het streven naar een volwaardige positie in de samenleving vanuit een achtergestelde positie.

Het in hun kracht zetten van mensen en hen (opnieuw) te laten deelnemen aan de maatschappij.

Ieder mens is gelijkwaardig, ongeacht leeftijd, ras, taal, geloof, afkomst, of mogelijkheden.

Een samenleving waar elke mens, ongeacht zijn identiteit, recht heeft op basisbehoeften zoals onderwijs, vrijheid en veiligheid.

Iemand die een 'gegronde vrees' heeft voor vervolging op basis van ras, godsdienst, nationaliteit, politieke overtuiging, het behoren tot een bepaalde maatschappelijke groep of een persoon zonder nationaliteit.

De vrees voor vervolging die gebaseerd is op eerdere ervaringen of dreigingen zoals gevangenschap, discriminatie, of bedreiging vanwege identiteit.

Een internationaal verdrag dat bepaalt wanneer iemand erkend kan worden als asielzoeker of vluchteling. Niemand mag teruggestuurd worden naar een land waar ze gevaar lopen.

De actieve deelname van cliënten aan het proces van hulpverlening, van de totstandkoming tot de afronding. Het doel is een gezamenlijke inspanning tussen cliënt en hulpverlener voor betere kwaliteit van hulp.

Het vermogen van een mens of systeem om een goed bestaan te leiden en zich, ondanks moeilijke levensomstandigheden, positief te ontwikkelen op een sociaal aanvaardbare wijze.

Het proces waarbij iemand sterker wordt door de tegenslagen die hij of zij heeft meegemaakt. Dit leidt tot nieuwe inzichten, veranderingen en een andere kijk op het leven.

Een structurele verandering waarbij de etnisch-culturele diversiteit sterk toeneemt. Dit wordt vaak veroorzaakt door migratie.

Diversiteit binnen diversiteit. Er ontstaan verschillen binnen gemeenschappen, die groter kunnen zijn dan de verschillen tussen gemeenschappen.

De waarde die benadrukt dat mensen hun eigen keuzes kunnen maken en zelf bepalen hoe ze hun leven willen leiden. Deze keuzes moeten worden gerespecteerd en ondersteund.

De waarde die benadrukt dat mensen met elkaar verbonden zijn en dat samenwerken belangrijk is om een gezonde samenleving te creëren.

De waarde die benadrukt dat iedereen gelijkwaardig is en dezelfde rechten heeft, ongeacht hun afkomst, cultuur, religie of andere kenmerken.

Een regel die professionals verplicht om vertrouwelijke informatie geheim te houden, tenzij er een noodsituatie is of de betrokkene toestemming geeft.

Professionals die vertrouwelijke informatie nodig hebben om hun werk te doen, zoals artsen, maatschappelijk werkers en tolken.

De verplichting om informatie binnen een organisatie te bewaren, tenzij strikt noodzakelijk voor de werkcontext of met toestemming van de betrokkene.

Een specifieke vorm van discretieplicht voor ambtenaren, waarbij informatie alleen mag worden gedeeld op basis van 'need to know'.

Een verzameling normen en regels die beschrijven hoe professionals zich ethisch moeten gedragen.

De verplichting om informatie te delen bij een noodsituatie om gevaar te voorkomen.

Het recht om informatie te delen over ernstige misdrijven, zelfs als er geen spreekplicht is.

Het recht van hulpverleners om vertrouwelijke informatie geheim te houden, ook voor de rechter.

Informatie die je als professional geheim moet houden, wordt beschermd door wetgeving en mag alleen met toestemming worden gedeeld.

Een situatie waarin er direct en ernstig gevaar is voor iemand, en er onmiddellijk ingegrepen moet worden.

Een afweging maken om te bepalen of je informatie wel of niet deelt, rekening houdend met je beroepsgeheim, discretieplicht, ambtsgeheim, zwijgplicht, spreekrecht en spreekplicht.

De impact van kindermishandeling op een persoon, zichtbaar in de korte tijd na de gebeurtenis.

De impact van kindermishandeling op een persoon, zichtbaar in de langere tijd na de gebeurtenis.

Redenen waarom kinderen vaak niets doen of vertellen wanneer ze geconfronteerd worden met kindermishandeling.

Redenen waarom volwassenen die getuige zijn van kindermishandeling soms niets doen.

Redenen waarom plegers van kindermishandeling hun gedrag blijven voortzetten.

Redenen waarom hulpverleners soms niet effectief kunnen zijn bij kindermishandeling

Een sterke emotionele reactie die kan ontstaan na het meemaken van een traumatische gebeurtenis, zoals kindermishandeling.

Een mechanisme dat mensen kunnen ontwikkelen om traumatische ervaringen te verwerken, waardoor ze hun bewustzijn van de realiteit verliezen.